Ejże, ejże!
Po kolei.



Wcale nie.
Plemiona myśliwsko-zbierackie mogą się organizować na różne sposoby, np. jedne mają ścisłą monogamię, inne nie, w jednych córeczkę można bez zdania racji zostawić lwiątkom na pożarcie, w innych tylko jak jest rudawa, w jeszcze innych wcale, albo tylko w grudniu popołudniu, itd.
Różnic cywilizacyjnych już u zarania cywilizowanej ludzkości może być bez liku.



Domestykacja prowadzi do specjacji!



Jakiś tam ma, niewielki, bo nawet "tu i teraz" jest tylko jedną spośród wielu, a jeśli dodamy wielopokoleniową oś czasu, to jej znaczenie zamienia się w punkcik.

Ok, różne grupy np szympansów żyją według różnych zasad, mają odmienną kulturę. Do cywilizacji daleko, ale sporo umiejętności i zachowań, a także zasad postępowania które stanowią kulturę grupy posiadają. Czyli kierując się zasadą że "Dany gatunek jest inteligentnym wtedy i tylko wtedy gdy jego poszczególne populacje organizują się według różnych, niekiedy skrajnie różnych, metod ustroju życia zbiorowego." nie mam innego wyboru jak uznać je jako inteligentne, z czym się całkowicie zgadzam.
Taka definicja ma jednak inny problem - jeśli mamy tylko jedną grupę przedstawicieli danego gatunku nie mogę powiedzieć nic o inteligencji, podobnie mając tylko jednego osobnika nie mam jak zweryfikować inteligencji. O tyle uważam, że to kiepskie kryterium i jednak skłaniałabym się do zdefiniowania inteligencji jako zdolności do uczenia się, przetwarzania danych, działania w warunkach i sytuacjach co do których organizm nie posiada gotowych wzorców zachowania i wypracowuje sobie na poczekaniu nowy wzorzec, czyli mając do czynienia z czymś nowym postępuje z tym w nowy sposób... ale widzę sporo wad takiej definicji.
Z jakiś przyczyn naukowcy uznali testy IQ za względnie miarodajne wyznaczniki inteligencji, do tego mówi się o inteligencji emocjonalnej , o kreatywności, a także o sztucznej inteligencji, a to na pewno nie wyczerpuje tematu. Obcy mogą być inteligentni na sposób jakiego nawet sobie nie wyobrażamy, którego nie potrafimy ocenić ani zrozumieć. Nadal mamy problem z badaniem inteligencji u zwierząt, ale niejako instynktownie oceniamy jedne jako bardziej a inne jako mniej inteligentne, prawda?

W przyrodzie tak naprawdę nie istnieją żadne pojedyncze osobniki, ani zagubione mikro-populacje. Wymierają z miejsca.



Uwielbiam ten temat, więc proszę o jak najwięcej przykładów.

Jednak paleta możliwości jest dość niewielka, w dodatku w bardzo wysokim stopniu zdeterminowana przez środowisko.

Ale to już stopień wyżej od całej reszty królestwa zwierzęcego!

Tzn. mogę się mylić, może brak mi danych i istnieją jakieś gatunki zwierząt, które można by do tej mojej definicyjki dopasować...

BTW. Czołem Pilastrze, od kilku chyba lat się nie widzieliśmy w internecie! Trafiłem na to forum, bo sobie przypomniałem o Tobie szukając danych o "Wiekach Średnich".

Palmer - chodzi przede wszystkim o szczegóły hierarchii stad oraz rozumienie sprawiedliwości. Mimo, że organizacja hierarchiczna oraz bazowe pojmowanie sprawiedliwości jest wrodzone to w różnych grupach można zauważyć spore różnice, szczególnie odnośnie akceptacji lub nie pewnych zachowań. Młode osobniki uczą się tego od starszych. W praktyce na poziomie plemion myśliwsko-zbierackich można mówić o podobnym stopniu zróżnicowania, choć paleta używanych narzędzi jest szersza podobnie jak paleta symboli - gestów oraz dźwięków.

Może i paleta możliwości w plemionach myśliwsko- zbierackich patrząc na ich dorobek materialny jest niewielka, ale jednak mamy różne języki, obyczaje, wierzenia, tradycje. To co w jednym jest akceptowane w innym może być nieakceptowane,itd. Wiadomo że duży wpływ ma środowisko, ale jednak wielu spraw się nie da wytłumaczyć wpływem środowiska naturalnego i genów, a tylko kopiowaniem zachowań od innych osobników, wyciąganiem wniosków z sytuacji społecznych.

Teoretycznie tak. Ludzkie plemiona łowiecko-zbierackie kształtują swoje zachowania kulturowo, a nie genetycznie. Tyle że jednak sama kultura pozostaje pod bardzo silnym wpływem natury. Łowcy-zbieracze z ekologicznego punktu widzenia są po prostu jeszcze jednym gatunkiem dużego, szczytowego, drapieżnika. Ich populacja zatem, podobnie jak populacja wszelkich innych drapieżników, kształtowana jest przez model Lotki - Volterry.

I model ten, pod groźbą wyginięcia, nie pozwala na jakiekolwiek większe ekstrawagancje. W zależności od zestawu gatunków ofiar na jakie polują łowcy istnieje tylko jeden optymalny model kulturowy, od którego nie można odejść zbyt daleko.

Ostatecznie zatem społeczność łowców zbieraczy jest kształtowana przede wszystkim przez biologię ich ofiar. Dopóki plemiona polują na i oczywiście zbierają zbliżoną paletę gatunków, będą nie do odróżnienia. Np paleolityczna kultura mustierska nie tylko była taka sama niezależnie od miejsca, nie tylko taka sama niezależnie od czasu, ale nawet taka sam niezależnie od gatunku. Narzędzia neandertalczyków i ludzi są od siebie praktycznie nie do odróżnienia.

Dopiero po wynalezieniu rolnictwa i powstaniu cywilizacji, ludzie zyskali większą swobodę w kształtowaniu własnej kultury.

Więcej na ten temat

Myśliwi i króliki

Myślę, że doskonałym przykładem jest tu tzw. kultura Indian Równin, czyli pojęcie obejmujące najróżniejsze przecież genetycznie plemiona - siuańskie, algonkińskie, kaddoańskie, penutiańskie, uto-azteckie... - które w ciągu raptem dwóch wieków w dużej mierze upodobniły się do siebie pod wpływem rozpowszechniania koni i wykorzystujących je nowych, lepszych metod polowania na bizony. Kto przywędrował na prerie, stawał się modelowym Indianinem Równin, bo inaczej się po prostu nie dało.

Tyle, że różnice kulturowo-cywilizacyjne nie ograniczają się tylko do sposobów zdobywania pożywienia.

Oczywiście, z "ekonomią" nikt nie wygra, jeść coś trzeba, więc śmiało można odtwarzać modele zachowań zbiorowości na podstawie samych tylko danych ekonomicznych, ale nie będą się one odnosić do całokształtu różnic dających się zaobserwować "na żywo".

Do sposobów zdobywania i przetwarzania. Nie tylko pożywienia, ale wszystkiego co łowcy zbieracze od upolowanych zwierząt pozyskują (skóry, ścięgna, kości, etc)

I tak, u łowców zbieraczy różnice kulturowe się do tego sprowadzają. Jak w przykładzie JedenPosta, każde plemię korzystające z tych samych biologicznych zasobów, będzie wyglądać dokładnie tak samo, poza jakimiś naprawdę nieistotnymi drobiazgami. Bo plemię, które będzie próbowało się jakoś odróżnić od pozostałych, zgodnie z modelem L-V zmniejszy swoją liczebność i tym samym narazi się na eksterminację ze strony liczniejszych sąsiadów i wyginięcie.

Czyli co, poza umiejętnością krzesania i utrzymania ognia, wyróżniało człowieka z paleolitu ze świata zwierząt?

A przed opanowaniem tejże sztuki? Chyba, po prostu, nic.

A co nas obecnie wyróżnia ze świata zwierząt? Coś wyjątkowego, a nie tylko, że mamy to bardziej lub mniej rozwinięte. Ja dostrzegam umiejętność stawiania pytań, uznawanie bytów abstrakcyjnych jako realnie istniejących, myślenie metaforyczne i chyba to tyle, bo reszta to tylko wyższa jakość lub ilość...

Zapytała Ircia pisząc na komputerze za pośrednictwem internetu.

Ok, mamy dużo bardziej rozwinięte narzędzia, ale to kwestia jakości i ilości, zresztą sama bym tego komputera nie zrobiła. Gdyby Ircię i jakąś małpę wrzucić na bezludną wyspę, bez zdobyczy cywilizacji - po czym poznasz która z nas jest inteligentniejsza?

Jakie "dużo bardziej rozwinięte"?
Które zwierzęta dysponują choćby kalkulatorem na korbę?



Po tym która pierwsza roznieciłaby ogień.