Troche czytalem te forum i znalazlem pare opinni o tym ze Biblia jest najbardziej potwiedzona naukowo ksiega religijna (moze brzydko to sformulowalem ale chodzi osens) Dlatego chcialbym prosic o jakies przyklady??? Bo mi nic do głowy nie przychodzi

Już gdzieś ta kwestia była wyjaśniona, chyba nawet w tym samym wątku, w którym to stwierdzenie sie pojawiło. Ogólny wniosek brzmi, że to bzdury. Chyba, że najpierw zrobi sie przesiew w pismach i odrzuci, wszelki teksty opierające sie na alegoriach , metaforach, przypowieściach ,legendach itd., wtedy okazuje sie że jakiś procent z pozostałych tekstów zawiera prawdy historyczne. trzeba mieć też na uwadze, że te prawdy też są wtopione w część większej opowieści, która w całości za źródło wiedzy historycznej już służyć nie może. Na przykład, w jednej z Ksiąg ST wymienia się władców , okazuje sie , że oni faktyczne istnieli, ale Biblia nie zachowała ich chronologii panowania. Biblia to księga ucząca jak żyć , a nie podręcznik z fizyki , biologii czy historii.

Biblia może oczywiście służyć jako drogowskaz jednak ja wziąłbym tutaj poprawkę na niektóre treści typu ukamienuj człowieka pracującego w szabat. Moralność biblijna również nie jest doskonała.

Wpierw należy zadać pytanie co rozumiemy przez stwierdzenie, że Biblia jest naukowo potwierdzona? Jest tu pewien anachronizm, gdyż Biblia nigdy nie aspirowała do roli bycia książka naukową, choć zawierała różne informacje wedle stanu wiedzy ludzi którzy ją spisywali np. o powstaniu świata, czy o przeszłości. A zatem Biblia dla historii politycznej, czy historii idei lub nauki jest przydatnym źródłem. Pewne wydarzenia z przeszłości mogą w niej znaleźć potwierdzenie. Ale sama w sobie nie jest tekstem historycznym i takim nie miała być. W pewnych kwestiach szeroko pojęta nauka czerpie z niej jako źródła, ale nie trudno znaleźć w niej "błędy" z perspektywy współczesnej wiedzy. To nie ma takiego znaczenia, bo nie jest to podręcznik do astronomii wedle naszych standardów, ale zbiór świętych tekstów.

Ale są jest wielu takich, którzy aspirują do tego, żeby ją za takową uznać.

Ok, zgoda, wielu chce bardzo mocno uznać Biblię może nie tyle za księgę naukową, ale uznać natchnienie za 100% pewne informacje, dotyczące każdej ze sfer czyli i przekazu moralnego i przy okazji naukowego. To kwestia błędnego rozumienia czym jest natchnienie i obawy że uznanie że forma to inicjatywa samego ludzkiego autora, a nie Ducha Św., podważy całe Pismo. Są tacy ludzie, ale każdy inaczej rozumie tą kwestię naukowości Biblii, dla mnie np. jest ona źródłem historycznym, choć nawet to co zwane jest księgami historycznymi, nie są w naszym rozumieniu tego pojęcia, znów anachronizm, czy ahistorycyzm.

Problem w tym, że przez całe stulecia twierdzono, że Biblia ma być rozumiana dosłownie. Dopiero kiedy mało kto był już skłonny uwierzyć, że Ziemia powstała m.in. przez "oddzielenie wód ponad sklepieniem od wód pod sklepieniem" i nazwanie tego sklepienia niebem, a człowiek został "ulepiony z prochu ziemi", zaczęto propagować teorie mówiące o metaforyczności i alegoryczności Biblii.



Jeśli chodzi o nauczanie jak żyć, to mam wrażenie, że więcej mógłbym skorzystać z lektury Biblii, gdybym był żyjącym kilka tysięcy lat temu członkiem nomadycznego plemienia pasterskiego w Azji Mniejszej. Ponieważ jednak jestem mieszkańcem środkowoeuropejskiego miasta przełomu XX i XXI wieku, to jakoś nie za bardzo mogę znaleźć tam fragmenty, które przynajmniej w przybliżony sposób wpisywałyby się w realia mojego życia.

Choćby Przykazanie Miłości. Szacunek i troska o bliźniego jak najbardziej wpisuje się w obecne realia.

Masz rację, to piękne przykazanie (szkoda, że mało kto go przestrzega). Jezus zaczerpnął je zdaje się z Księgi Kapłańskiej. Jednak z tego co wiem, to Żydzi mieli dość specyficzne pojęcie bliźniego (a może to kwestia tłumaczenia, nie pamiętam) - dotyczyło ono jedynie swoich pobratymców, czyli innych Żydów, więc cała reszta świata była spod tego miłosierdzia wyłączona, a to już chyba mniej fajne, nieprawdaż? Zresztą nawet, gdybym się mylił, to i tak nie można twierdzić, że judaizm, czy chrześcijaństwo wyznaczyło normy moralne panujące we współczesnym świecie, ponieważ moralność jest niezależna od wyznawanej religii (lub braku takowej)... A w ogóle to tytuł wątku jest "Wiara a nauka", więc trochę schodzimy z tematu

Jest to w nieprawda. Np. stworzenie świata, o którym piszesz, było od początku interpretowane przez ludzi Kościoła zarówno dosłownie jak i niedosłownie. Jedni interpretowali tak, inni tak. Za nieliteralnym rozumieniem opowiadali się np.:
- św. Augustyn (urodzony w 354 roku)
- Orygenes (urodzony w 185 roku)
- Klemens Aleksandryjski (urodzony w 150 roku) i inni uczeni szkoły aleksandryjskiej.

rzuce moje pytanie w tym temacie;) Jak to bylo z potopem? to jest fikcja literacka (kolejna biblijna metafora) czy prawdziwy fakt?

Potopów w historii świata było nawet kilka, ale wszystkie lokalne. Bliżej na ten temat można sobie poczytać w Wikipedii.

no niestety myslalemze moze ktos mnie przekona ale to chyba niemozliwe. Biblia tak naprawde jest sciagnieta z roznych wierzen i mitow chodzi o wazniejsze wydarzenia jest tam troche historii jednakze brak w niej chronologi a jedyny news ktorego nie bylo w innych wiarach to niebo i pieklo ( ktore powstalo najprawdopodobniej od doliny gehenny)

Mniejsza już z tym, że jest to nieprawda - z dogmatami nie ma co walczyć. Powiedzmy że tak było. I co ? Co w związku z tym ?

Nie cała Biblia, tylko bodajże pierwsze 11 rozdziałów Księgi Rodzaju.


Piekło (miejsce potępienia, wieczny ogień itp.) to pojęcie, które nie powstało na bazie owej doliny. Dolina ta stała się synonimem piekła ze względu na swoją historię.


Zanim powstało opowiadanie o potopie, istniały starsze przekazy pozabiblijne dotyczące tego tematu. Autor biblijny wykorzystuje niektóre motywy zawarte w mitycznych przekazach. Służą mu one przede wszystkim do wyrażenia wniosków teologicznych, egzystencjalnych i moralnych.Obrazy występujące w opowiadaniu o potopie nie powinny być traktowane dosłownie, gdyż zamiarem autora nie jest wypowiadanie się na temat historyczności potopu lub jego ewentualnego przebiegu.