W pracy jest polecenie, nie rozkaz.

A jedno od drugiego różni się czym...?

Piszesz tak, bo rozpatrujesz sprawe retrospektywnie, od końca, od skutku. Prawa fizyki oczywiscie tak samo działają jesli chcemy przewidzieć jakieś wydarzenia. Weźmy jako przykład aktualne asterroidy. Przypuszcza się, ze niektóre mogą zagrażać Ziemi. Załóżmy, ze wyliczymy trajektorię i wyjdzie, ze faktycznie dany obiekt jest na kursie kolizyjnym. Mozna to wyliczyć z bardzo dużym wyprzedzeniem. Nie wiadomo jednak czy zanim obiekt doleci do Ziemi, cos nie zmieni jego trajektorii i w efekcie okaże sie nieszkodliwy. I odwrotnie, obiekt nieszkodliwy w myśl obliczeń moze zmienic trajektorie i stać sie zagrozeniem. Dlatego ciagle panuje obawa, ze czegos mozemy nie przewidziec.
Mozna wziąc przykład bardziej trywialny, przewidywanie pogody. Znane są czynniki wpływające na pogodę, istnieja duze moce obliczenowe, a jednak trafnosc prognoz nawet na najbliższe dni nie jest pewna, natomiast na tygodnie równie dobrze moze przewidzieć góral.
Mozna oczywiscie powiedzieć: gdybyśmy znali wszystkei czynniki, niczego nie przeoczyli...
Ale jakos tak jest, ze nie potrafimy. Trudno powiedzieć czy i kiedy będziemy potrafili. Zostaje wiec mówic o przypadku.
Jeśli chodzi o człowieka, to zarówno naukowcy jak i religie (a przynajmmniej nasza) uważaja, ze jego działanie nie jest zdeterminowane (czyli, ze moze dokonywac wyborów).

Radzę się douczyć, bibliotek jeszcze nie spalono...

Jest to odpowiedz na miare wolomyslicieli! I to wyjatkowo dobrze wychowanych.

Tak naprawde to odmowic wykonania mozna obu, tyle ze konsekwencje sa rozne: za odmowe rozkazu na wojnie jest kula w glowe, a za odmowe wykonania polecenia szefa jest bezrobocie.

Hihihi. A w Miłości jak na wojnie, co? Zresztą z tą kulka w głowę też różnie bywa, można trafić na sensownego człowieka nad sobą, a można na trepa, który poci się regulaminem.

A wracając do Pana Boga, On oczywiście rozkazów nie wydaje. On tylko sugeruje rozwiązania, których nikt nie ma obowiązku wdrażać. Oczywiście, postępowanie takie nie jest zbyt mądre, skoro mamy do czynienia z Dobrem i to w dodatku wszechwiedzącym.

Można jednak zakwestionować i to, i postawić sprawę np. po gnostycku. No i wówczas pojawia się pytanie: co w zamian? Otóż to co proponuje koleżanka, nosi znamiona bełkotu. Magdalena_i również pisze niejasno, jednakże widać w tym i myśl, i konsekwencję. Natomiast koleżanka ewidentnie wyprowadza na manowce. Z postu koleżanki wynika bowiem, że człowiek może zostać aniołem. Oto sztuka, oto kunszt!


A na marginesie: czy obiło się koleżance o uszy pojęcie - "wadzić się z Bogiem"?

Problem w tym, iż człowiek nie potrafi określić słowami aktu oddania wolnej woli w taki sposób , by nie zostało to odebrane jako " zniewolenie"
Ukierunkowujesz wybór człowieka jako rezygnację z wolnej woli i całkowite podporządkowanie się wyższemu bytowi bez prawa do czegokolwiek oraz pokazujesz " sytuację" w której człowiek w pewnym momencie zostaje postawiony pod ścianą , bez możliwości wyboru .
Albo będziesz służył Bogu albo usmażysz się w piekle.

Nie ma to nic wspólnego z Prawem Miłości jakie pozostawił nam Chrystus.
Człowiek żyjący "w Bogu" - nie potrzebuje - wolnej woli - i nie można tego w żaden sposób mylić i utożsamiać z niewolnictwem ponieważ jest to sprzeczne z Prawem Miłości.
Bóg nie wydaje rozkazów, nakazów, poleceń, nie żąda niczego w zamian .
Bóg Jest i Jestestwo Boga wystarcza człowiekowi za WSZYSTKO .
Człowiek NIE POTRZEBUJE być niewolnikiem Boga , by musiał oddawać Mu swoją wolę wg logiki człowieka.Człowiek potrzebuje Boga jako " Zycia " - odnośnikiem życia w Prawdzie jest " nasze Chcę"


Sam fakt opisywania tutaj wyboru wolnej woli która ukierunkowana jest w stronę niewolnictwa wskazuje na to, iż myślimy ,że "akt oddania wolnej woli " odbiera nam prawo do czegokolwiek i zmusza podporządkowaniu się Bogu.

Czy w prawdziwej Miłości jest miejsce na " przymus" ?

Lurker, nadinterpretacja jest bardzo niebezpieczna, żeby dobrze zrozumieć zawsze można przeczytać jeszcze raz. Radzę brać przykład z kolegi Kaela.

Ciekawa dyskusja... potwierdzająca odwieczny problem Kościoła z pojęciem wolności i wolnej woli.
Gdy zaczynamy definiowac wolną wolę jako "wolną do" lub "wolna od", to już ją ograniczamy.
Wolna wola to dar Stwórcy, i w tym momencie lamentacje typu " i Bóg na to patrzy i pozwala???" są bez sensu, świat doczesny urządzamy kierując się wolną wolą i nie możemy za jego stan winić kogokolwiek poza nami.

Warto by sie było na cos zdecydować. Albo Bóg jest wszechmocny i doskonały, a wiec i tak wie co zrobimy (zatem wolna wola jest fikcją), albo człowiek moze sobie wybierać co chce a Bóg tych wyborów nie przewiduje, czyli nie jest doskonały. Najbardziej cudaczne byłoby gdyby Bóg się samoograniczał.

@ Askadtowiesz

Przyjmijmy, że Bóg wie wszystko, a więc zna nasze czyny. Dlaczego w takim wypadku wolna wola jest fikcją?

Bo jest z góy przesądzone- co zrobisz. Moze Ci sie wydawać, że możesz wybrać A lub B, ale Bóg wie, że wybierzesz A. Czy mogłoby byc tak, ze wybierzesz B, czyli niezgodnie z tym, co wie Bóg?

Przesadzone? Raczej nie. Po prostu Bog WIE, ale decydujesz ty.

@ Askadtowiesz

A dlaczego jest "z góy" przesądzone? Czy twierdzenie, że, tak jak napisała Kael, "po prostu Bog WIE, ale decydujesz ty" zawiera w sobie paradoks? Jeśli tak, wykaż go.

Do twierdzenia "po prostu Bog WIE" trzeba jednak dodać: "z wyprzedzeniem", czyli wie zanim wybierzesz. Teoretycznie wybierasz, nie wiedząc (albo- co gorsza- wiedząc) że twój wybór jest z góry znany. Nie wiem czy można jaśniej. Chyba paradoks jest oczywisty.