rzeczywiście nie Ty, coś mi się pomieszało

co do drugiego zdania to
zaintrygowałeś mnie.
Rozwiniesz temat?

Czy sen jest logiczny?
Czy masz prawo nazywać go rzeczywistością?
Czy schizofrenik może to, co widzi nazywać rzeczywistością?

Logiczny może być opis, stosowanie tej kategorii do samej rzeczywistości nie ma żadnego merytorycznego sensu.



Czy trójkąty są logiczne?



Tak, sny są niewątpliwie rzeczywistymi doświadczeniami.



Tak, może. Czy Ty musisz się z nim zgadzać w kwestii tego, czy jego doświadczenia oddają obiektywny stan rzeczy? Nie nie musisz.

co do ostatniego -
urojenia schizofreników tworzą czasem
zadziwiająco logiczne struktury,

dlatego niektórzy schizofrenicy potrafią być tak przekonywujący.

(znam kobietę, która pół roku spędził w osrodku dla maltretowanych
kobiet, pracowało nad nią, żeby wyprowadzić ją z traumy jaką miała
po doświaczeniach związanych z przemocą fizyczną i psychiczną
ze strony męża.

to co mówiła było tak spójne i logiczne, że żaden psycholog w ciągu pół
roku nie zorientował się, że to utojenia - a ona w ogóle nigdy nie miała męża!)

nie jest trudno stworzyć "nieistniejące rzeczywistości"
tworząc struktury myślowe będące "logiczne"
a nie odnoszące się w żaden sposób rzeczywistości

logiczne => rzeczywiste nie jest wg. mnie prawdą
natomiast zakładamy, że rzeczywiste => logiczne
(z czym chyba oboje zgodzilismy się)

Czy „rzeczywistość” zawsze musi być logiczna? I co to znaczy, że coś jest logiczne? Dla materialisty (ateisty) sen a właściwie marzenia senne to tylko projekcje naszego mózgu, czyli pewna iluzja, iluzja która nie ma nic wspólnego z rzeczywistością, no i… z ich punktu widzenia założenie to jest całkiem logiczne, ale czy na pewno?
Z punktu widzenia człowieka wierzącego a dokładniej ezoteryka sprawa się nieco komplikuje, bo oprócz materii (mózgu) istnieje jeszcze coś więcej, to coś to nasza „dusza” (lub jak kto woli świadoma energia). Dusza to byt autonomiczny, czyli coś co steruje fizycznym mózgiem ale jest od niego całkowicie niezależny.
I tak w skrócie. W czasie snu gdy mózg jest częściowo wyłączony (częściowo ponieważ nadal musi sprawować funkcje wegetatywne) integracja duszy z ciałem rozluźnia się. W takim stanie dusza może „opuszczać” ciało i tworzyć swoją własną rzeczywistość i nie mniej logiczną od tej jaką doświadczamy na jawie. Chodzi o to, że w światach duchowych każdy sam sobie stwarza swoją własną rzeczywistość która dla duszy jest tak samo realna jak świat materialny.


Jak najbardziej. Z ezoterycznego punktu widzenia schizofrenik to „osoba” opanowana (nie opętana, opętanie to coś innego) przez duchowe „pasożyty”, czyli takie istoty które nie posiadając własnego ciała podpinają się do cudzego (powody mogą być różne, najczęściej pragnienie doświadczania w świecie fizycznym), w tym czasie osobowość gospodarza zostaje wyparta do podświadomości. Ponieważ ciało nieszczęśnika zostało opanowane przez obcą osobowość więc na zewnątrz tylko ta się przejawia, ba mało tego takich pasożytów może zainstalować się więcej, czyli jednego dnia schizofrenik twierdzi, że jest Napoleonem a innego, że jest Jezusem a jeszcze innego, że jest ową kobietą której mąż znęca się psychicznie i fizycznie:

Pisząc, że sen jest nielogiczny, miałem na myśli, że nie rządzi się żadnymi prawami (regularnościami).

Twierdzisz, że sen jest nielogiczny, to zależy (w zasadzie wszystko jest względne). Weźmy taki typowy przykład. Powiedzmy, że śni ci się że latasz, oczywiście z naszego ziemskiego punktu widzenia jest to nielogiczne, no bo w świecie materii jest to niemożliwe, (no może oprócz D. Copperfielda) ale dla duszy jest to normalka. Wystarczy, że pomyśli i już może latać. A tak w ogóle to może się przemieszczać gdzie tylko zechce, na księżyc, do innej galaktyki a nawet do innych wymiarów (światów). Jest to możliwe ponieważ tam myśl jest tą podstawową energią, energią która może przemieszczać się znacznie szybciej niż światło. Ale czy to oznacza, że takimi energiami nie żądzą żadne prawa? Oczywiście, że rządzą tylko inne, metafizyczne. W zasadzie wszystko co istnieje podlega jakiemuś tam prawu, mało tego – istnieć znaczy tyle co być prawem.

Przez „logiczne” rozumiałem „wewnętrznie spójne”. Czy we śnie jak wyjdziesz z pokoju i z powrotem wejdziesz, to zastaniesz go takim samym? Bo w rzeczywistości tak.

Coś mi się wydaje, że nadajemy na różnych falach. Jest takie powiedzenie (prawdopodobnie Heraklita), że nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki, a prawdę tą można odnieść do każdej dowolnej rzeczywistości jaka nas otacza, bo wszystko płynie, zmienia się, nie jest takie same. W twoim pokoju gdy wstaniesz zmienią się molekuły powietrza, część komórek w twoim ciele, wszystkie sub-cząstki, (które notabene dzielisz z innymi oraz z całym wszechświatem), można powiedzieć, że ciebie w sensie materialnym już nie ma, ale nadal jesteś Ty, twoje „Ja”. Ale to tylko taka mała sugestia w odpowiedzi na twoje przemyślenia.
Nie bardzo rozumiem co ma sen do tego przykładowego pokoju, czyli tak w ogóle co miało by się zmienić w tym pokoju aby doświadczenia duszy w innych wymiarach były logicznie i wewnętrznie spójne. Mamy tu iście poważny dylemat typu, jaki wpływ mają fazy księżyca na rozwój dorożkarstwa w Polsce i temu podobne

Czy jak wyjdziesz i wejdziesz do pokoju to możesz oczekiwać, że wszystkie rzeczy zostają na tym samym miejscu?
We śnie nie masz takiej gwarancji.

Z czego nie wynika w żaden sposób, że nie jest logiczny...

Wynika, że nie jest wewnętrznie spójny.

Dlaczego? Bo nie spełnia oczekiwań? Wydaje mi się, że cały czas przykładasz do zjawisk niezbyt przystające kategorie. Logiczny czy spójny może być opis, nie sam fenomen.

Już była o tym mowa.
Spójne i logiczne nazywane jest to
co daje się w spoób spójny i logiczny opisywać.
(to taki skrót myślowy po prostu)

No wiesz, trudno porównywać te dwie z goła różne rzeczywistości, czyli ten nasz świat materii ze światami duchowymi (wewnętrznymi), co prawda wszystkie one tworzą jeden wspólny Wszechświat - Uniwersum, lecz różnią się znacznie od siebie. Ten pierwszy można by nazwać statycznym, te drugie są bardziej dynamiczne. I nic w tym dziwnego ponieważ zbudowane są z różnych substancji (cząstek), po prostu te duchowe są bardziej subtelne a przez to bardziej plastyczne. W naszym trójwymiarowym świecie opór materii jest bardzo duży, natomiast w światach duchowych wręcz przeciwnie, tam forma podąża za myślą, (oczywiście chodzi o tzw. formy energetyczne, niektórzy nazywają je myślokształtami), czyli wszystko o czym tam pomyślisz natychmiast materializuje się.

I właśnie z powodu tej plastyczności (zmienności form) niektórzy uważają te światy za nielogiczne i niespójne wewnętrznie, ale czy rzeczywiście tak jest?

Każdy kto próbował eksterioryzacji (wychodzenia z ciała) albo świadomego śnienia a szczególnie na początku swoich przygód w tamtym świecie wie jak trudno zapanować nad własnymi myślami, chodzi głównie o to, że tam każda myśl od razu się materializuje, a jak ktoś nie potrafi kontrolować swoich myśli to stwarza sobie iście dziwaczną rzeczywistość. Jeśli tak bywa w świadomym śnie to tym bardziej w zwykłym gdzie myśli nie są w ogóle kontrolowane.

Ale nic nie stoi na przeszkodzie aby w tym twoim wyśnionym pokoju nic się nie zmieniało, oczywiście jeśli taka będzie twoja wola. Ale pomimo wszystko każdy kto chociaż raz liznął tamtego świata uważa go za wspanialszy, nawet bardziej autentyczny od naszej ziemskiej egzystencji, to co ty nazywasz "spójną rzeczywistością" to tylko marna kopia tamtego świata.

Jak widzisz nie da się ot tak, porównywać tych dwóch rzeczywistości czyli przykładać taką samą miarę do całkowicie odmiennych światów, różnych wymiarów o całkowicie innych właściwościach.