W 1870 I sobór watykański przyjął dogmat o nieomylności papieża.
Mam pytanie czy jest dogmat o nieomylności Soboru Watykańskiego I
Ja wierzę w jeden dogmat - że Bóg jest nieomylny .
Pan Jezus ostrzegał "strzeżcie się fałszywych proroków" nie miał raczej na myśli tych co atakują Kościół z zewnątrz ale tych co atakują kościół od środka. Nie zakładał bym ,że wszyscy byli pod natchnieniem Ducha Świętego.Można by zapytać papieża czy uważa się za nieomylnego.
Nie wiem po co Kościołowi potrzebny jest ten dogmat który budzi wątpliwości.
Ktoś kto chce być nieomylny to chce być równy Bogu ,a to wydaje mi się być bliższe filozofii szatana.


Pisownia religijna. Poprawione duże litery - YZ

Proponuję, abyś najpierw zapoznał się z treścią dogmatu, a dopiero potem zadawał pytania na jego temat. Tak będzie o wiele lepiej.

Jak już poprawiać byki to konsekwentnie:

jaką wieżę? Babel? Krzywą w Pizie?
ja wierzę, bo wiara.

Dzięki moderatorze za tekst.
Pan Jezus powiedział do Piotra "cokolwiek zwiążesz na ziemi będzie związane w niebie ,cokolwiek rozwiążesz na ziemi będzie rozwiązane w niebie " Na podstawie tego tekstu bał bym się twierdzić ,że Pan Jezus obiecuje Piotrowi nieomylność ale raczej drugą częścią zdania pozwala mu naprawiać błędy które zdarzy mu się popełnić.

Ty się boisz, ale Kościół prowadzony przez Ducha Świętego nie ma lęku w ogłaszaniu prawd wiary objawionych przez Boga.

A przeczytales link Yarpena? Bo moze ty nie o tej nieomylnosci piszesz, jak Kosciol ja zdefiniowal?

No właśnie szukałem na jakiej podstawie z pisma świętego ogłoszono nieomylność papieża.
To jest cytat
Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie»
Tutaj widać, że Pan Jezus daje Piotrowi możliwość rozwiązywania tego co wcześniej związał.
Czyli nie można traktować tego co wcześniej zostało związane jako niezmienne, bo może to być rozwiązane.

Int. YZ

Kombinujesz jak koń pod górę.
Primo: Nie ma w tym fragmencie stwierdzenia, że św. Piotr może rozwiązać tylko to, co wcześniej związał. To już wyłącznie Twój dodatek do nauczania Chrystusa.
Secundo: Nie odpowiedziałeś na pytanie czy zapoznałeś się z tym dogmatem.

Tak przeczytałem ten dokument. Owocem tego dokumentu był podział Kościoła Takie podziały następowały kiedy spotykali się ludzie, którzy zawsze mają rację i żaden nie chce ustąpić. Nie można niszczyć Kościoła tylko dlatego, że ma się rację. Pan Jezus też miał rację, ale przyjął niesprawiedliwy wyrok i dał się ukrzyżować. Ziarno sprawiedliwości aby mogło przynieść owoce to musi obumrzeć. Krzycz do czasu, aż ci zakneblują usta, wtedy daj ukrzyżować swoje racje, a dalej będzie działał Bóg.
Co do związywania i rozwiązywania przez Piotra, to przed Piotrem związywał tylko Bóg. Czy myślisz, że Pan Jezus dał możliwość rozwiązywania tego co nie udało się Bogu, czy tego co sam związał, a okazało się niewypałem.

Ort. i int. YZ

Masz rację, ale powinieneś skierować pretensje do tych, którzy nie potrafią zmienić zdania i odchodzą z Kościoła w momencie, kiedy ogłaszany jest jakiś dogmat.



Nie wiem skąd wytrzasnąłeś rozwiązywanie tego "co nie udało się Bogu, czy tego co sam związał, a okazało się niewypałem". Niczego takiego w Ewangelii nie ma.

Masz zupełną rację - takie jest nauczanie Kościoła. Kardynał Gassrer wyraził to słowami „Nieomylnością absolutną jest tylko nieomylność Boga"

Nieomylność papieża jeżeli chodzi o podmiot, w rzeczywistości jest ograniczona tylko do momentu, w którym papież wypowiada się jako uniwersalny nauczyciel i najwyższy sędzia na katedrze Piotra..., jeżeli chodzi o przedmiot, jest ograniczona jedynie do zagadnień wiary i moralności; jeżeli chodzi o akt, do momentu, w którym definiuje to, w co wszyscy wierni są zobowiązani wierzyć lub co są zobowiązani odrzucić

Gasser kontynuuje mówiąc, że "nieomylność nie przysługuje papieżowi jako osobie prywatnej..., lecz jedynie jako osobie publicznej, to znaczy głowie Kościoła, w jego więzi z Kościołem powszechnym. Nie można też uznawać papieża za nieomylnego wyłącznie na podstawie autorytetu papiestwa, lecz tylko na ile i kiedy jest pod wpływem Bożej asystencji, która nim kieruje w tym ścisłym zakresie w pewny i niewątpliwy sposób. Albowiem na mocy autorytetu papieskiego papież jest zawsze najwyższym sędzią w sprawach wiary i obyczajów oraz ojcem i nauczycielem wszystkich chrześcijan; lecz tylko wtedy korzysta on z Bożej asystencji..., która nie pozwala mu błądzić, gdy wykonuje swoje zadanie jako najwyższy sędzia w sporach dotyczących wiary i jako uniwersalny nauczyciel Kościoła"

"papież cieszy się darem nieomylności jedynie w określonych chwilach. Mówiąc właściwie, nieomylny jest tylko akt definicji papieskiej ex cathedra. A papież, jak wiadomo, może mówić także na wiele innych sposobów: jako prywatny teolog, jako biskup Rzymu, jako patriarcha Zachodu itd".

Tak więc papież raczej "bywa" nieomylny, niż "jest" nieomylny. A bywa, ponieważ Bóg w ten sposób zabezpiecza swoją Ewangelię.

Czy człowiek w tym sensie może być (bywać) nieomylny? Zacznijmy od początku: czy Ewangeliści spisali Biblię w sposób nieomylny, czy nie?

Więcej napisałem tu http://analizy.biz/marek1962/prymat.pdf

Że tak zapytam - czy papież nie może się pomylić w ocenie tego kiedy powinien przemówić ex cathedra?

Teoretycznie może, a praktycznie: Że tak odpowiem pytaniem: a kiedy, który(rzy) papież(e) przemówił(li) ex cathedra? Jak często to się zdarza? Rzadko? Najwyraźniej działa Duch Święty.

Nie wiem, czy działa, nie mam danych, by to stwierdzić. Sądząc po liczbie błędów i podłości, popełnianych na przestrzeni historii w Watykanie, powiedziałbym, że raczej nie. Trudno dostrzeć tu oznaki jakiegoś nadnaturalnego wsparcia.

Nie mogłeś ładniej pokazać, że odnosisz się do tego, co spora część ludzi uznaje za treść dogmatu o nieomylności papieża, a nie do tego, co na ten temat nauczamy i w co wierzymy w Kościele.

Proponuję, abyś najpierw zapoznał się z treścią dogmatu, a dopiero potem wypowiadał na jego temat:

(....) gdy biskup Rzymu przemawia ex cathedra, to znaczy, gdy wykonując urząd pasterza i nauczyciela wszystkich chrześcijan, na mocy swego najwyższego apostolskiego autorytetu określa naukę dotyczącą wiary lub moralności obowiązującą cały Kościół, dzięki opiece Bożej obiecanej mu w [osobie] św. Piotra, wyróżnia się tą nieomylnością, w jaką boski Zbawiciel zechciał wyposażyć swój Kościół dla definiowania nauki wiary lub moralności. Dlatego takie definicje biskupa Rzymu - same z siebie, a nie na mocy zgody Kościoła - są niezmienialne.