W tym sensie, że zewnętrzny obserwator może zaobserwować ja w jednym z dwóch stanów - tak. Ale przy splątaniu nie są tworzone dodatkowe świadomości, czy inne byty.

W przypadku obiektów makroskopowych postrzegamy kota żywego lub martwego, nie w superpozycji. Stan świadomości "Postrzegam superpozycję stanów A i B" jest zdecydowanie różny od stanu "postrzegam stan A".

Przykład dla obiektów mikroskopowych: polaryzacja fotonu. Ustalmy jedną z jego polaryzacji liniowych jako punkt odniesienia (polaryzacja pod kątem 0°). Otóż fizyka kwantowa mówi nam np., że stan |polaryzacja pod kątem 45°> może zostać zapisany jako superpozycja:

|polaryzacja pod kątem 45°> = (|polaryzacja pod kątem 0°>+|polaryzacja pod kątem 90°>)/√2

Co prawda, samo oko nie może bezpośrednio zaobserwować polaryzacji, ale używając przyrządów możemy stwierdzić, że foton jest solaryzowany pod katem 0° lub 45° i są to zupełnie różne stany świadomości (choć stany kwantowe fotonu nie są aż tak zupełnie różne).

To już by było bez sensu. Znaczyłoby to, że jeden obserwator widzi foton, który przeszedł przez jedną szczelinę, świadomy jest, że przeszedł przez tę szczelinę i mówi, że przeszedł przez tę szczelinę, ale drugi obserwator słyszy, jak ten mówi, że przeszedł przez drugą.

Ewentualnie znaczyłoby, że przejście przez tę pierwszą szczelinę jest jakoś uprzywilejowane bez względu na obserwatora.

Nie, jeśli ten zewnętrzny obserwator dokona tej samej obserwacji co ja, to ulegnie splątaniu ze stanem obiektu mierzonego tak samo jak ja. Nasze wyniki będą się zgadzać. Ale ponieważ z obiektywnego punktu widzenia moja świadomość jest częścią stanu splątanego, i są dwie możliwości, co ja zaobserwowałem, to i ten zewnetrzny obserwator ma dwie możłiwości.

A jak to się odnosi do kociej blaszki?
http://tygodnik.onet.pl/cywilizacja/kocia-blaszka/ymwlg

Tylko tą kocią blaszkę specjalnie spreparowano, ochłodzono do temperatury zera bezwzględnego itd. aby nie było szumów. Nie jest to tym samym co myśleć że jak kota pełnego szumu zamknąć w pudle i na niego nie patrzeć to sam zrobi się w superpozycji.
Wniosek z kociej blaszki - redukcja nie występuje na ciężkich obiektach co mówił Penrose o grawitacyjnej redukcji, ale na obiektach które mają wielką ilość nieznanych stopni swobody

To może jeszcze raz.

W sali laboratoryjnej znajduje się Alicja. Dokonuje ona opisanego wyżej eksperymentu z fotonem przesyłanym przez dwie szczeliny siatki dyfrakcyjnej z aparatem z kliszą po drodze.

Alicja wykonuje eksperyment, a następnie patrzy na klisze i zauważa w sposób świadomy, że prześwietlona została klisza A. Potem dopiero do pokoju wchodzi Bob. Pyta się Alicji, jaki był wynik, a potem sam sprawdza (bo co będzie babie wierzył na słowo). No i mamy następujące opcje:

1. Zanim Bob wejdzie do pokoju, już wiadomo, że Alicja powie "A" i zobaczy iż przepalona jest klisza "A". Ergo - przed wejściem pokój nie jest z jego perspektywy w superpozycji.
2. W połowie przypadków Alicja i Bob nie zgodzą się co do wyniku - Bob usłysz od Alicji "A", ale zobaczy przepaloną kliszę "B".
3. Istnieją dwie świadomości Alicji. Którą "wylosuje" Bob nie wiadomo jeszcze zanim wejdzie do pokoju.
4. Bob nie rozmawia z "prawdziwą" świadomością Alicji, ale ze złudzeniem.
5. Alicja mówi "A", ale Bob słyszy czasem "B"

Wersję 2 wyklucza doświadczenie. Wersję 1 i 3 odrzuciłeś sam. 4 i 5 wydają się niedorzeczne.

Z perspektywy Boba, który jeszcze nie obserwował tego, nie może tego powiedzieć. Póki co, może sytuację w sali jedynie opisywać na podstawie przewidywań. A przewidywania te każą mu opisywać Alicję w stanie splątanym z kliszami. Sama Alicja (przy pominięciu klisz) znajduje się w stanie mieszanym: z prawdopodobieństwem 1/2 zobaczyła ślad na kliszy A, z prawdopodobieństwem 1/2 ślad na kliszy B. Tyle że sama nie jest tego świadoma.


Opcja 3': Istnieją dwa możliwe klasyczne stany świadomości Alicji (świadomość Alicji znajduje się w stanie będącym ich mieszaniną). Który "wylosuje" Bob nie wiadomo jeszcze zanim wejdzie do pokoju.

Po wejściu Boba do pokoju jego umysł zostaje splątany z superpozycją, która tam była. Sam umysł Boba (wyabstrahowany z całości), opisywany jest stanem mieszanym, jak wcześniej (i nadal) umysł Alicji. Umysły te są jednak ze sobą splątane, zawsze obserwują to samo. Z prawdopodobieństwem 1/2 oboje widzą slad na kliszy A, z prawd. 1/2 ślad na kliszy B.

Dlaczego Alicja nie jest świadoma swego drugiego stanu świadomości?

Coś mi tu się nie zgadza, przypuśćmy że jest w sanie splątanym i widzę A to dla mnie starenm w którym jestem jest stan A, natomiast drugi stan nie jest wcale tak samo realny jak ten pierwszy, drugi stan jest czymś w rodzaju cienia a liczy się tylko jeden stan. W swoim modelu nie uwzględniłeś że świadomość jest subiektywna

Ale przecież Alicja jest świadoma co zobaczyła i wie co powie zanim jeszcze Bob wejdzie do pokoju. Więc możliwość jest tylko jedna.

Aha: 6. W momencie wejścia Boba świadomość i pamięć Alicji ulegają "resetowi" i teraz jest ona świadoma i pamięta inny odczyt.

Jak już mówiłem - koncepcja ws jeśli założymy "rozszczepianie się" świadomości jest lepsza niż multiświat (bo tworzy mniej bytów i posługuje się precyzyjniejszym językiem). Ale bez tego nie tłumaczy, dlaczego świadomości komunikują się i zgadzają.

Nie ma czegoś takiego jak rozczepianie świadomości, bo na świadomość nie możemy patrzeć z zewnątrz jak na czyjąś świadomość, świadomość to przede wszystkim mój subiektywny świat.
Jeśli ja się rozczepię, to jest prawdziwa świadomość i coś co powstało ale mnie nie interesuje co się z tym stanie. Przypuśćmy że rozczepiłeś się na milion osób i następuje Sąd: połowa do nieba, połowa do piekła. W takim razie bardzo by ci zależało gdzie akurat Ty pójdziesz a nie milion innych.

Też tak uważam. Ale nie możesz takiej koncepcji sfalsyfikować, bo nie porozmawiasz z pozostałymi Andy'mi
Ale interesuje "tego drugiego". Też między innymi dlatego wykluczam tę teorię. Co nie zmienia faktu, że jakoś tam wyjaśnia ona czym jest "kolaps".

Jakiego "tego drugiego" ten hipotetyczny drugi to coś/ktoś kto powstał sekundę temu z fałszywą pamięcią i nie jest mną.
Ta teoria nie wyjaśnia kolapsu. Kolaps następuje po upadnięciu fotonu na kliszę, prawdziwi fizycy, któzy zajmują się komputerami kwantowymi wiedzą jak trudno utrzymać choćby klika qubitów z powodu dekoherencji. Absurdem jest mniemanie że to się samo utrzymuje i "zaraża" otoczenie.

On o Tobie twierdzi to samo
Uzasadnij w inny sposób niż "bo uważam inaczej".

Pewnie to już było, ale opowiem przy tej okazji:

Heisenberg i Schroedinger jadą samochodem, Heisenberg za kierownicą.
Nagle potrącił kota. Zatrzymuje się i chce wysiadać, gdy powstrzymuje go Schroedinger:
- Co chcesz zrobić?
- Zobaczyć, co z tym kotem.
- Chcesz go zabić?