Czy znane jest ci pojęcie układu? Jeżeli tak, to powiedz jakim układem twoim zdaniem jest wszechświat, gdyż tylko wtedy możliwa jest prawdziwa duskusja na ten temat...

Promieniowanie gamma i promieniowanie jonizujące to też są fotony?

Promieniowanie gamma, rentgenowskie i ultrafioletowe (będące jednymi z rodzajów promieniowania jonizującego) są złożone z fotonów; pozostałe rodzaje promieniowania jonizującego składają się z innych cząstek.

Mechanika klasyczna nie zajmuje się ogromnymi prędkościami , więc nie może sonda przekroczyć prędkości światła .

Ok. źle się wyraziłem. Promieniowanie gamma składa się z fotonów, ale inne jonizujące nie. Więc one nie są promieniowaniem?

Promieniowanie jonizujące to głównie alfa (jądra helu) i beta (elektrony). Jest to promieniowanie, ale nie elektromagnetyczne.

Wieczny_student !



Informuje Cię , że nie tylko się da , ale że już to uczyniono - pod postacią chociażby teorii strunowych [ choć nie tylko ] .
Teoria opisujaca wszelkie znane odziaływania w przyrodzie opisuje także , jego początki .

Zgodzić się moge , co do tego że teorie strunowe nie są jeszcze zweryfikowane empirycznie [ choć prace właśnie twają ] , zatem zgodnie z surowymi standartami nauki nie można uznać ich za pradę/fakt - a jedynie za propozycje aspirującą do miana prawdy na mocy logicznej spójności .



Ja zaś piszę o tym , że takowa jest .

Masz racje , ze niektóre teorie są najprawdopodobniej jedynie sposobem opisu prawdy , a nie wyrażają jej istoty [ moim zdaniem np podejście Zizzi ] . Choćby z tego powodu , że operują pojęciami nie mającymi interpretacji fizycznej [ dziedzina liczb zesplonych ] .



Informuję cię o istnieniu teorii strunowych uspójniających wszelkie znane odziaływania - zatem łączące w sobie wszelkie teorie [ teorie cząstkowe ] tych odziaływań dotyczące .



Nauka to proces definiowania prawdy/rzeczywistości , polegający na jej odkrywaniu/definiowaniu/określaniu .
Spójność nauki - oznacza konieczność jej spójności logicznej .
Brak logicznej spójności w obrębie nauki [ teorii naukowych ] oznacza ich błędność/fałszywośc .



Zgadzam się .
Co do analogii , to nie tyle sami stwarzamy puzle , co przewidujemy ich formę przed wyciągnięciem z pudełka .



Zgadzam się .
Wyjście poza tzw "zakres zastosowań" to popełnienie błędu logicznego wynikłego z niezrozumienia co dana teoria opisuje .



Zapewne masz racje .
Dlatego fizykom nie grozi "bezrobocie" w najbliższym czasie .

Pozdrawiam .

Sarenth nie potrafisz czytać czy co?
Napisałem wyraźnie fale elektromagnetyczne to fotony, a ty nazywasz to "Debilnymi teoriami"?

A wzrost entropii jest faktem.

Poczytaj jeszcze raz swój post, i wtedy się wypowiedz...

Może opisać początki. Zgodziłeś się, że jeszcze nie miało to miejsca.

Nie zweryfikowana, nie potwierdzona żadnymi obserwacjami - dlatego na razie jest to tylko model unifikujący prawa przyrody. Jak dotąd, to, że teoria strunowa opisuje wszystkie oddziaływania przyrody, to tylko hipoteza.


Liczbami zespolonymi operują wszystkie teorie kwantowe, teoria strun też. Pola kwantowe struny mają wartości w liczbach zespolonych.


Zanim opracowano teorię strun, było mnóstwo teorii cząstkowych, opisujących fragmenty rzeczywistości, niedokładnych, wzajemnie niespójnych ALE naukowych.


Trzymam się swojego porównania. Teorie matematyczne to opisy matematyczne. Sami wymyślamy, jakich struktur matematycznych używamy. Sami budujemy teorię - budujemy puzzel. Dopasowujemy go w strukturę. Eksperyment to przyglądnięcie się powstałej konstrukcji i sprawdzenie, czy wyobraża to, co powinno. Tak przynajmniej wygląda to obecnie, gdy teoria wyprzedza doświadczenie.

Wieczny_student !



Nie tyle może , co musi skoro ma opisywać wszystko .



Zbudowana na podstawie obserwacji , ale rzeczywiscie dotad nie zweryfikowana .

Tyle , że jak dotad niema raczej konkurentki [ model Zizzi to raczej opis a nie wyjaśnienie - moim zdaniem ] .

Jest to najprostsze [ w sensie brzytwy Ockchama ] logiczne uspójnienie znane ludzkosci .





Żeczywiście .
Ten fakt buży moje rozumienie pewnych zjawisk , co do roli liczb zespolonych w otaczajacej nas rzeczywistości .
Musze sprawe przemyślec .

Sądze , że liczby zespolone nie nadają sie do wyrażania prawdy o otaczającej nas rzeczywistości , ponieważ istnieje czynnik wyłączający ich zastosowanie do opisu zjawisk makroskopowych [ mogą wyrażać coś z przyblizeniem ignorującym aspekt korpuskularności/skokowości ] .
Poza mikroskalą czynnik urojony nie istnieje .
No i wciąż pozostaje pytanie - co on wyraża i dlaczego przestaje działać ?

Bardziej skłaniam się do poglądu , że nie rozumiemy do końca zjawisk kwantowych - mimo że potrafimy je skutecznie [ w sposób urojony ] opisać , niż że otaczająca nasz rzeczywistość zawiera sprzeczność zasad rządzących mikro i makro skalą .



Tyle , ze w tedy bylismy swiadomi niewłaściwości opisu .
Uspójnienie daje nadzieje na pełne zrozumienie .



Puzle to zabawka której funkcjonowanie polega na wyciąganiu gotowych elementów i ich organizacji .
Za takie gotowe elementy uważam potwierdzone teorie fizyczne [ przez nas zbudowane/odkryte ] .

Układanka nie jest jednak tworzona w trakcie układania , tylko stanowi układanie wcześniej istniejącego obrazka . dlatego uważam , że mówienie o tworzeniu puzli może byc opacznie rozumiane jako tworzenie układanego obrazka [ w ogóle nie istniejącego przed ułożeniem układanki ] - z czym się nie zgadzam .

Pozdrawiam .

Wieczny_student !

Po przemyśleniu musze przyznać Ci racje w kwestii tej , że liczby zespolone stanowią nieuniknioną konieczność w opisie rzeczywistości [ nie można ignorować procesów kwantowych ] .
Co najwyżej nieznane pozostają przyczyny dla których w makroskali pewne dopuszczalne logiczną strukturą rzeczywistości zdarzenia nie zachodzą .
Musi istnieć czynnik wyłączający pewien zakres możliwości [ redukujący część urojoną ] w makroskali .
Sądze [ przeczówam ] że ma on coś wspólnego z korpuskularnością .

Dziekuje za wskazanie błędu .


Pozdrawiam .

"Może" w sensie "jest w stanie". W świecie jest tyle różnych interesujących zjawisk, że nawet mając dokładną teorię sporo czasu minie, zanim opiszemy za jej pomocą chociażby większość z nich.


Teoria strun początkowo była zabawką matematyczną - jak wyglądałaby teoria cząstki będącej linią a nie punktem. Dopiero sporo po fakcie i niejako przypadkiem, zauważono, że część występujących tam obiektów zachowuje się jak znane cząstki punktowe. Ponieważ wciąż było dużo problemów matematycznych, teoria strun wciąż przechodziła zmiany, i dopiero stosunkowo niedawno, gdy udało się do niej dołączyć supersymetrię, zaczęła być traktowana jako kandydat a rozszerzenie Modelu Standardowego. Takich kandydatów jest sporo, to który jest lepszy to sprawa mocno arbitralna. W nowo zbudowanym LHC mają być przeprowadzane doświadczenia rozstrzygające pomiędzy nimi, ale jak dotąd nie ma powodu by twierdzić, że jedna z tych teorii jest na pewno właściwa.


Akurat teoria strun przewiduje istnienie bardzo dużej liczby jeszcze nie zaobserwowanych cząstek, ma też więcej parametrów, które trzeba do niej włożyć "z zewnątrz" (których wartości nie wyjaśnia). Wielu naukowców preferuje ją raczej ze względu na elegancję, z jaką łączy ona oddziaływania.


Ale świadczy to o tym, że o ile pełne uspójnienie teorii i zrozumienie świata jest celem nauki, to w trakcie dochodzenia do tego celu nauka przechodzi przez teorie niepełne. Istotą nauki jest nie tyle spójność teorii, co ich uspójnianie.


Owszem, w puzzlach widzimy docelowy obrazek - i tak jest i w tym przypadku. Różnica jest taka, że nasze pudełko z obrazkiem było początkowo puste, wszystkie elementy musieliśmy stworzyć sami, cały czas uważając, żeby odpowiadały obrazkowi. Nie zawsze się to udawało. W miarę postępu naszej konstrukcji zaczęliśmy wchodzić w detale obrazka. Niestety, jest to obrazek o tle szczególny, że pewne jego detale możemy zauważyć dopiero wtedy, gdy zbudujemy już sporą część konstrukcji. Tak że chociaż obrazek jest niezmienny, zmienia się zarówno nasza konstrukcja jak i to, ile szczegółów na tym obrazku potrafimy zauważyć.

Wieczny_student !



Istotą nauki [ jako algorytmu poznawczego ] jest wymóg spójności z którego wynika dążenie do uspójniania .
To zaś , że jakieś teorie są cząskowe [ niespójne ] nie wynika w żaden sposób że nauka może tolerować ten stan rzeczy .
Niespójność oznacza wadliwość .
Nauka zdaje sobie sprawe z tej wadliwości i dąży do jej wyeliminowania , poprzez stwoerzenie ram naszej układanki na tyle "szerokich" by pomieścić w niej wszelkie juz uporządkowane i zweryfikowane struktury .

Inną sprawą jest zaś to że sama układanka , niezależnie od rysunku na puzlach kieruje się pewnymi zasadami [ zwanymi logiką ] , które to nie dopuszczają pewnych połączeń już znanych puzli [ czy ich grup ] .
Z tąd możliwość wyeliminowania pewnych pomysłów na łączenie puzli [ czy ich grup ] .

Nauka ma prawo i obowiązek używać najlepszych aktualnie dostępnych teorii do opisu świata (nawet, jeżeli nie są one kompletne), nie poprzestając jednak na nich i nie zarzucając prób ich ulepszenia. Nie wolno nauce odrzucić dobrej teorii tylko dlatego, że nie jest doskonała. Inaczej nie byłaby w stanie posuwać się do przodu.

Dla mnie masa = masa spoczynkowa. To według mnie najbardziej odpowiada intuicji. Ów przymiotnik "spoczynkowa" został dodany w epoce formowania się teorii względności, gdy zaczęto też używać pojęcia "masa relatywistyczna". Ta jest po prostu równa energii całkowitej układu zmierzonej przez konkretnego obserwatora. I zależna od obserwatora.

Jeżeli ktoś używa pojęcia "masa" w znaczeniu "masy relatywistycznej" (energii) powinien zatem wyraźnie to zaznaczyć, choćby dla odróżnienia od "masy relatywistycznej".

Ja jestem zwolennikiem nomenklatury "masa"="masa spoczynkowa". Takie właśnie masy umieszczane są we wszystkich tabelach cząstek elementarnych, atomów czy obiektów astronomicznych. Pojęcie "masy relatywistycznej" jest zbędne, można po prostu mówić o "energii" danego obiektu.

I w tej nomenklaturze, fotony mają energię, ale nie mają masy.