Cóż to wnosi do tematu? Ta lista jest skromnym wycineczkiem. Może pokarani Aspergerem to właśnie te dzieci, dla ktorych Królestwo?

Spotkałem trzy tygodnie temu jakąś informację, że spektrum ASD łącznie z Aspergerem mogą znajdywać głównie wśród Neurotycznej grypy wśród Wielkiej Piątki zdrowych, a także wśród neurotyków w grupie chorych (ICD-11) "Negatywna emocjonalność".

Oczywiście, Odkrycie Ameryki. W podobny sposób można być zarazem introwertykiem i dalekowidzem.

Nie bądź złośliwy.
Znalezienie Aspergera lub ASD wśród zaburzeń osobowości, którymi ty się zajmujemy, jest trudne, bo mają oddzielnę diagnozy, m imo że ASD i Asperger wpływają na osobowość.

Co mi odpowiedziała AI na moje pytanie:W którym zaburzeniu osobowości (DSM-5 TR lub ICD-11) można znaleźć schorzenia ze spektrum ASD?

AI:
Schorzenia ze spektrum autyzmu (ASD) nie znajdują się w kategorii zaburzeń osobowości, ani w klasyfikacji DSM-5-TR, ani w ICD-11. ASD jest klasyfikowane jako zaburzenie neurorozwojowe i jest odrębną jednostką diagnostyczną.

Jak ASD jest klasyfikowane w obecnych systemach:
DSM-5-TR: Spektrum autyzmu (ASD) to jedna, zbiorcza diagnoza, która obejmuje wcześniej odrębne kategorie, takie jak autyzm dziecięcy i zespół Aspergera. Została ona umieszczona w rozdziale Zaburzenia neurorozwojowe.

ICD-11: Podobnie jak w DSM-5, również w nowej Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ASD jest diagnozą zbiorczą, a zespół Aspergera nie jest już wyodrębniany. Znajduje się on w rozdziale Zaburzenia psychiczne, behawioralne i neurorozwojowe (kod 6A02).

Dlaczego ASD nie jest zaburzeniem osobowości:
Odmienny charakter: ASD jest zaburzeniem rozwojowym, które wpływa na funkcjonowanie mózgu od wczesnego dzieciństwa, manifestując się m.in. trudnościami w interakcjach społecznych, komunikacji oraz powtarzalnymi wzorcami zachowań. Zaburzenia osobowości to utrwalone wzorce zachowania i przeżywania, które w znaczący sposób odbiegają od norm kulturowych.
Współwystępowanie: Chociaż ASD i zaburzenia osobowości są oddzielnymi jednostkami, mogą ze sobą współwystępować. W niektórych przypadkach cechy autystyczne mogą być mylone z zaburzeniami osobowości (np. z klastra A), co wymaga dokładnej diagnostyki różnicowej.

Kontekst historyczny: Wprowadzenie w ICD-11 i DSM-5 zbiorczej diagnozy spektrum autyzmu było odpowiedzią na rosnącą wiedzę na temat neurorozwojowego charakteru ASD i różnorodności jego objawów.

A nie jest to tylko kwestia nazewnictwa? Określenie z Aspergerem w nazwie nie jest już oficjalnie uzywane.
A szkoda, bo przyjęło się w popularnym języku dla odrożnienia ASD wysokofunkcjonującego .

Termin "Zespół Aspergera" jest już nieużywany w najnowszych klasyfikacjach medycznych i zastąpiony przez ogólne pojęcie spektrum autyzmu. Osoby, które wcześniej były diagnozowane z zespołem Aspergera, nadal posiadają ten sam zestaw cech, ale teraz są one klasyfikowane w ramach szerszej kategorii zaburzeń autystycznych, co podkreśla ich neurorozwojowy charakter i potrzebę wsparcia.
Dlaczego termin "Zespół Aspergera" został porzucony?
Zmiany w klasyfikacji: Został usunięty z najnowszych podręczników diagnostycznych, takich jak DSM-5 i ICD-11.
Podobieństwo do autyzmu: Granice między zespołem Aspergera a innymi formami autyzmu były nieostre, dlatego obecnie traktuje się je łącznie jako spektrum autyzmu.

Śledziłem sprawę Aspergera w okresie, gdy podejrzewałem się o jego posiadanie.
Okazało się, że lekarze nie widzieli żadnego rozgraniczenia dla Aspergera w spektrum autyzmu i praktykowali tę samą diagnozę i terapię dla wszystkich ASD, modyfikując leczenie (do dziś) z uwzględnieniem tylko nasilenia dla autyzmu "wyżej funkcjonującego" (czyli właściwie Aspergera).

Po zlikwidowaniu nazwy Aspergera w ramach ASD i ujednoliceniu diagnozy, sprzeciwili się temu niektórzy naukowcy; przede wszystkim Dmytriw w niedopracowanej publikacji w 2022 r., wykazując różnice genetyczne i oddzielny fenotyp Aspergera w ramach spektrum ASD, wobec czego przysługuje mu oddzielna diagnoza i ewentualnie oddzielna terapia.

Ciekawą pracę wykonała hinduska autorka Javaheripour w 2023. Ona zajęła się tematem, dlaczego Asperger wyróżnia się nieco wyższym ilorazem inteligencji wśród dotkniętych przez ASD.
Zauważyła, że w mózgu znajdują się niektóre połączenia krótkodystansowe, służące blisko spokrewnionym informacjom "codziennym". Ale ponieważ te sieci w ASD zostały poprzerywane i praca mózgu ASD została utrudniona, mózg jakby w rekompensacie wykonał sobie dodatkowe połączenia, lecz służące informacjom bardziej odległym sobie, długodystansowym. I one właśnie stanowią podłoże mózgowe dla podwyższonego, wyżej funkcjonującego ilorazu IQ.
Podam jej obrazki:
http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/i ... ego-iq.jpg

Moje trzy obrazki nie otwierają się, ale tam można je znaleźć:
Javaheripour,
Altered brain network organization in adults with Asperger's syndrome: decreased connectome transitivity and assortativity with increased global efficiency

Kolor zielony na trzecim obrazku to jest ta zawyżone IQ:
https://cdn.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/blobs/ ... -g0002.jpg

Ciekawe dociekania. Szkoda, że link mi się nie otwiera.
Czy akurat zawsze IQ, trudno mi powiedzieć. Ale z pewnością inne, okrężne , bardziej abstrakcyjne i niekonwencjonalne ścieżki myślenia i wnioskowania. W każdym zespole z jakąś misją jeden Aspie nie zaszkodzi.Byle nie więcej, bo rozdzielą włos na czworo, albo na wejściu wykażą bezsens misji.

Te trzy obrazki z zielonymi liniami dobrze informują:
U wszystkich ASD i w Aspergerze w dwóch regionach mózgu niektóre funkcje są niedorozwinięte (linie zielone są zaniżone). Ale jakby w rekompensacie mózg wytworzył sobie dodatkowe dalekosiężne (globalne) połączenia mózgowe i one, mimo pewnych czytelnych braków, mogą zawyżać IQ i globalnie funkcje mózgowe.
Więc chociaż masz wyraźne niedostatki mózgowe, to jednak trzeba cieszyć się tym dodatkiem zawyżającym IQ.

Pewnie, że się cieszę. Niedostatki rekompensuję środkami aktorskimi. Normalsa społecznego łatwo podrobić. Wszyscy są do siebie podobni. Z jednej sztancy.

Od kiedy studiuję te tematy, widzę raczej - inaczej niż Ty - ogromną rozmaitość między ludźmi. Patrzenie przez pryzmat czy spektrum tej rozmaitości zdrowia fizycznego i psychicznego trochę przeszkadza, ale i zarazem pomaga zrozumieć nieudaczność innych i być tolerancyjny dla ich potknięci i doznanych od nich przykrości. Nie zauważyłeś tego u mnie ?

Może i starasz się zrozumieć. Ale nie potrafisz, bo oceniasz wszystko przez zniekształcające okulary fikcji, w którą (czyżby??) bezkrytycznie wierzysz. To jakbyś góry podziwiał na pocztówce czarnobiałej.
Współczuję. Ja byłem wierzący jakiś czas w życiu. Wiem nadto dobrze, jak to smakuje. A ty miałeś okazję choć przez rok być wyzwolony z twojej fikcji?

Miałem w pobliżu dość agresywnego bezbożnika, ale od wczesnej młodości szukałem argumentów. Moja wiara zawsze była świadoma i rozumowo uzasadniona. Już w klasie pierwszej liceum światły katecheta z doktoratem dał mi grubą książkę teologiczną do przeczytania i referowania jej w klasie.
Teraz rozumiem, że pomagała mi w tym neurologiczna "anankastyczna nieustępliwa cecha osobowości": perfekcjonizm i pracoholizm (choć nie kujon), co jak się okazało, nauczyciele pilnie odnotowywali w dziennikach klasowych.
Wcześnie też moje starsze rodzeństwo (była nas dziesiątka!) nazywało mnie apologetą. Mam coś z tego do dziś.
Dodam jeszcze, że nigdy nie miałem w życiu luźnych wakacji, a potem... urlopu (czas wolny, bez produktywny mnie męczył). Jestem baaardzo zmęczony, ale nie żałuję straconych lat.

A nie miewałeś wątpliwości? Ale nie co do Stwórcy, tylko do nauk KK?
Choćby i ewolucja, której dawniej Watykan nie uznawał? Co do Arki? Co do grozy ST?
No i inny aspekt, gdybyś urodził się np. w Supraślu czy Wasilkowie byłbyś wyznawcą i apologetą prawosławia?
A jeśli w Wielbarku czy Kocie = byłbyś przecież luteraninem. A w Izmirze/Delhi/Tokio?
Twój pracoholizm, a może po prostu tradycyjna rzetelność pozwalają ci się nad tym wszystkim prześlizgnąć jak łatwowiernemu lekkoduchowi ?
Czy byłeś dość solidny i uczciwy wobec siebie i Boga, by wnikliwie przestudiować inne religie nim uznałeś, która prawdziwa?
To chyba dość istotne, idzie o Zbawienie, chyba, żeby jednak zawierzyć papieżowi Franciszkowi, iż wszystkie religie jednakie.