Już od długiego czasu powszechna była opinia, że wyjaśnienie może znajdować się w przestrzeni kosmicznej. Obecność najprostszego z aminokwasów budujących białka, glicyny, została wykryta w materii międzygwiezdnej dzięki spektroskopii. Natomiast 28 września 1969 roku w okolicach australijskiej miejcowości Murchison spadł meteoryt z grupy chondrytów węglistych (typu CM). Naukowcy z Holandii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych ustalili, że pochodzi on sprzed 4,5 miliarda lat, czyli sprzed czasu powstania życia na Ziemi. A znaleziony w nim materiał zawiera cząsteczki uracylu i ksantyny - zasad azotowych wchodzących w skład nukleotydów, prekursorów molekuł tworzących RNA i DNA. Co więcej, znaleziono na nim około 70 aminokwasów, z czego 8 wchodzących w skład białek budujących ziemskie organizmy żywe. Mogły być to więc cegiełki, z których korzystała nasza chemia prebiotyczna.

Czy te składniki wyjściowe były lewoskrętne? Ostatnio zespół chemików ze znajdującego się w pobliży Chicago Argonne National Laboratory kierowany przez Richarda Rosenberga odkrył mechanizm fizyczny, w wyniku którego w przestrzeni kosmicznej, w odpowiednim polu magnetycznym i pod działaniem promieni rentgenowskich, może powstać mieszanina nieracemiczna, czyli zawierająca nie dwa a jeden enancjomer.

W ubiegłym roku naukowcy z Arizona State University natrafili na niespotykaną różnorodność cząsteczek organicznych (w tym lewoskrętnych aminokwasów) w meteorycie, który w 1969 r. spadł w pobliżu Murchison w Australii. To unikatowe znalezisko przekonało ich, że asymetria prawdopodobnie istniała w materii, z której narodził się Układ Słoneczny, a więc zanim na naszej planecie pojawiło się życie. Cząsteczki o asymetrycznym kształcie mogą istnieć w dwóch formach: prawo- lub lewoskrętnej; pierwsza jest zwierciadlanym odbiciem drugiej. Gdy wytwarza się je w laboratorium, uzyskuje się tyle samo cząsteczek obu rodzajów. Żywe organizmy nie są jednak złożone z ich mieszaniny. Aminokwasy, czyli cegiełki, z których zbudowane są białka, zawsze są lewoskrętne, a cukry prawoskrętne. Naukowcy z zespołu Jeremy'ego Baileya z Anglo-Australian Observatory w Epping w Australii twierdzą, że znaleźli wyjaśnienie tej dziwnej tendencji. Na trop naprowadziły ich obserwacje Wielkiej Mgławicy Oriona, znajdującej się w odległości 1500 lat świetlnych od Ziemi. Wiadomo, że gdy substancję o jednakowej liczbie prawo- i lewoskrętnych cząsteczek podda się działaniu tzw. kołowo spolaryzowanego światła, większość molekuł przyjmie prawo- lub lewoskrętną formę. W Wielkiej Mgławicy Oriona znajduje się obszar, w którym powstają nowe gwiazdy i istnieje wiele organicznych cząsteczek. Badacze nazywają go Chmurą Cząsteczkową Oriona 1. Tam astronomowie dostrzegli niezwykłe natężenie kołowo spolaryzowanego światła. Wiele źródeł, w tym nasze Słońce i większość sztucznych źródeł, wysyła światło nie spolaryzowane. Kołowa polaryzacja rzadko zachodzi w naturalnych warunkach. Przypuszcza się, że ten rejon wygląda tak jak niegdyś miejsce, w którym narodził się nasz system planetarny. Jeremy Bailey uważa, że spolaryzowane światło "wymusza" na każdej organicznej cząsteczce w chmurze materii - tworzywie gwiazd i planet - by wybrała jedną z dwóch form. Podobny proces zachodzący pod wpływem promieniowania ultrafioletowego doprowadził do powstania ogromnej liczby lewoskrętnych aminokwasów, które następnie dotarły na Ziemię.

W jaki sposób do tego doszło?
Lewoskrętne aminokwasy przywiozły na Ziemię meteoryty, które miliardy lat temu nieustannie bombardowały naszą planetę. Początkowo na ich powierzchni znajdowały się oba rodzaje aminokwasów. Jednak kiedy meteoryty przemierzały przestrzeń kosmiczną, musiały minąć gwiazdy neutronowe. Te obiekty astronomiczne stanowią jeden z końcowych etapów ewolucji gwiazdy i powstają w wyniku wybuchu supernowej lub zapadania się białego karła.
Co istotne, gwiazdy neutronowe emitują kołowo spolaryzowane światło, czyli promienie prawo- i lewoskrętne. Moim zdaniem meteoryty, które wylądowały na Ziemi, podczas kosmicznej wędrówki musiały natrafić na prawoskrętnie spolaryzowane światło pochodzące z gwiazd neutronowych. To ono właśnie zniszczyło większość prawoskrętnych aminokwasów. I dlatego na Ziemię doleciały głównie aminokwasy lewoskrętne.

Nikt nie mówił że jest naukowe.

Najlepszą przesłanką (żeby nie powiedzieć dowodem) na to że się ułożyło, jest to że istniejemy.

Jeśli mówisz, że ewolucja istnieje tylko w obrębie gatunku - to na dobrą sprawę mówisz że jej nie ma.

1. Takie reakcje mogą być przypadkowe, ale to nie znaczy, że takie przypadki zdarzają się często. Spodziewałeś się na Ziemi 10 odrębnych linii powstania życia?

Rozpatrujesz wszystko na bardzo wysokim poziomie, jakby nic poza obecnie istniejącymi strukturami nigdy nie mogło zaistnieć.

BTW, ciągle jestem ciekaw Twojej opinii na temat spekulacji z filmiku o żuczku.

Uff, jesteś zwolennikiem hipotezy kosmicznego pochodzenia życia na Ziemi, a już brałem Cię za zwolennika ingerencji Kreatora

A tak na serio: jaka jest ta Twoja koncepcja, tak wprost w kilku zdaniach? Przeglądałem Twoje posty i nie znalazłem nic co by było jasną deklaracją, ale może przegapiłem coś takiego.

uważam, ze koncepcja przemiany martwej materii w żywą poprzez przypadkowe zderzenia cząsteczek jest sprzeczna ze stanem wiedzy przyrodniczej

A także sprzeczna z doświadczeniem, które pokazuje, że życie moze powstawać jedynie z innego życia.

Aha, czyli fakt, że istniejemy, determinuje w jaki sposób powstaliśmy?

OK, na poziomie rodzin, czasami rzędów, ale wyżej zaczynają się problemy, więcej jest luk i nieciągłości niż domniemanych form przejściowych.

Dlatego dalem Ale rozumiem że niektóre dalej idące spekulacje darwinistów trudno jest naukowo wytlumaczyć.

Aha, czyli fakt, że istniejemy, determinuje w jaki sposób powstaliśmy?

OK, na poziomie rodzin, czasami rzędów, ale wyżej zaczynają się problemy, więcej jest luk i nieciągłości niż domniemanych form przejściowych.

Może bardziej konkretnie: co takiego moglo zaistnieć, co spowodowało samorzutne powstanie rybozymu?

Ja nie zglaszam własnej koncepcji powstania życia, tylko uważam, ze koncepcja przemiany martwej materii w żywą poprzez przypadkowe zderzenia cząsteczek jest sprzeczna ze stanem wiedzy przyrodniczej. A także sprzeczna z doświadczeniem, które pokazuje, że życie moze powstawać jedynie z innego życia.

Ostatnio zespół chemików ze znajdującego się w pobliży Chicago Argonne National Laboratory kierowany przez Richarda Rosenberga odkrył mechanizm fizyczny, w wyniku którego w przestrzeni kosmicznej, w odpowiednim polu magnetycznym i pod działaniem promieni rentgenowskich, może powstać mieszanina nieracemiczna, czyli zawierająca nie dwa a jeden enancjomer.

W ubiegłym roku naukowcy z Arizona State University natrafili na niespotykaną różnorodność cząsteczek organicznych (w tym lewoskrętnych aminokwasów) w meteorycie, który w 1969 r. spadł w pobliżu Murchison w Australii.

gwiazdy neutronowe emitują kołowo spolaryzowane światło, czyli promienie prawo- i lewoskrętne. Moim zdaniem meteoryty, które wylądowały na Ziemi, podczas kosmicznej wędrówki musiały natrafić na prawoskrętnie spolaryzowane światło pochodzące z gwiazd neutronowych. To ono właśnie zniszczyło większość prawoskrętnych aminokwasów. I dlatego na Ziemię doleciały głównie aminokwasy lewoskrętne.

2. jeśli byłoby to prawdą, cała materia nieożywiona byłaby odchodami, zwłokami albo martwym naskórkiem organizmów żywych; jest także problem początku Ziemi - organizmy żywe musiałyby siedzieć jeden na drugim Myślę, że tę możliwość też można odrzucić.

Nie ma czegoś takiego jak martwa i żywa materia. Materia jest wszędzie taka sama, co właśnie wskazuje na abiogeneze.

Wszelkie doświadczenia pokazują, że życie powstaje z innego życia, ale nie, że jest to jedyna opcja (to poprostu logicznie nie wynika)

Jak już pisałem wcześniej znajomość historii Wszechświata wskazuje na abiogeneze, ponieważ formy życia pojawiły się później niż materia w ogóle i we wczesnym okresie istnienia Wszechświata nie mogły istnieć na pewno.

Chyba zgodzisz się, że istnieją nie więcej niż cztery możliwości:
1. najpierw istniała materia nieożywiona, z niej powstała ożywiona
2. najpierw istniała materia ożywiona, z niej powstała materia nieożywiona
3. materia ożywiona i nieożywiona od początku istniały jednocześnie
4. życie przybyło na Ziemię z kosmosu
Nie podaję możliwości 5: Kreatora, ponieważ jest nieweryfikowalna w sensie naukowym.
(...) Pozostawiam opcję 1, ponieważ nie zgadzam się z argumentem nieredukowalnej złożoności. Jeśli nawet zapomnimy o filmikach linkowanych przeze mnie, pozostaje rysunek wklejony wcześniej przez Epikurosa (strona 2 topica), pokazujący, że to co wydaje się na pierwszy rzut oka nieredukowalne, może być redukowalne.

Aha, czyli żywy kot i martwy kot to dokładnie to samo. To dlaczego nie znamy sposobu, aby ożywić martwego kota? Przecież to ta sama materia?

Była kiedyś taka opcja, ze Słońce kręci się wokól Ziemii, ale doświadczenie wykazało, że jest odwrotnie. Jeśli odrzucamy wiedzę empiryczną, to możemy tworzyć dowolne teorie nie ograniczone prawami fizyki, czy chemii, ale to jest zabawa, a nie nauka.

A skąd wzięła się materia? Bo jeśli tego nie wiemy, to jak możemy coś wnioskować o życiu?

2. http://www.youtube.com/watch?v=SUvLR2yyWuE Podobno jakiś gatunek żuczka potrafi strzykać agresywną substancją w kierunku wroga, oczywiście ze skomplikowanego aparaciku. W tym filmiku pokazane jest, w jaki sposób proste struktury (które spełniały swoje zadanie w jakimś tam stopniu) mogły rozwinąć się w bardziej zaawansowane.

Nie, żywy i martwy kot to nie jest to samo. Chodzi mi o to, że życie to proces, który wynika z określonej struktury. To znaczy, że struktura może przejawiać pewne właściwości, których nie przejawiają jej elementy składowe.

Kto odrzuca wiedzę empiryczną? Jeżeli dla Ciebie fakt, że nie potrafimy opisać jakiegoś procesu lub, że istnieje nikłe prawdopodobieństwo, że mogł zajść w taki sposób w jaki obecnie sobie jego zajście wyobrażamy dowodzi niemożliwości czegoś to podziwiam Twoją wiare w ludzkość.

No więc mamy białka, kwasy nukleinowe, tłuszcze i węglowodany ulożone w strukturę kota. Dlaczego nie można martwego kota ożywić, jeśli do życia wystarcza struktura?

Aha, czyli perpetuum mobile albo kwadratura koła to są jak najbardziej sensowne teorie, tylko że nie potrafimy jeszcze ich właściwie opisać? I zostawmy argumenty typu: życie istnieje więc musiało "samo" powstać, bo to jest metafizyka, a nie nauka.

Nie jest prawdą co piszesz.
RNA występuje w organellach komórkowych, głównie w rybosomach, w jądrze komórkowym, a także w cytoplazmie, oraz jądrach komórkowych. Główne zadanie RNA to przekazywanie informacji genetycznej z DNA na białko podczas procesu biosyntezy białka.
Zatem w komórce występuje DNA i RNA.
Natomiast nieobłonione struktury zawierające RNA i białko to rybosomy które wchodzą w skład komórki.

Ale dlaczego białka uformowały się akurat lewoskrętnie, i skąd "spontanicznie" lączące się aminokwasy "wiedziały" że mają tak się uformować? Przecież na tym poziomie nie bylo jeszcze informacji zawartej w DNA.

Ale dlaczego lewoskrętna struktura okazała się o tyle lepsza, że prawoskrętna zaniknęła całkowicie? Przecież chemicznie są one identyczne, tyle że są lustrzanymi odbiciami?

Aha, czyli:
1. zupełnie przypadkowo powstaje prawoskrętny kwas nukleinowy, powiedzmy 300 przypadkowo polączonych prawoskrętnych nukleotydów- (jeden lewoskrętny i już całość nie działa) potrzebny jako wzorzec do syntezy najprostszego lewoskrętnego białka.
2. zupełnie przypadkowo napotyka na kilkadziesiąt innych zlożonych cząsteczek tlumaczących kod (każda z nich oczywiście przyleciała z kosmosu Very Happy ). Przypadkowo dopasowują się powierzchniami w ściśle określonych miejscach dzięki temu, że przypadkowo wiedziały w czasie syntezy jaką strukturę trzeciorzędową wykształcić
3. zupełnie przypadkowo otoczyła je błona komórkowa utworzona przez fosfolipidy przypadkowo utworzone wobec przypadkowo przywleczonych z kosmosu enzymów
To wszystko w wielkim uproszczeniu i tych przypadków musiało być dużo dużo więcej. Ja widzę tylko jedno wytlumaczenie: po prostu kilka miliardów lat temu przypadkowo przelatywali koło Ziemii Marsjanie. Nie widzę innej alternatywy, co jest dowodem na moją koncepcję. Suszę zęby

Pisałem już o tym w sąsiednim wątku. Chodzi o rybozymy, ktore mogą ulegać samoreplikacji. Tylko że do samego wytworzenia rybozymów, czyli łańcuchów RNA na tyle długich, że wykazują właściwości katalityczne potrzebny jest enzym białkowy. Samorzutnie nawet dużo krótsze lańcuchy polinukleotydowe się nie tworzą. Potem faktycznie rybozymy mogą replikować się same. Ale na samym początku musimy mieć istniejące złożone białko i wracamy do punktu wyjścia.