Czy człowiek żyjący w grzechu może zostać zbawiony?

Zastanawiam się nad takim problemem: każdy człowiek nosi w sobie skłonność do złego (hebr. Yetzer HaRa), każdy uwikłany jest w jakiś rodzaj grzechu. Czy Bóg zbawi człowieka, tylko dlatego, że człowiek tego pragnie? Na przykład:

- Jeśli ktoś szczerze kocha Boga, modli się, a uwikłany jest np. w alkoholizm, czy zostanie zbawiony?
- albo, jeśli ktoś prowadzi się niemoralnie, a szczerze pragnie zbawienia, modli się do Jezusa, itp.

Wiem, że w teorii wszystko wygląda pięknie, modlitwa uwolni od wszelkich grzechów, itp. Ale dla większości ludzi grzech jest więzieniem, z którego nie ma wyjścia: narkoman będzie brał, alkoholik pił, ktoś inny prowadził się rozwiąźle, albo oddawał uzależnieniu od pornografii.

Nie mówię tutaj zaraz o nałogach, ale o grzechach, do których się wraca i wraca, i wraca.

Dla każdego jest to coś indywidualnego, ale każdy ma jakiś grzech, w którym trwa.

Co gorsze, często próba wyzwolenia się z czegoś takiego kaleczy człowieka jeszcze bardziej, niż sam grzech. Alkoholik nie nauczy się pić z umiarem, homoseksualista nie nawróci nagle na kobiety, złodziej nie zacznie ograniczać wartości rzeczy, które kradnie....

Jak wygląda kwestia zbawienia w kontekście grzechów, od których nie możemy się uwolnić, a które czynią nas ludźmi?

Dobre pytanie - ja nie mam na nie odpowiedzi, lecz wierzę że Bóg po prostu nas dobrze zna. Doskonale rozumie naszą słabość. Człowiek czasem wychodzi poza wiedzę, a zwraca się ku wierze w to że Bóg naprawdę jest miłością i przemienia. I chyba nie uwierzę w to że Bóg widząc upadłego, ale cały czas wołającego do Niego człowieka, nadal stoi przed jakimś murem. Nie chodzi o same chęci bez czynow, ale o czlowieka ktory chce i stara się jak może. Ja słysze słowa, że wystarczy mi Jego łaski.

Kazdy odbębni swoje w czyśćcu i witaj w Raju, czym chata bogata.

Właśnie, na tym polega paradoks....

Znając Jezusa z ewangelii, zakładając 1) skruchę 2) szczerość intencji 3) gorące pragnienie osiągnięcia zbawienia, jakoś trudno mi sobie wyobrazić, że Jezus nagle się odwraca i skazuje nas na potępienie. W ewangeliach nie odmówił pomocy nikomu, nawet celnikom, poganom, itp.

Jednak przywołując obraz starotestamentowego Boga, nie jest już to takie wcale oczywiste.

---
Z drugiej strony, samo pragnienie zbawienia nie może być jedynym warunkiem do zbawienia potrzebnym, w przeciwnym razie sami moglibyśmy się zbawić, bez względu na to, jakie wiedziemy życie!?

Nowy Testament nazywany jest Nowym Przymierzem i dlatego jest, jak by to prawnik okreslił, wiążący dla chrzescijanina. A Jezus dał nam w nim skroconą instrukcję dla zbawiania naszych dusz. A są to przykazania miłości. Przestrzegając ich będziemy także przestrzegać dekalogu. Drugie wynika z pierwszego.
Można tylko sobie zadać pytanie, czemu taka zmiana postawy Boga w NT?

Bóg sam zmienił po prostu optykę ludzi na Niego samego. Zesłał swojego Syna po to, aby ludziom wyjaśnił, że przymierze nie kończy się na krwawych ofiarach i wypełnianiu przykazać; pokazał przykazanie miłości.

zbawienie jest łaską, zatem Bóg go bardziej pragnie dla nas niz my dla nas samych .
Jezus wybawił nas od grzechu, śmierci, piekła i szatana .
Najprzedniejsze dobre uczynki- modlitwa, post, jałmużna . Najprzedniejsze środki uświęcenia- sakramenty .
Są tacy co latami trwają w łasce uswięcającej i codziennie przyjmują Komunie .
Jeżeli trwamy w jakimś grzechu, to znaczy, że źle sprawujemy sakrament pokuty i pojednania i mało się modlimy i czytamy Biblii .
Mocą do czynienia dobra jest łaska a dawcą łaski jest Bóg, zatem w Bogu nasze wybawienie od grzechu i nasze źródło dobrych czynów

To Bóg kocha nas i musimy czerpac od niego tą miłość aby się uświęcić w Nim .

Nie zgodzę się z Metanoią,

Wydaje mi się, że nadużywaniem sakramentu spowiedzi byłoby codzienne bieganie do konfesjonału za każdym razem, kiedy znowu popełni się ten sam grzech. Przecież chyba nie na tym polega dobra spowiedź? Zresztą, są grzechy za które nie potrafimy żałować, które wbrew nauce kościoła nie powodują u niektórych wyrzutów sumienia.

Na przykład, wyobrażacie sobie dziewczynę, która biega do konfesjonału za każdym razem, kiedy zażyje pigułkę antykoncepcyjną?

Zrozumienie dlaczego takie praktyki są nie w porządku zajmuje trochę czasu i nie dla każdego jest to od razu oczywiste.

Wydaje mi się, że wszystkie sakramenty mają za zadanie stopniowe "ulepszanie" człowieka, Bóg ma Swój rozum i na pewno nie chce, żebyśmy popadali w przesadę, albo paranoję.

W odpowiedzi na tytułowe pytanie - czy grzesznik może być zbawiony - przytoczę dwa passusy Jezusa z Ewangelii:
-dziś będziesz ze mną w Raju
-celnicy i nierządnice przed wami wchodzą do Królestwa Bożego
oraz Pawła:
-wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej

Grzesznik, choćby największy i najzatwardzialszy, wciąż ma szansę na zbawienie; w każdej chwili ma możliwość nawrócenia

Bóg się wypowiedział o alkoholikach--on nie wejdzie do królestwa

a co do dziewczyny z pigułką..one przeważnie się nie spowiadają z czegoś,co ich zdaniem nie jest grzechem...bo nic księdzu do tego--po za tym piszesz o dziewczynie nie mężatce-a więc cudzołóstwie--to chyba ciut inny kaliber grzechu

Kamyk, zgoda - tylko na czym ma polegać takie nawrócenie?

Jeśli ktoś żyje jak świnia, diluje narkotykami, kradnie samochody - po nawróceniu nie będzie cudzołożył, odstawi dilerkę i przestanie jumać audi.

Ale jeśli ktoś, nie wiem, ogląda "świerszczyki", albo pali papierosy, nawrócenia dokonuje w momencie, kiedy przyjmuje do wiadomości, że to co robi jest złe i żałuje tego, co robi?

z tego, co mówi Jezus wynika, że nawrócenie oznacza "nie grzesz więcej",

Ale nie ze wszystkimi grzechami mamy ochotę zrywać! Ktoś powie, że to szokujące i w ogóle. Jak to nie mamy ochoty zrywać z tym, czy tamtym grzechem. Ano dlatego, że każdy grzech to celowe i dobrowolne przekroczenie woli Bożej. Czyli że popełniając grzech robimy to świadomie, dobrowolnie.

Wydaje mi się, że przesłanie Jezusa dotyczy dwóch rzeczy: 1) szczerej chęci zbawienia 2) autentycznego żalu za grzechy (właściwie, zrozumienia, że robi się źle). Właściwie wszystkie sceny z Jezusem utwierdzają w tym przekonaniu.

Naprawdę nie wydaje mi się, żeby Jezus przejmował się tym, że ktoś bawi się ptaszkiem, albo wypił o dwa piwa za dużo....

Jak myślicie, czy Jezus zwracał uwagę na takie pierdoły?

@renata155,

Zamężne kobiety również używają pigułki Wydaje mi się, że przy odrobinie upierdliwości może to być podciągnięte pod coś niewłaściwego, 1) podobno pigułka antykoncepcyjna może mieć zły wpływ na zdrowie kobiety (to tylko zasłyszane przypuszczenia, powtarzam cudze argumenty, nie wiem i nie znam się w tej materii - wydaje mi się jednak, że skoro o skutkach zdrowotnych takich produktach informują nas wyłącznie koncerny produkujące leki i kolorowe gazety dla kobiet, nie usłyszymy nic innego jak to, że są dla zdrowia korzystne ))) Och, potencjalnie przecież to żyła złota dla każdego producenta leku: gdyby takie pigułki wywoływały raka lub inne poważniejsze schorzenia, koszty leczenia wywołanych nimi dolegliwości poszłyby w tysiące. Kto na tym najwięcej zarobi;)?
2) wiedząc, że skutki spadku narodzin niosą poważne zagrożenia dla sfery socjalnej państwa (m.in. dla emerytów) zapobieganie ciąży może być grzechem 3) w sytuacji, kiedy Europę ogarnia gwałtowna fala islamizacji (podobno 8,5 dziecka w rodzinach muzułmańskich), zapobieganie ciąży może stanowić zagrożenie bezpośrednio dla kościoła katolickiego i naszej wiary )

to takie małe dywagacje =P

O i jeszcze to mi się przypomniało, m/w tak:
"choćby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmowi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego"
Są to słowa samego Jezusa jeżeli dać wiarę św.Faustynie.

Tak więc pozostaje z powagą, wiarą i ufnością zmówić choć raz tę modlitwę, skoro ma taką moc.