Nie. Jezus został "zrodzony" z Ojca (nie z Boga tylko z Ojca) jako Bóg i z Maryi Dziewicy jako człowiek.


Gdyby tak było jak piszesz, to Duch Święty byłby zrodzony bo ma taką samą naturę.
Tymczasem mimo tej samej natury Duch Święty jest posłany a nie rodzony.
Nie.
Z tego wynika, że Obaj (a nawet Trzej) istnieli zawsze, tylko że to narodzonego w ciele z Maryi nazywamy Synem. Jeden ponadczasowy byt zwany Ojcem "rodzi" poprzez Maryję drugi ponadczasowy byt zwany Synem, który jako ponadczasowy istnieje bez początku.
Substancja Syna nie pochodzi z "niczego", tylko pochodzi z substancji Ojca dlatego Syn nie jest stworzony, tylko zrodzony. Stworzenie zakłada początek w czasie, zrodzenie już nie, ponieważ zrodzony byt może być ponadczasowy.

Ojciec nie może istnieć bez istnienia Syna i Ducha i to jest przepiękne w tej doktrynie. I mało głoszone. Ojciec (głównie ze względu na określenie "Ojciec" wydaje się być Kimś wyższym niż Syn i Duch.

Pomimo tak pięknego opisu Przyczyny wszechstworzenia znajdują się tacy wierzącyw Trójcę, którzy uważają, że to Trójca jest winna wszelkiego zła, cierpienia, grzechu...

Dowodów na istnienie Trójcy jest mnóstwo, żyjemy w nich: trójwymiarowa przestrzeń geometryczna; czas jako przeszłość, teraźniejszość i przyszłość; materai jako gaz, ciecz, ciało stałe, jeden wszechświat zbudowany z trójki czasu, przestrzeni i materii; liczby wymierne, niewymierne i hiperrzeczywiste używane w nauce; światło białe symbolizujące czystość i niewinność (świętość) z trzech kolorów światła (czerwony, zielony, niebieski) - biały nie jest barwą monochromatyczną - daje do myślenia; trzy rodzaje osób: Boskie, anielskie i ludzkie; trójka stworzonych osób - mężczyźni, kobiety, aniołowie; kwadrat; mnóstwo trójek w geometrii (początek, długość i koniec odcinka; trzy podstawowe kształty - koło, trójkąt; budowanie z trójkątów (sympelsów) innych figur). Matematyka (matematyka to jedno z praw Bożych) i wszechświat są trynitarne w całej okazałości, Stwórca tym bardziej.

Gdyby Stwórca był tylko jedną Osobą, przed dokonaniem stworzenia nie mógłby nikogo kochać poza Sobą.

Pozwól, że się z tobą nie zgodzę. Rzeczy, które wymieniłeś, nie są dowodami w sensie ścisłym. Możemy je natomiast traktować jako swego rodzaju przesłanki. Możemy być przekonani, że odzwierciedlają w sobie trójjedyność Boga. Jednak to jeszcze nie są dowody. Z resztą... gdybyśmy mieli jakiekolwiek dowody, wiara byłaby zbędna. Tymczasem Bóg postanowił, że drogą do Niego jest właśnie wiara.

Bardzo wiele osób głosi, że wierzący w Trójcę będą potępieni na wieki, z kolei trynitarianie nierzadko tym samym grożą personistom teologicznym (muzułmanom, żydom, unitarianom).

Jeżeli istniałby więcej niż jeden Bóg, to doktryna Trójcy byłaby bez sensu. Trójca musi być jednym i jedynym Bogiem, żeby doktryna Trójcy miała sens i piękno. Monoteizm jest prawdziwy, tylko że prosty unitarianizm nie jest jedyną jego formą.

Według unitarianizmu najwyższą formą bytu jest JEDYNIE OSOBA. NIKT (NAWET BÓG) NIE JEST KIMŚ WIĘCEJ NIŻ OSOBĄ. Istnieją tylko dwie klasy bytów: osobowe i nieosobowe, nikt nie jest ponadosobą. Nie ma nic potężniejszego i wspanialszego od osoby (wiele jednakowo potęznych lub chociażby boskich osób oznaczałoby, że byłyby one wobec siebie NAJŚCIŚLEJ OBCE, a więc brak jednej wielkiej rodziny, wspólnoty byłby nieodłączną cechą takiego wszechbytu, nawet grzesznik jest naszym bratem - ma tego samego Stworzyciela, zasada rodzinna jest zachowana, nie ma obcych, jest wspólnota, a w politeizmie absolutnym (m.in. tryteizm na coś takiego może wyglądać) wszechbyt jest esencjalnie podzielony i wartości rodzinne "nie istnieją" we wszechbycie, ktoś (lub coś) jest nieusuwalnie wykluczony (wykluczone) z Rodziny z natury samego wszechbytu). Osoba to istota zdolna do miłości, świadoma, mająca wolną wolę, zdolna do odczuwania (niekoniecznie tego, co niemiłe). Bóg według koncepcji unitariańskiej, chociaż niestworzony i wszechmocny, należy do tej smaej klasy bytu co grzeszny człowiek: jest jedynie Osobą, nie Kimś więcej, pod tym względem jest po prostu równy człowiekowi. Na dodatek oznacza to, że dobrowolnie zrezygnowałby On z bycia jedyną istniejącą osobą (bo z własnej woli powołał do istnienia inne byty osobowe), decydując się na stworzenie ludzi czy aniołów - innych OSÓB, a rezygnacja z bycia jedynym osobowym Bytem nie była czymś umniejszającym, lecz nawet przyniosła Mu chwałę.

Jeżeli Bóg nie potrafiłby czuć radości, Kim byłby? Bytem subosobowym (niższym od ludzi), czyms takim jak [w znaczeniu dosłownym) wartość, przyczyna, prawo, wiedza? Rzeczą, przedmiotem? Po prostu MARTWYM bytem? Zdolność natury boskiej do cierpienia jest niedorzeczna, bo jakby nawet Najwyższy Byt nie mógł ochronić siebie przed cierpieniem, to co dopiero z ochroną przed tym wielkim i rzeczywistym złem słabszych bytów?

Co jest najwyższym bytem w ateizmie? Coś być musi. Wydaje mi się, że są to bardzo subosobowe reguły matematyczne, nawet nie materia i energia (teoretycznie i one w niektórych postaciach ateizmu mogłyby być zanihilowane). Bożkiem ateizmu wydaje się być matematyka bardziej niż fizyka.

Trzy najgorsze bożki to: grzech ("ojciec" i przyczyna innego zła), ból i "anihilacja". Dla żyjących w świecie pogrzechowym życie bez nich (zwłaszcza dwóch pierwszych) może wydać się nudne.

Są to rzeczy bezosobowe, które nie powinny zaistnieć, nie ma i nie może być ich w Bogu, stanowią najprawdziwsze bezosobowe i złe zaprzeczenie Trójcy Świętej. Tymi bożkami nie są szatan, ego, pieniądze, rozkosz!

Trzy podstawowe wartości to: "miłość", "przyjemność" i "stałość".

Maloteizm (przypisywanie Bogu okrucieństwa, zwłaszcza wobec grzeszników) jest o wiele większym problemem. Wielu odbiera wolną wolę stworzeniom, ale wtedy to po prostu Najwyższy staje się (jedynym) źródłem zła, czyli jest to teologia czysto szatańska. Zło jest w niej "dzieckiem" Najwyższego, jego własnym dziełem.

Unitarianizm jest niedorzeczny, wynikało by że Bog przed stworzeniem był bardzo samotny, czy wyobrażamy sobie co by było gdybyśmy my byli sami we wszechświecie?
Co do malteizmu? Czy uważasz zło za błąd Boga?

Bóg nie był samotny zawsze miał aniołów, byli stworzeni przed nami. Zło to chyba nie jest błąd Boga, tylko jednego z upadłych aniołów który je stworzył , namawiając Ewe do poznania grzechu , a tym samym zła.

Unitarianizm jest nierdorzeczny bo Andy72 nie potrafi sobie wyobrazić samotnego Boga.
Rzeczywiscie, niezwykle "merytoryczne" (dorzeczne?) podejscie do tematu
Andy72 obalił niedorzeczny Unitarianizm

Jesteś zwolennikiem tego że samotny Bóg siedział w niebie przez wieczność?

Tak.
Moja wyobraznia akceptuje taką możliwość.

Wyobrazić sobie można wiele rzeczy, co nie znaczy że sa prawdą. Kogo kochał ten samotny Bóg? Czy siebie, był narcyzem? CZy bł szcżęśliwy? A może cierpiał i aby nie cierpieć stworzył świat?

Ja wierzę, że Bóg jest nie tylko osobą jak człowiek, ale Kimś więcej niż osobą. Jest wieczną Miłością, którą wyraża w relacji z innymi osobami.

Proscizna
Pamiętasz:"Masz kochać blizniego jak siebie samego"?

Miłosć do siebie jest pierwsza,nastepnie ta druga,do kogoś.
Zgodnie z tą zasadą Bóg na poczatku kochał siebie w dalszej kolejnosci byty stworzone.

Tak więc nie istnieje konieczność istnienia innych bytów azeby miłość została zrealizowana.

A jak nie ma bliźniego? Czy wystarczy żywić miłość do Siebie aby być Miłością? Wyboraź sobie że po śmierci zabrano Cię do bezludnego nieba, gdzie nie ma innych i Boga. Przechadzasz się po pięknych pałacach, ogólnie jest dobrze, ale czy czegoś Ci nie brakuje?

Jak nie ma blizniego to nie masz wyboru, musisz kochać samego siebie.W momencie kiedy pojawia sie blizni mozesz realizować ten postulat w stosunku do niego.

Okreslenie "Bóg jest miłoscią" ma swoje odniesienie do kontekstu ofiary Jezusowej,a więc jest konceptem w stosunku do innych, czyli nas.

Ponadto nie bardzo rozumiem ten przyklad z bezludnym niebem.Jezeli ktoś cię do niego zabiera (kto jak nie Bóg?) to podejrzewam że przynajmnienj ten zabierający tam już jest.Wtedy sprawa jest dość jasna przynajmniej jezeli chodzi o milość relacyjną, prawda?

A więc zgadzasz się że Jezus jest Bogiem?


Może się ukryć