Niestety Tommy nasz obecny stan wiedzy mówi przyczyny nie znamy .Nie znamy wielu przyczyn .Nie znamy wielu milionów przyczyn . Jednak nauka dlatego istnieje gdyż poszukuje przyczyn i sukcesywnie je odkrywa więc jeśli masz jakieś zarzalenia to do wydziału fizyki Uniwersytetu im.AM , gdyż Uniwersytet twierdzi że należy szukać przyczyn . Natomiast gdyby ich nie było to by twierdził , że nie należy szukać przyczyn bo i po co skoro ich nie ma

Uniwersytet twierdzi że należy szukać przyczyn . Natomiast gdyby ich nie było to by twierdził , że nie należy szukać przyczyn bo i po co skoro ich nie ma

Nie można bezpośrednio zaobserwować cząstek wirtualnych, ale wiemy z doświadczenia, że istnieją one w pustej przestrzeni, gdyż pozostawiają wykrywalne eksperymentalnie ślady swej obecności. Ślady te można bardzo dokładnie zmierzyć, posługując się na przykład metodami spektroskopowymi.

Zatem próżnia nie jest ontologiczną pustką (niebytem), ale zbiorem wszystkich możliwych wirtualnych cząstek. Zbiór ten nazywa się najczęściej próżnią fizyczną lub próżnią kwantową.

Jeżeli w kosmologii kwantowej traktujemy wszechświat jako układ mikroskopowy podlegający zasadom teorii kwantów, to również sensowne wydaje się istnienie wszechświatów wirtualnych i próżni kwantowej będącej zbiorem wszystkich możliwych wirtualnych wszechświatów. W odróżnieniu od wirtualnych cząstek elementarnych wirtualny wszechświat może przekształcić się we wszechświat rzeczywisty bez dostarczenia energii z zewnątrz, jeśli jest wszechświatem zamkniętym (którego całkowita energia jest równa zeru). W takiej próżni, zgodnie z relacją nieoznaczoności Heisenberga, nie mogą istnieć wirtualne wszechświaty otwarte (o geometrii płaskiej lub hiperbolicznej), ponieważ mają one nieskończoną energię. (Czas, na który można pożyczyć nieskończoną energię, wynosi dokładnie zero).

Natomiast wszechświaty zamknięte, zgodnie z relacją nieoznaczoności Heisenberga dla czasu i energii, mogą istnieć nieskończenie długo, ponieważ przy przechodzeniu od stanu wirtualnego do rzeczywistego nie pożyczają energii. Każdy wirtualny zamknięty wszechświat jest więc wszechświatem rzeczywistym. Jeżeli te spekulatywne rozważania są poprawne, to mamy nieskończony zbiór zamkniętych wszechświatów. W tym przypadku nie istnieje próżnia kwantowa rozumiana jako zbiór wszechświatów wirtualnych, ponieważ każdy wszechświat wirtualny jest wszechświatem rzeczywistym. Rzeczywiste wszechświaty o geometrii zamkniętej kreowane są więc spontanicznie i bezprzyczynowo z "niczego".

(...)

Teoria kwantów stawia pod znakiem zapytania podstawowe założenia fizyki klasycznej dotyczące budowy i natury wszechświata. Założenia te były długo utrzymywane i rzadko kwestionowane, a przez wielu uważane za oczywiste i poparte przez dotychczasowy rozwój nauki. W dużym skrócie założenia te można przedstawić następująco. Na zewnątrz nas, ludzi -istot świadomych - istnieje obiektywny, poznawalny świat materialny. Materia zawarta we wszechświecie istnieje w czasie i przestrzeni. Wszechświat możemy badać, stosując metodę empiryczną. Mając więc do dyspozycji dostatecznie obszerny materiał eksperymentalny, potrafimy przez indukcję formułować prawa fizyki i przedstawić je w postaci modeli matematycznych odwzorowujących jednoznacznie zmiany zachodzące w czasie i przestrzeni. W ten sposób uzyskujemy możliwość prognozowania (predykcji) przyszłego zachowania się materii. Wszechświat w takim ujęciu może być zredukowany do pewnego rodzaju automatu działającego według ściśle określonych zasad. Chcąc zrozumieć działanie tego automatu, musimy rozłożyć go na części i zbadać ich wzajemne współdziałanie. Postawa ta, zwana w filozofii i metodologii nauk przyrodniczych redukcjonizmem, zakorzeniła się tak głęboko w naszej kulturze umysłowej, że często utożsamia się ją z metodą naukową.

Gwałtowny rozwój metod i technik eksperymentalnych umożliwił fizyce współczesnej głęboką penetrację świata małych odległości, czyli mikroświata. Stwierdzono doświadczalnie, że wszechświat składa się z cząstek elementarnych, które z dokładnością do odległości 10-17 m zachowują się jak obiekty bezstrukturalne, jak punkty materialne. Cząstki elementarne jawią się nam jako konkretne, bezstrukturalne obiekty tylko wtedy, gdy rejestrowane są przez aparaturę doświadczalną zdolną do ich wykrywania. Jeżeli jednak nie są obserwowane i rejestrowane przez aparaturę pomiarową, gdy są "w drodze", mają nader specyficzny sposób istnienia, nie znany w świecie makroskopowym (w świecie dużych obiektów). Liczne i wyrafinowane eksperymenty przeprowadzone na obiektach mikroskopowych pokazują, że są one wtedy tylko zbiorami, a ściślej superpozycjami potencjalnych możliwości (stanów) zaistnienia (aktualizacji) w momencie pomiaru, który "wybiera" jedną z możliwości i rejestruje ją w aparaturze pomiarowej. W momencie pomiaru następuje nagłe i bezprzyczynowe przejście od tego, co możliwe, do tego, co rzeczywiste. Z superpozycji możliwości zostaje wybrana i zrealizowana jedna. Mówimy, że nastąpiła skokowa redukcja superpozycji możliwości.

(...)

Co gorsza, mimo ogromnych wysiłków wielu fizyków, którzy zawsze próbują ulepszyć swoje teorie, nie udało się znaleźć żadnego sposobu, aby nieco zmienić zasady teorii kwantów, nie powodując przy tym katastrofy logicznej. Jest to symptomatyczne, ponieważ większość teorii fizycznych można bez trudu nieco zmienić. Niemożliwość poprawienia zasad teorii kwantów uniemożliwia, jak się zdaje, rozwiązanie problemu pomiaru kwantowego, czyli znalezienia przyczyn i mechanizmu natychmiastowej, skokowej redukcji możliwości w chwili pomiaru. Wydaje się to świadczyć o tym, że teoria kwantów, w pewnym sensie, zakreśla nieprzekraczalną granicę dla poznania przyrody za pomocą empiryczno-matematycznej metody badań.

Ponadto warto jeszcze raz zaznaczyć, że teorię kwantów udało się pogodzić, lepiej czy gorzej, z teorią względności Einsteina tylko na poziomie liniowej ewolucji możliwości. Nieliniowa i natychmiastowa redukcja możliwości w chwili pomiarów jest bowiem wyraźnie sprzeczna z duchem teorii względności.

Odkrycia dokonane w mikroświecie spowodowały konsternację w środowisku fizyków. Prowadzą one bowiem do nieuniknionej konkluzji, że powszechnie przyjmowane i propagowane przez środki masowego przekazu zdroworozsądkowe założenia dotyczące budowy materii są tylko idealnymi przypadkami granicznymi, a nie realną rzeczywistością.

Kosmologia kwantowa redukuje zagadkę istnienia wszechświata do problemu pochodzenia zasad teorii kwantów. Według niej istnienie wszechświata jest bezprzyczynowe i spontaniczne, a zatem i bezsensowne. Jeżeli mimo wszystko istnienie wszechświata ma jakiś sens, to może on być ukryty tylko w strukturze zasad teorii kwantów. Mimo tak ogromnego sukcesu kosmologia kwantowa nie potrafi odpowiedzieć na dwa fundamentalne pytania:

1. Dlaczego w momencie kreacji wszechświata z "niczego" obowiązywały zasady teorii kwantów?

2. W jaki sposób wszechświat będący zbiorem potencjalnie istniejących wszechświatów zaktualizował się w postaci wszechświata, w którym żyjemy?

Żeby odpowiedzieć na te pytania, musimy przekroczyć ramy kosmologii fizycznej i przejść do rozważań typu "metakosmologicznego".

Metakosmologia jest opisana w tamtym linku.

Kosmologia kwantowa redukuje zagadkę istnienia wszechświata do problemu pochodzenia zasad teorii kwantów. Według niej istnienie wszechświata jest bezprzyczynowe i spontaniczne, a zatem i bezsensowne. Jeżeli mimo wszystko istnienie wszechświata ma jakiś sens, to może on być ukryty tylko w strukturze zasad teorii kwantów. Mimo tak ogromnego sukcesu kosmologia kwantowa nie potrafi odpowiedzieć na dwa fundamentalne pytania:
/M

To co tam wyczytałem powaliło mnie na kolana - jakże niezmierzone rzeczy potrafi tworzyć ludzki umysł...

Nie mając oparcia w Bogu życie ich traci sens.

Jak sprawdziłem kim jest autor to mi trochę mina zrzedła

Jest to przykład do jakich absurdów dochodzą ludzie niewierzący. Nie mając oparcia w Bogu życie ich traci sens.

To wymaga współczucia

Badania wskazują, że wiara w Boga nie ma większego wpływu na nasze postawy etyczne.

http://wiadomosci.onet.pl/1442152,242,1 ... skart.html

I muszą sami go sobie znaleźć.

http://www.google.pl/search?hl=pl&q=ind ... Szukaj&lr=

http://tiger.chem.uw.edu.pl/staff/edyta ... node2.html
(tu znajdź paragraf "Indetermiznizm mechaniki kwantowej", pod koniec artykułu)

Nie chcę tego tu dłużej ciągnąć, więcej pisz w "Przyczynowość i czas".

Indeterminizm mechaniki kwantowej
Spośród podanych postulatów, najostrzejsze kontrowersje wzbudzał zawsze Postulat IV. Stwierdza on mianowicie, że z wyjątkiem szczególnych przypadków nie możemy przewidzieć wyniku pojedynczego pomiaru, a jedynie wartość średnią wielu pomiarów. Bardziej zaawansowane rozważania związane z Postulatem IV prowadzą np. do wniosku, że nie istnieje żadna metoda postępowania czy rozumowania, która pozwoliłaby przewidzieć, w jakiej chwili i w jakim kierunku atom będący w stanie wzbudzonym wypromieniuje foton [zob. kwant]. Wynika stąd, że mechanika kwantowa nie jest teorią deterministyczną. Wielu uczonych (w tym Einstein, de Broglie, i Schrödinger) nie mogło w związku z tym zaakceptować mechaniki kwantowej jako teorii, która w sposób kompletny opisuje rzeczywistość. Natomiast tzw. szkoła kopenhaska (Bohr, Heisenberg i in.) traktowała indeterminizm wprowadzany przez mechanikę kwantową jako własność materii. Spory o kompletność opisu rzeczywistości przez mechanikę kwantową toczą się po dzień dzisiejszy. Krytycy interptetacji kopenhaskiej (m.in. znani fizycy David Böhm i John S. Bell) rozwinęli konkurencyjne wobec mechaniki kwantowej tzw. teorie parametrów ukrytych, zapewniające deterministyczny opis mikroświata. W 1964 Bell przeprowadził głeboką analizę teorii parametrów ukrytych i sformułował tzw. nierówności Bella, które pozwalają na doświadczalne odróżnienie przewidywań tych teorii od przewidywań mechaniki kwantowej. Na początku lat 80. Alain Aspect i wsp. przeprowadzili bardzo precyzyjne eksperymenty w celu weryfikacji nierówności Bella. Wyniki tych eksperymentów okazały się w pełni zgodne z przewidywaniami mechaniki kwantowej, wykazując tym samym, że próby jej ulepszenia (nadania charakteru deterministycznego) przez wprowadzenie ,,ukrytych parametrów'' skazane są na niepowodzenie. Mechanika kwantowa jest obecnie powszechnie uważana za wiarygodną, wszechstronnie zweryfikowaną teorię, na której opiera się cała nasza wiedza o budowie materii. Jest ona m.in. podstawą teoretycznej fizyki atomowej i molekularnej oraz chemii kwantowej. Stworzone na jej podstawie modele pozwoliły zrozumieć strukturę i własności atomów i cząsteczek, naturę wiązania chemicznego i oddziaływań międzycząsteczkowych, zjawiska absorpcji i emisji promieniowania elektromagnetycznego przez materię, a także efekt nadprzewodnictwa, działanie lasera i wiele innych zjawisk. Odkrycie praw fizyki kwantowej było niewątpliwie jednym z największych osiągnięć poznawczych w historii nauki.

mechanika kwantowa nie jest teorią deterministyczną

Jakbyś nie wiedział, "indeterminizm" oznacza dokładnie to samo co "bezprzyczynowość" (tylko brzmi bardziej naukowo).

Stwierdzenie

oznacza explicite, że w mechanice kwantowej mamy do czynienia z indeterminizmem (jako zaprzeczeniem determinizmu) czyli bezprzyczynowością.