Są tacy. Jednak większość nawiązuje kontakt ze słuchaczami i modyfikuje swój przekaz w zależności od reakcji słuchaczy. Odpowiada na pytania padające od słuchaczy. Bo ma świadomość, że w ten sposób polepsza odbiór przekazywanej wiedzy. Wzbudza zainteresowanie słuchaczy.

Jednak kwestie techniczne mają się nijak do rozważania relacji między wiarą a nauką (rozumianą w zakresie nauk przyrodniczych).

Nauka jest oparta na wiedzy, a wiara, w rozumieniu religijnym, zazwyczaj na objawieniach. W konfrontacji z postępem wiedzy, religie zwykle dostosowują swoją doktrynę by nie być sprzeczności z nauką. Z tego punktu widzenia, religie są o krok, a czasem dalej za nauką. Nie przeszkadza to jednakm religiom twierdzić że mają odpowiedzi na nurtujące ludzkośćpytania, na które nauka nie znalazła jeszcze odpowiedzi, do momentu, kiedy znowu muszą ustąpić pola nauce.

Bóg o tym wiedział, ale nie powiedział wcześniej, bo człowiek by nie zrozumiał, że nie można spaść z okrągłej ziemi. I mamy wytłumaczenie uznawania przez religię ziemi płaskiej do chyba XV wieku.
Człowieka Bóg ulepił z gliny. Po odkryciu przez naukę pierwiastków, religia mówi, że glina (zbiór pierwiastków) to przenośnia, mówiono tak bo człowiek nie zrozumiałby inaczej. Tego podążania krok z tyłu jest sporo, ale każda religia jest w stanie, dzień po, wszystko po swojemu wyjaśnić.

Nauka jest oparta na niewiedzy. Bo wiedza, którą ludzkość posiada jest czymś, co stale się rozwija. To, co nauka podaje dziś za pewnik, jutro może okazać się fałszem. Tak jak to się działo z wiedzą ludzką na różnych etapach rozwoju. Uczeni posiadający wiedzę, geniusze są pokornymi wobec swojej wiedzy, bo mają świadomość ogromu niewiedzy. Tego, że to co jest jeszcze do odkrycia, udowodnienia w sposób niewyobrażalny przekracza posiadaną wiedzę.
Tylko ignoranci i megalomani są przekonani o swojej mądrości.
Wiara i nauka nie mogą być sprzeczne, gdyż nie mają części wspólnych. Nauka dotyczy świata materialnego, a wiara niematerialnego.

Do tej por żyją płaskoziemcy. Bóg nakazał: Czyńcie ją sobie poddaną. W tym zakresie jest poznawania świata i praw nim rządzących. Bóg nie przekonywał do płaskiej ziemi. Może dlatego, że nie ma to żadnego znaczenia dla Jego planu. Bóg nie jest nauczycielem matematyki, fizyki, geografii, ani historii.
Ale sądząc po myśli zawartej w pierwszym zdaniu wnioskuję, iż ktoś jednak musiał spaść. I to na głowę.

Tak, jednym z przejawów głupoty jest brak rozumienia przenośni, porównań, wyjaśnienia obrazem. Tylko idiota może sobie wyobrażać, że Bóg lepił człowieka, jak garncarz naczynia. Ale dla o IQ nie odstającym zbytnio w dół od przeciętnej, nie stanowi problemu odczytanie myśli, że to Bóg jest tym, któremu zawdzięczamy rozum i wolną wolę. I zawarte w tym prawo do sprzeciwiania Mu się. Typowe jajko mądrzejsze od kury.

Też tak uważam, jak można wierzyć, że człowiek jest artefaktem stworzonym z gliny, nadmuchanym rozumem i wolną wolą. Z tego wynikałoby, że Bóg jest rodzajem garncarza dmuchającego w ... no nie wiem w jakie miejsce glinianej figurki ulepionej przez siebie. Podobnie dziwi mnie omylność religii, głoszącej, że ziemia jest płaskim pępkiem świata. Czy zatem pozostaje nauka, jako środek prowadzący do poznania Prawdy?

Co do gliny i ludzi... to ludzki organizm w swoim składzie ma to, co zawiera glina/gleba/ziemia...
To tak odnośnie tego, żeby nie brać zbyt dosłownie opisu biblijnego; ja bym aż tak radykalnie nie twierdził (wręcz przeciwnie: gdzie się tylko da, to Biblię należy brać dosłownie).

Glina, której się tak uczepiliście, jest tworzywem, które było doskonale znane ówczesnym. To przemawiało do wyobraźni. Widzieli, jak sprawne ręce garncarza tworzą wspaniałe amfory, lampki oliwne, instrumenty muzyczne... Jak z bezkształtnej masy powstają cuda rąk ludzkich. To działało na wyobraźnię. Bóg Stwórca lepiący czyli tworzący NOWĄ JAKOŚĆ z czegoś, że jest powszechne, ogólnodostępne, ale nie ma tych cech, które musi nadać temu tworzywu genialny twórca.
Ale w stosunku do Boga nie można użyć słowa genialny, gdyż możliwości Boga przekraczają pojęciem tego, co człowiek zwie geniuszem.
Czy tając Pismo zawsze trzeba starać się odczytać MYŚL, KTÓRĄ BÓG OBJAWIŁ, a nie poprzestawać na formie, czyli dosłownym rozumieniu. Takie odczytywanie nie zaszkodzi osobie głęboko wierzącej, ale komuś podchodzącemu do wiary ze sceptycyzmem i dozą niewiary zaszkodzi bardzo. Dlatego dosłowną interpretację lepiej zostawić tym, którzy posiadają mocne fundamenty wiary. Choć osobiście uważam, że jest to niewłaściwą drogą. Podobnie ja totalne reaktywizowanie wszystkiego. Dlatego namawiam aby szukać MYŚLI, CELU, w którym BÓG skierował do nas takie słowa, a nie inne. Bez łapania za słówka. Bez szukania potwierdzeń w archeologii.

Żeby dziś przemawiało, trzeba by użyć sformowania typu: Bóg włączył drukarkę 3D wydrukował człowieka, następnie umieścił w nim inteligencję. Nadal pozostaje pytanie, skąd wziął tą glinę, to znaczy z czego zrobił komponenty do drukarki. No i po co tworzył te stworki, dla zabawy, z nudów...

Porównanie dobre.

Po co ludzie mają dzieci? W jakim celu hodują zwierzątka? Pieski, kotki? Czemu ludzie adoptują czyjeś dzieci?
Sądzę, że odpowiedzi na te pytania są jakimiś odpryskami przyczyny, o którą pytasz. Tak na prawdę, jedynie Bóg to wie.

W obu przypadkach, zarówno w decyzji o posiadaniu dzieci, jak i w hodowli zwierząt, ludzie są motywowani różnymi czynnikami. Niektórzy decydują się na rodzicielstwo ze względu na zapewnienie pomocy w gospodarstwie, zabezpieczenie na przyszłość lub pragnienie przekazania majątku. Zwierzęta hoduje się z kolei ze względu na potrzebę uzyskania mleka, mięsa, a dawniej były pomocne także w transporcie i pracach polowych. Psy i koty pełnią funkcję stróżów i łowców szkodników. Motywacje mogą być również społeczne, np. chęć imponowania innym czy zapewnienia przyjemności dziecku.
Adopcja dzieci oraz zwierząt jest kolejnym aspektem tego zjawiska. Rodziny mogą decydować o adopcji z różnych powodów, takich jak chęć posiadania potomstwa, darowanie schroniskowemu zwierzęciu nowego domu czy zapobieżenie uczuciu samotności.

Myślisz, że Bóg podobnie sobie kalkulował? Hmm, może i tak, wszak ponoć stworzył ludzi na swój obraz i podobieństwo.

@george45,

błyskotliwe; taki kpiarz z Ciebie

No ok, Jerzy-67...ale Adam z Ewa maja pępki...
Powiedz mi, na podstawie Biblii, skad one sie wzięły...?

O! A skąd to wiesz, że mieli pępki??!...

Skoro zostali stworzeni na obraz i podobieństwo tworzącego, można wyciągnąć wniosek, że ten który tworzył postać Adama i Ewy najprawdopodobniej również posiadał pępek. Zapewne posiadał również genitalia, wyrostek robaczkowy , umysł, i serduszko.

Tak, każdy, kto nie rozumie i nie chce zrozumieć, tylko wymyśla jakieś prześmiewcze teorie, może wyciągać takie wnioski.