Z tym się nie zgodzę. Wiara i rozum nie działają na zasadzie "albo albo". Prawdziwa wiara zawiera w sobie również poznanie rozumowe.

Staram się wreszcie pomagać innym, którym się mniej w życiu powiodło. Mało? Po co mam jeszcze się modlić?

A czemu przyjąłem? Zostałem zmuszony siłą.

Cóż, jesteś osobą dorosłą więc jedynym wyjściem jest apostazja.[...] Sam Jezus więc ceni szczerość, konsekwentność oraz stałość w swej wierze, ale również niewierze.

@Jajko - pamiętaj, w jakim dziale piszesz. Jeśli jeszcze raz napiszesz coś, co kłóci się z katolicyzmem, zostanie usunięty cały Twój post, bez względu na pozostałą treść

@katarzyna1988 - taki dogmat nigdy nie istniał. Był długi czas, kiedy to stwierdzenie rozumiano dosłownie, ale nigdy nie było ono dogmatem

Natomiast w encyklice Humani generis z roku 1950 papież Pius XII “wypowiada się przeciw mglistej i nieokreślonej idei Kościoła, zaczerpniętej niby to z dzieł dawnych Ojców, przede wszystkim greckich i wyraźnie oświadcza, że Mistyczne Ciało Chrystusowe i Rzymsko-Katolicki Kościół są jednym i tym samym, a konieczność przynależności do prawdziwego Kościoła celem osiągnięcia zbawienia nie jest tylko czczą formułą”. "

Z kolei w encyklice Mystici Corporis papież Pius XII pisze: “aby zdefiniować i zobrazować ten prawdziwy Kościół Chrystusowy, którym jest Święty, Powszechny, Apostolski, Rzymski Kościół, nie można znaleźć określenia bardziej szlachetnego, bardziej dostojnego, bardziej wreszcie boskiego, nad to które nazywa go «Mistycznym Ciałem Jezusa Chrystusa»”.

(3) dekret dla Jakobitów, czyli bullę Eugeniusza IV Cantate Domino, w której Ojciec Święty także stwierdza, że nikt nie zbawi się poza Kościołem [Rzymskim].

To wszystko prawda, że łaska płynąca z sakramentów pochodzi od Boga, ale przecież Bóg jest wszechmocny i może działać nie tylko przez sakramenty, ale w każdy możliwy sposób. Więc, jeśli chce wybaczyć komuś grzechy, niekoniecznie musi Go obchodzić to, czy człowiek poszedł do spowiedzi...

rok 1215 - Grzegorz VII (1073-85) chciał wprowadzić spowiedź uszną, gdy stał się papieżem, ale dogmat w tej sprawie wydał dopiero IV sobór laterański.(13) Tymczasem Pismo Święte nie zawiera ani jednego przykładu spowiedzi usznej! Mówi o spowiedzi serca, do której nie trzeba pośrednictwa człowieka (Ps.51:1-11). Zachęca do wyznawania grzechów Bogu, gdyż "każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów" (Dz.Ap.10:43). Pan Jezus uczył spowiadać się bezpośrednio do Boga, gdyż tylko On może odpuścić: "Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego... Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie... przebacz nam nasze winy." (Mat.6:6-12). Apostołowie, gdyby otrzymali autorytet odpuszczania grzechów korzystaliby z niego, bo okazji nie brakowało, np. gdy Szymon z Samarii popełnił grzech, Piotr zamiast go wyspowiadać, polecił mu, żeby wyznał grzech Bogu: "Odwróć się od tej nieprawości swojej i proś Pana, czy nie mógłby ci być odpuszczony zamysł serca twego" (Dz.Ap.8:22).
Sobór w Kartaginie w 418 r. opowiedział się za chrztem dzieci.
rok 1200 - Do XII wieku chrzczono przez zanurzenie, gdyż tylko taki chrzest mógł symbolizować śmierć Chrystusa i Jego zmartwychwstanie oraz pogrzebanie starego człowieka i wynurzenie nawróconego. Nowotestamentowe słowo "chrzczę" (gr. baptidzo) znaczy "zanurzam" (Mat.3:16; Dz.Ap.8:38-39). Do dziś w Gnieźnie czy w południowej Europie, gdzie zachowały się wczesne kościoły, można zobaczyć baptysteria, w których chrzczono przez zanurzenie. Kardynał J. Gibbons przyznał: "Najstarszą formą Chrztu św. było zanurzenie. Jest to widoczne nie tylko z lektury Ojców Kościoła i wczesnych rytuałów łacińskich oraz wschodnich, lecz także z listów św. Pawła, który pojmuje Chrzest jako kąpiel (Efez.5:26; Rzym.6:4; Tyt.3:5)."(12) Biblijnym warunkiem chrztu jest pouczenie o zasadach wiary, wiara w Jezusa oraz pokuta (Mat.28:19; Mar.16:16; Dz.Ap.2:38). Niemowlę nie może spełnić żadnego z tych trzech warunków, dlatego w pierwszych wiekach chrzczono tylko dorosłych i to przez zanurzenie.
rok 1190 - Kościół zaczął sprzedawać odpusty za grzechy, choć Nowy Testament uczy, że zbawienie jest darem Bożym w Chrystusie i nie można go nabyć za pieniądze: "Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił" (Efez. 2:8-9); "Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby łaską" (Rzym. 11:6). Zbawienia nie można nabyć, gdyż jest owocem doskonałej ofiary Jezusa, do której nie można dodać niczego. Można ją tylko przyjąć lub odrzucić. Gdybyśmy mogli zbawić się z grzechów sami, np. cierpieniem czy ofiarami, Chrystus nie musiałby przychodzić, aby umrzeć za nas. Zbawienie z łaski nie neguje oczywiście dobrych uczynków, tyle że są one rezultatem przyjęcia zbawienia, a nie środkiem do niego (Gal.5:22-23).

Reguly, nie musisz zaznaczać, że jest to wg teologii katolickiej, bo sam dział to zakłada. Tu podaje się tylko prawdy wiary katolickiej.

Wypowiada się o zbawieniu. Osoby święte są ze 100% pewnością zbawione. Ogłaszając kanonizacje papież wykorzystuje swój charyzmat nieomylności.

Zaś nigdy Kościół nie wypowiada się o czyimś potępieniu. Nawet nie gdyba, ale zawsze każdego powierza miłosierdziu Bożemu.

i według chrześcijan a nie tylko katolików nie ma człowieka, który nie popełnia grzechów.

No dobra, to jakie wg najnowszych teorii są warunki konieczne do zbawienia? Skoro praktycznie każdy jest członkiem Kościoła (przez baaaardzo duże ka), to czy wystarczy wierzyć w boskość Jezusa czy może w boskość Jahwe?

Nie rozumiem i nigdy tego nie pojmowałem. Czy do zbawienia potrzebna jest wiara w Chrystusa ?

Mar 16:14-19 br (14) I wreszcie ukazał się Jedenastu, kiedy ci byli u stołu, i zganił ich brak wiary oraz zatwardziałość serca, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. (15) I powiedział im: Idąc na cały świat głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu. (16) Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, kto zaś nie uwierzy, będzie potępiony. (17) A oto znaki, które będą towarzyszyć tym, co uwierzą: W imię moje będą wyrzucać złe duchy; będą mówić nowymi językami; (18) brać będą do rąk węże, a jeśliby nawet jakąś truciznę wypili, nic im nie zaszkodzi; będą wkładać ręce na chorych, a ci poczują się dobrze. (19) Powiedziawszy to Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

Kto i dlaczego będzie potępiony, to wie tylko Bóg, i tylko On o tym zawyrokuje.

Kościół ogłasza świętych i błogosławionych, a są to przecież osoby, które właśnie uznajemy za zbawione

żeby jedynie za nieuwierzenie skazywać kogoś na wieczne mięki piekielne?

No to ja trochę z innej beczki.
Czy zbawienie możliwe jest u człowieka, który urodził się i został wychowany w religii katolickiej ale w drodze poszukiwań wybrał inną religię i według niej żył?

Przykład:
Brałam kiedyś udział w rozmowie księdza z grupą młodych ludzi. Pewien chłopak opowiadał że ma kolegę, z urodzenia katolika, który od zawsze interesował się sprawami wiary i religii. Chodził do kościoła, na kółko biblijne itd.
Po pewnym czasie odkrył, że bardziej odnajduje się wśród protestantów, że w tamtej wierze chce żyć.
Przeszedł więc na protestantyzm, żyje zgodnie z zasadami tej wiary, bierze udział w nabożeństwach, modli się, czyta Biblię. Jest mu dobrze i jest szczęśliwy.
Czy taki człowiek będzie zbawiony?
Ksiądz biorący udział w tej rozmowie stwierdził że będzie mu bardzo ciężko zasłużyć na zbawienie, gdyż odrzucił pełnię Objawienia, która znajduje w kościele katolickim.
Będzie więc potępiony dlatego że odnalazł Boga w innym odłamie chrześcijaństwa?

Trudno mi się do tego odnieść i jestem ciekawa jakie jest Wasze zdanie.

Aby zaistniała modlitwa, musi najpierw zaistnieć wiara.

Beatyfikacja/kanonizacja nie jest aktem przyczynowym, sprawczym, lecz jest ogłoszeniem stanu faktycznego

Rodz 3:4 br (4) Na to rzekł wąż do niewiasty: Napewno nie pomrzecie.

Ktoś jeszcze oprócz węża starodawnego i smoka ma "pewność" o zbawieniu ?