To świadectwo doskonale pasuje do tego tematu:
viewtopic.php?f=27&t=28783 - Nadprzyrodzony cynizm

Tzn może doprecyzuje oco mi dokladnie chodzi.
Np. jeżeli Papież napisze w encyklice, ze popiera zwiazki zawodowe to czy oznacza to ze wszyscy katolicy powinni je popierac?

Jak zauważyłeś jest tam napisane o posłuszeństwie nauce Kościoła, a nie o naśladowaniu czynów. Jeśli więc czyny danej osoby są złe, to ich nie naśladujemy, ale nauki przestrzegamy, tak jak to wyjaśnił Jezus:
To z czynami tyczy się oczywiście tylko tych, którzy źle czynią.

Ja to wiem, znajomy katechieta także.....ale ilu "letnich" katolików zupełnie wyziębi, wymiecie z Koscioła....albo wygeneruje kolejnych księży Natanków?

Chciałbym w tym miejscu zapytać o granice obowiązywania wykładni podanej w oficjalnej nauce Kościoła w praktyce konfesjonału. Przykładem niech będzie sytuacja opisana w innym wątku viewtopic.php?f=9&t=29097, gdy matka 5-tki dzieci i żona alkoholika (jedynego żywiciela rodziny), gwałcącego ją systematycznie, otrzymała zgodę na stosowanie antykoncepcji.

Przytoczyłem fragment encykliki Piusa XI CASTI CONNUBI, w której papież pisze:

Ponieważ od niedawna niejedni, jawnie odstępując od nauki chrześcijańskiej, przekazanej od początku i niezłomnie zachowanej, sądzili że w obecnych czasach inną w tym przedmiocie należy głosić naukę, dlatego Kościół Katolicki, któremu sam Bóg powierzył zadanie nauczania i bronienia czystości i uczciwości obyczajów, Kościół ten, pragnąc pośród tego rozprężenia obyczajów zachować związek małżeński czystym i od tej zakały wolnym, odzywa się prze usta Nasze głośno i obwieszcza na nowo: Ktokolwiek użyje małżeństwa w ten sposób, by umyślnie udaremnić naturalną siłę rozrodczą, łamie prawo Boże oraz prawo przyrodzone i obciąża sumienie swoim grzechem ciężkim.

Upominamy zatem najwyższą swoją powagą i powodowani troską o dusz wszystkich zbawienie spowiedników i duszpasterzy, aby wiernych swoich w sprawie tego niesłychanie ważnego przykazania Bożego nie pozostawiali w błędzie. Tym bardziej upominamy ich, by sami nie zarażali się tymi zgubnymi zapatrywaniami i w sprawach tych żadną miarą nie byli pobłażliwymi. Jeślibyś zaś spowiednik albo duszpasterz jaki - broń Boże - wiernych swoich w takie błędy wprowadził, albo ich, czy to dając zezwolenie, czy też podstępnie milcząc, w nich utwierdził, niech wie, że będzie musiał Bogu Najwyższemu Sędziemu, zdać surowy rachunek z sprzeniewierzenia się powołaniu swemu, i że do niego odnoszą się słowa Chrystusowe: "Ślepi są, i wodzowie ślepych: a ślepy jeśliby ślepego prowadził obaj w dół wpadną.

Pytania:

1. Jak tę sytuację zinterpretować w świetle oficjalnej wykładni?

2. Czy spowiednik ma prawo w określonych sytuacjach przekroczyć oficjalną wykładnię? ("Ponad encykliką stoi życie człowieka. Ono ma wyższą rangę.")?

3. Jeśli tak, to po co są oficjalne dokumenty, dające jasną wykładnię, skoro praktyka konfesjonału może być zupełnie inna?

4. Czy spowiednik rzeczywiście "sprzeniewierzył się powołaniu swemu"? A może wręcz sprzeniewierzyłby się, gdyby nie wydał zgody?

w sprawach wiary i obyczajów, nie w sprawach osobistych opinii itp. Oczywiste jest że księza to ludzie jak i my i tak samo mają wady. Nie musimy ich naśladować. A słuchać mamy w sprawach wiary, jako nauczania Kościoła, choć trzeba zachować ostrożność bo przecież znamy przypadki gdzie ksiądz schodzi z oficjalnej drogi Koscioła.

Dla mnie to jest generalnie "dziwne"
jak można być posłusznym w kwestii tego w co się wierzy
przecież najpierw jest wiara a potem posłuszeństwo tej wierze
a nie na odwrót...
No chyba że ktoś wierzy w słowa ludzi, a nie w Boga

śmieszne stwierdzenie :
"wierzę, że papieża prowadzi Duch Św. i na tej podstawie pozwalam się prowadzić papieżowi"
a co sprawia że wierzę papieżowi? ... krasnoludki... ;p
czy mnie również nie powinien prowadzić Duch Św. ?

więc, czy wierzę ze względu na osobę papieża
a nie na Ducha Św., który we mnie potwierdza, lub zaprzecza,
tłumaczy mi w moim sercu

Jaka jest rola pasterza ? kilka przykładów:
- dzielenie się ze mną swoją wiedzą i zrozumieniem odnośnie drogi,
na której jestem prowadzona przez Ducha Św.
- odnośnie nauki Jezusa
- udzielanie wskazówek jak z niej nie zejść
- przyprowadzania z powrotem jak błądzę
- docierania do mojego rozumu i serca aby mnie pobudzić do refleksji

A tak poza tym gadki o bezwzględnym posłuszeństwie i obowiązku słuchania
w ogóle są śmieszne....
"karz sobie wierzyć" "powinieneś wierzyć" "wierz bo musisz wierzyć, bo ci karze" ;D
wiara pochodzi z serca ... nie można jej sobie narzucić, wmówić itd.

jak wierzysz w TrójJedynego Boga, to nie masz problemu ze zgodnością z Papieżem,
On jest pasterzem tu na ziemi i głową Kościoła Jezusa na ziemi,
On i Tradycja Apostolska prowadzi owieczki do Boga,
i tylko w Kościele Katolickim jest cała Prawda jaką jest Bóg

Prawda nie jest zamknięta
Duch Boży wieje gdzie chce i jak chce

A co do zgadzania się z kimś...
to nie mam tego rodzaju problemów ;p
nie słucham innych w celu zgadzania się z nimi lub niezgadzania się
Słucham innych aby zastanowić się nad tym co mówią,

Dochodzę do prawdy w moim sercu, niezależnie od słów innych ;p
Jeśli czegoś jeszcze nie zrozumiałam to zrozumiem

nie przejmuję się tym czego nie mam
wierze w to co mam w sercu.

Odnośnie Trójcy Świętej...
Dla mnie Bóg jest Bogiem Ojcem
Jezus jest Drogą do Ojca
Jego Synem
i tym, który za mnie cierpiał
a Duch Święty tym który mnie prowadzi na tej Drodze
więcej mi nie potrzeba ;p

"Dochodzę do prawdy w moim sercu, niezależnie od słów innych"
to może być bardzo zgubne, bo odniesieniem zawsze winna być nieomylna nauka Kościoła,
na tej zasadzie potworzyło się tysiące sekt, że każdy widział "po swojemu" i swoje widzimisie wziął za odniesienie, tu jest błąd, odniesieniem zawsze winien być Kościół i Tradycja w których jest depozyt Prawdy,
jak np Papież zaleca aby klękać do Komunii sw i przyjmować na język Komunie sw, to znaczy że to jest najwłaściwsza forma, a nie inna "alternatywna"

Prawdy wiary nie są "czymś co mają inni"
Nie są czymś co możesz sobie od nich wziąć, przejąć... bez potwierdzenia ich w swoim sercu

mogłoby i powstać miliard sekt,
co z tego...
to nie świadczy o tym, że powinno się wierzyć np. nauce Kościoła
świadczy jedynie o tym, że jedni poznają prawdę a inni nie
Poza tym jakby ludzie nie polegali na wiedzy/zrozumieniu/objawieniu/nauce innych
to nie tworzyliby sekt ;p
jeśli już tworzyliby jakieś wspólnoty, to takie, w których ludzie dzielą się
Miłością, a nie poglądami
Ewentualnie nienawiścią :/
A jeśli już dzielili by się poglądami to nie w tym calu żeby w nie wierzyć, ale w oparciu o refleksje innych pobudzać własne myślenie... itd.

Każdy może powiedzieć : „uwierz w to co ja mówię to nie pobłądzimy razem”
Pytanie brzmi czemu wierzysz tej osobie, bądź nauce Kościoła, bądź innej nauce?

Bo inaczej założyłbyś sektę? ;p
Bo inaczej byś błądził ?
Skąd zatem wiesz czy teraz nie błądzisz…
Czy nauka Kościoła ci to powie?
A kto powie ci na ile zachowujesz w twoim sercu naukę Kościoła?

Kiedy ja błądzę moje serce podpowiada mi to
To się nazywa sumienie…
Pozwalam by Duch Święty "wyjaśniał" mi…

A tak poza tym może warto się zastanowić czy moje stanowisko nie jest przypadkiem
zgodne z ową "nauka Kościoła"
jak owa "nauka Kościoła" wypowiada się sama na swój temat
jaką rolę z punktu widzenia "nauki Kościoła" pełni owa nauka w życiu swoich wiernych
oraz co oznacza "punkt odniesienia"...

Korea płn się kłania.
Tam jak w Kościele trzeba być posłusznym w każdej dziedzinie życia. To współczesna forma niewolnictwa

Szczerze...
Ja tam wcale nie sądzę, że Kościół tak działa
że "nauka Kościoła" jest po to by narzucać w co ktoś ma wierzyć i jak ma wierzyć..
w sumie denerwuje mnie, nie nauka Kościoła, ale postawa ludzi, którzy kierują się w swojej wierze strachem, przymusem i mówią innym, że też powinni tak robić i że nauka Kościoła tak działa ...
to skrajny przypadek nie uważam że noOne go prezentuje, a jeśli już to w mniej radykalnej formie ;p

jak ktoś tak bardzo boi się pobłądzić, że ucieka przed własnym sercem,
lub przyjmuje wiarę jako rzecz narzuconą z zewnątrz
to właśnie znak, że błądzi ;p
I w ten sposób strach przed błądzeniem sprawia, że błądzimy...
Ale ludzie to w ogóle śmieszne istoty...
zamiast się cieszyć życiem, Bogiem, wiarą, ludźmi, miłością
ciągle wymyślają sobie klatki, bunkry, formy i systemy...
kontroli, niewolnictwa, przymusu
a potem narzekają...
nie potrafią się cieszyć "lotem ptaka"
niektórzy nawet ... jak jakiegoś widzą to mają ochotę go zastrzelić albo zamknąć w klatce
bo jest zbyt "wolny"
a nóż zechce założyć sektę ... ;p

Niestety tak jest. Analizowałem te przepisy kanoniczne. Okazuje się że gdybym tylko miał czelnosć mieć inne zdanie niż Kosciół papieski to juz wyklęty.
Zupełnie jak PZPR (albo KPZR). Jednak z Kosciołem jest o tyle lepiej że nikt mnie do wiezienia nie zamknie za moje poglądy