Małgosiu - nie opowiedziałaś na moje pytania, ale mnie atakujesz.

Co do mojego ataku - nie było go. Opisuję to, jak odbieram nauczanie KK, do czego mam prawo. Poza tym nie piszę o Protestantach w ogóle, ale o ludziach, którzy nie wierzą w realną obecność Jezusa w Eucharystii, a to nie dotyczy wszystkich Protestantów.

Czy nie uważasz, że to Ty się -plączesz? Jeśli zaś się nie plączesz, opisz proszę tę kwestię: jeśli Protestant jest poza Kościołem, nie dotyczy go prawo kanoniczne, więc nie można powiedzieć, że grzeszy on herezją. Jednocześnie piszesz, że Protestant należy do Kościoła, ale w sposób niepełny... to jak to jest? Bo to się kłóci trochę z zapisem prawnym, który stwierdza, że ten, kto wpadł w herezję, nie należy do Kościoła. W tym miejscu po prostu cytuję Ci, Małgosiu, Prawo Kanoniczne - nie jest to mój wymysł. Lud Boży - owszem. Zwołanie na modlitwie i liturgii - tak. Z drugiej strony: ekskomuniki za schizmy i herezje. Jak wyjaśnisz ten podział, rozłam?

Wyrażam jasno moje myśli - być może Wy niekiedy nie czytacie ze zrozumieniem? Traktujesz moje posty jako atak, kiedy one nie są atakiem, ale dyskusją. Jeśli więc się z czymś nie zgadzasz, albo się pomyliłem, bo mogę się mylić, to wytłumacz, podaj argumenty. To na lekcji można wyrzucać komuś niewiedzę, nieznajomość - tutaj nie jest szkoła. Nie znasz mnie i nie znasz mojego poziomu wiedzy, więc zachowaj swoje oceny na inne sytuacje i zacznij ze mną rozmawiać, zamiast się ze mną kłócić.

Nie odpowiedziałaś na pytanie: Co Kościół uważa o Chrześcijanach, którzy nie wierzą w realną obecność Jezusa w Eucharystii?

Kozioł - masz rację. Nieświadomość zaprzecza grzechowi. Tylko pytanie: czy w dialogu ekumenicznym można mówić o nieświadomości?
Przepraszam, jeśli poczułeś się urażony. Nie myślę, że Protestanci, albo ktoś inny jest heretykiem. Po prostu staram się zrozumieć wykładnię Kościoła.



Wspólnota ponad podziałami. Owocem Eucharystii dla mnie jest świadomość tego, że jestem człowiekiem grzesznym, ale Bóg przychodzi do mnie ze swoją świętością. Nie jestem więc upadły, bo Bóg mnie podnosi. Nie mogę wpaść w pychę, bo to, że się podniosłem nie jest moją zasługą. Jestem człowiekiem, do którego przyszedł Bóg.
To w Eucharystii odczuwam dopełnienie odpuszczenia mi grzechów. W czasie spowiedzi odpuszcza mi się grzechy, ale dzieje się tak dlatego, że Jezus umarł za mnie na krzyżu i daje nam siebie. W Eucharystii Jezus przychodzi do mnie. Najpierw Bóg przebaczył mi podczas spowiedzi grzechy, a potem podczas Eucharystii Jezus przychodzi do mnie, żebym nie był pusty, ale żeby napełnić mnie świętością.

Poza tym - to pokarm na życie wieczne, jak napisała Małgosia. Dzięki temu mam siłę - nie umiem tego wyjaśnić. To urzeczywistnia wszystkie słowa z Liturgii Słowa. Ponad wszystkimi podziałami razem z ludźmi przyjmuję Jezusa. Wszyscy jesteśmy poranieni, ale do nas wszystkich przychodzi Bóg.

@Zbigniew3991
Ręce opadają poniżej podłogi. Skoro nie potrafisz czytać ze zrozumieniem i dalej pleciesz, że protestant jest poza Kosciołem, to nie mamy o czym rozmwaiać. Jeżeli twierdzisz, że nie odpowiedziałam na Twoje pytania (podałam link do nauczania KK), to nie mamy o czym rozmawiać.
Tym samym kończę dyskusję z Tobą, co nie oznacza, że nie sprostuję jakiejś bzdury, którą znów ogłosisz, ale zrobię to tylko i wyłącznie ze względu na innych forumowiczów (także protestantów), aby poprawnie rozumieli nauczanie KK i aby nie ulegli Twoim "herezjom".

Proszę Cię bardzo, Małgorzato.

Nie twierdzę, że Protestant jest poza Kościołem, tylko proszę o wyjaśnienie wątpliwości - nie wiem, skąd Twoja nadinterpretacja. Sama napisałaś, że Prawo Kanoniczne, które dotyczy członków Kościoła, nie dotyczy Protestantów. Wyjaśnij więc wątpliwość.

Być może przeczytałaś mój post z niezrozumieniem, bo jesteś z jakiegoś powodu uprzedzona?

Ty nie kończysz dyskusji, bo się ze mną kłóciłaś, a nie dyskutowałaś.

Ja ciebie nauczam, że nie masz racji. ty mnie nauczasz, ze nie mam racji. Obydwaj jesteśmy w zgodzie ze swoim sumieniem i kierujemy się wiara. Czy ktoś z nas zasłużył tym na piekło?
Pytałeś o grzech ciężki: nie można ciężko zgrzeszyć jeżeli sumienie wskazuje inaczej. To chyba jest dla ciebie jasne. Jeżeli twoje sumienie mówi, ze nie grzeszysz jedząc grejpfruty, a katolik azjatycki uwaza, że grzeszysz, bo szkodzisz zdrowiu (w Azji te pomarańcza są uważane za niejadalne), to kto ma rację?

Twierdzisz.
Dostałeś wyjasnienie i dwa źródła. Czytaj

Wiesz lepiej ode mnie, co ja twierdzę? Zacytuj moment, w którym stwierdziłem, że JA UWAŻAM że Protestant jest poza Kościołem.

Nikt nie zasłużył na piekło. Pytałeś o perspektywę KK, więc odpowiedziałem Ci, jak ja widzę stanowisko KK w tej kwestii.

W kwestii grzechu nikt nie ma racji, jeśli pytasz o moją osobę. Mógłbym przyznać, że nie grzeszę i zapewne Ty, nie znając mnie, powiedziałbyś, że mam rację. Nie byłaby to prawda. Co prawda grejpfruty są jadalne (według stanu wiedzy Europejczyków), ale ja biorę leki, które wykluczają sok grejpfrutowy, więc jedząc te owoce szkodzę swojemu zdrowiu. Jaki może być z tego wniosek?
Ja wyciągam prosty wniosek: kwestia grzechu jest zależna od stanu naszej wiedzy. Według stanu mojej wiedzy - mam grzech, kiedy jem grejpfruty. Według Twojej wiedzy nie mam grzechu, według Azjatyckiego Katolika mam grzech, ale wysuwa on to z innych przesłanek. Oprócz tego jest także kwestia prawdy - niezależnie od tego, co kto sądzi o grzeszności jedzenia grejpfrutów, jeśli jem te owoce, niszczę sobie wątrobę.

Kwestia Ekumenizmu to nie kwestia nauczania, ale kwestia dialogu.

Nie wiem dlaczego nie czytasz wyjasnien zalinkowanych przez Malgosie:
"Tak więc niechrześcijanie – podobnie jak chrześcijanie – mogą dostąpić zbawienia tylko dzięki łasce wysłużonej przez Jezusa Chrystusa i udzielanej przez Ducha Świętego. Jezus Chrystus i Duch Święty oddziaływuje nie tylko na chrześcijan. Zbawcze „działanie, jakie Jezus Chrystus prowadzi ze swoim Duchem i przez Niego, rozciąga się na całą ludzkość ponad widzialnymi granicami Kościoła.”

Tam jest mowa nawet o niechrzescijanach a coz dopiero o chrzescijanach (jakimi sa protestanci) ktorzy moga wierzyc lub nie wierzyc.
W realna obecnosc lub cokolwiek innego.
Juz sw. Justyn pisal: "Otoz ci co wiedli zycie z Slowem zgodne, sa chrzescijanami chocby uchodzili za ateuszow jak na przyklad wsrod Grekow Sokrates, Heraklejtos i do nich podobni a posrod barbarzyncow Abraham, Ananiasz, Azariasz, Misael, Eliasz i tylu innych"
KRK od wiekow powtarza to samo ustami soborow i pasterzy wiec doprawdy trudno zrozumiec dlaczego pytasz "co Kosciol uwaza..."

Może przeczytał, ale zignorował, bo ..., mniejsza o to.

No to naprawdę...
Fragment, który zacytowałeś, świadczy o tym, że to zupełnie nieważne, w co się wierzy. Po co w takim razie misje i ekumenizm? Jak to ma do Eucharystii? Konkretnie, bo o mocy Ducha Świętego można pisać bardzo, bardzo dużo i ogólnie... Tak więc czytam to, co podsyła Małgosia, ale pytam o konkrety, a nie o ogólne filozofowanie.

Moze to nie jest takie proste.
"KKK 1787 Niekiedy człowiek spotyka się z sytuacjami, które czynią sąd moralny mniej pewnym i utrudniają decyzję. Powinien jednak zawsze szukać tego, co jest słuszne i dobre, oraz rozeznawać wolę Bożą wyrażoną w prawie Bożym"

Tylko Bog zna serce czlowieka i kiedys zapyta mnie czy "szukalem tego co jest sluszne i dobre" w oparciu o talenty ktore otrzymalem. Komu wiele dano....

Zupelnie Cie nie rozumiem.
- Co Kosciol uwaza?
- Uwaza ze pojda do piekla - tego oczekujesz?

Rzeczy ostateczne są poza naszym zasięgiem. Pytam o stosunek Kościoła wobec niewierzących w obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Konkretnie. Nie - nie oczekuję takiej odpowiedzi, jaką podałaś. Widzę jednak pewne tendencje, jak ta:
http://www.fronda.pl/a/czy-eucharystia- ... 55294.html
http://www.szkolateologii.dominikanie.p ... zbawienia/

Według tej drogi rozumowania - owszem, ludzie, którzy nie przystępują do sakramentów mogą dostąpić miłosierdzia po śmierci, ale konieczność dostępowania tej ogromnej łaski miłosierdzia wymaga popełnienia równie wielkiego grzechu, prawda? Stąd moje pytanie o to, jaki jest rzeczywisty stosunek Kościoła do ludzi, którzy nie uczestniczą w sakramencie Eucharystii.

Czy kiedy Jezus napełni Cię swoją świętością, to uważasz siebie nadal za grzesznika czy za świętego?

Za człowieka. No właśnie Eucharystia pozwala mi na postawę pokornego, ale jednocześnie wartościowego człowieka. Pokornego, bo nie z własnej zasługi doświadczyłem Zbawienia, a wartościowego dlatego, że Bóg mnie kocha do tego stopnia, że mnie zbawił.

Dalej nie wiem jakiej odpowiedzi oczekujesz skoro sam cytujesz nauczanie Kosciola. Przeciez wiesz ze wszystkie Sakramenty sa pomocne do zbawienia ale Bog nie jest zwiazany Sakramentami.
Jezeli cytat z Justyna Ci nie odpowiada to znasz powtorzonego prawa: "Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić" A dalej to juz nauczanie o sumieniu.