Einstein udowodnił, że materia a energia to to samo ino w innej postaci.

Jeśli foton się porusza to nie jest bezmasowy gdyż tylko masa spoczynkowa fotonu wynosi 0 . Jednak z racji tego że fotony w spoczynku nie istnieją to poruszające sie fotony są obdarzone masą .

Ale to mnie zawsze ciekawiło.
Bo jeżeli wezmę i rozpędzę np ziemię w linii prostej z prędkością światłą, to dla ziemi te fotony będą w spoczynku. (inercjalność)
I wtedy co?
Czy i tak będziemy je widzieć?
Czy można przed takim stanąć i patrzeć na niego przez jakąś lupę?
Albo istnieje tylko dla tych co "stoją w miejscu" a dla ziemi, która doścignie foton traci on masę?
(Mi się wydaje odpowiedź ostatnia, ale do końca nie wiem)

Wzór E=mc^2 można różnie odczytywać.
a) jako wzór na energię ciała spoczywającego
b) jako definicję MASY RELATYWISTYCZNEJ
Trzeba jednak pamiętać, że masa relatywistyczna to nie to samo co intuicyjnie rozumiana masa (jako właściwość pewnego obiektu - temu odpowiada MASA NIEZMIENNICZA). Masa relatywistyczna m.in. zależy od obserwatora (ponieważ prędkość ciała zależy od układu odniesienia), przez co nie może być traktowana jako wewnętrzna właściwość danego obiektu.

Dlatego od pewnego czasu nalegam, abyście w końcu przyznali się, jak definiujecie masę.


Zastanów się nad tym co powiedziałeś. Z własności bytów nieistniejących (zerowej masy fotonu w spoczynku) nie można wnioskować o własnościach bytów istniejących (masie fotonu w ruchu).


Zacznijmy od tego, że nie można przyspieszyć obiektu masywnego (np. Ziemii) do prędkości światła. A dla obserwatora poruszającego się z jakąkolwiek podświetlną prędkością obserwowana prędkość światła jest stała i wynosi c. Wykazało to doświadczenie Michelsona-Morleya, które stało się dla Einsteina bodźcem do sformułowania szczególnej teorii względności.
A inercjalność nie ma tu nic do rzeczy. Wspomnienie jej sprawia wrażenie, że nawet nie rozumiesz co to właściwie jest.

A jak wygląda świat z punktu widzenia obserwatora poruszającego się z prędkością światła, już tu pisałem (i to pewnie nie raz). W skrócie: nie można zaobserwować przestrzeni ani upływu czasu; jeśli coś nie dzieje się dokładnie w tym samym miejscu co jest obserwator, nie ma on możliwości zaobserwowania tego zdarzenia, a cały okres jego istnienia jest dla niego subiektywnie jedną chwilą. Toto już chyba nawet trudno nazywać "obserwatorem".

Mistrzunio, ale ja wiem o tym wszystkim co mówisz.

Ale ciekawi mnie jednak, czy gdyby coś osiągnęło prędkość światłą to czy gdyby to coś leciało koło fotonu to dla tego czegoś foton by istniał czy nie.
Narazie zapominajmy o tym, że ta prędkość nie jest możliwa do osiągnięcia.

Tzn teoretycznie jest do osiągnięcia, ale potrzeba by nieskończoności czasu a i więc energii. (no ale narazie nie myślmy o tym)

No to chyba odpowiedziałem na to pytanie: obserwator poruszający się z prędkością światła nie doświadcza przestrzeni ani upływu czasu; nie jest w stanie wykonywać żadnych doświadczeń (bo do tego potrzeba czasu), nie może zatem zaobserwować niczego. (Dlatego "obserwator" przestaje być dobrą nazwą).

Układ odniesienia związany z jakimś poruszającym się z prędkością światła obiektem (choćby hipotetycznym) nie spełnia swojej roli, gdyż nie pozwala na opisanie żadnego procesu.

Tak czas się zatrzymuje ale nie dla nas. Tzn zatrzymuje się wszystko tylko nie my sami i nasz pojazd z tą prędkością.
Gdybyś się oddalał ode mnie z prędkością światła to ja dla Ciebie będę nieruchomy. A to dlatego, że nie widzisz mojego ruchu bo światło dzięki któremu mój ruch widzisz nie dotrze do Ciebie.

W STW (i OTW) występuje pojęcie "czasu własnego" obserwatora. W przypadku obserwatorów masywnych czas ten pokrywa się z czasem przez nich obserwowanym. Dla obiektów poruszających się z prędkością światła jest to funkcja nie zmieniająca się podczas ruchu; nie doświadczają one upływu czasu. Fotony się nie "starzeją".

W sumie, gdyby dało się przyspieszyć do prędkości światła, byłby to rodzaj wehikułu czasu (niestety, tylko w przyszłość). Przyspieszasz, nie doświadczasz upływu czasu, spowalniasz, a dla innych mógł minąć dowolnie długi okres czasu - nagle znalazłeś się w przyszłości.

Oczywiscie że można .Przecież gdyby masa fotonu w ruchu równała się zero to bez sensu byłoby pisać ,że masa spoczynkowa fotonu równa się zero . Jeśli tak nie jest to znaczy ,że masa fotonu w ruchu nie równa się zero bo wtedy nie tworzono by w definicji , że masa spoczynkowa fotonu równa się zero.

Jeżeli jakiejś bardzo szybkiej cząstce dodamy energii ,to zwiększymy jej masę.Masa jest zatem tylko formą energii .Energia napędowa statku kosmicznego może być przekształcona w masę ,podobnie jak można np.energię elektryczną przetworzyć w ciepło .Zatem możliwy jest również proces odwrotny, :uzyskiwanie energii z masy.Dokładnie to wypowiada najsłynniejsza formuła całej fizyki : E=mc2 . Masa "m" może być przekształcona w gigantyczną porcję energii ,którą otrzymamy po przemnożeniu tej masy przez kwadrat olbrzymiej prędkości światła .Zarówno Słońce jak i bomba atomowa ,przekształcając masę w energię uwalniają jej potężne zasoby.

Do słowa "masa" dodaje się określniki, aby odróżnić "masę spoczynkową" od "masy relatywistycznej" i "masy prądowej", które są definiowane w różny i nierównoważny sposób, zatem użycie słowa "masa" wymaga uściślenia. Owszem, możnaby się umówić, że słowo "masa" bez określnika oznacza zawsze jedną wybraną z powyższych opcji - ale nie istnieje taka szeroko przyjęta umowa, przez co, gdy chce się być dokładnym, określnik trzeba dodawać zawsze.

Poza tym, to ty używasz bezsensownego sformułowania "masa spoczynkowa fotonu". Coś takiego nie istnieje, tak jak nie istnieją fotony w spoczynku. W przypadku fotonów można mówić co najwyżej o masie niezmienniczej (która, dla cząstek masywnych, jest tożsama z masą spoczynkową). I w takim znaczeniu ja używam sformułowania "masa fotonu" (co już parę razy zaznaczałem).

W przypadku cząstek masywnych, gdy określenie "masa spoczynkowa" ma sens, nie jest ona na dodatek wielkością zależną od prędkości - masa spoczynkowa poruszającego się np. protonu jest taka sama jak masa spoczynkowa nieporuszającego się protonu. To co się zmienia, to masa relatywistyczna. Gdyby do fotonów chcieć zastosować na siłę określenie "masa spoczynkowa" i używać analogii do cząstek masywnych, to masa spoczynkowa fotonu poruszającego się wciąż byłaby 0.

PISZCZIE O JAKIEJ MASIE MÓWICIE!
Określenie "masa" jest za mało szczegółowe, gdyż istnieją różne rodzaje "mas". Nalegam, by używać określeń "masa spoczynkowa", "masa relatywistyczna" itp. bo tylko wtedy będzie wiadomo o co chodzi.


Masę relatywistyczną: tak. Masę spoczynkową, niezmienniczą czy prądową - nie.


Masa relatywistyczna jest wręcz równa energii (z dokładnością do czynnika c^2). Dlatego uważam to pojęcie za zbędne, a nawet szkodliwe, gdyż prowadzi do nieporozumień.

Masę spoczynkową można uznać za rodzaj energii, ale nie można jej zwiększać przez przyspieszanie cząstek - w tym wypadku zwiększamy jedynie ich energię kinetyczną, podczas gdy masa spoczynkowa pozostaje stała. Faktycznie, w reakcjach jądrowych jest ona zamieniana na inne rodzaje energii, przede wszystkim na energię kinetyczną (a następnie na ciepło).

Mówimy o tej masie:

Post, w którym to napisałem, jest wcześniejszy do tego zacytowanego przez ciebie, żeby nie było.

Skoro tak, to dowiedz się, że masa niezmiennicza fotonu jest równa 0 i nie zależy od tego jaką foton ma energię.

Myslę ,że niepotrzebnie sobie gmatwasz z tymi róznymi rodzajami mas .Powiedzmy sobie ostatecznie ,czy obiekty które się poruszają mają wiekszą masę, od tej w spoczynku, czy nie? A jeżeli tak to przestań z tą energią kinetyczną !.W uniwersytecie w Zurychu przyspieszano elektrony do prędkości równej dokładnie 99% prędkości światła ,a nastepnie za pomocą pól elektrycznych i magnetycznych kierowano je na inny tor .Z krzywizn torów MOŻNA BYŁO OKREŚLIĆ MASĘ ELEKTRONÓW. Jak to wyliczył Einstein ,była ona 7 razy większa od masy elektronów spoczywających (czy słyszałeś kiedyś żeby elektrony były w spoczynku ?)Dziś w DESY ,w instytucie badawczym koło Hamburga ,podwyższenie masy cząstek elementarnych nawet 6 000 razy stanowi drobiazg.