Czy fizyka jest kluczem do zrozumienia istoty Boga? Czy pałeczkę po filozofach i teologach przejmują fizycy? Chciałbym poruszyć arcyciekawy temat o teoriach fizyki uwzględniających istnienie świadomego źródła energii czyli Boga.
Na początek trzeba zapoznać się z tymi materiałami:

http://www.youtube.com/watch?v=j6pK-nfnZQg

http://www.nautilus.org.pl/?p=artykul&id=2133

http://www.youtube.com/watch?v=puDy_M1EjUI od siódmej minuty.

http://www.youtube.com/watch?v=i28i4GVgbT4 także od siódmej minuty

http://www.youtube.com/watch?v=NBWkSGv7wf8

Zapoznanie się z tym jest niezbędne, także zachęcam najpierw to zrobić potem w oparciu o nie wyrażać opinię.
Jeżeli ktoś uważa materiały za mało wiarygodne lub paranaukowe, to trzeba uwzględnić pewny mechanizm dotyczący postępu naukowego, że wiele rzeczy istniało gdzieś na marginesie, w świadomości ludzi lecz nikt ich nie brał na poważnie jednak po latach ulegają one upowszechnieniu i zaakceptowaniu np jak to było z Pangeą i człowiekiem, który postulował jej istnienie.

Dobra. A gdzie jest ta epokowa praca? Bo jutubki jutubkami, ale podobno ten pan stworzył jakąś matematyczną i naukową teorię. Proszę o linka.

Teologia zajmuje się tym co Bóg sam o sobie powiedział, nigdy Go nie "badała" sama z siebie. Filozofię w sprawach wiary widzę bardziej jako narzędzie do wyjaśnienia pewnych zagadnień, ubrania ich w mądre definicje, sprecyzowania. Natomiast fizyka zajmuje się sprawami natury świata. Ilekroć słyszę tego typu teorię to przypominają mi się filmy, gdzie bohaterowie szukają duchów z pomocą technicznych wynalazków typu kamer na podczerwień, czy detektorów, bo niby istoty duchowe jakoś oddziałują z tym światem, tak że można je zlokalizować, nagrać itp. Czyli jakby już nie są duchami, lecz prawie że istotami cielesnymi. Bóg o wiele bardziej niezależny od świata, nie wydaje mi się oddziaływać z nim, bez wyraźnej swojej woli. Co ma do tego fizyka, jakieś duchowe energie? Czemu te świadome energie mają być Bogiem? To w końcu Bóg jest doskonałym duchowym wszechistnieniem, czy jakimś źródłem świadomej energii w kosmosie?

Tego właśnie na pewno nie wiadomo, zatem nie od rzeczy byłoby uwzględnić i tę drugą opcję.

Bóg jest pojęciem wykraczającym poza ramy tego świata. To że dla prymitywnych koczowników samolot byłby oznaką boskiej władzy, nie oznacza że pod definicję Boga można podciągnąć jego pilota. Tak samo jeśli mamy jaką inteligentną energię, jakkolwiek tą inteligencję zmierzono, to jeszcze nie jest ona Bogiem. Grawitacja tak samo jest bardzo inteligentna i wszechpotężna, kreuje wielkie obiekty, doskonałe (według ludzkich standardów) bo prawie kuliste.

Jest, jeśliby się okazało, że nie ma nikogo lepszego...

WIST skutecznie łoi panteistyczne mrzonki.

Wówczas mogłaby być ona bogiem. Ale nie Bogiem.

Mrzonki, kronki. Wierzyłbyś w Boga nawet, gdyby się okazało, że człowieka stworzył bóg?

No właśnie się pytałem w moim temacie o Nudziarzach jak by się chrześcijanie ustosunkowali do boga, gdyby okazało się, że jest jaki jest, podczas gdy wierzyli w lepszego, ale nie uzyskałem odpowiedzi.

I słusznie. Nikt nie wie jak zareaguje w sytuacjach szczególnych. Ludzie chętnie deklarują, że zachowaliby się jak bohaterowie, ale jaka jest prawda? Brzydka.
Twoje pytanie ma tyle sensu, co zapytanie dziecka w podstawówce jaki zawód chciałoby wykonywać i jak będzie wyglądało jego zaangażowanie w pracy. Pytający dostanie odpowiedź, jaką chce usłyszeć, a więc że dziecko będzie cudownym pracownikiem. Już takie dziecko wie, jak powinno się zachowywać, choć jeszcze nie zdaje sobie sprawy, że nie będzie takim supermanem w pracy, jak mu się marzy.

Chrześcijanin wierzy, że Bóg jest jego ojcem, Panem, chce mu służyć. Skoro tak, po spotkaniu z Bogiem powinien po śmierci przyjąć Boga takim jaki jest naprawdę.
To jest dokładnie tak jak z Twoją wyidealizowaną wizją człowieka, który zawsze wybierze Boga, bo nikt normalny nie wybrałby piekła. Zatem reakcja ateisty powinna być przewidywalna, podobnie jak reakcja chrześcijanina, gdy okaże się że Bóg jest inny.
Czy taka odpowiedź Cię satysfakcjonuje?

Na pewno bardziej niż brak komentarza. A i sama w sobie jest interesująca, dziękuję.

Bóg nie musi na siłę istnieć w naszych głowach, jeśli miałoby się okazać że nie istnieje. Jeśli przykładowo stworzyli nas kosmici, to nie są oni bogami, tylko wyżej od nas stojącymi, ale nadal materialnymi i ograniczonymi istotami z tego świata. I tak będzie ze wszystkim, nawet jeśli będzie miało niewyobrażalną moc, lecz Bogiem nie będzie. Istnienie np kosmitów, nawet to że oni byli by naszymi twórcami, nie sprawia że Boga nie ma. Uzupełniony zostaje jedynie ciąg przyczynowo-skutkowy.


Proszę rozwinąć myśl...

A co tutaj jest do rozwijania? Richter wkleił jakiś para- (jak nie pseudo-) naukowy bełkot. A Ty go celnie wypunktowałeś z perspektywy chrześcijańskiego rozumienia Boga. Więcej treści cytowane przez Ciebie moje zdanie nie zawiera.

Ano rozumiem, no to się zgadzamy

Wist. A powiedz mi co sądzisz o tym : Czy więź między duszą i ciałem można nazwać splątaniem kwantowym?
Dusza i ciało są wg mnie niczym cząstki elementarne i jeżeli na jedną zadziałamy zmieniając np jej pęd to w tym samym momencie otrzymamy informacje o pędzie drugiej tylko, że jej znak będzie odwrotny.