Wyszedłeś ponad rozważania istnieje/nie istnieje. Ale to prawidłowe. Wiary w Boga nie da się na dłuższą metę analizować wyłącznie szkiełkiem i okiem. Wbrew pozorom, nie jesteśmy w ten sposób przeanalizować niczego. Czy ziemia jest okrągła? Wierzymy w to, bo niby dlaczego ktoś miałby nas w tym względzie oszukiwać. Wierzymy innym ludziom i nasza znajomość świata musie się niestety w wielu miejscach opierać na wierze. I na subiektywnych odczuciach.
W słowach Jezusa nie ma sprzeczności. Długo zastanawiałem się nad tym, że trzeba nienawidzić. Tu nie chodzi o nienawiść, tu chodzi o brak afektu. Jeśli ktoś chce podążać za Jezusem, nie może nic nad niego stawiać - nawet miłości do własnej matki.
Ilu z nas ratowałoby życie własnej matki kosztem innego człowieka? Myślę że większość teistów i ateistów - chociaż taki czyn nie ma "racjonalnego" uzasadnienia, powodowany może być tylko irracjonalnym uczuciem, prawda Witoldzie? Bo jak uzasadnić, że życie rodzicielki, brata czy córki jest cenniejsze od innego życia? Na tej tylko podstawie, że z pierwszą trójką łączą nas więzy krwi?
Jezus, bardzo racjonalnie chciałoby się rzec, wychodzi ponad to Chcesz być jego wyznawcą, nie możesz kierować się w życiu afektami... tylko miłością, bez rozróżniania na swoich i innych.
Co do żmij i ich potępienia - ono będzie. Będzie kara, nie wiem co w tym nieludzkiego, nie wiem co złego w udzieleniu informacji, że kara będzie. A co miał dobry Bóg powiedzieć: bądźcie dobrzy, ale jak będziecie źli to tez dobrze?
Drzewo figowe, które nie daje owoców to przenośnia - nie wystarczy trwać, trzeba działać. Jeśli nasze życie nie wyda owoców, będziemy potępieni.

Raczej wybaczy. Bo co to za Bóg, którego można by było obrazić?

Można,można...Grzech przeciw Duchowi Świętemu na przykład...

Witoldzie,tu odwołuje się do genezy religii.Tęsknota za Bogiem,tkwiąca w nas od zrania dziejów ,powoduje,że człowiek szuka tego Boga.Czasami po drodze sam go sobie pospiesznie i dla wygody tworzy,jak Marduki i inne...Są dwa rodzaje kontaktu zBogiem:od Boga do człowieka i odwrotnie.
Relacja człowiek do Boga to religie naturalistyczne,Bóg do człowieka to religie objawione.
Początkowo była wiara stuprocentow monoteistyczna.Według badań nad genezą religii , we wszystkich częściach świata nagle nastapiła tzw.rysa.Czyli nastapił jakaś straszna rzecz,po której nic już nie było takie samo,zaczęły się nieszczęścia.To jest stwierdzone u wszystkich plemion i ludów całego globu.Teoria Schmidta mówi o tym,że jest to właśnie grzech pierworodny,odczuwalny przez wszystkich.

Chyba bardzo się mylisz. Chyba,że za monoteizm uważasz uznawanie któregoś z wielu bóstw za najważniejsze.

Skrót myslowy.Wyjątkowo przyznaje ci rację.Skróciłam wypowiedz niepotrzebnie.Tak własnie było.Ale była to pierwotna forma religii,zastzregam by nie traktować tego jak najwyższego Zeusa w mitologii.Jedno bóstwo definitywne,miało przygniatającą przewage nad reszta bóstewek.

Ja tam nie widzę żadnej tęsknoty za Bogiem, ja widze tu tylko chęć sztucznego odpowiadania na pytania z rodzaju "sens życia", przy pomocy Boga. Kiedy pierwotny człowiek zaczął się zastanawiać nad tym jak powstał świat, to co lepszego mógł wymyślić niż tylko człowieka podobnego do siebie, aczkolwiek większego, który ten świat stworzył?
Człowiek stworzył Boga na obraz i podobieństwo swoje.




Podane przez Vołka cytaty są conajmniej ciekawe. Niemniej nie tylko one dowodzą, że gdyby Jezus chodził po Ziemi współcześnie i głosił swoje nauki, zostałby uznany conajmniej za dziwaka i sekciarza.

Oczywiście wierzący zawsze znajdą jakąś genialną "intepretację" każdego cytatu, budzącego wątpliwości, niestety te intepretacje to dzielenie włosa wzdłuż na czworo. Ponadto nie wiadomo też w takim razie, które wersy z Biblii należy traktować dosłownie, a które "interpretować" - na to niestety ojcowie Kościoła kryterium nie wynaleźli.

Niemniej ja nie nazwałbym Jezusa złym człowiekiem, co najwyżej to co napisałem wyżej - współcześnie zostałby uznany za conajmniej dziwnego, by nie rzec, za wariata.

1.Ty nie czujesz tęsknoty za Bogiem.Ale nie zmienia to faktu,że miliony ludzi w ciągu historii czuło i czuje,więc nie możesz tego po prostu skreślić.

2.Chrześcijaństwo bardzo długo było traktowane jako sekta judaizmu,a Jezus za dziwaka był uwazany.Tyle,że to nadal nic nie zmienia.

3.Z cytatami odwołuje cię do Katechizmu;każde słowo z Pisma Sw. ma być rozważane w 4 wymaiarach;jako dosłowne,alegoryczne,moralne i wyznaczajęące drogę życia i cel.

4.Bardzo sie cieszę z powodu twojego ostatniego stwierdzenia
ps.cieszę się też z kompetentnego rozmówcy,jakim niewątpliwie jesteś.Pomimo twojej niewiary pozdrawiam

Odpowiedz sobie na pytanie, czy i dlaczego oddałbyś życie za swojego brata. I czy takie poświęcenie to mądre i sensowne jest. Odpowiedzi "oddałbym, bo tak" chyba sam nie uznajesz... Pozostaje ci teoria ewolucji i oparcie się na pewnych biologicznych uwarunkowaniach. Ale zaraz... czy nie uważasz przypadkiem, że biologiczne uwarunkowania, na przykład takie skłaniające ludzi do szukania w życiu jakiejś "siły wyższej" są godne pożałowania?



Trudno się nie zgodzić. Ale co to ma do rzeczy? Chcesz udowodnić, że Jezus jest niedorzeczny, bo ... większość tak uważa?

Post kierowany do Witolda, ale chętnie wtrącę swoje kilka zdań.

Oddałbym życie za własnego brata bez najmniejszego zawahania. Dlaczego? Bo czuję z nim więź, w przeciwieństwie do wyimaginowanego przyjaciela jakim jest Bóg. Jeżeli myślisz, że jak już jest ktoś ateistą, to całe swoje życie opiera na biologii i teorii ewolucji, to muszę Cię zmartwić.

Czyli jesteś gotowy postąpić nielogicznie, tak, jak ci dyktują twoje uczucia! Nie analizujesz swojej gotowości do poświęcenia, bo czujesz, że nie musisz. Więc są ludzie, którzy czują Boga - czy naprawdę jest jakiś sens udowadniać im, że to naukowo jest nielogiczne? Nie udowadnianie nawet, ale przekonywanie, bo nic tu udowodnić się nie da. Ja wiem, że nie trzeba wierzyć w Boga, by być gotowym na poświęcenie - ale pytam, skąd to się wzięło?
Potrzeba wiary w Boga po prostu w ludziach jest, nieprawdaż? Potrzeba poświecenia dla bliskich również - więc może hurtem, wytknijmy bezsens jednego i drugiego.
Rozumiem, że można nie wierzyć w Boga, ale wytykanie innym, że ich wiara jest pozbawiona sensu jest.... głupie?[/b]

Owszem, wmawianie ludziom, że ich wiara nie ma sensu jest niemądre.

Według mnie tak jak dziecko czasami wymyśla sobie wyimaginowanego przyjaciela by pomógł mu przejść przez świat, tak dorosły potrafi stworzyć wielkiego Boga, by robił dokładnie to samo.

Tak czy owak, nigdy nie probowałem i nie zamierzam nikogo odrywać od jego wiary i przekonywać tym samym do moich poglądów, bo mogłoby mi się to udać... a dla niektórych okazałoby się tragiczne.
Po prostu widzę jak bardzo wiara potrzebna jest części moim znajomym, jak i rodzinie.

Iskariota,
cieszę się,że jest ktoś,kto dokładnie wie,o co mi chodzi.

To, że miliony ludzi wyznają pewien pogląd, nie oznacza to, że jest to pogląd prawdziwy.
Choć faktem jest, że wiara ma pewne podstawy psychologiczne. Osobiście doszedłem kiedyś do wniosku, że dla wierzących, nie ma chyba większego plusu Boga niż jego... paradoksalne nieistnienie. Ludzie mogą Boga o wszystko prosić, zwierzać mu się, modlić się, prosić o pomoc i tak dalej, a Bóg to słuchacz idealny - nigdy nie ma dosyć, nigdy nie zaprotestuje, nigdy nie skomentuje, nigdy nie zauważycie jego nieodpowiadającego wam wyrazu twarzy będącego reakcją na to, z czego mu się zwierzacie. O wiele łatwiej jest zwierzać się niewidzialnemu, niesłyszalnemu, nienamacalnemu Bogu, niż komukolwiek kto stoi obok i patrzy ci prosto w oczy. Gdyby Bóg stał obok - zapewne o wiele trudniej byłoby mu się spowiadać z grzechów i wyrażać codziennie kolejne prośby... tymczasem Boga nie ma, musisz przyznać że nie ma go przynajmniej materialnie, co znacząco ułatwia sprawę. Dowodem na to jest stres, jaki towarzyszy wielu wierzącym przy spowiedzi. Gdyby ich spowiednik był tak samo nienamacalny, niewidzialny i niesłyszalny jak Bóg, zapewne szło by o wiele łatwiej.




...nie mam brata...
Odnoszę wrażenie, że trochę przeceniasz ludzką dobroć. Ludzie są różni, a powyższa sytuacja byłaby właśnie zależna od tego KTO i KOGO ma ratować, relacji między tymi dwoma braćmi i tak dalej... nie każdy by ratował brata, nie zawsze i nie wszędzie...




Jak jest:
w historii, a nawet w czasach współczesnych, żyło wielu różnych przywódców religijnych, podających się za synów Boga, pomazańców, wybrańców i tak dalej. Jezus jest tylko jednym z wielu, nawet w jego czasach było takich więcej.
Współcześnie też żyją i poza wąskim gronem swoich wyznawców (którzy uważają ich za wielkich duchowych nauczycieli, a nawet cudotwórców), są powszechnie uważani za wariatów i sekciarzy.

Teraz pytanie brzmi: czemu dla Jezusa jest robiony wyjątek? Czemu to właśnie on jest tym "prawdziwym" synem Boga robiącym "prawdziwe" cuda, a inni to wariaci?

Jak dla mnie odpowiedź jest prosta. Ponieważ, przypuszczalnie z czystego przypadku, postać Jezusa stała się centralnym punktem ideologii wielkiej organizacji politycznej, społecznej i religijnej, która trzęsła Europą przez setki lat i nadal zachowuje spore wpływy - Kościoła. Nowa cywilizacja europejska, zbudowana po upadku Imperium Rzymskiego, została oparta na chrześcijaństwie.
Oczywiście tylko my w Europie, bo na Bliskim Wschodzie na przykład zdecydowana większość teistów święcie wierzy, że Jezus był co najwyżej prorokiem, ale na pewno nie synem Boga.
Wiara w Jezusa jest elementem kultury, na której wyrosła nasza cywilizacja, ale wcale nie jest to dowodem na to, że istotnie naprawdę się on jakoś szczególnie różnił od innych synów Bożych.

Biblia niestety nie może być dowodem w tej sprawie. Nie możemy jej potraktować jako wiarygodnego zapisu nauczania Jezusa. Ewangelie zostały spisane wiele lat po jego śmierci, ich autorzy nie są znani i prawdopodobnie nie byli świadkami opisywanych przez siebie wydarzeń (nawet Kościół to przyznaje), były redagowane i tłumaczone z jednego języka na drugi... jak tu może istnieć wiarygodny przekaz?
Być może nawet, nauczanie Jezusa pierwotnie mogło wcale nie mieć takiego uniwersalnego wymiaru, jak współcześnie się uważa. Nowy Testament nie był jednak ułożony dla Żydów, tylko dla wielu różnych nacji i prawdopodobne jest, że dopiero wtedy nadano słowom Jezusa uniwersalnego wymiaru. Z przyczyn poltiycznych, dla wprowadzenia i spopularyzowania nowej religii.
Kto wie, czy Jezus gdyby dzisiaj przyszedł, nie byłby conajmniej poirytowany biblijnym "świadectwem" jakie o nim jest spopularyzowane... ale tego się raczej nie dowiemy. Bo jeśli przyjdzie, to będzie znaczyło, że ewangelie jednak mówią prawdę.

To,że miliony ludzi ma uczucie ,poczucie Boga w sobie.Nie porównój z tym"poglądów".

Ponadto,nie mam najmniejszych problemów z zawierzanioem ludziom swoich myśli czy wyznań.Jestem otwarta i nie potrzebuję ułatwienia w postaci zwierzania się Bogu,którego nie widzę.Więc twoje spojrzenie jest mylne fundamentalnie.Nie mam też żadnych problemów ze spowiedzią.(ponad własne grzech oczywiście... ) Ksiądz jest od tego,by nam pomóc,a nie stanowić zródło stresu.A gdyby Bóg stał obok,to już żadna spowiedz chyba nie miałaby sensu,prawda?

Ludzkiej dobroci nie da sie przecenić.Nie zawsze,nie wszędzie,nie każdy by ratował...Owszem,ale dlaczego nawet najgorsze "mendy",ludzie,którzy na codzień są uważani za pijaków,chuliganów itd. są nagle w stanie zdobyć się nieoczekiwanie na potężne dobro,o które byc może nawet sami się wcześniej nie podejrzewali...Czy też nawrócenia ludzi,którzy byli na kompletnym dnie,morderców,kryminalistów...To COŚ w nas tkwi,i ciągle szuka ujścia.A holocaust?Kiedy jedni poświęcali sie z drugich?I co,wtedy może odgrywały rolę naturalne instynkty?

Jezus;
wcześniej już o tym wzmiankowałam.Inni to fałszywi mesjasze,bo tylko Jezus poniósł za nas ofiarę.
Reszta była mocna "w gębie"
Dziśiejsi sekciarze,wiemy dobrze,co przynoszą światu.Jezus przyniósł miłość,braterstwo i poszanowanie innych.Może sie nie zgodzisz?

Co do świadków Jezusa;jak wiemy,ówczesna nauka to było zapamietywanie,tak sie uczono.Kiedy spisywano Ewangelie 30 lat po Jego śmierci,to było mgnienie oka w porównaniu do 3 tysiecznego przekazu ustnego Izraelitów.

Dla Żydów był św.Mateusz,jego Ewangelia zakłada znajomość zwyczajów Żydowskich wobec czytelnika.