Do założenia wątku zainspirował mnie artykuł w TP, w którym organizatorzy Marszu Ateistów zadeklarowali, że po porzuceniu wiary zaczęli opierać swój światopogląd " na nauce ". W związku z tym mam dwa pytania:

1) co to znaczy, że czyjś światopogląd jest oparty " na nauce ";
2) w jaki sposób buduje się światopogląd w oparciu o naukę.

Hmmm... scjentyzm?

Swiatopoglad to osobiste rozumienie swiata, zycia. Jego podstawa moze byc np.filozofia, ideologia czy religia, jednak MUSI nauka. Skad moge wiedziec, ze robie komus bol, z doswiadczenia i obserwacji, skad moge wiedziec, ze komus brakuje piatej klepki, chocby z analizy postow. Kazdy czlowiek czesciowo opiera swoj swiatopoglad na nauce(sa wyjatki).

W dzisiejszych czasach prawie wszyscy opierają swój światopogląd w jakiejś mierze na nauce, niektórzy robią po prostu pewne wyjątki dla rzeczy w które z różnych powodów chcą wierzyć, niektórym wydaje się, że to w co wierzą ma oparcie w nauce jak różne zdolności parapsychiczne czy odwiedziny obcych. Myślę, że ludziom od marszu ateistów chodziło o to, że teraz opierają się tylko na tym co ma jakieś podparcie w nauce w przeciwieństwie do czasu gdy przyjmowali pewne rzeczy tylko na wiarę ale wątpię by wierzyli, że ziemia jest płaska albo, że ludzie jeździli kiedyś na dinozaurach jak u Flinstonów czy, że dziewica może urodzić dziecko a jedynie, że od tej reguły był jeden wyjątek, że umarły może zmartwychwstać itd.

Na jakiej jednak zasadzie się na tym " opierają ". Bo czasem odnoszę wrażenie, że to nadal jest opieranie się na religii, tylko od strony negatywnej. Weźmy najprostszą rzecz, początek Wszechświata. Nauka mówi, że Wszechświat powstał tak i tak. Ale co miałoby z tego dla mnie wynikać ? Żebym mógł się na tym " oprzeć ", muszę najpierw stwierdzić, że w ogóle powinno coś z tego dla mnie wynikać. Jak mam to zrobić ? Ano mam doskonałą możliwość dzięki temu, że istnieje religia. Religia mówi, że Wszechświat, a w nim mnie, stworzył Bóg, celowo, i z tego wynika coś bardzo istotnego dla mojego życia. Nauka mówi coś innego - więc zestawiam naukę z religią, i opierając się na nauce odrzucam twierdzenie religii, mówiąc, że Wszechświata nie stworzył celowo Bóg, i ten fakt z kolei ma konkretne implikacje dla mojego życia - których sam w sobie by nie miał. Innymi słowy: znaczenie dla mojego życia ma nie to, że Wszechświat powstał w wyniku fluktuacji kwantowych, tylko to, że Wszechświat nie powstał w wyniku celowego działania Boga. I moim zdaniem podobnie jest z każdym innym twierdzeniem światopoglądowym, które niby to opiera się na nauce, a tak naprawdę opiera się na odrzuceniu religii.

Ja to rozumiem jako uznanie poznania naukowego za jedyny wiarygodny sposób poznania rzeczywistości.

Do tego często dochodzi przekonanie, że jeżeli na temat jakiegoś bytu nie da się uzyskać wiarygodnego poznania, to ten byt w ogóle nie istnieje realnie, a w każdym razie należy traktować go tak traktować.

Które to twierdzenie zresztą nie da się uzyskać w sposób naukowy.

Za światopogląd uznaję twierdzenia, którym nadaję znaczenie w moim życiu.
Światopogląd oparty na nauce to znaczy, że nadaje się stwierdzeniom naukowym znaczenie dla mojego życia.
Ale czy samo to znaczenie jest oparte na nauce ? Owszem, wiele twierdzeń naukowych ma bezpośrednie znaczenie dla mojego życia, ale takie zazwyczaj przyjmują wszyscy.
Nauka, o ile wiem, nie potwierdza, by sposób powstania Wszechświata miał mieć znaczenie dla mojego życia, podobnie jest np. z ewolucją. Nie ma znaczenia dla mojego życia to, że mam wspólnego przodka z małpami. A jeśli zacznie mieć znaczenie, to to znaczenie po prostu przyjmę automatycznie - nie będę musiał go nadawać, bo samo się nada, czyli nie będzie moim światopoglądem, tylko po prostu obiektywną rzeczywistością.

Światopogląd naukowy można sprowadzić do trzech redukcjonizmów:

1. Skrajny empiryzm
   Całą fizykę należy zredukować do zbioru "zdań elementarnych", tzn. zdań zdających sprawę z bezpośrednich wyników eksperymentów. Teorie są tylko pomocniczym rusztowaniem, które po wykorzystaniu należy odrzucić. Liczy się tylko to, co mówi doświadczenie.
   
2. Fizykalizm
   Wszystkie inne nauki należy zredukować do fizyki. To, czego nie da się osiągnąć metodą fizyki nie zasługuje na miano nauki.
   
3. Kryterium sensu
   Jeżeli jakaś wypowiedź nie jest ani zdaniem empirycznym (czyli takim, które można potwierdzić lub obalić doświadczalnie, np. "ten kubek jest czarny"), ani tautologią (czyli takim, które na mocy swej konstrukcji jest zawsze prawdziwe, np. "ten kubek jest czarny lub nie jest czarny"), to jest niedorzeczna. Ponieważ z tego typu wypowiedzi składa się praktycznie cała filozofia, to należy ją zredukować do logicznej analizy metody, jaką posługuje się fizyka (i jaka powinna stać się uniwersalną metodą całej nauki), a m.in. teologię wyrzucić na śmietnik.

Nie wątpię, że panowie ateiści znają całą krytykę tych postulatów Koła Wiedeńskiego i chętnie ją zaprezentują.

Ja jeszcze mam taki problem - światopogląd naukowy a " samodzielne myślenie ". Ludzie mówią, że mamy myśleć samodzielnie. Jednocześnie niektórzy twierdzą, że mamy się opierać wyłącznie na logice. Ale logika w takim wypadku myśli za nas. Jeżeli ktoś mówi, że " nie wierzy w Boga, bo to nielogiczne ", to jest jasne, że ten światopogląd nie wziął mu się z " samodzielnego myślenia ", tylko z faktu, iż pozwolił logice myśleć za siebie, i wnioski z niej bezrefleksyjnie przyjął za swoje. Gdy czytam posty takich ludzi jak np. danbog to naprawdę mam wątpliwości, czy światopogląd naukowy dopuszcza jakąkolwiek wolność czy samodzielne myślenie. Zaczynam się wtedy zastanawiać, czy rzeczywiście religia nie ma racji, i wolność istnieje wyłącznie w przestrzeni ponad-logicznej, czyli tam, gdzie myślimy rzeczywiście MY, a nie logika w naszym imieniu.

Przy takim toku wnioskowania, odnosząc twoją wypowiedź do wszystkich wierzących, mam przyjąć że wierzący są bezwolnymi narzędziami w ręku Boga?

Moim zdaniem stwierdzenie " wierzę w Boga bo chcę " jest wyrazem znacznie większej wewnętrznej wolności. Analogicznie ze stwierdzeniem " nie wierzę w Boga bo nie chcę ".

Ktoś przyjął zasady logiki.
Ktoś przyjął zasady wiary w Boga.
Wg ciebie wynika wniosek, że w momencie przyjęcia, któryś z powyższych zasad, Przyjmujący (te zasady) staje się bez wolny.

A mi się wydaje, że chcesz po prostu utwierdzić się w ten sposób w swoim światopoglądzie.


Początek wszechświata nie jest raczej najprostszą rzeczą choćby dlatego, że nauka nie wie jeszcze jak do tego doszło, niektóre religie uznają, że wiedzą i tu pojawia się pewien konflikt który nie musi mieć dla mnie żadnego większego znaczenia jeśli nie obracam się w towarzystwie osób wierzących z drugiej strony teorie o tym jak mogło do tego dojść mogę mieć pewien wpływ na sposób w jaki postrzegam świat(nie koniecznie odnoszą się przecież tylko do tej konkretnej kwestii) niezależnie od tego czy są jacyś ludzie którzy wierzą, że świat został stworzony przez jakiś inteligentny byt lub byty.

[/quote]

A mi się wydaje, że nie masz nic ciekawego do powiedzenia.



Podaj przykład takiego wpływu, o to cały czas pytam.



Nie, nic takiego nie napisałem.