Moze daj jakis przyklad. Pomyslalem sobie przez moment i ja jakos nie wierze w "sprzeczne teorie". Gdybym chcial wierzyc we wszystko co inni sobie wymysla, to bym Kosciol zalozyl - "Lokisa Kosciol Wszystkiego i Do Kwadratu".

Widzę, ze lubisz przeteoretyzowywać. Dla nas tu i teraz jest tak jak napisałem. Można to podważać, ale też tu i teraz. Co do przyszłości: trzeba brać pod uwagę przesłanki i oceniać prawdopodobieństwo.

To teraz zrobi się ciekawie. Ja wierzę jednocześnie w Boga i w ewolucję. Z tego wniosek jest następujący (rozpatrzmy oba przypadki):

1) Te 2 teorie są sprzeczne. Wówczas ja - wierząc jednocześnie w obie - wierzyłbym w 2 sprzeczne ze sobą teorie.
2) Te 2 teorie nie są sprzeczne.

Wybierz sobie któryś wariant
Ciekaw jestem, który z tych przypadków wybierze Askadtowiesz

A mówiąc bardziej ogólnie - chodziło mi o następujące sytuacje:

1) Wierzysz w 2 teorie bez dokładniejszego przemyślenia. Jeśli się głębiej zastanowisz, to odnajdziesz sprzeczność i być może będziesz chciał z którejś teorii zrezygnować.
2) Można by też poruszyć przypadek, w którym coś wydaje się nam sprzeczne, ale dopuszczamy możliwość, że możemy co do tej sprzeczności się mylić.

Wiara w Boga i ewolucje chyba juz nie jest sprzeczna. Kosciol ewolucje uznaje, choc "po swojemu".
Dopuszczenie mozliwosci mylnego pogladu powinno byc zasada kazdego.
Teorie sa wymyslem czlowieka, niektore tak niedorzeczne, ze zastanawianie sie nad ich twierdzeniami jest strata czasu.
Teraz ja mam pytanie. Czy zdajesz sobie sprawe z faktu rychlej zguby calej ludzkosci, spowodowanej posiadaniem telefonow komorkowych przez opetanych!

To chyba oczywiste, że
1) Te 2 teorie są sprzeczne. Wówczas ja - wierząc jednocześnie w obie - wierzyłbym w 2 sprzeczne ze sobą teorie.
A w rozwinięciu:
1) Wierzysz w 2 teorie bez dokładniejszego przemyślenia. Jeśli się głębiej zastanowisz, to odnajdziesz sprzeczność i być może będziesz chciał z którejś teorii zrezygnować.

A na czym miałaby polegać ta sprzeczność?

Pisałem juz o tym wiele razy ale pewnie nie miałeś okazji czytać. W skrócie polega na niezgodności biblijnego opisu stworzenia z danymi prezentowanymi przez naukę. Oczywiscei milczaco zakładam ze masz na myśli Boga biblijnego (jeśli innego, dyskusja musi byc tez inna). Trzeba byłoby tez sprecyzować czy masz na mysli samą ewolucje biologiczną czy ogólnie rozwój planety. To niczego nie zmienia ale zakres dyskusji moze byc węższy lub szerszy.

No tak, to milczące założenie (i jeszcze zapewne parę innych milczących założeń) niejedno wyjaśnia

Ja jednak nie powiedziałem, że wierzę jednocześnie w dosłownie odczytywany opis z Księgi Rodzaju oraz w ewolucję biologiczną
Powiedziałem tylko, że wierzę jednocześnie w Boga i w ewolucję (zgodnie z tematem).
Gdybyś znalazł w takim stwierdzeniu sprzeczność, to chyba musiałbym Ci pogratulować
Ewolucja - rozwój planety i stworzeń, aczkolwiek procesy selekcji naturalnej, krzyżowania i mutacji mogą być jej częścią. Szczerze mówiąc, nie byłbym natomiast do końca pewien, czy wszystkie zmiany ewolucyjne można wyjaśnić wyłącznie przetrwaniem i wydaniem potomstwa.

No to wyjasnij blizej w jakiego Boga wierzysz, chyba to nie tajemnica. Wtedy można ocenić czy jest sprzecznosc czy nie.
W teorii ewolucji dowody rzeczowe dotyczą iluś (ale jednak bardzo wielu) procesów, reszta zaś jest ekstrapolowana zgodnie z najlepszą wiedzą. Tak więc tego i owego mozna nie byc pewnym. Ogólny mechanizm to wybór najlepiej przystosowanych mutacji.

Nie bardzo wiem, co miałbym tutaj odpowiedzieć Gdy słyszę słowo "Bóg" nie odnajduję jakoś w sobie teraz werbalnych koncepcji mentalnych, a jedynie pewne delikatne uczucie w głębi serca i w wyobraźni obraz kochającej świadomości (w białym kolorze, ale to tylko wizualizacja), przenikającej wszystko, co istnieje.

Coś czuję, że te pojawiające się "mutacje", mogą być (mniej lub bardziej; bo mogą występować też pewne fluktuacje) ukierunkowane przez Boga

Albo przez Latającego Potwora Spaghetti. Jest taka zasada metodologiczna, aby nie mnożyć bytów ponad potrzebę. Jeśli wprowadzenie Boga nie jest konieczne, nie róbmy tego.

Inspirowało mnie wszystko, z czym się w życiu spotykałem. Religie i przeczytane książki też. I doświadczenia, przeżycia wewnętrzne. Oraz pewne osoby.


Ja tylko mówię, co czuję Nie umiem tego na chwilę obecną dokładniej opisać - to jest bardziej kwestia uczuć niż myślenia. U mnie uczucia często wyprzedzają myśli - na przykład czuję, że coś jest prawdą, a dopiero długi czas później znajduję słowa, żeby takie stanowisko uzasadnić.

Rozumiem. Najczęściej ludzie wierzą w ramach określonej religii, która ustala pewne zasady, rytuały, normy itd.
Czyms zupełnie odmiennym jest wierzyć, ze istnieje jakaś istota najwyższa (która niekoniecznie ,musi nazywać sie Bogiem), o której właściwie nie wiemy nic poza załozeniem, ze stworzyła świat (i ewentualnie -nadal sie nim zajmuje). Nie ma tu całej tej otoczki religijnej.
To sie nazywa intuicja, ale nie musi (choć moze) ona wcale prowadzic do prawdy obiektywnej. Zwykle intuicje traktuje się jako drogę na skróty, ale wnioski, które podsuwa i tak muszą byc normalnie zweryfikowane. W omawianym przypadku jest jednak problem, ze ani istnienia ani nieistnienia Boga nieskonkretyzowanego nie da się udowodnic.

Obie teoria są spójne i wzajemnie się uzupełniają. Dziełem Boga jest życie i warunki (prawa natury) pozwalajace na rozwój. Dziełem Boga jest rozum i wolna wola.
(A w liczbę PI nie wierzę, gdyż nie da się jej podać. Są ino przybliżenia.)

A jak rozumiesz słowo "podać"? Czy uważasz, że z niemożliwości "podania" czegoś wynika nieistnienie tego czegoś? Jeżeli tak, to dlaczego tak uważasz?

Liczbę pi można podać np. jako granicę pewnego ciągu.