Witam, mam takie pytanie. W modlitwię "Wierzę w Boga" modlimy się: "zstąpił do piekieł, * trzeciego dnia zmartwychwstał, * wstąpił na niebiosa"
I tu moje pytania (pewnie już kiedyś ktoś o to pytał).
1. Czemu Jezus zstąpił do piekieł?
2. Jezus na krzyżu powiedział do łotra "Dziś będziesz ze mną w raju", więc jak to jest, dziś w raju a zstąpił do piekieł?

Mylące jest tu słowo "do piekieł", które sugeruje, że Jezus znalazł się w piekle takim, jak je dzisiaj rozumiemy. Tymczasem słowo "do piekieł" należałoby raczej oddać poprzez "do otchłani" - otchłań była w religii żydowskiej miejscem przebywania zmarłych, tzw. Szeol. Nie było to ani niebo, ani piekło w rozumieniu chrześcijańskim. Do Szeolu trafiali wszyscy zmarli i byli tam na tyle żywi, żeby wiedzieć, że są martwi.
Po swojej śmierci Jezus zstąpił do owego Szeolu, aby przebywającym tam ludziom ogłosić Zbawienie i wyrwać ich z tego stanu

Dzięki Kamyk. Czyli, że Jezus musiał w tym Szeolu przybywać dość krótko bo w ten sam dzień był już w raju. Super, dzięki za odpowiedz bo zawsze się nad tym zastanawiałem.
Tylko teraz nasuwa mi się inne pytanie. W takim razie do Szeolu trafiali wszyscy nie zaleźnie czy byli dobrzy za życia czy bardzo źli? I czy np. Mojżesz też był w Szeolu z innymi i w końcu czy w tym Szeolu dusze cierpiały czy nie i czy obcowali tam z Bogiem?
Pozdrawiam

Polecam Katechizm Kościoła Katolickiego, wiele odpowiedz na temat naszej wiary można znaleźć właśnie tam. Omawiany temat od kanonu 631: http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-2.htm.

Dzięki WIST, co nie co rozjaśniło mi to moją niewiedzę

Dokładnie tak, a najlepszym tego obrazem jest Księga Koheleta. Idea nagrody i kary po śmierci, a także zmartwychwstania umarłych, pojawiła się w religii żydowskiej bardzo późno. Przez wiele wieków wierzono, że do Szeolu trafiają wszyscy zmarli, dobrzy i źli. I mimo, iż Szeol nie był "piekłem", czyli nie był karą, to jednak przebywający tam ludzie cierpieli - a cierpienie owo wynikało z faktu, że Szeol był miejscem całkowitego odosobnienia od Boga. Przebywający w Szeolu nie mili jakiegokolwiek kontaktu z Jahwe, nie otrzymywali Jego błogosławieństwa, nie mogli Go wielbić - w rozumieniu Izraelitów to było źródłem cierpienia (tu odsyłam znowu do Księgi Koheleta, jak również do Księgi Hioba).
O jednej osobie ze Starego Testamentu wiemy na pewno, że uniknęła Szeolu i trafiła prosto "do nieba", czyli do rzeczywistości przebywania razem z Bogiem, i był to Eliasz, który na ognistym rydwanie uniósł się do nieba.

Dzięki wielkie Kamyk. Hmmm powiem szczeże, że trochę to dziwne. Bo i dobry człowiek i zły trafiał w to samo miejsce. Więc już pierwsi ludzie Adam i Ewa i ich dzieci od pierwszego pokolenia byli i cierpieli w Szaolu tyle tysięcy lat aż do roku 33 naszej ery? Jej.
Ale ludzie ogólnie mieli jakieś zapewnienie, że jeśli będą dobrze żyć to kiedyś jednak będzie za to nagroda?
Idąc dalej żydzi wierzą po dziś dzień, że po śmierci pójdą do Szaolu? Hmmm no to się zdziwią
Pozdrawiam i dzięki za odpowiedzi

Chodzi chyba o to że niewierność Adama i Ewy, podobnie jak pozostąłych ludzi sprawiła że ludzkośc pozostała jakoś od Boga oddzielona. Dopiero Jezus zmienił to. Potem pozostało tylko dobrą nowinę obwieścić wszystkim, żywym i umarłym.

Pewnie tak Wist. Tak sobie pomyślałem, że żydzi wierzyli (i nadal wierzą) w przyjście mesjasza. Więc w pewnym sensie to jest ich zapewnieniem, że jeśli się będzie dobrze żyło na ziemi to będzie za to nagroda. Dobrze rozumuje?

Nagroda była doczesna - albo komuś Bóg błogosławił i ten ktoś żył dostatnio, albo Bóg komuś nie błogosławił i ten ktoś żył w nędzy. Klasyczny judaizm nie przewidywał po śmierci żadnej nagrody za dobre życie (vide Kohelet).
W miarę dojrzewania wiary Izraela, problem ten został zauważony i postawiony choćby w księdze Hioba, ale aż do czasów Chrystusa nie zostało zaproponowane żadne rozwiązanie, które by stało się w religii żydowskiej powszechnym.
Natomiast jak to wygląda w dzisiejszej religii żydowskiej, tego nie wiem

nie był w raju w tym dniu ponieważ dopiero trzeciego dnia zmartwychwstał

aha . A do nieba poszedł dopiero za kilkdziesiat dni.

formek1 czasami pojawiają się tutaj na forum posty które totalnie mnie rozwalają. Twoje są kolejne. Nie dość, że dwa razy napisałeś niemal to samo, to w obydwu postach napisałeś jakieś słowa któych ja kompletnie nie rozumiem. Ale ok, gdybyś ze zrozumieniem czytał wszystkie posty od początku oraz znał podstawy wiary to wiedziałbyś, że Jezus powiedział do dobrego łotra na krzyżu "Dziś będziesz ze mną w raju" (co napisałem w swoim poscie ale widać przeoczyłeś). Więc skoro Jezus powiedział, że Dziś będziesz to znaczy, że dziś. A to oznacza, że już w dzień ukrzyżowania był w raju (no chyba, że jesteś świadkiem jechowy, z tego co wiem oni przekłamują to zdanie ale to już inna para kaloszy). Przynajmniej ja tak to rozumiem.

Otóż Biblia jasno mówi co robił Jezus po zabiciu go przez żydów.

1 Jezus był trzy dni w grobie wiec nie mógł być "dziś " w raju.

mat 12:42 Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.

2 Po wskrzeszeniu przez Boga :

Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim,
BT mat 2:24
był jeszcze na ziemi .
jan 21:14Trzeci to już raz ukazał się Jezus uczniom swoim po wzbudzeniu z martwych.

Był na ziemi prze kilkadziesiąt dni i dopiero wtedy poszedł do nieba.
A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.

dz ap 1:9
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.


wersety są z Biblii tysiąclecia.

A wiec reasumując. Jezus po śmierci trzy dni przebywa w grobie, potem po wskrzeszeniu przez Boga jeszcze kilkadziesiąt dni jest na ziemi i dopiero wtedy idzie do nieba .
Nie może wiec być w niebie w dniu w którym rozmawia z przestępcą.

A interpretacja(o które piszesz) nie ma tu nic dorzeczy .Tu nie ma co interpretować.
Te wersety są proste i jasne .