Na odwrót, to obraz istnieje dzięki ekranowi

Jak to jest technicznie możliwe? Np. teraz wiesz, że istnieje "czysty byt", ponieważ będąc nieczystym bytem jesteś w stanie doświadczyć "czystego bytu". Skąd wiadomo, że ten "czysty byt" istnieje poza tego typu doświadczeniem?

Nie, czysty byt jest cały czas, można to po prostu jaśniej zauważyć kiedy znika iluzja podziału na podmiot i przedmiot. Wtedy po prostu się jest, nie ma czegoś takiego że: "ja podmiot doświadczam czystego bytu".

No ale skąd wiesz, że to bycie czystym bytem może istnieć tak po prostu a nie jako skutek pozbycia się przez podmiot "iluzji" podziału na podmiot i przedmiot? Ja się bardziej pytam o chronologię, co jest najpierw: nieczysty byt, który ewoluuje w czysty byt, kiedy przekroczy granicę podmiot/przedmiot czy czysty byt? Wiesz czemu mi nie pasi, że czysty byt jest bardziej fundamentalny? Ponieważ nie mogę zrozumieć jego motywacji, żeby się podzielił na ten podmiot i przedmiot, a więc czemu czysty byt "z własnej woli" chce się zanieczyścić? Po to ta farsa z tym "iluzorycznym podziałem"? Kupy mi się to nie trzyma...

Pytasz o chronologię, a właśnie i tu jest pies pogrzebany.
Czysty Byt nie podlega chronologii. On po prostu jest, czas jest w nim zawarty, a nie On w czasie. Czas jest zawarty w wewnętrznych ograniczonych perspektywach, które Onzawiera i które są dla siebie nawzajem zegarami.

Czy czysty byt może istnieć bez czasu, który jest w nim zawarty?

Podmiot nie może, przedmiot nie może, ale czysty byt moze.

Podmiot i przedmiot są zawarte w czasie, w tym sensie nie mogą istnieć bez czasu, w którym są zawarte. A ja się pytam o to, czy czysty byt może istnieć bez czasu, który jest w nim zawarty (a nie go zawiera). Może czy nie?

Tak jak napisałem, może i istnieje bez czasu, który istnieje tylko relatywnie, perspektywicznie, z perspektywy podmiotów, a czemu pytasz o to 🤔

Próbuję przeforsować hipotezę, że czysty byt jest w takim samym stopniu zależny od nieczystego bytu, jak nieczysty byt od czystego. W każdym razie nie ma żadnego dowodu na to, że czysty byt może istnieć niezależnie od nieczystego (doświadczasz czystego bytu w ramach nieczystego bytu podmiotowego) i brakuje motywacji, żeby czysty byt miał stworzyć nieczysty byt, skoro jego istnienie jest od niego niezależne. Walczę z hipotezą, że Bóg stworzył świat dla kaprysu.

Towarzyski Pelikan


To będzie tylko metafora więc odstawmy na moment różne egzotyczne pomysły na temat przestrzeni jakie mają niektórzy dzisiejsi fizycy i przyjmijmy potoczny jej obraz.

Powiedzmy, że Bóg to jest przestrzen, nieskonczona, nieograniczona przestrzeń.

Stoi sobie szafka na podłodze - ograniczony byt.

Szafka musi mieć przestrzeń, przestrzeń ją przenika, ale pomimo to, jak rozwalisz szafkę to przestrzeń zostanie nienaruszona, przestrzeń nie potrzebuje szafki, szafka potrzebuje przestrzeni.



No nie, podmiot zanika.


Bóg wogóle nie stworzył świata.

W doświadczeniu. To tak po odurzeniu się alkoholem przestajesz być sobą. Ok - w chwili odurzenia nie ma Twojego trzeźwego ja, ale ten brak ja, stan bezjajeczny istnieje tylko w doświadczeniu odurzenia.

Wracając do Twojej metafory nieskończonej przestrzeni i szafki: skoro przestrzeń nie stworzyła szafki, to skąd się szafka wzięła?

1. Z alkoholem jest inaczej podmiot nie znika.
2. To nie była metafora stworzenia szafki, więc ta metafora nie wyjaśnia stworzenia szafki niestety.
Szafka nie jest realna tak poza tym.

1. Podmiot znika w tym doświadczeniu mistycznym, czy podmiot doświadcza zaniku podmiotu? Jak definiujesz podmiot?
2. A jesteś w stanie podać metaforę, która by oddała wszystko: czyli niezależną naturę czystego bytu oraz w jaki sposób w czystym bycie pojawiają się byty nieczyste? W jaki sposób to sobie łączysz, że Cię taki światopogląd przekonuje?
3. Co to znaczy, że szafka nie jest realna?

1. Podmiot znika, zostaje czyste bezpodmiotowe doświadczenie.


2. Podmiot - "wewnętrzny mianownik doświadczeń, myśli itp."


3. Jestem w stanie wymyślić taką metaforę.
Powiedzmy, że jest okrąg, piękny, symetryczny, doskonały. Niech to będzie metafora na czysty byt. Taki okrąg jednak siłą rzeczy zawiera w sobie dwa półokręgi. Nie są realne bo niezależnie istnieje tylko okrąg jako całość, ale te mniej doskonałe półokręgi istnieja relatywnie, względem siebie.
Są jak yin-yang. Jest rzeczywistość absolutna - koło i względna - półokrąg względem drugiego półokregu.
Wzajemnie się współkonstytuują.


4. Szafka nie jest realna, bo jest jak tęcza.
Jest zależna od obserwatora. Jest względna. Odpowiednia pozycja słońca, wody i obserwatora składa się na tęczę, która sama w sobie nie jest realna.
Wystarczy przesunąć pozycję obserwatora i nie ma tęczy.
Tęcza jest i nie jest jednocześnie. Szafka też jest i nie jest, choć zachowa swoje własności wzgledem większej liczby punktów widzenia więc wydaje się konkretniejsza niż tęcza, co nie zmienia faktu że jest również perspektywiczna.

Więc wszystkie zjawiska, formy (takie jak kolor tęczy, upływ czasu itd.) są względne, niektóre bardziej (istniejące jedynie względem małej liczby lub jednego punktu widzenia), niektóre mniej (punkty widzenia się pokrywają, choć nigdy w pełni).

Żaden punkt widzenia nie jest bardziej prawidłowy od drugiego, taka już egalitarna natura Boga, potwierdzona przez szegolną teorie względności wynalezioną przez Einsteina.