Hmmmm...nie zauważyłeś, że wstawiłem coś co idealnie pasuje do Twojej "teologii". pisałem już, ze Jezus Chrystus był rasy negroidalnej... niezbity dowód na to można znaleźć w klasztorze o.o. Paulinów na Jasnej Górze.

Pasuje?

No chyba nie bardzo, bo jako Czarny nie mógł pojąc za żone Żydówkę Marię z Magdali....pomijając fakt, ze to mezalians to na dodatek straszna herezja dla ortodoksyjnych Żydów .
Tak więc był jednak kawalerem....c.b.d.u.

Marny niestety. Nie masz bardziej przekonujących dowodów na to, że jest postacią historyczną? To pozostaje tylko wiara.

Ktoś, kto ma wiarę, nie pisze głupstw o Bogu.

Po co szukac, skoro wszystko mozna zakwestionować. Każdą postac, każde zdarzenie historyczne to tylko jakies stare zapiski, które moga być fałszywką.
Jagiełły też nie było, a Długosz to bajkopisarz.

Świetnie
Cieszę się, że to napisałeś. Oczywiście, że wszystko można zakwestionować, bo to co, jeśli nawet hipotetycznie było, nigdzie już nie istnieje, poza umysłem wyposażonym w funkcje pamięci, na podstawie której tworzy on sam mity, w które wierzy, albo wątpi.

Jeśli spojrzeć na rzeczywistość w inny, niż standardowy, klasyczny, a właściwie nawykowy sposób, to wtedy taki umysł kreuje teraźniejszość, choć z tego większość ludzi nie zdaje sobie sprawę. Sądzimy, że coś było, gdy tymczasem tworzymy mity. Oczywiście to jest proces. I przykład skrawka papirusu z "ewangelią Jezusa żonatego" jest tu dobrym przykładem.
Trzeba jednak na umysł spojrzeć szerzej. Że umysł jest (choć nikt naprawdę nie wie czym on jest) każdy z nas wie. Jesteśmy świadomi własnych umysłów i widząc innych ludzi (a szerzej inne żywe istoty) sądzimy (wierzymy), że oni (one) też umysły mają i są ich świadomi. Tego nie wiemy (tylko w to wierzymy), bo my znamy tylko swój indywidualny, autonomiczny umysł i widząc innych zakłądamy, że są podobni.
Ale czy tylko tak przejawia się umysł? Otórz jeśli spojrzeć nań szerzej, głębiej i wnikliwiej, to niejako każdy może doświadczyć jeszcze innej postaci umysłu - jeden totany umysł zbiorowy, tworzący kulturę, odpowiedzialny za jej trwanie, ale i za zmienność, za ewolucję itd. Bardzo subtelny poziom. Nazwę go "superumusłem". Można powiedzieć o nim, że jest wieczny i zawiera wszystkie jednostkowe autonomiczne umysły, które jakby go napędzają. One tworzą wizje, koncepcje, hipotezy itd., a on je kreuje, gdy powstaną odpowiednie warunki.
Hipoteza "Jezusa żonatego" jest w nim od dawna. Trwa jako mit i przejawia się m.in. jako artystyczna intucja twórców (rzeźby, witraże, malarstwo religijne itp.). A teraz ten superumysł wykreował już skrawek ewangelii, który może być początkiem jeszcze silniejszej wiary w to, że Jezus był żonaty i że jego żoną była Maria Magdalena. Wiary wzrastającej, nabierajacej mocy, mimo że ciągle współtrwa z nim, z nim rywalizujący, bardzo silny i na razie dominujący mit, że Jezus nie miał żony, był starym kawalerem. Ale superumysł nie ulega niczemu i odpowiada na zapotrzebowanie umysłów jednostkowych i bez kłopotu może wykreować kolejny "fakt". Np. za pewien "czas", gdzieś na pustyni potężna burza i silne wiatry odsłonią jakieś przez wieki zakopane garnki, w których zachowała się cała ewangelia Jezusa żonatego, a które odkryje jakiś "przypadkowo" przejeżdżający tamtędy badacz. To odkrycie rozpowszechni w superumyśle, co też natychmiast przeniknie do coraz większej liczby umysłów indywidualnych i w pewnym momencie nowy mit zdominuje ten stary, a potem go wyprze. To tylko model funkcjonowania, ale tak to właśnie działa, choć w większości nie jesteśmy przyzwyczajeni, by w ten sposób widzieć dzieje świata i ludzkości. Patrzymy na wszystko rutynowo i konwencjonalnie. Taki punkt widzenia dla większości ludzi to fantastyka

A skoro o fantastyce mowa, to może kogoś zainteresuje opowiadanie, które kiedyś na ten temat mój umysł wykreował
http://www.tyniec.benedyktyni.pl/pspo/f ... p?f=82&t=7

A dlaczego miałby mieć tylko jedną, był przecież przystojny, wysoki, szczupły i dobrze zbudowany. Kobiety na takich lecą. Ciekawe jak sobie z tym radził.

dziennikarze mówili też ze to jest tekst gnostyczny

Takie odniosłem wrażenie.

Zachowanie prof. King, która nie chce nic ujawnić na temat pochodzenia tego papirusu, kładzie się cieniem na wiarygodności całego odkrycia. Nie można oczywiście niczego przesądzać, ale w tym przypadku przerowadzenie dodatkowych ekspertyz ustalających prawdziwy wiek papirusu wydaje się konieczne.

Superumysł (tak wcześniej nazwałem jeden niedualny umysł) rzeczywiście nie ma "centrum", nie ma "ja" i nie ma też czasu. Jest to doświadczenie spoza przemijania, prawdziwie boski stan bycia
Poniżej wywiad w 6 odcinkach z osobą, która "przebiła się" do superumysłu.
Jeff Foster - Życie bez Centrum (część 1 z 6) [PL]
http://www.youtube.com/watch?v=sj2PMQ3RFyg

Wgląd w superumysł jest dostępny każdemu człowiekowi i jest to doświadczenie wyzwalające z niewoli wiary, bowiem nie ma tu już spekulacji, dywagacji, kombinacji itp. specyficznych dla znanego wszystkim zwykłego umysłu działań i czynności.
Poczucie siebie - indywidualnego 'ja' zostaje zastąpione znanym z ewangelii stanem JESTEM - totalnym, bezkresnym, bezczasowym, pozbawionym centrum superumysłem, ogarniającym wszystko.
Mistycy chrześcijąńscy uznają ten stan za zjednoczenie duszy z Bogiem. Jednak jakikolwiek ludzki koncept Boga jest tu przekroczony, a właściwie nieobecny w tej doskonałej i nieskazitelnej Obecności

Gdyby Jezus miał żonę stałaby pod krzyżem podczas Jego męki nie sądzisz?

Święta Maria Magdalena towarzyszyła Jezusowi i w Jego codzienności, jak w drodze na Golgotę, aż do samej śmierci ....
A potem była pierwszą z ludzi, którzy zobaczyli Jezusa po Zmartwychwstaniu ...

Mimo mojej ogromnej sympatii dla św. Marii Magdaleny i Jej wzajemnej relacji z Jezusem, nie będę udawał, ze nie uznaję pracy uczonych nad tematem.
Polecam także innym zainteresowanym:
http://info.wiara.pl/doc/1306674.Naukow ... nie-Jezusa