Witam Alus. Nie wiem jak zwracać się do Ciebie. Jako do Pana czy jako do Pani...

Wspominanie o grzechu i ocenianie samego siebie i swego zbawienia w kategoriach grzechu, podważa to co zrobił Jezus 2000 lat temu. MY to podważamy
Jest to przyjmowanie Eucharystii NIEGODNIE !.
Robiąc to sami na siebie wydajemy wyrok. Dlatego chorujemy i nie w porę zasypiamy.

Co jest wolą Ojca?
Uwierzyć w tego, którego posłał.
A co On, Syn Boży zrobił?
Przybił tablice /zakon/ do Krzyża
Więc można teraz grzeszyć?
Nie, my nie chcemy tego robić. Działa Prawo Ducha, które uzdalnia nas do poprawnego życia.
Więc z czego będziemy rozliczani?
My, chrześcijanie, nie podlegamy sądowi, ponieważ UWIERZYLIŚMY w skończone dzieło Krzyża.
Ale musimy samego siebie naprawiać!
Nie! To Bóg nas zmienia a nie my siebie.

Przemku. Bóg nam wszystko daje, czego zapragniemy, jeśli zostaniemy Jego Dziećmi.
Aby Cię Bóg Ojciec przyjął do Rodziny, musisz wypełnić jedynie Jego Wolę. Wolę Ojca.
Przeczytaj proszę mój krótki wpis powyżej.

I znowu - skoro nie musimy sami siebie zmieniać, nie musimy czynić wysiłku, to dlaczego NT zawiera tak dużo nakazów moralnych. Zarówno u Jezusa, Pawła, czy Jakuba mamy mnóstwo bardzo praktycznych moralnych nakazów. Skierowanych do tych samych osób, do których skierowano naukę o usprawiedliwieniu z wiary.

Podaj proszę te wersety, wyjaśnimy to.

Proszę bardzo. Zaraz po wykładzie nt. usprawiedliwienia z wiary w Rz mamy rozdział 12. Wersety od 9 do 21. Po co te nakazy, skoro wierzący powinni teoretycznie wypełniać takie rzeczy automatycznie dzięki łasce?

Dodam - nie miłujemy słowem i językiem, ale czynem i prawdą(1J 3,17-18)

Rzymian 12:2, początek rozdziału.
"A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe."
Zachęta do odnowienia relacji. Zalecenie trwania w Bogu. Aby nie wypaść w "ciemność zewnętrzną". Brak relacji z Bogiem pociąga za sobą skłonność do upadku. Chrześcijanom zdarza się to również.
W 12 rozdziale Paweł napomina w różnych życiowych sprawach. I ma to też miejsce również w dzisiejszych zborach, w których pastorzy upominają wierzących /jeszcze nie zbawionych, będących przed chrztem/ i "świętych".
Zmiana jest procesem. W chwili nowego narodzenia Bóg odbiera na 60-90% naszych istotnych wad. Część zostawia, nad którymi z Jego zachętą i pomocą musimy popracować. Gdyby odebrał nam wszystkie, byłoby to ubezwłasnowolnienie całkowite. List do Laodycei:
"Radzę ci, abyś nabył u mnie złota w ogniu wypróbowanego, abyś się wzbogacił i abyś przyodział szaty białe, aby nie wystąpiła na jaw haniebna nagość twoja, oraz maści, by nią namaścić oczy twoje, abyś przejrzał.
Wszystkich, których miłuję, karcę i smagam; bądź tedy gorliwy i opamiętaj się."
Powyżej mamy wezwanie do pokuty, nie spowiedzi. Mamy też zapowiedź przemiany naszego charakteru. W żywiołach tego świata. Jest to generalnie zachęta do przystąpienia do Nowego Przymierza.

"nie miłujemy" - oznajmienie a nie nakaz. Powyższy werset wypomina obłudę Żydów będących pod Prawem, wynikającą z kamiennych serc, polegających na Tablicach.
"prawda" - zawsze oznacza przesłanie Jezusa, Ducha Prawdy. Posiew Boży, który jest w chrześcijanach.
Werset "Będziesz miłował brata swego...", jest oznajmieniem a nie nakazem. Czytając Biblię, szczególnie NT, należy słowa rozpatrywać w kontekście całego rozdziału lub/i sąsiednich rozdziałów. Jeśli nie tego nie robimy, zbudujemy sobie mylne doktryny.

To ja już nic nie rozumiem. Raz piszesz, że charakter zmienia się samoczynnie i dlatego nie potrzeba pracy. Za chwilę piszesz, że jednak potrzeba. Raz piszesz, że nie można odpaść trwale od wiary. Potem że można. Starożytne herezje to chociaż logicznie spójne były. O tym, co Ty proponujesz, już się nie da tego powiedzieć.

Skąd takie przypuszczenie?

Czy jeśli napiszę: "servus teraz pójdzie poczytać sobie o czasach w grece koine" to będzie to tryb oznajmujący, pytający czy rozkazujący?

Nasze umysły są od dziecka indoktrynowane naukami o grzechu, potępieniu i Bogu, który tylko patrzy jakby nas tu odciąć od Pnia Winnego. Dlatego trudno to zrozumieć. Ja też miałem z tym problem.
Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo i włączył go w grono Bożej Rodziny. Nie przypadkiem zwracamy się do Niego "Ojcze", wręcz "Tatusiu". Bóg stworzył ogród Eden a w nim pierwszych ludzi. Gdzie przepływała bezinteresowna miłość Boża Agape.
Na skutek upadku, dopływ tej miłości ustał. Staliśmy się niewolnikiem grzechu a dokładniej wpadliśmy w sidła ptasznika, w którym miłości nie ma.
Nowe narodzenie wprowadza nas na powrót do duchowego Królestwa Niebieskiego już teraz. Do relacji z Ojcem, od którego ponownie przepływa na nas Boża miłość w takiej obfitości, że dzielimy się nią z innymi. Okazujemy miłość innym. Spełniamy dwa przykazania Nowego Przymierza. Prawa Miłości. Jeśli miłujemy - nie krzywdzimy.
Wyobraź sobie w miarę idealną ziemską rodzinę. Czy syn nie skrzywdzi swojej siostry dlatego, że boi się pasa ojca, czy też dlatego, że ją kocha.
W powyższym jest odpowiedź na Twoje rozterki.

Jest jeszcze jedna kwestia, bardzo istotna ale wynikająca z Pisma...
JAKI MASZ OBRAZ BOGA - TAKI SAM JESTEŚ !

Obraz złego Boga blokuje w Tobie przemianę. Jeśli masz obraz Boga, który tylko grozi potępieniem, tak i Ty będziesz się odnosił do swoich dzieci i bliskich.
Boga szukamy w Duchu i Prawdzie... Aby zbliżyć się do Niego PRAWDZIWIE, MUSIMY wykreować w sobie TYLKO Jego DOBRY obraz...

Tia....nie jest nakazem PRZYKAZANIE zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, JAK NAM NAKAZAŁ(1J 3,23)....wedle członków Jezusbezreligii apostoł Chrystusa pomylił oznajmienie z nakazem.


Acha.....Bóg nie jest taki jest, ale taki jego Go sobie wykreujemy.....dobre

Patrząc na nasze życie, czasami może wydawać się że Bóg jest zły i złośliwy, potem po latach, gdy przeanalizujemy te same wydarzenia możemy zobaczyć Jego dobry dla nas plan. A co dopiero po tamtej stronie, gdy wyjaśni się o co chodziło!

Tak, błąd i nie błąd. Może raczej uwierzyć.

Tak Andy... To prawda. Tak to zawsze wygląda z perspektywy czasu.