Nieprawda, nie jest to sprzeczne z nauką. Nauka nie jest jedynym systemem który opisuje świat
Nauka (rozumiem że mówimy tu o naukach ścisłych i przyrodniczych) opiera się na poznaniu zmysłowym i doświadczeniu. Do substancji możemy dojść jedynie przez poznanie intelektualne

Edit: Polecam do przeczytania ten artykuł http://www.sciaga.pl/tekst/20719-21-poj ... ystotelesa

Pewną pomocą w przedstawionych tu dylematach może okazać się przeanalizowanie średniowiecznego sporu na linii realizm/nominalizm/konceptualizm.

Jeżeli chodzi o definicję substancji - jest ona sformułowana wedle kryteriów naukowych ( odpowiedni zakres znaczeniowy itp.). Dokładniejsze omówienie wraz z przykładami itp. można znależć u Arystotelesa. A to że nie mieści się o na w porządku nauk przyrodniczych , nie oznacza w żadnym razie jej zbędności - podobnie nie mieści się tam np. definicja zbioru, liczby i wielu innych pojęć matematycznych, które są jednak nieodzowne dla analizy rzeczywistości.

Zwracam jeszcze raz uwagę że w przypadku Transsubstancjacji mamy do czynienia z przemianą stojącą poza prawami fizyki ( nie mówimy np. o tym że złoto może się przemieniać w kamien i nie próbujemy tego wykazywać).
Dodam jeszcze, że koncepcje w rodzaju "samo rozumienie jest bezsensem" są sprzeczne wewnętrznie, podobnie jak słynne "zdanie kłamcy".

Co do Ewangelii i słow Chrystusa tam zapisanych: wspominal On o spożywaniu swego Ciała i Krwi, przyjmowaniu Syna Cżłowieczego do siebie - nie o przyjmowaniu sybmolu, nie o znaku tylko o Sobie, żywym i prawdziwym. Podobnie pisze św. Paweł.

To jest Kielich Krwi mojej nowego i wiecznego Przymierza " - skoro wolą Boga było ,a by nowe Przymierze dokonało się przez przelanie krwi Jezusa Chrystusa na krzyzu - to i tu musimy mieć do czynienia z prawdziwą krwią, a nie z symbolem. Bóg jest bowiem doskonały w swych decyzjach - zbawiając świat przez Swą krew nie będzie zawierał Przymierza przez chleb i wino. Takie rozumienie pośrednio przeczy sensowsności Ofiary Krzyża ( również mogła być pozorna czy symboliczna - vide doketyzm, fantomizm itp.).

Niby skąd u Ciebie taki wniosek? Dla mnie jest Mistrzem i nauczycielem, wiem o czym naucza i nie sądzę bym była zdolna uznać go za czubka. Ja zweryfikowałam jego nauki i zestawiłam je z moim życiem.
Jezus naucza o konkretnych problemach życia duchowego, których ostateczne rozwiązanie prowadzi człowieka do zbawienia i zarazem wolności od tychże problemów w dalszym już dojrzałym moralnie życiu.
Nie wiedziałaś o tym ?
Pozwolisz się za(pod)prowadzić?

Objawienie zawarte w Piśmie św. a zwłaszcza w jego najważniejszej częśći - Ewangeliach zostało "zweryfikowane" przez samego Chrystusa i przez Jego Kościoł.
Nasza wiara zawiera się w Credo Nicejsko - Konstantynopolitańskim.

Wierzymy w to co głosi Kościoł. A głosi też to co wyżej było przedstawione - w Przeistoczenie.

Hmm najwyraźniej nie zrozumiałaś To była ironia

A ja poproszę o kościelne wytłumaczenie zagadnienia "Ciała i Krwi" nie odwołujące sie do arystotelesowej substancji. Przecież Chrystus nie może być związany z jakąś jedną filozofią, bo to prowadzi do tego, że odrzucając substancje Arystotelesa (osobiście wolę idee Platona) - odrzucamy nauczanie Kościoła.
A przecież ontologia Arystotelesa nie jest nauką Jezusa i można ją odrzucić

Takie tłumaczenie, nie odwołujące się do arystotelesowskiej substancji, przedstawiłem powyżej odwołując się do mowy eucharystycznej Jezusa i cech Jego Ciała po Zmartwychwstaniu oraz piotrowego wspomnienia o "ciele duchowym".

Czy rzeczywiście można tak łatwo odrzucić aparat pojęciowy Arystotelesa i bez niego objaśniać dogmaty - można ale skomplikuje to objaśnianie.
Podobnie ma się rzecz z sytuacją gdy przystępujemy do czytania Ewangelii po grecku i z zasady odrzucamy wszelkie gramatyki.

Zresztą - nie jest to kwestia wyboru tylko kwestia prawdziwości koncepcji Arystotelesa.

ale:



To w końcu wierzysz w to czy nie Kamyku?

Wierzę. Amen