Wszystko jest względne tylko nie prędkość światła.
gdybym rozpędził sie do 0,9 prędkości światła do względem mnie światło również oddalałoby się z prędkością światła.
Mimo, że dla obserwatora z zewnątrz prawie mam jego prędkość to względem mnie w ogóle mu nie dorównuje.
Dlatego światłą się nigdy nie doścignie.

Jeżeli mam 2 osoby. 1 po lewej a 2 po prawej i one oddalają się ode mnie i oboje mają 0.8 C to niby względem siebie przekroczyli 1C. Ale tylko dla obserwatora inercjalnego.
Bo względem siebie oni nie przekroczyli 1C z perspektywy jednej z tych 2 osób.

Jak zwiększamy prędkość to rośnie masa wszystkiego, ale jak ja mam np 0,5 C to wtedy też dla mnie przedmioty otaczające mnie wydają się krutrze.

Są takie cząsteczki, których życie jest bardzo krótkie, ale mają wielką prędkość. Powstają u góry gdzieś w atmosferze a prędkość mają dużą, ale nie są na tyle żywotne, żeby dolecieć do ziemi.
A Jadnak dolatują jak to możliwe?
Bo choć względem nas to praktycznie niemożliwe to one same tak szybko się poruszają, że dla nich nasza rzeczywistość wydaje im się krótsza. Tak więc gdy przebywają SWOJE 400 km to w NASZYCH jest to 800 km.

To jest jeden z dowodów na prawdziwośc tej jeorii względności.

Więc wiem, że światłą nie da się doścignąć bo ono zawsze niezależnie od prędkości obserwatora oddala się od niego z prędkością C.

Zadałem tylko teoretycznie pytanie co by było gdyby to się komuś udało i mógłby stanąć koło lecącego fotonu.

Usłyszałem też zdanie.
Źle to rozumiecie, tzn no nie da się rozpędzić nic do prędkości światła, poza przedmiotami które tą prędkość już mają - ale to jest fantastyka.

Takie pytania są niedorzeczne ,to tak samo jak by dziecko zapytało a co by było jakbyś tatuś wypił troche czarnej dziury ?,Wiesz co by było ,no nie wiesz co by było .

Tyle, że była to masa relatywistyczna, różna od masy spoczynkowej (czy niezmienniczej). Jeżeli powołujesz się na to co inni stwierdzili, dobrze wiedzieć, co mieli na myśli. Jeśli używacie tych samych słów w innym znaczeniu to musi dojść do nieporozumienia.


Utwierdzasz mnie w przekonaniu, że nie wiesz co to inercjalność.

Inercjalny układ odniesienia, to taki, w którym nie ma sił bezwładności (np. układ obracający się nie jest inercjalny, bo działa w nim siła odśrodkowa). Dowolny obserwator poruszający się w układzie inercjalnym ze stałą prędkością wyznacza swój własny układ odniesienia, który także jest inercjalny (ruch ze stałą prędkością nie generuje sił bezwładności). To, że nie ma jednego wyróżnionego układu inercjalnego, ale wszystkie są równoważne (opis praw fizyki w każdym z nich jest identyczny) stanowi jedno ze sformułowań zasady względności.


To nie masa rośnie, ale energia=energia całkowita (rozkładająca się na energię kinetyczną i masę=masę spoczynkową). Ewentualnie masa relatywistyczna (która jest proporcjonalna do energii, zatem według mnie stanowi pojecie zbędne).

Nie chciało mi się czytać wszystkiego tego co wy napisaliście mi jako odpowiedź bo wydawało mi się to jako bardzo wielkie bzdury.

Bo jak wiadomo to fotony się odbijają od rzeczy i są wciągane w czarne dziury, to jak będzie super sensytywna waga w drodze foton do czarnej dziury od której się odbije to wyjdzie oczywiście że on ma jakiś ciężar !

Taka waga mierzy nacisk. I nie jest w stanie powiedzieć z czego ten nacisk wynika. Jeżeli odbijesz foton od takiej wagi, zostanie przekazany pęd - i wywarty nacisk - co nijak się ma do zagadnienia masy fotonu, bo cząstki elementarne mogą mieć pęd nie mając masy. (A że fotony mają pęd to widziałem ładne doświadczenie: wiatraczek umieszczony w próżni, aby nie było oporów powietrza, zaczynał się kręcić pod wpływem światła lasera)

Przy okazji, chciałbym zwrócić uwagę, że "masa" i "ciężar" to dwie różne rzeczy. "Ciężar" to określenie na wartość siły grawitacji, jaka działa na ciało (dlatego obiekty na Marsie mają mniejszy ciężar niż takie same na Ziemi, a w przestrzeni kosmicznej ciężar jest bliski zeru), a "masa" to wewnętrzna własność obiektów, taka sama dla wszystkich takich samych obiektów, niezależnie od ich położenia i tego jak się poruszają.

Żeby skonkretyzować twoje zarzuty, chciałbym, żebyś odniósł się do postu, który stanwił moją odpowiedź dla ciebie



i powiedział, z czym konkretnie tutaj się nie zgadzasz:
- z tym, że wzór F=GMm/r^2 pochodzi z mechaniki Newtonowskiej?
- z tym, że w Ogólnej Teorii Względności tego wzoru nie ma?
- z tym, że OTW zastosowana do pewnych przypadków może być przybliżona mechaniką Newtona?
- z tym, że foton nie jest takim przypadkiem?
- z czymś jeszcze innym?
Co z tego jest dla ciebie "wielką bzdurą"?

Newton ma jakąś logikę, Einsteinowi jej brakuje...

Ja tam się na tych fizykach dokładnie nieznam , ale czytałem że :

Fizyka Niutona wynika z fizyki Ensteina , jako uproszczenie/przybliżenie tejże z pomijalnym [ w średniej skali - czyli Newtonowskiej ] błędem .

Sądze więc że ten wzór także powinien z niej się wyłaniać .

No i z całą pewnością twierdze , że fizyka Einsteina jest logiczna i w dodatku w większym stopniu niż Newtonowska zgodna z doznaniami/obsewacjami [ mimo że nie absolutnie ] .

Pozdrawiam .

-> danbog

Masz rację. Jeżeli wyprowadzi się z teorii Einsteina równania ruchu, to będą miały one "zwykłych", newtonowskich równań ruchu z poprawkami rzędu (v/c)^2, czyli dla prędkościach v<<c są to poprawki pomijalne w większości zastosowań (dla prędkości 300 m/s jest to poprawka rzędu 0,0000000001%). Podobnie jest z wytwarzanym polem grawitacyjnym - choć w teorii Einsteina nie da się go opisać pojedynczą funkcją - potencjałem grawitacyjnym - jak w przypadku fizyki Newtona, ale potrzeba bardziej skomplikowanego obiektu, to w przypadku słabych pól grawitacyjnych większość jego współczynników znika i pozostaje jedna funkcja - potencjał grawitacyjny właśnie.

-> myślący

Teoria Einsteina doskonale odpowiada obserwacjom w szerszym zakresie sytuacji, niż fizyka Newtonowska. Mnóstwo fizyków operuje OTW i na żadną wewnętrzną sprzeczność nie natrafili. Ale to oczywiście nieważne, ponieważ Jedyny Myślący stwierdził, że Tu Nie Ma Logiki, to musi tak być...

Ilość sprzeczności co ja już udowodniłem w moich wcześniejszych postach A ty dalej nie wierzysz

A jak foton sprawia nacisk i na wagę i na wiatraczek= to ma masę według zwykłej definicji tego słowa Co to za sprzeczne (bzdury) co ty twierdzisz o bez masowych fotonach

Problem w tym, że te twoje 'dowody', dla mnie nie są dowodami, ale błędnymi argumentami wynikłymi z nieznajomości praw fizyki.


No to w końcu zdefiniuj masę, bo nie przypominam sobie, żebyś to kiedykolwiek zrobił. W każdym razie, taka definicja masy, jaką ja znam, nijak ma się do wywierania nacisku, i według niej, foton masy nie ma.