Kravia



To temat na oddzielną dyskusję.


Oczywiście Bóg może działać i działał(!) w historii Żydów np. Abraham, Mojżesz itd. Oni z pewnością w to wierzyli, jako Żydzi. Czemu postawili taki zarzut Panu Jezusowi - nie wiemy, bo oni się nie wypowiadają, nie podają swojego uzasadnienia. Wydaje się taki pogląd absurdalny, nielogiczny, pewnie niebiblijny ( gdzie w ST szatan wypędzał demony?). Tego racjonalnie nie wytłumaczysz, tylko odwołując się do ich emocji, uprzedzeń, paradygmatu.
Paradoks polega na tym, że jeśli nawet uznamy, że jest to grzech, (faryzeusze mieli wiedzę, świadomość i dobrowolność, że dziala przez Pana Jezusa Bóg i tylko On może uzdrawiać), to dlaczego taki grzech ma wykluczać na zawsze czlowieka z relacji z Bogiem? Ci ludzie przecież wciąż wierzyli w to wszystko, co Jezus - Żyd, czyli religię żydowską. Widząc cuda Pana Jezusa nie stawali się niewierzący. Czy posiadanie błędnego, a nawet być może więcej: grzesznego poglądu (postawy?), może być dla nieskończenie miłosiernego Boga niewybaczalne.






Czemu mówisz za nich? W sposób nieuprawniony dokonujesz generalizacji. Oni odrzucali jako działanie Boga określone działanie Pana Jezusa (wypędzanie demonów) Nie odrzucali istnienia Boga, czy Jego działanie w świecie, ani tym bardziej Tanach, w tym najważniejszego przykazania: miłości Boga i blizniego.

Dokładnie- między odrzuceniem Boga a odrzuceniem jakiegoś poglądu prezentowanego przez jakąś grupę jest przepaść. Co istotniejsze, nawet gdy mamy ateistę odrzucającego Boga, to w praktyce odrzuca on przekonania różnych ludzi w tym także siebie. Naprawdopodobniej gdyby ktoś tak na serio znał Boga to by Go nie potrafił odrzucić, ale zasadniczo znany tylko bardzo ograniczone obrazy i opisy Boga.
Same słowa są przeszkodą, bo piszemy Go, czyli mężczyznę, a przecież Bóg nie ma płci, ale jakoś gdy powiem Ją lub Onego budzi to opór, choć jest tak samo zgodne z naturą Boga. Ludzie mają tendencję do kategoryzowania 'albo-albo', ale Bóg się po prostu w tym nie mieści.
Czy gdyby Bóg przemawiał przeze mnie i czyniłabym cuda mocą Ducha Świętego i ktoś uznałby, że to nie Bóg a Szatan, ze względu na swoje poglądy i założenia to odrzuciłby Boga i grzeszył przeciwko Duchowi Świętemu? Przecież robiłby to z niewiedzy i z powodu swoich założeń.
Ja olewam niektóre zakazy i nakazy katolickie, Jezus z punktu widzenia faryzeuszów i uczonych w Piśmie też nie był porządnym Żydem, bo uzdrawiał w szabat, jadał z celnikami, łamał wiele zasad, które uważał za zbędne i krzywdzące, bo wynikały zazwyczaj z nadinterpretacji.
Z punktu widzenia pobożnego Żyda trudno uwierzyć, że Jezus czyni cuda mocą Boga, tak samo jak zapewne żaden katolik by nie uwierzył, że gdybym ja miała jakąś moc, że pochodzi od Boga, bo odrzucam dogmaty i doktrynę. Z tym, że nie odrzucam Boga, tak samo jak nie odrzucają wyznawcy judaizmu czy islamu...

Prostą odpowiedź udziela abp Ryś
https://deon.pl/161/art,2775,na-czym-po ... etemu.html

Czyli - wiem, że czynię zło, ze grzeszę, wiem, że mogę porzucić ten grzech...ale kariera, władza, pieniądze. Bardziej bezczelni mówi będę się modlił i pokutował w starości.

Pięknie ujęte Alus, jest tylko jedno 'ale', taki ktoś ma wiedzę na bardzo niskim poziomie oraz ze względu na swój system wartości uważa, że dokonuje słusznego wyboru... czyli dalej jest to wynik niewiedzy. Jeśli ktoś ma pewność, że coś robi źle i skrzywdzi to także jego samego to po prostu jest... idiotą i należy mu wybaczyć, a jeśli nie ma pewności, że czyni źle to tym bardziej. Problem pojawia się chyba tylko przy założeniu, że Bóg na pewno czegoś nie może wybaczyć lub że ma obowiązek wybaczenia, ale znów- z czego wynikają takie założenia jak nie z niewiedzy lub ignorancji?

Współczuć to można ludziom w mniejszym, czy większym stopniu, upośledzonym umysłowo, pozbawionym rozeznania grzechu...bo też oni nie ponoszą żadnej winy, za stan swego umysłu.
Ale brak wiedzy, nie stanowi żadnego wytłumaczenia, każdy człowiek całe życie sie uczy, żaden problem rozeznać wartość swych czynów i przyswoić katalog wartości.
Każdy człowiek uposażony jest w sumienie, które nie pozwala żyć pogodnie, radośnie, gdy czyni się zło, dokonuje niesprawiedliwości.
A sumienia nie da sie zneutralizować. Jedynie aby od jego monitów uciec, niektórzy uciekają sie w jeszcze większe zło.

O kurcze. O ja biedny nieszczesliwy. Za kazdym razem wiedzialem, ze czynie zlo. Np gdy wczoraj jechalem 90 km/godz w terenie zabudowanym.

Moze bardziej chodzi o sprzeciwianie sie uznanej prawdzie typu: wiem ze cos jest zle ale uparcie przekonuje siebie i innych ze to nie jest zle.

Kwestie sumienia i dpowiedzialnosci swietnie wyjasnia Katechizm.

Tu zachodzi jeszcze nadto zuchwałe grzeszenie.

Czy działacze LGBT zuchwale grzeszą?

Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą, ani złodzieje ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie osiągną królestwa Bożego(1 Kor 6,9-11)...wszyscy pospołu, czyli wszyscy zuchwale grzeszą.

Wow. ze zuchwale grzeszenie to zgoda.
Mysle, ze Pismo w polaczeniu ze zdrowym rozsadkiem (slowo to jest w twoim sercu i w twoich ustach) dopiero rozstrzyga czy to jest grzech przeciwko Duchowi Sw.
Nie do nas nalezy rozstrzyganie w jakim stopniu ulegli propagandzie nazisci, muzulmanie lub robaczek.

Owszem nie do nas należy rozstrzyganie, jak i nie do nas należy wybierania z katalogu grzechów poszczególnych według nas zasługujących na znacznie większe potępienie od pozostałych.

Dokladnie tak pisze w Katechizmie.
Ktos powiedzial - tylko Bog zna serce czlowieka.

Mi przede wszystkim zależy na tym, aby wyjaśnić tylko w oparciu o tekst N.T., a zwłaszcza wypowiedzi Pana Jezusa - czym jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu. To najważniejsza warstwa problemu.
1. Czemu posiadanie błędnego poglądu przez faryzeuszy ( Jezus uzdrawia mocą Boga, a nie szatana) - jest grzechem?
2. Jeśli jest to grzech, to czemu przeciwko Duchowi Świętemu, a nie: "zwykły" grzech, czy też przeciwko Synowi Bożemu?
3. Czemu natura/mechanizm grzechu przeciwko Duchowi Świętemu jest niewybaczalny i co to znaczy(ło) np.: dla Żydów w tamtym czasie?

Gdzie tego nauczał Pan Jezus w polemice z faryzeuszami o tym grzechu?

To nie był błędny pogląd faryzeuszy, bo to oni najlepiej znali treść Biblii i proroctwa o Mesjaszu. Stanęli wobec działań i nauki jakie te proroctwa wskazywały na przyszłego Mesjasza, a dla stanowisk, dla własnej pozycji społecznej, świadomie odrzucili Jezusa, przypisując mu działanie mocą Belzebuba.
Dokładnie to uwypukla bp Ryś - posiadanie świadomości swego zakłamania, chciwości na dobra i rangę społeczną w zderzeniu z utrata ich, skutkuje odrzuceniem Boga i pozostaniem przy swoich grzechach.
Dlaczego p-ko Duchowi Św, bo już Jan Chrzciciel zdefiniował Ja chrzciłem was wodą, ON zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym(Mk 1,8). Znali tą zapowiedź faryzeusze, znają przez wieki wyznawcy Chrystusa.

Czy biskup Ryś zajmuje się w zakresie działalności naukowej historią wczesnego chrześcijaństwa? Czy wie, jakie rzeczywiście zachodziły relacje światopoglądowe między faryzeuszami a Jezusem? Czy wie, co dokładnie myśleli faryzeusze i jakie były ich motywacje przy odrzuceniu nauki i osoby Jezusa?

Wydaje mi się, że nie wie.

A zatem to co napisałaś to tylko radosna twórczość i pobożne wyobrażenia.