Nie uważam, że odchodzimy od tematu, ale skoro taką masz koncepcję unikania odpowiedzi na pytania, to już twoja sprawa...

Rozmawiamy o wolnej woli. Ty przedstawiasz argument z niepoczytalności. Niepoczytalność to jest ex definitione stan, gdy wolnej woli nie mamy. Więc tak - jest to odejście od tematu.

Natomiast praktyką zupełnie absurdalną jest zadawanie mi ni z gruchy ni z pietruchy pytań typu "czy człowiek, który gwałci i zabija dziecko, może być całkowicie zdrowy psychicznie?". Trudno to nazwać nawet "odchodzeniem od tematu".

czuowiek
Tak , tylko że algorytm jest bezosobowy i nie może wybierać . Więc powiedz mi teraz , czy to algorytm wybiera , czy my wybieramy ?

Nie. To nie jest odejście od tematu. Nie chcesz się podzielić Twoim zdaniem na temat, skąd się bierze niepoczytalność, będąca przyczyną zła, w świecie, w którym wszystko jest stworzone przez Boga.

A dla mnie ta niepoczytalność jest bardzo dobrym przykładem wyjaśniającym, że wolna wola jest złudzeniem a tak naprawdę decydują za nas "algorytmy". Człowiek niepoczytalny ma trochę inaczej napisany program, niż poczytalny. I to jedyna różnica. Tam gdzie u poczytalnego występuje "nie wolno, bo coś tam ", u niepoczytalnego mamy "muszę, bo jak nie to coś tam".

To nie jest odchodzenie od tematu. Patrz wyżej.
Jeśli odkurzacz automatyczny przy krześle skręcił w lewo, to zdecydował o tym on, czy algorytm?

Tu nie chodzi o to, czy się chcę, czy nie chcę podzielić. Jeśli chcesz odpowiedzi na temat "skąd się bierze niepoczytalność" (odpowiedź jest szeroka), to załóż na ten temat wątek. Tutaj dyskutujemy o dokładnym przeciwieństwie niepoczytalności.
Proszę zatem wyjaśnić, w jaki sposób niepoczytalność "wyjaśnia", że wolna wola jest złudzeniem (czego do jasnej Anielki, czego?!). Wtedy będziemy mogli uznać, że mówienie o niepoczytalności jest tutaj na temat. Na razie nie przedstawiłeś związku tych dwóch tematów.
Nie powiedziałem niczego, co mogłoby w najmniejszym nawet stopniu sugerować, że uważam taką osobę za zdrową psychicznie. Więc pytanie jest z odbytu.

Prosisz i masz - w tym samym dziale.
Czy osoba niepoczytalna jest świadoma swojej niepoczytalności czy też dokonując zbrodni jest nomen omen święcie przekonana że wie, co robi i że kontroluje swoje postępowanie?

Podaj jakiś przykład decyzji dotyczącej planowanego działania, przed podjęciem której nie odpowiadasz sobie wewnętrznie, mniej lub bardziej świadomie, na pytanie "czy to będzie dla mnie korzystne? / czy to będzie dla mnie bezpieczne?"

Dziecko drogie - gdybyś z łaski swojej nie używał fraz, których nie rozumiesz, to może byłbyś trochę mniej żałosny. Pewnie zależy to od stopnia poczytalności. A jaki ma to związek?
Proszę o wyjaśnienie, jaki związek ma to pytanie z tematem. Nie mam ochoty odpowiadać na losowe, niejasne pytanka. Taką strategię zwodzenia interlokutora stosuje np. rafal_3006.

Przypominam, że nadal nie odpowiedziałeś na pytanie "czego iluzją jest wolna wola".

iluzją (złudzeniem) jest nasze wrażenie, że w wolny sposób dokonujemy wyborów.
więc wolna wola jest złudzeniem - ułudą, jak wolisz.
kropka.
nie ma dalszego ciągu tego zdania.

czy do zdania "muzyka jest dźwiękiem" dołożysz pytanie "dźwiękiem czego"? muzyki.

no sorry - moderacja wywaliła wątek o niepoczytalności pod kreatywnie wynalezionym pretekstem.

Obserwuję dyskusję i tak sobie myślę, że zapominacie o pewnej rzeczy.
Podejmowanie decyzji zachodzi losowo. Nie da się zupełnie obiektywnie stwierdzić, jaka decyzja zostanie podjęta, nawet jak zostaną zapewnione dokładnie takie same warunki.

Jest jednak w tym element determinizmu. To, z jakim prawdopodobieństwem zostanie wybrana jedna z wielu opcji, podlega pewnemu rozkładowi statystycznemu. Ten jest budowany na podstawie wcześniejszych doświadczeń (czy organizm spotkało coś przyjemnego czy nieprzyjemnego?), pewnych biologicznych tendencji (np. troska o potomstwo, popęd seksualny, zwracanie uwagi na szybko poruszające się obiekty w polu widzenia itp.).
Oczywiście, cały ten układ jest ogromnie skomplikowany, budowany jest na podstawie milionów przy miliardów decyzji jakie się podejmuje, od wszystkich przeżyć które się miało, od wszelkich losowych zdarzeń które miały miejsce w życiu.
Taka rozległość sprawia, że:
1) Nie da się przewidywać pojedynczego wyniku decyzji drugiego człowieka. Wpływa na nią tyle czynników, a u ich źródła tkwi losowość.
2) Ze względu na determinizm który rządzi rozkładem statystycznym przy podejmowaniu decyzji, można przeprowadzić analizę statystyczną. Na przykład w takiej a takiej sytuacji większość ludzi podejmie decyzję A a nie B. Ale tak jak w punkcie 1): nie da się stwierdzić, czy dana osoba w danej sytuacji wybierze A.
3) Mamy iluzję podejmowania decyzji. Właśnie ze względu na stopień skomplikowania układu i braku możliwości przeanalizowania wszystkich jego części
4) Nie ma wolnej woli: ale iluzja jest tak potężna, zdolność przewidywania taka niska, że w wielu przypadkach mówienie o wolnej woli jest całkiem dobrą METAFORĄ.

Może w ogóle należałoby odwrócić rozumowanie z pierwszego postu, a przypomnijmy cały dowód opiera się na hipotetycznym ( i jednocześnie nierealnym, nieprzystającym do naszej rzeczywistości założeniu pt. "gdyby 100 razy postawić nas w identycznych okolicznościach") i zapytać, czy gdyby istniała wolna wola w warunkach takich, jakie mamy realnie, czyli kiedy decyzję można podjąć tylko raz, to można by jej istnienia w ogóle dowieść?

Łatwo jest bowiem zaprzeczyć wolnej woli już wychodząc od samych pojęć opisujących czas, ponieważ:
1) o decyzjach przyszłych, nic pewnego powiedzieć nie można
2) o decyzjach przeszłych można z pewnością stwierdzić, że nie mogą być inne, niż są
3) decyzji teraźniejszych nie sposób uchwycić

tym niemniej nie zawiera się w tym jeszcze dowód braku wolnej woli, a jedynie - ewentualnie - niemożliwości dowiedzenia jej istnienia. Nie widzę żadnego punktu, żeby istnienie wolnej woli zostałoby tu sfalsyfikowane z założeniem warunków panujących realnie, a nie do rzeczywistości w oczywisty sposób nieprzystających (pierwszy post).

Ja wiem, że to jest raczej słaby argument w takiej dyskusji, ale gdyby Cię zapytać, czy 100 równolegle stworzonych, identycznych światów potoczyłoby się identycznie, czy nie, to co byś odpowiedział? No tak czysto intuicyjnie...

Tak w ogóle to w sumie całkiem ciekawe jest założenie, że wolna wola, jeśli jest, to nie da się udowodnić jej istnienia.

Przy takim opisie powiedziałbym: identycznie. Ale to wówczas, gdybym najpierw założył, że wolna wola w tych światach nie istnieje.

No i musiałbym zapomnieć, że te światy mają poziom kwantowy, bo raz, że tożsamość takiej mnogości stanów kwantowych to dość abstrakcyjna sprawa, a dwa, że jak na razie nic, poza swobodnymi ekstrapolacjami zjawisk świata makroskopowego, nie wskazuje na determinizm na tym poziomie.

Czyli w sumie - miałbym poważne wątpliwości.

A co wskazuje na brak determinizmu?

Czym tak naprawdę jest myśl generowana w ludzkim mózgu?

Kiedyś już było to wyjaśniane. Przesadzasz z powtarzającym się dziesiątki razy epatowaniem "szokującymi" przykładami. Jest to rodzaj trollowania.

Możesz założyć taki sam wątek ale pozostając przy warstwie merytorycznej i nie próbując wzbudzić obrzydzenia u rozmówców.