Baranku, a co Ty chcesz wywowyłać w myślach pożądania cielesne, a potem lęk przed pojawianiem sie pokus?
Wielu chce 10 godzin pojechać nad morze, bo pragnie je zobaczyć, bo piękny jest zachód słońca nad morzem, szum fal i podziwiać to piękno przyrody, a dla Ciebie plaża jest wyłącznie miejscem rozbudzania pokus nieczystych.
Wybacz, ale jeśli tak jest, to jest to wyłącznie Twój problem, jeśli myśli krążą wokół pożądania.

Wiesz, że gdy patrzę na morze, na toń wody, na łódki i statki pływające na morzu to może już stać się miejscem na modlitwę, na medytację i kontemplację ewengelicznej sceny burzy na jeziorze, patrząc na wzburzone fale wyobrażam sobie, że jestem w łodzi z Jezusem i nie muszę się niczego lękać bo On jest ze mną i ucisza fale. I tak uspokajają się myśli. Właśnie myśli uspokajają się pod wpływem modlitwy, podziwiania piękna przyrody i słuchania spokojnej muzyki. I tak mam pewność że pośród burz życia niczego nie muszę się lękać, gdyż Jezus idzie ze mną.

A takie widzenie na każdym kroku pokus przeciw czystości jest wprowadzaniem zamętu w życie duchowe stwarzając problem tam gdzie go nie ma i rozbudzając wyobrażanie erotyczne, podczas gdy myśli mogłyby być uspokojone.

Ciekawe, gdzie tak napisałam ? Może mi pokażesz ? Jeśli nie potrafisz, nie przypisuj mi nie moich słów ...

Poczytaj dokumenty Kościoła, wypowiedzi kierowników duchowych, a nawet papieży- uznają czystośc za "trudną cnotę". Dlatego gratuluję Ci naiwności
Poza tym czystość nie wiąże się tyklko z płciowością.

Napisałaś tak, że idąc na plażę stwarza to dla Ciebie pokusę i okazję do grzechu, bo widzisz chłopaków w krótkich spodenkach


No i teraz będę czepiać się słówek
Bo myśli wcale nie muszą krążyć gdzieś wokół pokus nieczystych lecz być wyciszone i uspokojone (właśnie przez modlitwę).
A także idąc na plażę idzie się z pragnieniem wypoczynku zażycia kąpieli slonecznej i w morzu, a nie koniecznie cały czas myśli błądzą wokół jakiś pokus.

No i widzisz, Baranku, obydwie zostałyśmy upomniane przez moderatora tego działu
A to Ty zaczęłaś z tym przygadywaniem. Czy potrafisz rzeczowo odnieść się do moich argumentów?
Na temat czystości według stanu kobiety samotnej można założyć nowy temat, gdzie widzę rzeczywiste zagrożenia czystości, i w jaki sposób widzę jak może ona zachować czystość według stanu.

Natomiast rozmawiając o powołaniu zakładam że zasada czystości jest spełniona. Także gdy spotykają się osoby, bo zakładam z góry że kierują się wartościami chrześcijańskimi, połączyła ich wspólna działalnośc w Kościele a zasada czystości zostaje spełniona.
A chodzi mi o to że podejmując decyzję o wyborze konkretnej drogi życia należy zdawać sobie sprawe z jakimi rzeczywistymi trudnościami stykamy się na tej drodze życia. Zas wyobraźnia erotyczna pobudzona przez rożne bodźce to problem urojony bo nad tym można zapanować.
Jeśli jest to dziewictwo konsekrowane, tej osobie jest trudniej niż zakonnicy żyjącej we wspolnocie w klasztorze, gdzie mieszka pod jednym dachem z Bogiem i współsiostrami a wszystko co jej potrzeba ma zapewnione.
Natomiast zewnętrzne warunki życia osoby konsekrowanej świeckiej nie różnią się niczym od życia samotnej kobiety w świecie, więc może być jej trudno samej dać sobie z radę z różnymi kłopotami życia, zwłaszcza związanymi z zarobieniem na swe zycie przy dzisiejszych trudnościach ze znalezieniem pracy. I to jest rzeczywistym i prawdziwym problemem osoby która wybrała drogę życia konsekrowanego w świecie (musi wiec być ona pewna co do tego, że jest zdolna do samodzielności materialnej).

Największym niebezpieczeństwem, jeśli chodzi o pokusy, jest ich negowanie i złudna pewność, że im nie ulegniemy. Ta pewność jest początkiem upadku. (to wg Biblii )

Czystość nie może być rozumiana jako ucieczka od własnej seksualności. Ty piszesz o ucieczce w działalność dobroczynną np. Jest to lęk przed niedochowaniem ślubu i chęć zapełnienia pustki powstałej po wyrzeczeniu się współżycia (seksualności nie da się wyrzec)






Nad urojonymi problemami nie trzeba panować, bo ich nie ma... trochę logiki Problemem rzeczywistym jest negowanie takich pokus. ( vide: Biblia)

Ciekawe, po co śluby ? Przecież ślubujemy nie to, co łatwe. Dlaczego są dyskusje o celibacie, skoro tak łatwo zachować czystość ?
Wybacz, akacjo, ale nie widzę sensu dalszej rozmowy z kimś, kto uważa się za mocniejszego od świętych i papieża - bo dla nich czystość jest cnotą TRUDNĄ.

Ja pisałam że głęboka więź z Jezusem i prowadzone życie duchowe i modlitewne do pewnego stopnia daje gwarancje, że osoba nie będzie miała większych problemów z czystością. Osoba która nie prowadzi takiego życia duchowego o wiele łatwiej ulegnie pokusie, gdy nadejdzie taka sytuacja, bo jest jak chorągiewka miotana na wietrze.

A jeśli chodzi o uczucie pustki, jeśli jest to osoba samotna to potrzebuje głębokich przyjaźni, kogoś bliskiego z kim można dzielić się codziennymi troskami i to jest rzeczywista potrzeba. A brak zaspokojenia tej potrzeby obecności drugiego człowieka wytwarza pustkę która popycha do szukania namiastki szczęścia w kontaktach seksualnych i grzechów nieczystości.
A tym co chroni przed popełnieniem grzechu nieczystości jest na pierwszym miejscu głębokie życie duchowe a potem posiadanie określonego celu w życiu, rozwijanie zainteresowań, umiejętność przeżywania samotności, by w niej znajdować obecność Boga, a także otwarcie się na drugiego człowieka. W końcu zachowanie czystości jest dobrowolnym i świadomym wyborem, bo dla mnie czystość jest bardzo ważna.

Skoro ktoś problemu nie ma widocznie już osiągnął panowanie nad osobą w tej dziedzinie i uporządkował to sobie wewnętrznie. Osiągnął czystość myśli i pokój serca.

Dyskusje po co celibat, prowadzą Ci których to nie dotyczy i którym samym jest trudno zachować czystość, a nie osoby zainteresowane wyborem takiej drogi życia.
Złożenie ślubu czystości konsekrowanej nadaje głębszy wymiar i sens życiu, przez to że osoba poświęca się całkowicie Bogu i Jezusa wybiera jaką swą największą miłość.
Ja zastawiam się po co mi ślub, ponieważ i bez ślubu mogę żyć w miłości Boga na codzień i w głębokiej więzi z Bogiem. Zadnego ślubu do tego nie potrzebuję.

No a s. Faustyna, jak pisała o swej głębokiej przyjaźni z Jezusem. Dlatego nie miała pokus przeciwnych czystości, a dziewictwo było miejscem na coraz głębszą i przyjacielską relację z Nim.

Jest wiec możliwe by człowiek potrafił życ w czystości w każdym stanie życia i nie miał pokus nieczystych, gdy żyje w przyjaźni z Jezusem.

To, że nie ma kłopotu w danej chwili, nie znaczy, że nigdy nie będzie go miał. Przytoczony przez Ciebie fragment Dzienniczka mówi o NADZWYCZAJNEJ ŁASCE, która nie jest udziałem każdego człowieka. Normalnie ślubując czystość, jesteśmy narażeni na liczne pokusy przeciw czystości- powiedziałabym, że większe, niż osoby, które ślubu nie składały. Jest to całkiem normalne- diabeł bardziej atakuje kogoś, kto mu się wymyka.
Nie możesz zakładać, że otrzymasz taką łaskę, jak św. Faustyna.



Prowadzą je także księża (których to na pewno dotyczy)

Jeśli ktoś problemu aktualnie nie ma to tylko się z tego cieszyć. Kłopot mógł mieć, a może też kiedyś jakiś się pojawi.
Ale jak sobie wszystko poukłada i uporządkuje to problem będzie tylko przejściowy z którym szybko da sobie radę.

Gdy dziewica składa ślub czystości całą siebie poświęciła Bogu, poślubiła Chrystusa, który stał się jedyną miłością jej życia.
Ten ślub nadaje głębszy sens jej życiu, uczucie spełnienia, bo odnalazła drogocenny skarb i perłę jaką jest Jezus, który wypełni najgłębsze pragnienia i potrzeby jej serca.
Ukochała czystym, niepodzielnym sercem Jezusa, a więc miłość Jezusa uwalnia ją od podniet cielesnych.
Widać więc że otrzymując łaskę wyłącznej miłości Jezusa jednocześnie otrzymuje się łaskę doskonałej czystości jaką otrzymała s. Faustyna.

Wynikało by z tego, że osobie, która nie złożyła ślubu czystości, może być trudniej zachować czystość, ponieważ nie ma tego ukierunkowania na wyłączną miłość Jezusa (choć twierdzę że bez ślubów również można zachować i żyć miłością w swym sercu)


Bo chodzi o to, że chcąc zrealizować się w kapłaństwie celibat jest obowiązkowy muszą więc zrezygnować z założenia rodziny.
Widać jednak że jest zapotrzebowanie na różne formy życia konsekrowanego jako alternatywa wobec małżeństwa skoro osoby, ktore żyją same w świecie nie chcą szukać partnera życiowego, ale pragną całkowitego poświęcenia życia Bogu.
A więc zawsze będzie potrzeba pewnych osób takiego wyboru drogi, by wyłącznie poświęcić się Bogu w celibacie szukając jakieś pełni życia.

Z tym się nie zgodzę. Taka łaska jest WYJĄTKOWA. Gdyby była czymś zwyczajnym, Faustyna także otrzymałaby ją w chwili składania ślubów- jak również każda zakonnica- i nie byłoby w ogole konieczności o tym wspominac. Tymczasem ona opisuje to wydarzenie jako niezwykłe.



Osobie, która złożyła śluby, może być trudniej- zwłaszcza na początku. Do całkowitaj czystości dojzewa się kilka- kilkanaście lat, a czasem całe życie.

Czytałam ostatnio o ojcu, który spytany w wieku 80 lat, kiedy człowiek nie ma kłopotów z czystością odpowiedział, że jeszcze nie wie

S. Faustyna opisuje swoje życie duchowe, zetknięcia swej duszy z Bogiem, opisuje więc co dzieje się w czasie modlitwy, w czasie Komuniu, no i także w czasie ślubów zakonnych.
Taki opis zażyłości z Jezusem jest opisem życia wewnętrznego będącego udziałem każdej siostry zakonnej.
I do co należy do istoty ślubu składanego przez siostry zakonne to mistyczne zaślubiny z Chrystusem, droga doskonalej czystości wiążę się więc nierozłącznie z tym że zakonnica staje się Oblubienicą Chrystusa a miłość Boża rozlana jest w jej sercu, będąca fundamentem jej życia.

Do czystości powinno dojrzewać się zanim podejmie się decyzję o wyborze drogi życia, czyli będąc w stanie wolnym nie znając jeszcze osoby z ktorą spędzi się życie lub zanim wstąpi się do klasztoru.

A jeśli czytać opisy powołań młodych dziewcząt, to widać w nich radość, że to Pan ją powołał, że miłość Chrystusa je pociągnęła, i to fakt że przynależy tylko dla Chrystusa daje sercu głęboki pokój.
Jeśli więc młoda dziewczyna zafascynowana została miłością Chrystusa ktora pochłonęla całe jej życie i zaangażowania to oczywiste jest że jednocześnie nie przychodzi jej na myśl by grzeszyć nieczystością, bo całe jej serce i istota wypełniona jest Bożym pokojem i miłością.

Wcale nie musisz mówic ja taki ślub złożyłam na ręce kier. duchowego prawie rok temu i nikt o tym nie wie....zapraszam na www.karmelitanka1.blog.onet.pl