Ludzkimi ograniczeniami tłumaczy się tą niewiedzę. Dla misji Jezusa nie była ona niezbędna.(....)

Może też być i tak, że definicja tego zdarzenia znajduje się całkowicie poza jakąkolwiek warstwą porozumienia, jaka mogłaby zaistnieć między ludźmi. Podobnie jak intuicyjnie możemy pojmować wieczność, ale nie jesteśmy w stanie tego komukolwiek przekazać.

XI Synod w Toledo (675)
"Trzeba jednak wierzyć, że Syn został posłany nie tylko przez Ojca, lecz (także) przez
Ducha Świętego: ponieważ sam w Nim mówi przez proroka: „I teraz posłał mnie Pan i Jego
Duch" (por. Iz. 48, 16). (55) Został posłany także przez samego siebie, jak się przyjmuje:
dlatego że nie tylko wola, lecz (także) działanie całej Trójcy jest, jak się uznaje, nierozdzielne.
(56) Ten bowiem, który przed wiekami został nazwany Jednorodzonym, w czasie stał
się Pierworodnym: Jednorodzonym ze względu na substancję Bóstwa, Pierworodnym ze
względu na naturę przyjętego ciała."

@Qwerty, jeśli interesowała Cię odpowiedź forumowiczów w duchu wiary katolickiej mogłabym przenieść Twój wątek do działu Prawd wiary. Pytam, bo nie jestem pewna czy świadomie wybrałeś ten akurat dział do publikacji swojego wątku(?) W razie potrzeby daj znać na priv.

Tymczasem wiemy, że Jezus podkreśla gdy jakieś działania są "bardziej własne" dla danej osoby Trójcy,

7 Odpowiedział im: "Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą

Tak więc z cała pewnością nie chodzi o to, że Jezus "nie wie"....prędzej jestem gotów uwierzyć w to, że "nie chce powiedzieć" kiedy to nastąpi.

Tak samo jego cechą jest ta mała niewiedza. On nie musi wiedzieć, bo ufa Ojcu.

Jakoś zalatuje mi to nieszczerością i do Jezusa mi nie pasuje (udaje, że nie wie, żeby apostołowie nie zawracali mu głowy?)

Qwerty

Zgadzam sie MIXerem.
To z cała pewnościa nie nieszczerość co raczej niechęć do oznajmiania ludziom rzeczy, które byłyby dla nich wysoce szkodliwe.
(....)

Dla Jezusa, który był "człowiekiem - Bogiem" też?

W tej - obrazowo ujmując - kończynie Trójcy, akurat to działanie (stworzenie, działanie, zakończenie świata) jest w innym listku?

Myślę, że można tak to przedstawić.

Nie, gdyz to Jego powtóren przyjście będzie tym dniem i ta godziną.

Podałem zreszta przykład o owej "niewiedzy Bożej" na podstawie Sodomy i Gomory. Niewiedzy w ludzkim pojeciu, które to pojmowanie jest inne od Bozego. Tam tez Bóg "osobiscie udał sie" by potwierdzic pogłoski.
Czy to też znaczy, ze Bóg wszystkiego nie wie?

Werset ten bywa przytaczany jako argument przeciw Boskości Chrystusa z tej racji, że Bóg Ojciec najwyraźniej ma według niego przewagę nad Jezusem w zakresie znajomości terminu Jego powrotu. Wartościowego komentarza na temat tego fragmentu dostarczył ceniony biblista katolicki, ks. Hugolin Langkammer: „Zdanie to nie koliduje wcale z ogólnym przeświadczeniem pierwotnego Kościoła o Boskiej naturze Jezusa i o Jego równości z Ojcem. Inaczej opuszczono by je. Akcent położony jest na ukrytym w planach zbawczych Boga terminie powtórnego przyjścia Jezusa i na Jego człowieczeństwie. Przemawia wprawdzie Syn Boży, który jednak przyjął naszą ludzką naturę i wziął także na siebie tę ››niewiedzę‹‹ o paruzji. Dlatego jest rzeczą daremną debatować na temat terminu paruzji; trzeba zwrócić uwagę na sam fakt jej nadejścia, a z racji niepewności i niewiedzy przyjąć postawę stałej czujności i czuwania” („Ewangelia według Św. Marka, tłumaczenie, wstęp i komentarz”, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1997, s. 121).

Myśl tę rozwinął Walter W. Wessel, który napisał, że „niewiedzę Jezusa na temat dnia lub godziny jego powrotu należy pojmować w oparciu o naukę Nowego Testamentu odnośnie Wcielenia. Prawdziwe Wcielenie wiązało się z taką niepełną wiedzą. Jezus celowo tymczasowo zrezygnował z korzystania ze swej wszechwiedzy, wiązało się to z faktem, że stał się istotą ludzką” („Zondervan NIV Bible Commentary”, tom 2, Zondervan, Grand Rapids, Michigan, USA, 1994, s. 190).

Jak zaznaczył dr Robert Morey, „doktryna o człowieczeństwie Jezusa Chrystusa oznacza, że miał On ograniczenia jak każdy śmiertelny człowiek [...] Był ››człowiekiem‹‹ w najpełniejszym znaczeniu tego słowa (Jana 8:40). [...] Musiał zadawać pytania, o to, gdzie się coś znajdowało (Jana 11:34), lub żeby uzyskać informację (Jana 18:34). Nie znał daty końca świata (Marka, 13:32)” - „The Trinity. Evidence and Issues”, World Bible Publishers, Inc., Iowa Falls, USA, s. 294.

W świetle powyższych faktów wypada stwierdzić, że niewiedza Jezusa na temat terminu paruzji wcale nie przeczy Jego Boskości, ale wyraża prawdę, że „istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, („umniejszył samego siebie”, PE; „wyniszczył samego siebie”, Nowy Testament z greki, ks. Dąbrowskiego) przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi” (Filipian 2:6, 7, BT). „Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić” (2 Koryntian 8:9, BT).

Zgodnie z powyższymi wersetami Syn Boży ogołocił samego siebie, zubożył siebie, gdyż w czasie swego życia na ziemi nie korzystał w pełni z pewnych atrybutów Boskich, takich jak wszechwiedza.

Dla równowagi musimy tu dodać, że przy wielu okazjach Jezus wykazywał się nadzwyczajną, nadprzyrodzoną wiedzą (Jana 2:24, 25; 6:64; Mateusza 17:27; Łukasza 6:8). Korzystał z niej jednak tylko do pewnego stopnia, o czym mówi nasz werset.