A co było? Oryginalnie – poszukiwanie jakiejś alternatywy. Ale nie wiemy, jaka ta alternatywa miałaby być. Bo jeśli nie STW i nie eter, to co? Propoowałeś jakąś koncepcję „światła przybierającego prędkość źródła”. Ale to nie ma sensu, bo wówczas obserwowalibyśmy czasem światło biegnące naprawdę powolnie, czy też takie, które biegnie z prędkością prawie 2c (niektóre źródła światła poruszają się prawie z prędkością c). Takiego czegoś nie widzimy, zatem ta hipoteza również leży.

Ostatecznie pozostaje nam przyjąć STW jako jedyną sensowną i zgodną z obserwacjami koncepcję. Jeśli masz inne propozycje, przedstaw.

zefciu



Na początku należy ustalić jaki jest stan faktyczny. Bez logicznego dowodu potwierdzającego, iż światło przyjmuje prędkość źródła, które je emituje nie ma o czym dyskutować.
Niektóre źródła poruszają się z prędkością wielokrotnie przekraczającą c , lecz wynika to z obowiązujących teorii. Nie ma żadnej pewności, iż tak jest na prawdę.
Równie dobrze czas w tych przestrzeniach może płynąć wolniej niż na Ziemi.
Ruch względny zaproponowany w STW jest sprzeczny z postulatami, które Albert E. zaproponował.
Sprawdza się w tym przypadku powiedzenie, iż drogowskaz nie chodzi drogą, którą wskazuje.

Stan faktyczny jest taki, że wszystkie przeprowadzone w historii ludzkości eksperymenty, bez żadnego wyjątku zgadzają się z STW.
Jeśli są takie źródła, to i tak ich nie zobaczymy, a zatem jest ten fakt dla nas nieistotny.
W których przestrzeniach?
Nie. Nie jest. Gdyby był, to byś to wykazał, a nie powtarzał to samo jak katarynka.

zefciu



W tych przestrzeniach, w których się owe galaktyki znajdują.
Czyli najbardziej odległych od Ziemi.
Powinno być, że czas płynie szybciej. Dla Pana nie posiada to jakiegokolwiek znaczenia.
Dla Aberta E. powinno. Jest już jednak dla niego za późno.



To Pan powtarza jak katarynka.
Ja w pewnym momencie zmieniłem pogląd o tej teorii, czyli nie powtarzam cięgiem tego samego.
Pan pozostał przy niej, dlatego Pańska narracja nie uległa zmianie.
Moglibyśmy ewentualnie rozstrzygnąć, kto dłużej przebywał w tej niemocy intelektualnej.
Jakie to jednak posiada znaczenie?

Nie rozumiem pojęcia „przestrzenie” w liczbie mnogiej. Co to znaczy, że coś się znajduje „w innej przestrzeni”. „Inny układ odniesienia” rozumiem.
Przecież STW przewiduje istnienie czegoś takiego jak dylatacja czasu. Czyli właśnie różny upływ czasu dla różnych obserwatorów. Nie wiedziałeś o tym? Czy o co Ci chodzi?
Nadal twierdzisz, że teoria ta jest sprzeczna. I nadal nie potrafisz tego wykazać. Może tam się w Twojej głowie coś zmieniło. Ale komunikat jest ten sam.

zefciu



Nie jest to mój termin, lecz uczonych, którzy mówią o rozszerzającej się przestrzeni.
Ja go tylko ubogaciłem, ponieważ inny przebieg czasu jest chyba wystarczającym argumentem, żeby takie miejsca rozróżniać.
Nie będę jednak za taką nomenklaturę umierał.



STW przewiduje dylatację czasu, jedynie dla obiektów poruszających się z wielkimi prędkościami.
Wiem o tym od bardzo dawna.
Bardzo polubiłem na filmach, kiedy pilot pojazdu kosmicznego wchodzi w pod świetlną, a nawet nad świetlną.
Ten mój szybciej płynący czas wcale nie jest związany z taką ideą, a nawet ją wyklucza.
W tych przestrzeniach czas płynie szybciej pomimo, iż są one nieruchome, lub prawie nieruchome.




Przecież nigdzie w tym wpisie nie zamierzałem tego dokonać.
Jest to być może temat na kolejny wpis.
Jetem w rozterce, czy nie skupić się jednak na wykazaniu błędu związanego z dylatacją czasu.
Musiałbym jednak zagłębić się nieco w paradoks bliźniaków, a nie jest on taki prosty przecież?

O jednej przestrzeni, a nie o różnych przestrzeniach.
Ale to nie ma sensu. Jak daleko musi się coś znajdować, żeby to była „inna przestrzeń”.
Nie ma w STW żadnego magicznego progu, przy którym pojawia się dylatacja czasu. Przy niskich prędkościach jest ona po prostu bardzo mała. Jeśli pędzisz po autostradzie 140 km/h Twój zegar uderza jedną sekundę w czasie 0.9999999999999938271604938271 s mierzonych przez zegar na drodze. Zatem dla większości celów jest to zaniedbywalna wartość.

Z drugiej strony nawet bardzo małe „efekty relatywistyczne” (głupia fraza) mogą mieć widoczne rezultaty. Np. elektrony w przewodzie elektrycznym poruszają się bardzo powoli i skrócenie Lorentza dla nich jest bardzo malutkie, jednak obserwujemy jego efekt jako pole magnetyczne.
I znowu – coś tam piszesz, że coś coś wyklucza, ale nie wyjaśnisz, czemu. To już męczy.
Aha. Czyli jesteś po prostu głęboko przekonany, że STW jest sprzeczna, ale nie masz na to żadnych dowodów.
Oczywiście każdy, kto Cię zna wie, że takiego wpisu nie będzie. To jest normalne, że obiecujesz ciągle, że już już zaraz obalisz podstawy fizyki, dostarczysz dowodów na nieprawdziwość wszystkich obowiązujących teorii, a nawet kiedyś obiecałeś, że zbudujesz jakąś maszynę. I zawsze to jest „już niedługo”. Konkretnie w dzień, który starożytni Rzymianie zwali „greckimi kalendami”, Rosjanie zwą „turecką paschą”, a Polacy „dniem świętego Dygdy”.
Jaka to jest różnica, na czym się skupisz, skoro i tak niczego nie dowieziesz. Działasz na tym forum od 4 lat, w tym czasie nieustannie obiecywałeś, że coś wykażesz i nigdy niczego nie wykazałeś.

Czas ma naturę świadomości. Nie istnieje w sensie fizycznym, jest iluzją.

Czas jest pojęciem fizycznym mierzonym przy pomocy przyrządów.
Nie jest więc iluzją.

Biniu



Czas nie jest iluzją, jest pojęciem fizycznym.
Nie potrafimy go jednak mierzyć bezpośrednio.
Potrafimy jedynie mierzyć upływ czasu wykorzystując inne zjawiska fizyczne np; wahania ciężarka w polu grawitacyjnym, drgania atomów, spadanie piasku lub kropel wody w klepsydrze, obrót Ziemi wokół własnej osi i jej obieg wokół Słońca, ruch Księżyca wokół Ziemi, i.t.p.
Nikt jednak nie wie co to jest czas.
Wydaje mi się, że jest to najważniejsze zjawisko fizyczne, które steruje wszystkimi innymi zjawiskami fizycznymi.

Co to znaczy?
To oczywiście zależy od tego, jak zdefiniujemy „istnienie w sensie fizycznym”. Ja jednak szczerze nienawidzę zdań w stylu „coś tam nie istnieje”, bo te zdania niczego nie wyjaśniają. Skoro czas jest iluzją, to jest iluzją czego?

Uważam, że znacznie sensowniejszym zdaniem jest „czas jest względny”. Jeśli dwie osoby stoją obok siebie pod pewnym kątem. Jedna osoba rozumie pojęcie „przód” jako pewną półprostą. A druga jako trochę inną półprostą. To nie znaczy, że „przód i tył są iluzją”. Znaczy po prostu, że znaczenie tych pojęć jest zależne od pozycji patrzącego. Podobnie jest z czasem w STW. Obserwatorzy w różnych układach odniesienia różnie mierzą czas, ale to nie znaczy, że czas jest iluzją.

Inna analogia: wyobraźmy sobie pytanie „Dokąd jest dalej, do Warszawy czy do Katowic”? Jeśli zadam to pytanie na forum, gdzie udziela się wiele osób z różnych miejsc w Polsce i za granicą, to oczywistym jest, że usłyszę „ale skąd?”. Takie pytanie jest bez sensu. Ale jak spytam znajomego, z którym widzę się w Poznaniu, to odpowie mi „do Katowic”. W takim bowiem przypadku zdanie to jest w domyśle uzupełnione o „z Poznania”. Podobnie mamy w STW. Ponieważ wszyscy znajdujemy się w normalnym życiu w jednym układzie odniesienia (różnice wynikające z relatywizmu są zaniedbywalne nawet jak latamy samolotami naddźwiękowymi), to zdania „ile czasu minęło”, albo „co nastąpiło wcześniej” mają sens, bo są uzupełnione o „w ziemskim układzie odniesienia”. Jednak w świetle STW są to pytania niepełne.

Istnieje tylko wieczne teraz, natomiast przeszłość i przyszłość są obecne jedynie w naszej świadomości. W rzeczywistości zewnętrznej nie istnieją.

I znowu zdanie, które mądrze brzmi, ale niczego nie wyjaśnia i niczego nie przybliża. Przecież teraz też „istnieje w naszej świadomości”. A konkretniej – istnieje w niej idea „teraz”. Podobnie istnieją w niej idee „przeszłości” i „przyszłości”. W żaden sposób to nie neguje realizmu przeszłości i przyszłości przecież.

Zresztą, Twoje „teraz”, kiedy pisałeś ten post, to dla mnie, odpowiadającego już przeszłość. A skoro przeszłość nie istnieje, to jakim cudem teraz widzę ten post napisany w nieistniejącej rzeczywistości?

Post jest napisany w teraźniejszości i w niej go właśnie widzisz. Wobec powyższego mam rozumieć, że wg Ciebie przeszłość istnieje?