To Ty mówisz stale o starcu na tronie. Bóg jest Duchem.

ale nieważne

Rozumiem że miłość Boga do człowieka uważasz za taki sposób oswajania i oszustwo?

I jak doświadczasz miłości Boga zmysłami?

Wszechmoc w twoim ujęciu jest pojęciem sprzecznym samo w sobie...
Jednego Bóg na pewno nie jest w stanie zrobić - przestać być Bogiem

1. Emanacja - nieważne czy w ujęciu wschodnim, arystotelesowskim, czy leibnizowskim - jest nie do pogodzenia z wolną wolą osoby

2. Nie ma w ogóle czegoś takiego jak wygląd Boga, bo wygląd zakłada fizyczność

3. Nie można mówić że Bóg się zmienia w coś, bo zmiana zakłada istnienie w czasie, a Bóg jest transcendentny również względem czasu

4. Nie można również mówić o jakiejkolwiek zmianie w Bogu, bo wszelka zmiana jest przejściem od stanu niedoskonałego do doskonalszego, albo na odwrót, co jest również nie do pogodzenia z doskonałością Absolutu

Bycie Bogiem jest nadrzędne w stosunku do bycia wszechmogącym. Twoje rozumowanie doprowadza po prostu do absurdu. Gdyby Bóg mógł użyć swojej wszechmocy do tego by przestać być Bogiem, to nie byłby wszechmogący czyli wchodzimy w zaklęte koło absurdu

1) Nie stworzyłam mrówki
2) Nie umarłam za mrówkę
3) Nie troszczę się o mrówkę
4) Nie dałam mrówce wolności wyboru

Itd.
Gdybym to mrówce ofiarowała i ona byłaby w stanie to pojąc - myśle że powinno wystarczyć jako dowód miłości.

Jak doświadczasz tej Bożej miłości zmysłami? Bo nie odpowiedziałeś?

1. NIE MA W OGÓLE czegoś takiego jak wygląd Boga

2. Przekształcenie Boga w coś (emanacja) byłoby zmianą w Bogu a to sam wykluczyłeś, więc nie ma mowy o emanacji

Dywagacje na ten temat w ogóle nie mają sensu, bo jest to OCZYWISTOŚĆ która wynika Z SAMYCH POJĘĆ UŻYTYCH W ZDANIU

1. Jeżeli wszechmoc polegałaby na tym, że Bóg mógłby przestać być Bogiem
2. to przestając być Bogiem nie byłby "już" wszechmogący
3. a ponieważ jest poza czasem więc "już teraz" a nie "po zmianie" nie jest wszechmogący i nie jest Bogiem
4. a skoro nie jest wszechmogący to nie ma możliwości spełnienia warunku który założyliśmy w punkcie pierwszym

5. W dodatku nie będąc Bogiem nie może w ogóle być Bogiem, bo z bytu niższego ontologicznie nie może samoistnie powstać byt wyższy

czekaj czekaj ..to ty zadajesz pytania i sobie odpowiadzasz tak jak Ci wygodnie

1 napisalem ze nei dywaguje czy Bog moze przestac byc Bogiem
2 napisalem ze CZESC bozego jestestwa mogla byc przetworzona na wszechwiat jaki mamy obecnie wlacznei z ziemia i czlowiekiem.Reszta jestestwa dalej jest Bogiem i dalej jest Bogiem wszechmogacym i doskonalym jasne ?
3 znowu narzucasz Bogu ograniczenia piszesz : z bytu nizszego nie moze powtac wyzszy..a ja ci mowie ze moze powstac bo dla Boga nie ma nic niemozliwego !




Jednym słowem gdyby mógł przestać być Bogiem, to nie byłby Bogiem

to nie są rozważania o naturze Boga w gruncie rzeczy To jest tylko logiczna analiza użytych pojęć