Przykro mi. Znowu musze powtorzyc:
"Przeciez napisalem - element niematerialny. Zatem nie mamy aparatu pojeciowego aby to blizej okreslic"
jezeli umknelo to Twojej uwadze.

Ok, czyli Twoja wizja jest inna niż teologów i KKK, bo tam jest mowa o pewnych cechach, własciwościach, pragnieniach duszy.

Co dla Ciebie znaczy niematerialny? Światło zaliczasz do materii? A przestrzeń i pola fizyczne? Co z oddziaływaniami?

To tylko przyblizenia podobnie jak to co mowi Elia lub Teresa.
Potrafisz opisac Tango Bolero?

Tak

A emocje, prawa fizyczne, liczbę pi, świadomość, wspomnienia, sumienie, doświadczanie, wyobrażenia, poglądy, myśli, LPS, Kriszne, anioła, dżina, demona, upiora, Miłość, Prawde, Piękno?

Moze dla mnie to wszystko jest materialne tak dlugo jak potrafimy do tego sie odniesc mysla lub jezykiem.
Chociaz niektore znane nam z jezyka okreslenia maja swoje odbicie w transcendencji jak dusza, aniol, demon, prawda, milosc. Lub bajek jak dzin.

Czyli różowe niewidzialne jednorożce są materialne? Mogę to wyrazić słowami, LPS też.
Powiedz wyznawcom Allaha, że dżiny nie istnieją.

Sa materialne w swojej dziedzinie.
Moze roznica pomiedzy swiatem materialnym i niematerialnym polega na dziedzinie w ktorej cos istnieje.

Ok, czyli to co da się określić w czasoprzestrzeni oraz samą czasoprzestrzeń uznajesz za materialne, tak? A co z prawami nią rządzącymi? Typu wartość liczby pi.
Czy byty matematyczne nie są czasem niematerialne? A może istnieją tylko w umysłach?
A co z Pięknem? To cecha obiektu czy coś więcej?
Co z Miłością?
Czy dusza ma konkretne miejce w czasoprzestrzeni? Rozmiar?

Bardzo mało wiemy o świecie, więc to są dla nas zagadki. Liczba Pi na pewno nie istnieje w umysłach bo jest nieskończona, istnieje w pamięci komputera jej przybliżenie, a w umysłach bardzo drobne przybliżenie lub wręcz wartość fałszywa Pi (w umysłach nie musi być spełniona logika, podczas gdy na świecie musi)
co z Pięknem - tacy materialiści jak Dawkins twierdzili by że to oczywiste że tylko istnieje w mózgu odbiorcy, ale tu sprawa jest zagadkowa. Bardzo mało wiemy o świecie.

Chyba jedna z poprzednich odpowiedzi odpowiadala:
Chociaz niektore znane nam z jezyka okreslenia maja swoje odbicie w transcendencji jak dusza, aniol, demon, prawda, milosc. Lub bajek jak dzin.

Skąd wiesz co ma odbicie w transcentencji a co nie?

Moze kazde pojecie nalezy rozpatrywac oddzielnie. Np milosc ze swiata materialnego i duchowego.
Lub dusza ulatujaca na skrzydelkach i ta ktora Jezus oddal Ojcu.

Czyli transcendentne to przenikające zarówno świat materialny jak i duchowy, który ja zwę abstrakcyjnym, bo zawiera byty matematyczne, abstrakcyjne pojęcia, byty nie mające konkretnego miejsca w czasoprzestrzenii, wszelkie wyobrażenia. Dla mnie świat abstrakcyjny wcale nie jest mniej realny od czasoprzestrzennego oraz jest tam miejsce na mnóstwo istnień niematerialnych, typu liczba pi, czy anioły, demony i dżiny. Dobrze jest to sobie podzielić na subświaty abstrakcyjne typu byty matematyczne, idee, prawa natury, ale zawsze jest to podział arbitralny.

Dla mnie zaś, jako osoby wierzącej, transcendencja wyraża się w uznaniu zwierzchnictwa Bożego nad sobą, bliźnimi, jako stworzeniu, i wyrażaniu tej zależności przez składanie ofiary, uczestniczeniu we Mszy świętej w której Syn Boży oddaje się jako nasza Pascha Bogu Ojcu. Poza udziałem w Ofierze Chrystusowej, składam ofiarę Bogu, jako wyraz swej zależności od Najwyższego przez uczynki miłosierdzia w okresie Wielkiego Postu.

Podług zaś mojego rozeznania to, co Ircia opisała jako świat abstrakcyjny, istnieje tylko w ludzkich głowach. Tzn. jakieś korelaty materialne w materii mózgowej jego elementy mają, ale one stanowią tylko fragmenty modelu, jakiego człowiek używa do poznawania świata i poruszania się w świecie. Nie zgadzam się bowiem z platonikami, że byty matematyczne istnieją niezależnie od matematyka - matematyk uczy się konstruować pewne struktury neuronalne (?) i komunikować je innym ludziom, w czym podobny jest do filozofa.

Natomiast świat duchowy istniałby niezależnie od postrzegającego go człowieka i byłby koniecznie zaludniony przez jakieś formy życia - o ile religie mają utrzymać swój sens (a warto by było). No ale pytanie zasadnicze, czy coś takiego duchowego w ogóle w przyrodzie da się zidentyfikować.

Co prawda mam hipotezę, że najogólniej mówiąc, duch to jest pochodna z materii po czasie - tyle że ona z chmur wzięta jest, ta hipoteza.