mi proboszcz pisał opinię razem ze mną, nie wiedział co napisac bo pierwszy raz to robił i był spanikowany:-)

A u mnie to było tak: pojechałem do Tarnowa się dowiedzieć co i jak a ks. Rektor zapewnił mnie, że nie będą informować proboszcza mojej parafii. Tymczasem okazało się, że ledwie drzwi WSD za mną zamknęli ks. Proboszcz już wiedział, że taki a taki się tam pojawił Dzień później w kościele powiedział mi, że wie i spytał, czy ma opinię pisać. Mnie początkowo szczęka opadła ale potem poszedłem za ciosem i poprosiłem o napisanie opinii. Nie wiem, co Ksiądz w niej napisał, bo osobiście doręczył ją rektorowi kilka dni później. Mogę się tylko domyślać jaki cukier się tam polał Nie no z tym cukrem akurat żartuję

Teraz próbuję jakoś powiedzieć Rodzicom - co proste nie będzie z przyczyn oczywistych. A moje papiery leżą w WSD od 2 dni

Nie wydaje mi się żeby to o czymkolwiek świadczyło. Znam masę głeboko wierzących ludzi pochodzących z rodzin ateistycznych, albo niby-wierzących, jak i osoby z rodzin bardzo religijnych, które kompletnie odwróciły się od Boga i Kościoła.

Właśnie mi też proboszcz pisał opinie:P, ale wysłał do seminarium, więc nigdy się nie dowiem co tam napisał o mnie;)

Monika- analogicznie można nie wymagać zaświadczenia od probozcza dla przyszłych chrzestnych. Po co, skoro wiara rodziców nie ma wpływu na kształtowanie się mojej wiary, to tym bardziej chrzestnych ...

Baranku, jeśli mam 2 lata to wiara rodziców ma fundamentalne znaczenia na rozwój mojej, gdy mam ponad 20 wpływ jest nikły
Takie zaświadczenie może dostarczać pewnych informacji o kandydacie, które może się przydadzą (a może nie ), ale raczej nie będzie warunkiem przyjęcia do nowicjatu... mam nadzieję

Karol18 - Nowicjat Towarzystwa Salezjańskiego w Swobnicy

Nomines gratuluję wyboru, gratuluję tym bardziej że ty tak samo jak ja jesteś jedynakiem. Ja także odczuwam powołanie w sobie do drogi zakonnej. Niestety mi pewnie niegdy nie uda się zrealizować wlasnych pragnień gdyż moi rodzice nigdy na to się nie zgodzą i bardzo nad tym ubolewam, ale kolejny raz przekonywanie ich jest dla mnie już zbyt trudne. Nomines jeszcze raz gratuluję wyboru i życzę powodzenia.

A co do ks. proboszcza to pewnie zachwalił niesamowicie swojego alumna

Pozdrawiam

Błażej- nigdy nie mów nigdy Historia pokazuje, że Pan Bóg ma dojście do ludzi po różnych ścieżkach. Jeśli Twoi Rodzice będą widzieli, że faktycznie Ci na tym zależy, to choćby mieli kląć na niebo i ziemię - będą musieli się zgodzić bo będzie to silniejsze od Ciebie. Pewna siostra zakonna opowiadała mi, że ludzie, którzy nie sprawdzą swojego powołania są nieszczęśliwi - i coś w tym jest. Ja miałem w tym roku dać sobie spokój z WSD i zacząć świeckie studia, ale uwierz mi, że Pan Bóg tak zakręcił moim życiem, że musiałem pokornie powiedzieć "Bądź wola Twoja" - nawet narażając się na niezrozumienie. Rodziców zaboli moja decyzja i pewnie się z nią prędko nie pogodzą - ale takie jest życie.

Teraz przede mną egzamin wstępny, dlatego też proszę o trzymanie kciuków a Tobie, drogi Błażeju radzę jeszcze raz zebrać całą energię i po prostu powiedzieć Rodzicom wprost jak jest. Albo zrobisz to teraz, albo za kilka lat- przed Bogiem to nawet prorocy się nie uchowali

Pozdrawiam

P.S. Pozwolę sobie zacytować słowa rektora WSD Tarnów ks. dr-a Nowaka, który w rozmowie wstępnej ze mną powiedział mi tak:
I przypomniała mi się jedna historia z mojego bliskiego sąsiedztwa: jakieś 20 lat temu córka mojego sąsiada postanowiła iść do zakonu. Znając sprzeciw rodziców powiedziała im, że jedzie na wycieczkę z koleżankami. Kilka dni później koleżanki wróciły a do domu przyszedł list od córki: "Mamo, Tato - jestem w zakonie. Nie martwcie się o mnie". Wielokrotnie spotykam tą siostrę i powiem szczerze, że nie spotkałem radośniejszej osoby niż Ona

A czy zgoda rodziców jest jakimś wymogiem - Gdybyś chciał się ożenić, to też byś pytał rodziców, czy akceptują wybrankę? Tylko nie pisz o szacunku, bo dla mnie to raczej szantaż emocjonalny, do którego rodzic nie ma prawa- niektórzy zapominają, że dzieci nie są ich własnością.

Zgoda rodziców nie jest wymogiem, sama znam Siostrę, ktora dawno jest po ślubach wieczystych i rodzina nadal tego nie akceptuje i zerwała z nią kontakt, ona jest szczęsliwa a rodziny innych sióstr zapraszają ją na urlopy do siebie do domu, w tym roku będzie w mojej rodzinie.

szczęśliwa, to było pytanie retoryczne

baranku- wiem, ale nie dla wszystkich jest to takie oczywiste- istnieją jeszcze zakony gdzie zgoda jest konieczna, więc to może zmylić, ale gdy rodzice trwają przy swoim tak po prostu to traci to znaczenie- nie każdy to wie, więc chciałam się podzielic, to przecież wolne forum.

Jak Pan da, to w przyszłym roku Siostry Pasterki od Opatrzności Bożej (Jabłonowo Pomorskie).
Niech nas wszystkich- na drodze powołania- prowadzi Dobry Pasterz

Wszystkim, którzy zdecydowali się pójść za głosem powołania z serca gratuluję
Baranku: może i zgoda na pójście nie jest wymagana, ale z drugiej strony potrzeba innej zgody - w czasie spędzanym razem. Ja mam zamiar powiedzieć Rodzicom za kilka dni o mojej decyzji a potem będę miał przegwizdane i jak się nam uda dojść do zgody, to chyba na pielgrzymkę pójdę