Nieprawda. Podobnie jak u Proroków, wezwanie Jezusa do nawrócenia i pokuty nie ma na celu najpierw czynów zewnętrznych, "wora pokutnego i popiołu", postów i umartwień, lecz nawrócenie serca, pokutę wewnętrzną. Bez niej czyny pokutne pozostają bezowocne i kłamliwe. (KKK 1430). Nie ma czegoś takiego, jak skuteczna pokuta, post itp. z obowiązku.



Pisze tam: Jeden czyni różnicę między poszczególnymi dniami, drugi zaś uważa wszystkie za równe: niech się każdy trzyma swego przekonania! Kto przestrzega pewnych dni, przestrzega ich dla Pana (Rz 14, 5)



Nikogo nie sądzą i nikogo nie odsuwają. Kto nie chce pościć wespół z Kościołem, ten sam się od niego odsuwa. Jak stanowi KPK: Żeby jednak wszyscy przez jakieś wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, w które wierni powinni modlić się w sposób szczególny, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość, zgodnie z postanowieniami zamieszczonych poniżej kanonów. (Kan. 1249)

Kozioł, dla tego, kto wierzy, nie ma pytań. Dla tego, kto nie wierzy, nie ma odpowiedzi.
1. Wedle moich słów wiara i dojrzałość nie przejawia się w poście, tylko w posłuszeństwie nakazom Kościoła. 2. Kościół jest Matką - mówi o tym chociażby Sobór Watykański II w Konstytucja dogmatyczna o Kościele "LUMEN GENTIUM" a wcześniej Pius XII w Konstytucji Apostolskiej PROVIDA MATER ECCLESIA.
3. Wiary nikogo nie oceniam - ani po jedzeniu czy niejedzeniu. Jeśli znalazłeś u mnie coś innego - pokaż.
4. Piszesz, przypisując to mi: powinieneś pościć z obowiązku, bo inaczej grozi ci piekło i nie jesteś godzien Wieczerzy, kto nie pości ten wg ciebie nie ma wiary. Nie wymyślaj czegoś, czego nie napisałam.
5. W rodzinie panują pewne prawa, niekoniecznie pisane. Jeśli ktoś tych praw nie chce przestrzegać, nikt go z rodziny (z domu) nie wyrzuca, ale on sam daje świadectwo, że rodzinę lekceważy. W Kościele panują pewne prawa (większość spisanych). Jeśli ktoś tych praw nie chce przestrzegać, to go nikt z Kościoła nie wyrzuca, ale on sam daje świadectwo, że sobie Kościół lekceważy. Czy wyobrażasz sobie, że w Kościele katolickim istnieje zwyczaj egzaminowania każdego uczestniczącego w Eucharystii, czy przypadkiem nie złamał postu, bo inaczej nie może przystąpić do Stołu Pańskiego? A na cóż by było sumienie? Każdy wie, czy pościł i dlaczego pościł, i czy go to Pana Boga zbliżyło, czy nie pościł, dlaczego nie i w jakim stopniu było to lekceważenie nakazów Kościoła. Bo np. stan zdrowia może sprawić, że post w sensie odmawiania sobie konkretnego pokarmu będzie wręcz grzechem przeciwko 5 przykazaniu.
6. Bez względu na to, jak moje wypowiedzi zrozumiesz i przyjmiesz, więcej nie będę się w tym temacie wypowiadać - nie przez lekceważenie Ciebie czy kogoś śledzącego ten wątek. Po prostu zaczynam świętowanie Paschy i chcę się wyciszyć. Pozdrawiam bardzo serdecznie.

"Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza!"
(Exsultet)
Jedynym z warunków zbawienia jest posłuszeństwo Wspólnocie, trwanie w jedności.
Kto nie słucha Kościoła (mającego klucze apostolskie),
niech się nie dziwi, że jest traktowany jak poganin i celnik (Mt 18:17-18).

Następnie Pan powiedział do Mojżesza:
Powiedz Izraelitom: Pierwszego dnia siódmego miesiąca
będziecie obchodzić uroczysty szabat, trąbienie w róg i święte zwołanie.
Nie będziecie wtedy wykonywać żadnej pracy. Złożycie ofiary spalane dla Pana.
Dalej Pan powiedział do Mojżesza: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania.
Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane.
W tym dniu nie będziecie wykonywać żadnej pracy, bo jest to Dzień Przebłagania,
ażeby dokonano przebłagania za wasze winy przed Panem, Bogiem waszym.
Każdy człowiek, który nie będzie pościł tego dnia, będzie wyłączony spośród swego ludu.
Każdego człowieka, który będzie pracował tego dnia, wytracę spośród jego ludu.
Żadnej pracy nie będziecie wykonywać.
Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach.
Będzie to dla was uroczysty szabat. Będziecie pościli.
Dziewiątego dnia miesiąca, wieczorem, to jest od wieczora do wieczora,
będziecie obchodzić wasz szabat.
(Kapłańska 23:23-32)