Eutanazja powinna być refundowana z NFZ. Wtedy czekałoby się na nią w długiej kolejce i pacjent albo by w międzyczasie zdrowiał albo dokonywał żywota.
Podobnie powinno być z aborcją. Gdyby NFZ refundowało aborcję na zabieg czekałoby się ok. roku i sprawa sama by się rozwiązywała.

Współczesna medycyna potwierdza fakt,że przy odpowiednim postępowaniu lekarskim stan śmierci klinicznej może być odwracalny.Chodzi zapewne o szybkość działania,ponieważ tkanki i narządy zachowują jeszcze przez krótki czas przejawy życia mimo iż ustaje krążenie krwi i oddychanie.Zatem temat całkowitego zakazu eutanazji pozostaje otwarty.

hahaha, dobre Brzmi całkiem realnie

Nie, wtedy osoby mające pieniadze nie czekałyby w kolejkach tylko dokonywałyby eutanazji / aborcji prywatnie. Temat do zamknięcia.

Czy ubezpieczyciele nie dofinansowywaliby NFZ w sprawie eutanazji? Utworzenie precedensu legislacyjnego w tej kwestii nie byłoby chyba niewykonalne...

Właściwie Rutusie o co chodzi w tym temacie, czy jest tu jakiś sensowy wątek do dyskusji?

Sprawę eutanazji świetnie rozwiązała Szwajcaria (oni zawsze mają dobre pomysły): eutanazja jest tam dostępna w takiej formie, że lekarz ma prawo przepisać na prośbę pacjenta śmiertelną dawkę jakieś leku, lub preparatu, pod warunkiem, że pacjent sam ją zażyje.

Co do aborcji zwolennicy jak i przeciwnicy mają mocne argumenty, tak więc oddaje pusty głos, bowiem trudno jest mi zdecydować jednoznacznie co o tym sądzę.

Obawiam się, że autor wątki użył niewłaściwej nazwy wątku na eutanazję.
Koncepcja eutanazji sankcjonowanej przez państwo jest bliższa temu wątkowi:

viewtopic.php?f=37&t=27609

Czyli samobójstwo na receptę.
Zastanawia mnie tyko dlaczego pacjent musi zarzyć lek sam, przecież lekarz przepisując śmiertelną dawkę leku i tak przyczynia się do śmierci pacjenta.

Nie, lekarz przepisuje tylko lek/preparat i informuje jaka dawka jest śmiertelna. Gdy ja jestem chory, to mi lekarz też wypisuje różne leki i ostrzega mnie, bym powyżej pewnej granicy leku nie brał (najczęściej to ad. do antybiotyków).
Dlaczego pacjent ma sam zażyć? Bo to jest jego decyzja. Każdy odpowiada za swoje życie.
Tak samo jak klient kupuje motor, co się do 200/300 km/h rozpędza, to też jest jego wybór. To nie sprzedawca za niego naciśnie pedał gazu, a on sam. Każdy podejmuje za samego siebie decyzje.

I właśnie - każdy podejmuje sam za siebie decyzje - lekarz nie ma obowiązku wydać receptę i poinformować o dawce śmiertelnej. Może dać skierowanie do psychologa/psychiatry. Lub pacjent może iść do innego lekarza.

Rozumiem, że szybkie motory kupuje się w celu dokonania eutanazji.

Natomiast ktoś kto chce w Szwajcarii farmakologicznie dokonać eutanazji to prosi lekarza o przepisanie śmiertelnej dawki leku jednak to nie lekarz tylko lek informuje jaka dawka jest śmiertelna i dzięki temu lekarz nie przyczynia się do śmierci choć przepisał śmiertelną dawkę leku na prośbę pacjenta. Ok wszystko jasne.

Skupiliśmy się na eutanazji. Ona prowadzi jednak do śmierci biologicznej. Śmierć kliniczna pozostawia czasem furtkę do powrotu...

"Śmierć (łac. mors, exitus letalis) – stan charakteryzujący się ustaniem oznak życia,
spowodowany nieodwracalnym zachwianiem równowagi funkcjonalnej i załamaniem wewnętrznej organizacji ustroju."
http://pl.wikipedia.org/wiki/Śmierć

Śmierć biologicza, elbrusie, jest nieodwracalna. Śmierć kliniczna niekoniecznie.
Śmierć kliniczna – stan zaniku widocznych oznak życia organizmu, takich jak bicie serca, akcja oddechowa czy krążenie krwi. Od stanu śmierci biologicznej różni się nieprzerwanym występowaniem aktywności mózgu, możliwej do stwierdzenia za pomocą badania elektroencefalograficznego (EEG). W niektórych sytuacjach u pacjenta znajdującego się w stanie śmierci klinicznej mogą zostać przywrócone oznaki życia.

Skoro mózg jest aktywny (nieprzerwanie), to jak można mówić o śmierci?