Gdzie w Biblii znalazłeś taką nazwę?
Ezechiela 18:4 "Dusza, która grzeszy, ta umrze".
Sprawdzałeś w ogóle kiedyś, co w Biblii oznacza słowo "dusza"? Wg Biblii człowiek nie ma duszy. Wg Biblii człowiek jest duszą i może umrzeć, a potem zostać wskrzeszonym. Jeśli by dusza była "nieśmiertelna" to nie byłoby potrzebne zmartwychwstanie - bo przecież dusza nie umiera...
Co się dzieje z umarłymi:
https://tv.jw.org/#pl/mediaitems/VODMin ... 58_1_VIDEO

"Panie nie jestem godzien abyś przyszedł do mnie ale powiedz tylko słowo a będzie uzdrowiona DUSZA MOJA" .

Skąd cytat? I czy uzdrowienia potrzebowała dusza czy dany człowiek? Czytasz podawane wersety? Widziałeś wideo? Zapoznałeś się ze znaczeniem słowa „dusza” w Biblii (hebr. nefesz, gr. psyche)?

Cytat z Kościoła z Mszy Świętej.

Powyżej jest kilka pytań do Ciebie? Możemy kontynuować na pw lub w innym wątku, bo nie wiem czy offtop się nie tworzy.

Nie jesteśmy na takim stopniu znajomości, byś zdrabniał moje imię. Trochę grzeczności.Zaorałeś i przysypałeś.
Owszem, właśnie dlatego, że Jezus jest życiem. I zmartwychwstał jako pierwszy.
Cała reszta powyżej to rzeczy oczywiste które powtórzyłeś tylko po to, by przykryć prosty fakt.

Jezus, oczywiście, JEST Jahwe.



Słowo "dusza" jest w Biblii (a także w mowie potocznej) homonimem (słowem wieloznacznym). Na przykład może oznaczać (podaję tylko przykłady, wersetów o duszy jest w Biblii znacznie więcej):

• Duszę w sensie chrześcijańskim, nieśmiertelną "zasadę" w człowieku, niesmiertelna naturę człowieka, zdolną do relacji z Bogiem:
  Mt 10:28 bt4 "Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle."
• Życie wieczne w człowieku:
  Mk 8:36 bt4 "Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?"
• Samo najgłębsze "ja" człowieka:
  Łk 2:35 bt4 "A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu."
• po prostu człowieka i jego życie:
  Dz 2:41 bt4 "Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz."
  To znaczenie jest częste również w mowie potocznej (do dziś mówi się niekiedy np. "ta wieś liczy pół tysiąca dusz" mając na mysli 500 mieszkańców)
  Oczywiście w tym (i tylko tym!) znaczeniu "dusza" nie jest nieśmiertelna.

Ulubionym "sportem" różnych sekt jest mieszanie tych znaczeń, co oczywiście wprowadza straszliwy zamęt. Twoja wypowiedź jest tego znakomitym przykładem.

Zdrabniam nick. Ale ok, wybacz.


Oczywiście, że nie jest. Powtarzasz tylko uparcie fałszywy dogmat oparty na czyjejś błędnej interpretacji słów Jezusa jako nawiązania do znaczenia imienia JHWH z księgi Wyjścia, czemu przeczy mnóstwo miejsc w Biblii już tutaj podawanych.

Ciekawe dwa fragmenty ze Strażnicy 06.2019
Artykuł nr 23, ak. 9
Szatan posłużył się też trzecią metodą. Zaciemnił w oczach Izraelitów obraz Jehowy. Jehowa powiedział, że fałszywi prorocy starali się nakłonić Jego lud, żeby „przez Baala” zapomniał Jego imię (Jer. 23:27). Wygląda na to, że w pewnym okresie Izraelici przestali wymawiać imię Jehowy i zastąpili je imieniem Baal, które znaczy „właściciel” lub „pan”. Trudno im było przez to dostrzec różnicę między Jehową a Baalem i łatwiej im przyszło połączenie wielbienia Baala z oddawaniem czci Jehowie (odczytaj Ozeasza 2:16, 17 i przypis [Lub „mój Baalu”.]).
Ak. 11
Szatan zaciemnia w oczach ludzi obraz Jehowy. Po śmierci apostołów niektóre osoby podające się za chrześcijan zaczęły rozpowszechniać fałszywe nauki (Dzieje 20:29, 30; 2 Tes. 2:3). Ci odstępcy zaciemniali tożsamość jedynego prawdziwego Boga. Na przykład sporządzając odpisy Biblii, przestali używać imienia Boga i woleli je zastępować takimi określeniami jak „Pan”. Tym samym utrudnili czytelnikom Biblii dostrzeżenie różnicy między „Jehową” a innymi „panami”, o których w niej wspomniano (1 Kor. 8:5). Używali tytułu „Pan” w odniesieniu do Jehowy i do Jezusa, przez co trudniej było zrozumieć, że Jehowa i Jego Syn to dwie różne osoby, które zajmują różne pozycje (Jana 17:3). Całe to zamieszanie przyczyniło się do powstania niemającej podstaw biblijnych doktryny o Trójcy. W wyniku tego wiele osób uważa, że Bóg jest tajemnicą i nie możemy Go poznać. Cóż za kłamstwo! (Dzieje 17:27).


Zachęcam do przeanalizowania greckiego słowa oddanego tu jako "piekło". U słuchaczy Jezusa wywoływało skojarzenie całkowitej, ostatecznej zagłady, śmierci - jako płonący "śmietnik" za murami Jerozolimy, gdzie wyrzucano także m.in. zwłoki niegodne pochówku. Tak więc w tym wypadku chodzi o życie, nad którym władzę ma Bóg, może je ochronić, przywrócić, itp.
Wyjaśnienie pojęcia "Gehenna" ["piekło"] ze Słowniczka pojęć biblijnych w Przekładzie Nowego Świata 2018:
Gehenna.
Grecka nazwa Doliny Hinnoma, położonej na pd. zach. od starożytnej Jerozolimy (Jer 7:31). Proroczo ukazano ją jako miejsce, gdzie miały leżeć rozrzucone zwłoki (Jer 7:32; 19:6). Nic nie wskazuje na to, żeby zwierzęta czy ludzi palono w Gehennie żywcem lub torturowano. Nie mogła więc ona wyobrażać niewidzialnej krainy, w której dusze ludzkie cierpią wieczne męki w literalnym ogniu. Jezus i jego uczniowie używali tego pojęcia jako symbolu wiecznej kary „drugiej śmierci”, czyli bezpowrotnej zagłady, unicestwienia (Obj 20:14; Mt 5:22; 10:28).

No proszę, czyli jednak dusza wciąż może umrzeć Brawo! W skrócie: mowa o życiu wiecznym.

Zgadzam się. Poza błędną wstawką w nawiasie w ostatnim zdaniu.
No właśnie powyższym Ty próbowałeś namieszać, raz nieśmiertelna, raz nie...

Może się przyda cenny fragment ze Słowniczka pojęć biblijnych z Przekładu Nowego Świata 2018:
Dusza.
Tradycyjne tłumaczenie hebrajskiego słowa néfesz i greckiego psyché. Analiza kontekstu, w jakim się one pojawiają, wyraźnie pokazuje, że w Piśmie Świętym zasadniczo odnoszą się do: 1) człowieka, 2) zwierzęcia i 3) życia człowieka lub zwierzęcia (Rdz 1:20; 2:7; Lb 31:28; 1Pt 3:20; zob. też przypisy). W odróżnieniu od tego, jak pojęcia „dusza” używa się w wielu kontekstach religijnych, w Piśmie Świętym zarówno néfesz, jak i psyché w odniesieniu do ziemskich stworzeń oznacza coś, co jest materialne, namacalne, widzialne i śmiertelne. W tym przekładzie słowa te zostały najczęściej oddane zgodnie ze znaczeniem wynikającym z kontekstu — jako „życie”, „stworzenie”, „osoba” lub po prostu jako zaimek osobowy (np. „ja” zamiast „moja dusza”) czy podmiot domyślny (np. „jestem” zamiast „moja dusza jest”). W większości wypadków w przypisie podano wtedy alternatywne tłumaczenie „dusza”. Bez względu na to, czy słowo „dusza” pojawia się w tekście głównym, czy w przypisach, powinno być rozumiane zgodnie z powyższym wyjaśnieniem. Robienie czegoś z całej duszy lub całą duszą oznacza angażowanie się w to całym sobą, z całego serca, z całkowitym poświęceniem (Pwt 6:5; Mt 22:37). Niekiedy słowa néfesz i psyché mogą być użyte w odniesieniu do pragnienia lub apetytu żywego stworzenia. Mogą się również odnosić do zmarłej osoby lub zwłok (Lb 6:6; Prz 23:2; Iz 56:11; Ag 2:13).

Na filmiki nie odpowiadam.
Ja i Ojciec jedno jesteśmy (J 10,30) tyle w kwestii równości Ojca i Syna.
Problem ŚJ polega na tym, że dla nich podstawą wiary jest Strażnica, która ponoć "objaśnia" Biblię.

No właśnie nie przeczą. Wszystkie te „miejsca” potwierdzają, że Chrystus jest człowiekiem. A temu przecież chrześcijanie nie przeczą.
Kogo mają te fragmenty przekonać?
Skąd wiesz jakie skojarzenie to wywoływało?
Jest to oczywiście bzdura wyssana z palca przez anihilacjonistów. Nie ma żadnego historycznego potwierdzenia na takie zastosowanie Doliny Hinnona.

Dobrze wiesz, że nikt nie uznaje tego słowniczka za autorytet. Jeśli jeszcze raz podasz Wasze sekciarskie opracowania jako autorytet, post wyleci w całości, a Ty dostaniesz ostrzeżenie

Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie (Jana 14:28).Tyle w kwestii nierówności Ojca i Syna.

Pudło. Jezus w czasie pobytu na ziemi był nawet mniejszy od aniołów, a co dopiero od Ojca?
(Hebr. 2:9) Widzimy raczej tego, który na krótko uczyniony został mniejszym od aniołów, Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci, aby z łaski Bożej zakosztował śmierci za każdego.(BW)

Jezus Chrystus to druga osoba Trójcy Świętej, obecnie zasiada po prawicy Ojca w Niebie i jest królem wszechświata w którym obecnie żyjemy.
Jezus Chrystusem jest panem zastępów hufców anielskich także jest większy od każdego anioła a nawet od wszystkich razem wziętych.

Katechizm:

464 Jedyne i całkowicie wyjątkowe wydarzenie Wcielenia Syna Bożego nie oznacza, że Jezus Chrystus jest częściowo Bogiem i częściowo człowiekiem, ani że jest ono wynikiem niejasnego pomieszania tego, co Boskie, i tego, co ludzkie.Syn Boży stał się prawdziwie człowiekiem, pozostając prawdziwie Bogiem. Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Kościół musiał bronić tej prawdy wiary i wyjaśniać ją w pierwszych wiekach, odpowiadając na herezje, które ją fałszowały. [/i]

469 Kościół wyznaje w ten sposób, że Jezus jest niepodzielnie prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Jest On prawdziwie Synem Bożym, który stał się człowiekiem, naszym bratem, nie przestając przez to być Bogiem, naszym Panem (...)
http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-2.htm

Z katechizmu wynika, że Jezus będąc człowiekiem, nie przestał być jednocześnie Bogiem. A jeżeli tak, to musiał być przez cały czas równy swemu Ojcu. Natomiast kiedy stwierdzał, że Ojciec jest większy od niego, to wypowiadał te słowa jako Bóg i człowiek, czy tylko jako człowiek? Bo chyba trudno utrzymywać, ażeby w tym konkretnym momencie utracił świadomość swojej Boskości, prawda? (przestał być Bogiem?). Możesz też wyjaśnić, kto z nas dwojga ma rację, Alus, która na podstawie "jedności" stwierdza, że Ojciec i Syn są sobie równi, czy Ja, kiedy na podstawie "większości" stwierdzam, że Syn jest mniejszy od Ojca. Twoja odpowiedź może być bardzo ciekawym doświadczeniem, skoro w obydwu przypadkach Jezus wypowiadał się jako człowiek?

Zgoda.

Musiał? A kto Go zmusił?
On, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności
aby na równi być z Bogiem,
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci -
i to śmierci krzyżowej n(Flp 2,6-8).

I Katechizm precyzuje:
482 - Chrystus będąc prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, ma ludzi rozum i wolę, doskonale zgodne i podporządkowane Jego Boskiemu rozumowi i woli, które posiada wspólnie z Ojcem i Duchem Świętym.