Poprawka, Netoriusz żył za św. Augustyna. Pomyliły mi się daty. Myślałem że Augustyn zmarł pod koniec IV wieku a nie V

Nie można, jak widać spokojnie zamknąć tematu. Bo są tacy jak Paulito, którzy będą naukę o Trójcy Świętej podważać. Fakt, że nie potrafimy zrozumieć tajemnicy Trójcy nie implikuje, jakobyśmy nie mogli czegokolwiek powiedzieć o Trójcy. Nawet jeśli to co powiemy będzie w większości miało charakter apofatyczny.

Myślę, że Trójcę Świętą można w pewien sposób porównać do małżeństwa, a być może nawet do rodziny.

Kobieta i mężczyzna po zawarciu Sakramentu Małżeństwa są jednym, choć w dalszym ciągu pozostają dwiema osobami.

Dyskusja nie służy do poklepywania się po pleckach. Jest starciem odmiennych opinii z użyciem argumentów. Zaś uzupełnienie Regulaminu zamieszczone specjalnie odnośnie dyskusji w tym dziale:
viewtopic.php?p=220225#p220225
mówi wyraźnie:Krytyka trynitaryzmu, czyli "kwestionowanie Boga w Trójcy Jedynego", dopóki nie narusza tych zasad, nie jest werbowaniem, wbrew temu, jak uzasadniła swoją decyzję moderatorka Małgosiaa.

Nie ma to jak zacytować wyrwany z kontekstu fragment, aby podpierać nim swoje nauki.Wykorzystujecie różne znaczenia określenia "dusza" aby udowodnić swoje racje, w ogóle nie uwzględniając całości omawianego fragmentu.Jak zapewne wiesz, w Biblii, określenie "dusza" ma różne znaczenia, i czasem oznacza całego człowieka tak jak np. w omawianym przez nas fragmencie, a czasami duszę nieśmiertelną.Wystarczy przeczytać zacytowany przez ciebie urywek w szerszym kontekście i jasno widać, że w tym fragmencie jest mowa o osobach, gdyż nawet wymieniona jest tam krew osób (Ez 18,13) której dusza nie posiada.Współczesne tłumaczenia uwzględniając fakt wieloznaczności słowa "dusza" w Biblii, oraz kontekst w jakim jest ono użyte, oddają słowo występujące w tym wersecie jako "osoba"

Ez 18,4

BT "Oto wszystkie osoby są moje: tak osoba ojca, jak osoba syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba, która zgrzeszyła."

BP "Oto każde życie jest w moim ręku. Tak życie ojca, jak życie syna do mnie [należy]. Umrze [tylko] ta osoba, która grzeszy."



Błąd.Nie według Biblii, tylko według nauki ŚJ.Według Biblii człowiek ma duszę, nie ma jej natomiast według nauczania ŚJ, a to różnica.Natomiast skoro według nauczania ŚJ człowiek nie ma duszy a jest duszą, dziwnym jest, że Chrystus rozgraniczył w człowieku ciało, które może zabić człowiek, i duszę, której człowiek nie jest w stanie zabić.

Prawdą jest, że słowo "dusza" może oznaczać w Biblii całego człowieka. Ale prawdą jest również to, że dusza może opuścić ciało i stanąć przed obliczem Pana (2 Kor 5,8) Ale wy oczywiście przemilczacie fakt, że słowo "dusza" może mieć różne znaczenie, w zależności w jakim kontekście jest użyte.



Po pierwsze, dusza jest nieśmiertelna, po drugie natomiast, zmartwychwstanie jest potrzebne, bo człowiek składa się z ciała i duszy, a nie z samej duszy. Zmartwychwstanie dotyczy zaś tego, co w człowieku śmiertelne.

Widzisz, Bóg istnieje w trzech osobach a nie tylko jednej, dlatego Pismo mówi również, że Bóg (druga Osoba Trójcy Świętej ) stał się człowiekiem: "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo...A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas." (J 1, 1-14) Odnośnie zaś J 1,18 to niestety manipulujesz tym wersetem mówiąc tylko o pierwszej części, a przemilczając drugą:

J 1,18

"Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył"

Jak można mówić tylko o tym, co mówi część wersetu a potem pisać czy Bóg byłby człowiekiem skoro przecież Pismo mówi, że "nikt go nigdy nie widział".Św. Jan Ewangelista napisał przecież, że Jezus jest Jednorodzonym Bogiem.A Jezus powiedział w innym miejscu:

"Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!" (J 14,7-11)



Nie, gdyż Jezus razem z Ojcem i Duchem Świętym jest jednym Bogiem.



Nie jest to prawda.Głównym tematem wersetu 1 J 5,20 jest Jezus:

"Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym."

W tym wersecie nie ma nigdzie ani słowa Bóg, ani Ojciec, jest o Nim tutaj mowa tylko jako "ten który jest prawdziwy" Natomiast imię Jezusa jest bardzo wyraźnie wysunięte na pierwszy plan.Jezus jest tutaj wyraźnie określony jako "Syn Boży", "Syn Jego" i "Jezus Chrystus.Ponadto, ten werset zaczyna się i kończy osobą Jezusa, co jeszcze bardziej wysuwa Go na pierwszy plan.Cały ten list św.Jana jest poświęcony osobie Jezusa Chrystusa i wezwaniu do wiary w Niego.Mówią już tym, pierwsze wersety tego listu:

"Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota -A żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został -" (1 J 1,1-2)

I teraz wystarczy porównać te słowa z początkiem Ewangelii tego samego autora, św. Jana i z wersetem z tego samego listu: "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga." ( J 1,1)

Widać w tych wersetach wyraźne podobieństwo, które stosuje ten sam autor św.Jan apostoł.Raz utożsamia Jezusa ze Słowem a innym razem z życiem wiecznym, pisząc że był On u Ojca: "A takie jest to świadectwo, że żywot wieczny dał nam Bóg, a żywot ten jest w Synu jego.Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota." (1 J 5, 11-12)

A teraz końcówka 1 J 5,20: "On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym." W 1 J 1,2 który wcześniej cytowałem, Jezus jest wyraźnie nazwany życiem wiecznym.



Nie masz racji.Otóż grecki zaimek "houtos"odnosi się do wyrażenia bezpośrednio go poprzedzającego, ostatnio wymienionego, a mówiąc ściślej odnosi się on do:

- głównego tematu zdania. (jeśli kontekst temu bardzo wyraźnie nie zaprzecza)
- tego co stoi bezpośrednio przed nim (jeśli kontekst temu wyraźnie nie zaprzecza)
- tego, na co wskazuje kontekst.

Jak wykazałem powyżej, w wersecie 1J 5,20 mamy spełnione wszystkie te warunki w stosunku do Jezusa.

Mam takie pytanie: dlaczego Bóg jest trzema osobami, a nie tylko jedną osobą, jak wierzą np. muzułmanie (którzy może jedynie zdają się w to wierzyć, bo nie wiem, czy Bóg według nich nie jest po prostu nieosobowy)? Dlaczego Najwyższy Byt jest politarny (neologizm analogiczny do słowa "unitarny"), a nie unitarny (jak Allah według wyznawców islamu)? Czy trynitarność daje Bogu jakąś przewagę, większą wspaniałość niż byłaby w przypadku Jego unitarności? Unitarianie mogliby powiedzieć, że unitarny Bóg z nikim nie dzieli się Swoją chwałą, nawet z samym Sobą i że nikt nie jest równie wspaniały, jak ów Byt unitarny. Czy taki argument byłby mocny i przekonujący? Myślę, że nie za bardzo, że trynitarianizm "czyni" Boga bardziej godnym uwielbienia niż unitarianizm. Trynitarny Bóg wygląda na bardziej fascynującego i chwalebnego niż unitarny. Według mnie trzy osoby boskie są de facto "ponadosobami" - nie są takimi samymi osobami, jak ludzie i aniołowie, a sam Bóg jedyny jest "ponadponadosobą" czy "ponadosobą drugiego rzędu". Bóg unitarny miałby tylko jeden poziom ponadosobności. Myślę, że trynitarny Bóg może mówić o Sobie w liczbie pojedynczej, jako Ja, a nie My. Jest przecież rzeczywiście jeden, jedyny, wyjątkowy i unikalny, pojedynczy (ang. singular).

Unitarian może razić rzekoma złożoność trynitarnego Boga. I tu widzę jeszcze większy problem niż w przypadku stwierdzenia, że "unitarny Bóg nie dzieli Swej chwały z nikim, nawet z samym Sobą". Ale czy trzy osoby boskie są częściami, fragmentami, elementami Boga? Zdecydowanie nie! Każda z osób Trójcy jest jednocześnie całym Bogiem, według mnie Bóg "jakby wyraża Siebie, będąc trzema osobami jednocześnie".