Mam pytanie odnośnie działania Boga na Ziemi. Kiedyś ludzie uważali, że każdy ruch jest prowadzony ręką Boga. Obecnie znamy prawa grawitacji, elektromagnetyzmu, kod DNA, działanie białek itd. Działanie niewidocznej ręki Boga zawęża się. Czy nie ograniczamy Boga tylko do nieznanych zjawisk ?
https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B3g_luk

Ewolucja wg Darwina proponuje powstawanie nowych gatunków ssaków poprzez losowe mutacje chromosomalne. Dotychczas nie obserwowano eksperymentalnie takich mutacji dających trwałe i płodne nowe gatunki ssaków. Czy jednak w przyszłości nie znajdą się warunki dla nowych gatunków tak jak robimy to obecnie z roślinami przy pomocy kolchicyny ?

Czy możemy opierać naszą wiarę w Boga na tzw. cudach i zjawiskach nieznanych ?

Taka dygresja, Keppler policzył "odległości proporcjonalne" między znanymi wówczas planetami. Znając absolutną odległość Ziemi i Słońca (tzw. jednostkę astronomiczną) można było bez trudu ustalić inne absolutne odległości. Ale i bez tego było wiadomo, że Wenus jest w odległości ok. 0,72 jednostki astronomicznej a Merkury odpowiednio 0,38 j.a. I mimo zmian przy odległości absolutnej, proporcje zostały.



Nie sądzę, żeby w chrześcijaństwie kiedykolwiek tak uważano, mylisz Jahwe z Dzeusem/Thorem chyba.

Albo z Allahem w ujęciu Al Ghazarego.

Całe szczęście. To jest oczywiście islamizm taka wiara. Jednak ja nawet teraz spotykam wiele chrześcijan, którzy twierdzą, że byli ateistami, ale nawrócili się do Boga , bo modlili się o uzdrowienie, lekarze nie dawali szans, a jednak Bóg ich uleczył. Mnóstwo takich obojętnych chrześcijan stało się żarliwymi wierzącymi na podstawie jakiegoś "cudu".
Całe szczęście, że jak piszecie nie jest to podstawa chrześcijańskiej wiary. Może w waszym otoczeniu są myślący chrześcijanie. Dzięki Bogu.

Chyba musimy coś sobie wyjaśnić. Cud to cud a natura to natura. Owszem, czasami mówimy o zachodzie słońca, że jest "cudowny". Albo nadwyrężamy to pojęcie mówiąc o "cudzie życia". Niemniej zasadniczo nikt nie nazywa spadania jabłka cudem. Nawet pioruny, choć rzadkie, nie były w chrześcijaństwie uważane jako cud. Nikt o normalnej inteligencji nie stracił wiary przez to, że Newton wyjaśnił grawitację a Franklin - naturę piorunów.

Natomiast "cud właściwy" to albo wydarzenie nadprzyrodzone, albo wysoce nieprawdopodobne. Są ludzie, którzy uważają, że jakieś konkretne wydarzenie w ich życiu było spowodowane przez opiekę Boga albo przez siłę wiary. Niektórzy w ten sposób ozdrowieli, inni wyszli z nałogów siłą modlitwy, jeszcze trzeci ocaleli z katastrofy. Nie ma w tym nic niechrześcijańskiego, o ile wiem wszystkie główne nurty chrześcijaństwa dopuszczają możliwość takiej ingerencji Boga, jak i wierzą w pewne konkretne wydarzenia, przypisując je Bogu.

I co z tych obserwacji ma wynikać?
No właśnie. Czyli twierdzenia naukowców nie potrafią dotrzeć do immanentnej natury wszechświata. Bardzo pouczający wniosek.
Wniosek: ostatni wymiar musi być prawdziwy, bo jest najnowszy Inaczej: dawne koncepcje naukowców też są prawdziwe, ponieważ są wypadkową zastosowanej metodologii. Eksperymenty naukowe stwarzają świat obserwowany podczas eksperymentów. Skutek jest taki jak w zestawieniu: nauka to opium dla intelektualistów
Kłamię? Gdybyś odpowiadał wprost na pytania, to nie musiałbym Cię wyręczać. Jeżeli dalej będziesz się wymigiwał od odpowiedzi, to bardzo nieładnie Dlatego pytam: ile jest boskiej ingerencji w opisie: "słońce się zatrzymało" ?
Co masz na myśli mówiąc "obiektywna rzeczywistość" ? To do czego nawiązałem, to zjawiska efemeryczno - relacyjne, które jawią się w danym momencie poprzez sprzężenie warunków i przyczyn. Dlatego opisujemy nie to co funkcjonuje gdzieś w bliżej nieokreślonym spektrum, tylko to, co w danej chwili obserwujemy. Próba zdefiniowania ołówka niezależnie od medium w jakim się (obecnie) znajduje, jest iluzją.
A no tak, bo przecież mówimy o modelu rzeczywistości laboratoryjnej, sterowanej przez naukową swiadomość, gdzie wszystko działa jak w szwajcarskim zegarku. Czyli percypowanie przemieszczajacego się nad ziemią słońca nie jest zaburzeniem, iluzją, tylko realną syntezą naszego wglądu w prawdziwy świat.
Dobre, dobre. Gdybyś pisał wprost, to nie musiałbym zadawać wciąż tych samych pytań. Jeszcze raz powtarzam: czy "zatrzymanie słońca" to tekst natchniony (jeżeli tak, to czego konkretnie dotyczy), czy to tylko opinia ówczesnych ludzi?
To na przykład skutek jaki obserwujesz.
Przecież kiedy stoisz drzewa też stoją, a kiedy ruszasz, to też stoją. Nie potrzeba żadnych teorii, wystarczy samo doświadczenie zmysłowe trwające góra, dwie sekundy
Czy to co napisałem jest sprzeczne z tym o czym Ty prawisz?
Jeżeli nauka nie zaprzecza temu, że obserwowane przez nas słońce porusza się, to nie ma tematu. A jeżeli jest odwrotnie, to mamy faktyczną próbę zawłaszczenia perspektywy naukowej (bez uwzględnienia czynników warunkujących) tylko do jedynej możliwości. W takim układzie to klasyczny dogmatyzm. Dotyczy to wszystkich podobnych sytuacji.
To nie jest problem 100% pewności, tylko większego zaufania do swoich zmysłów jak do metod które pośredniczą w percypowaniu świata. Trzeba przyjąć pewne aksjomaty, aby wywodzić z nich dalsze twierdzenia. To nieuniknione. I nie ma czegoś takiego jak świat obiektywny, rozumiany jako niezależny od świadomości byt. Każde twierdzenie dotyczące tego co obserwowane, to splot dwóch czynników: naszych zmysłów i świata zewnętrznego jako dwóch warunkujących się wzajemnie komponentów (składających się na "nasz świat"). Nie ma możliwości eksploracji rzeczywistości bez swiadomości, ponieważ cokolwiek o niej powiemy jest już przez nią zdeterminowane.
Nie mam. Wynik jest zależny od zastosowanych metod. Jeżeli przesłanki są takie same, to i wnioski również.
Pierwsze zdanie jest dość oczywiste. Wgląd oparty na danych zmysłowych będzie bardziej rzeczywisty od tego który zawiera dodatkowe instrumentarium (przykład z lornetką). Natomiast z postulatem złudzeń optycznych w ogóle się nie zgadzam, ponieważ zawiera aprioryczne założenie bezwarunkowości percepcyjnej.
Ale ja nie napisałem że dogmat to paradygmat. Uwzględniłem ich funkcje stosownie do systemu w którym bytują. Z drugim zdaniem zgadzam się.

Ciekawostki, która czasami przybiera postać praktyczną i pasjonującą.

Dywagacje o wszystkim i o niczym. Taka klasyczna ambiwalencja. Nie oczekuj ode mnie jednoznaczności, uciekam od dogmatyzowania dogmatyzując. Sama widzisz
[/quote][/quote]Sztampowo pojechałaś . Wszystkie te pojęcia mają tak szerokie pole leksykalne, że można je potraktować synonimicznie. I co oczywiste, spełniają swoją określoną funkcję w ramach systemu do którego są przeznaczone.Tyle.

Jeżeli boli nas ząb to idziemy do dentysty a nie do duchownego i modląc się czekamy aż przez cudowne wyparowanie próchnicy ząb zostanie uleczony.
Dentysta wykonuje Boży plan usunięcia chorej materii, co zostało nakazane już w księgach Mojżeszowych. Jak wcześniej pisałem na każdą chorobę jest lekarstwo przygotowane przez Boga Stwórcę od stworzenia świata. Należy tylko je znaleźć i do tego potrzebujemy intelektu i mózgu.
W XIX wieku ludzie poznali wiele pożytecznych praw , ale niestety zaczęli przypisywać je sobie. Z drugiej strony powstały grupy fundamentalistów odrzucających prawa rządzące materią. Z tego konfliktu rozwinął się ateizm i chrześcijaństwo jest spychane na margines.

Z każdym rokiem nauka odkrywa nowe metody leczenia i poznania świata. Zakres cudów się zmniejsza, ale mnóstwo ludzi dalej opiera swoją wiarę na nieznanych zjawiskach lub cudownych uzdrowieniach. Często spotykam takich wierzących w kościele. Nawet organizują międzynarodowe konferencje, jak wiara chrześcijańska jest potwierdzana przez "cudowne" uleczenia.

Nie sposób zaprzeczyć, że cudowne uzdrowienia zdarzały się i zdarzają.

Co z tego, że część z nich to mistyfikacje, albo że narosło wokół nich wiele nieporozumień?

Kafar, celowo bez 'quotowania', bo odniosę się do ogólnych wniosków jakie mi się nasuwają i chcę się upewnić czy dobrze zrozumiałam:

Czyli uznajesz dogmat, paradygmat i aksjomat za synonimy? Różnica według Ciebie jest taka, że używa się ich w różnych systemach?

Metodologię naukową traktujesz jako ciekawostkę równocześnie przekładając jedną z metod naukowych czyli empiryzm ponad inne, tak?
To jakim cudem wierzysz w Boga, empirycznie Go doznajesz, czy co?

No i konkretne pytania z zakresu filozofii, której wydaje Ci się że nie cenisz:
Ontologia: zakładasz istnienie obiektywnej rzeczywistości?
Epistemologia: zakładasz możliwość poznania obiektywnej rzeczywistości? Czy też zawsze będzie to tylko subiektywny obraz?

Nie rozumiem pytania. Celem teorii naukowych jest wyjaśniać obserwacje i je przewidywać. Dobra teoria to taka, która to lepiej czyni.
Niczego takiego nauka nie próbuje.
Czyj to wniosek. Daj sobie spokój z tymi chochołami.
15 miligramów. Jakiej sensownej odpowiedzi możesz oczekiwać na takie pytanie?
Czemu tu jest spacja? Obiektywną rzeczywistość. Rzeczywistość, która jest niezależna od obserwacji. A to samo po polsku? Jeśli twierdzisz, że powyższe było po polsku, proszę o analizję logiczną. Płacę 1 zł od słowa.
Nie. Mówimy o modelu Układu Słonecznego.To tekst natchniony. Dotyczy bitwy pod Gibeonem.
NIe pytam „na przykład”, tylko o definicję używanych przez Ciebie słów.
Ale jak jadę ze stałą prędkością i tylko patrzę przez okno, to nie mogę powiedzieć, że stoją na podstawie „samych zmysłów”.
Nie mam pojęcia. Piszesz tak mętnie, że może jest, a może nie jest. Najpierw chcę ustalić, o co Ci chodzi, a potem mogę wnioskować, czy jest sprzeczne, czy nie.
Aha. Czyli nie ma tematu.

Herr Leibnitz? Nadal nie możesz się pogodzić z Newtonem?

Cudowne nie znaczy wbrew prawom, które raz ustanowił Stwórca. Zdarzają się tylko w nieznany nam sposób. Prawdopodobnie za kilka lat będzie to normalny sposób leczenia.
Problem jest w tym, że niektórzy opierają swoja wiarę na niewyjaśnionych zjawiskach i uzdrowieniach.
Zdarzają się nowotwory, które ulegają remisji i na kilka lat człowiek jest zdrowy. Nie zależy to od wiary człowieka. Tak się zdarza w pewnym procencie przypadków nowotworów. Nie oznacza to , że to modlitwy zostały wysłuchane i przekonaliśmy Boga do indywidualnej interwencji.
Bogu zależy na naszym zdrowiu i tylko nasze złe wybory oraz materia podlegająca entropii powodują degradację i choroby.
Życie ludzkie zupełnie inaczej by wyglądało gdyby człowiek znał i stosował się do Bożych planów i struktury stworzenia.

Hlawicz aby było ciekawiej sporo zależy od wiary człowieka, efekt placebo oraz cała psychosomatyka są obiektem wnikliwych badań, bo to istotne zagadnienia. Dlatego nowe leki porównuje się do placebo a nie do niczego, bo różnica między placebo a niczym bywa kolosalna...

Względem czego?


Nikt nie ma z tym problemu. Tylko ty czepiasz się o bzdury



Nie wiem. To "naukowcy" zajmują się takimi bzdurami jak to czym się karmiły mamuty czy dinozaury. Zaiste ważna jest to wiedza


I z tego faktu oczywiście nic nie wynika. Nikt o żadnej mechanice kwantowej nie słyszał przez tysiące lat, a życie toczyło się dalej


Ile tych gatunków dostosowało się do otoczenia?



No widzisz. A chrześcijaństwo od zawsze zakładało że część cudów jest "wbrew prawom". Chodzenie po wodzie przeczy temu co wiemy o cieczach

Mam bliżej nieokreślone uczucie, że absolutnie nie zgadam się z Twoim postrzeganiem świata, chrześcijaństwa, Boga. Nie mogę tego chwilowo bliżej skonkretyzować, ale wrażenie jest takie, że tworzysz jakiegoś chochoła "ciemnego chrześcijaństwa", któremu przeciwstawiasz jakąś inną. W tej Twojej wizji Bóg wykoncypował antidotum na każde choróbsko, a lekarz odkrywając lekarstwo, usuwając złe tkanki, operując czy kurując, wypełnia wolę i zamysły Boga. Nie wiem, czy to wynika u Ciebie z myślenia chrześcijańskiego, czy raczej z jakiegoś "naukowego deizmu", jak u Newtona i Einsteina.

Niestety, nie umiem chwilowo konkretniej, na to zbyt rozmyta jest IMHO Twoja wizja tak, nazwijmy to kolokwialnie, "ciemnogrodu" jak i "boskiej nauki".