A gdy się uważa za idealnego a Bóg ma inne zdanie?

To tak dalece interpretacja życzeniowa, że chrześcijanie jej przez wieki nie zauwazyli, a połowa do dziś nie zauważa.
A Jezus powiedział łotrowi na krzyżu : "Dziś ze Mną będziesz w raju".

Ale cóż. Taką Tradycję mają katolicy, tylko dlaczego chca ją na siłę umotywować Słowem Bożym?

" wielu jest powołanych, niewielu wybranych..."

Stając TAM, w świetle MIŁOSCI BOŻEJ, będziesz widzieć coraz więcej. Bóg prowadzić Cię będzie umożliwając dostrzegania wyrządzonego zła. Naprawiając je będziesz coroa bliżej Boga, będziesz coraz więcej spostrzagą, aż całkowicie zatopisz się w Jego miłośći mając szaty uprane we KRWII BARANKA.

Jak widać po rozmowach w tym dziale, katolicy wcale nie chcą umotywować czegoś podobnego jak czyściec, Słowem Bożym. Robi to Kościół.
Kościół jest odpowiedzialny za zebranie Pism, i uznanie, które będą traktować jako Słowo Boże.
Jak i jest odpowiedzialny za trzymanie pieczy, nad respektowaniem przez wiernych, i utrwaleniu w nich, takich a nie innych "prawd".

Zadziwia, jak ludzie mogą przyjąć podobne absurdy i uznać że są prawdziwe.
Cierpienie jako forma odkupienia, to nonsens jakiego świat nie widział!

Ale fakt, pozostaje faktem. Dla wyjścia do tej rozmowy, pozostaje jedynie przyjąć "objawienie", jako podstawę wiary chrześcijańskiej... Tylko to przemawia za prawdziwością owych twierdzeń.
Czyli tak jest, i kropka...

Gratuluję. To genialne stwierdzenie.

Zlikwidujmy więzienia i sądy. Nonsensem jest karanie. Wychowujmy bezstresowo i później nie stresujmy żądaniami odbycia kary, zapłacenia grzywny czy nawiązki. Przecież świadomy człowieik nie może ponosić żadnej winy za swe czyny. Przecież to czysty nansens.
Jeszcze raz gratuluję i czuję się cześliwy, że zostałem oświecony tak wspamiałą ideą.

A jednak, na przekór Tobie, modlę się w Twej intencji i czynić mam dalej zamiar to.

@andrej
Jakby to powiedzieć, nie wiem, nie rozumiem katolików.
Bo tak się zastanawiam: skoro można odpracować, odchorować, odcierpiec nasze winy, to po co była Ofiara?

Dzięki. Nie wiem musisz ich rozumieć? Uważam, że każdy powinien iść swoją drogą. Możemy jedno Objawienie różnie interpretować, ale jeśli kochamy Boga, to wierzę, że spotkamy się tam, gdzie Jezus obiecał. Idziemy różnymi drogami, wierzę jednak, że CEL jest ten sam. Celem jest Bóg.

Przypomina mi się przypowieść o ludziach zaproszonych na wesele. Jeden z gości nie miał szat weselnych. To nasze doczesne winy i grzechy. Aby trafić do Boga muszę być idealny. Umyć się we Krwii Baranka. Dzięki Ofierze mam szansę. Bo teraz stram się, lecz wciąż upadam. Czytam Słowo i nie zawsze rozumiem. Chcę iść za nim, lecz błądzę. Nie potrafię żyć dokłądnie tak, jak On to pokazał. Jest ideałem, a ja tylko ułomnym człowiekiem.

Swoją Ofiarą dał mi szansę. Gdy przejdę przez próg, wejdę w nowe życie. Życie, w który będę mógł naprawić swe błędy. A gdy już to zrobię, wierzę, że dostąpię Jego bliskości.

Czy mógłyś zrobić coś dla mnie? Przeczytać Krąg biblijny Branstaettera? Tam nie ma indoktrynacji (przynajmniej nie zauważyłem). Ale jest miłość do Boga opisana przez syna głęboko wierzącego rabina.

Kiedy przestępca zostanie skazany za ciężkie przestępstwo, jak dla przykładu zabójstwo, to jego kara niczego nie zmieni w kwestii osób poszkodowanych tą zbrodnią. W dużej mierze, nawet dla samego osadzonego, "najczęściej" nic nie zmienia. Odsiedzi, i tyle. Ale owa kara, jest gwarantem bezpieczeństwa dla społeczeństwa.
Prawo jest "gwarantem", i daje poczucie bezpieczeństwa... a przecież to zupełnie co innego, aniżeli oczyszczenie w czyśćcu.
I o ile przestępstwa lżejsze, można jakoś odpokutować, zadość uczynić, zrekompensować poszkodowanemu, to te ciężkie jak odebranie drugiemu człowiekowi życia, nie będą zadość uczynione nijak!


Skoro choćby jeden człowiek miałby trafić do "piekła", to po co była Ofiara?


A ja podam kolejny "manipulacyjny" tekst z jednej ze stron, i wyjaśnię o co mi chodzi.

"Śmierć Jezusa gładzi wszelki grzech człowieka i predysponuje go do otrzymania dziedzictwa zamierzonego przez Boga Prawdziwego, tzn. w śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Pan Jezus złożył siebie w doskonałej ofierze przebłagalnej za wszystkie obrzydliwości jakiekolwiek i kiedykolwiek uczynione zostały przez człowieka. Tą jedyną ofiarą udoskonalił tych, którzy są uświęcani przez sakramenty i sakramentalia..."
http://elzbieta.org/jak-byc-czlowiekiem ... moj-grzech

Z tego co pamiętam, to Bóg jest ojcem wszystkich ludzi, a nie tylko katolików.
Co to za brednie, że Jego Ofiara jest jedynie dla tych uczestników sakramentów?
To w końcu Chrystus wziął na siebie wszystkie grzechy ludzkie, czy tylko katolików?

Skoro Ktoś pisze w jednym zdaniu, że Chrystus zgładził grzechy jakiekolwiek i kiedykolwiek uczynione, to chyba jest oczywiste, że i te grzechy kiedy jeszcze sakramentów nie było również!
To oczywiście w kolejnym zdaniu owa Ofiara ma dotyczyć jedynie tych "usakramentowanych"!?
Kościół handluje Jezusem, czy co?
Powiem szczerze, że skoro tak Kościół posługuje się własnym Bogiem, to się dziś nie dziwię, że muzułmanie tak bardzo nienawidzą stolicy Piotrowej.
Nie dziwię im się wcale.

Proszę, aby mi ktoś odpowiedział na jedno pytanie:
Dlaczego Kościół usunął drugie przykazanie Boże z dekalogu?

Nie rozumisz? Nie potrafisz zrozumieć? Czy nie chcesz zrozumieć?
Cytowany tekst, jak mniemam, jest oficjalnym stanowiskiem Kościoła i opublikowany jako taki? Czy może wskazówką dla członków wspólnoty?




Dekalog czy nonalog? Pytanie świadczy o ignorancji lub złej woli.

Tak, wierzący spotkają się. Ja mam wręcz nadzieję, że spotkamy sie wszyscy.
To miało nieco inny wydźwięk, bo zaproszeni byli wszyscy, jak leci. I dobrzy i źli. Szata człowieka nie zmieni, a tylko przykryje. I jak byśmy chcieli być godni i szaty i wesela, to i tak jest to dla nas niedościgły ideał. Staramy się i szykujemy na wesele, bo zostaliśmy zaproszeni, a nie aby zostać zaproszonym.
Nadal nie rozumiem koncepcji czyśćca u katolików i pewnie nigdy nie zrozumiem. Dla mnie jest całkowicie sprzeczna z Ofiarą. Ale przyjmuję, że taka jest specyfika KRK.

Czy ja wiem... jak dla mnie Czyściec to koncepcja o wiele sensowniejsza niż będące całkowitym absurdem Piekło. Cierpienie jako forma odkupienia? Raczej: cierpienie w ramach rehabilitacji. Rzecz znana z psychologii, terapii uzależnień i podobnych: ażeby pozbyć się problemu (tu: oczyścić się z grzechu) trzeba najpierw stanać z nim twarzą w twarz i systematycznie go przepracować, co bywa bardzo nieprzyjemne. Jeżeli uwolnimy się od postrzegania Czyśca jako niedorobionego Piekłą, i zaczniemy patrzeć na niego jako na przedsionek Nieba, to wszystko ma sens: człowiekowi nie są zadawane jakieś cierpienia mające źródło na zewnątrz, ale odczuwa naturalne dolegliwości związane z procesem zdrowienia.

O tak... zdecydowanie! To jest absurd nad absurdy!




Coś jak opowieść Wigilijna, Karola Dickensa?
Że też mi to do głowy nie przyszło.
Piąteczka ode mnie JedenPost!

I jedno i drugie zarazem.
Rozumiem za to doskonale, że Bóg monoteistyczny, jest Bogiem wszystkich ludzi.
Więc skoro Chrystus wziął na siebie "grzech", to wziął "grzech", każdy jeden istniejący!
"który gładzi grzechy świata..." Czy tak?
Zatem żyd, muzułmanin, katolik, buddysta, hinduista, i nawet aborygen, i ateista, i satanista również będą zabawieni!


Lub po prostu świadczy o przeoczeniu!
Chodzi oczywiście o Dekalog! Wybacz.
No więc jak, możesz mi w tej kwestii cokolwiek odpowiedzieć?

Nie wiem, czy potrafię. Z pewniością jednak nie mogę, gdyż nie domyślam się, o czym mowa. Gdy poznam "brakujące ogniwo" to będę mógł zacząć myśleć na ten temat.
Do tej pory stykałem się wyłącznie Dekalogiem, czyli zestawem dziesięciu zasad. NIezależnie od tego, jak są one grupowane przez wyznawców różnych religii.