Czy jest mozliwe aby osoba ktora przeszla 2 lata temu chorobe psychiczna np. schizofremie mogla zostac bratem zakonnym??

Proszę pytać w konkretnym zakonie. Wszystko zależy od rozeznania przełożonych.

właśnie trzeba pytać zakonników, najlepiej zajmujących się powołaniami, na stronach z reguły jest do nich kontakt

zależy też jeszcze jaka choroba psychiczna... wiem na pewno, że problemy psychiczne są przeszkodą do święceń kapłańskich, zapisane jest to w Kodeksie Prawa Kanonicznego

Schizofrenia to przeszkoda do podjęcia życia zakonnego przepisana Prawem Kanonicznym.

ale jeśli wyleczona to dlaczego nie?

Bo nie ma czegoś takiego jak wyleczona schizofrenia.

to jakby powiedzieć ,że nie można się wyleczyć z depresji,a wiele
ludzi się jakoś się z niej uzdrawia.
bo gdyby schizofrenia nie mogła byc uleczona to czemu
jednak ludzie się leczą? za przeproszeniem bez herezji.[/u]

Bo to dwie zupełnie różne choroby, to raz?
Że w terapii schizofrenii mówi się o remisji, to dwa?
Że trudno mówić o wyleczeniu, jeśli lekarstwa przyjmuje się do końca życia?

A może to także kwestia dwóch rzeczy?

- tego, że życie zakonne może nasilić dolegliwości
- tego, że powstaje pytanie o świadomość i dobrowolność ślubów?

Już pomijając takie kwestie jak zdolność do realizowania w swoim życiu charyzmatu zakonu w przypadku choroby psychicznej...

schizofrenia nie bez przyczyny jest nazywana najgorszą chorobą psychiczną, akurat studiuję pedagogikę i mam dużo psychologii, w zakonie miałam też wykłady o prawie kanonicznym, więc radzę też poczytać go. Schizofreni nie ma co porównywać do depresji, a o depresji też radzę poczytać, bo jest kilka jej przyczyn i to właśnie od nich zależy jej wyleczenie, stwierdzenie więc , że jest uleczalna jest płynne.

acha, wiec chcesz powiedziec, ze skoro masz depresje i wg. Ciebie nie jest uleczalna wiec ktos nie ma szansy na zbawienie na bycie chrzescijaninem ,ktory nie moze rozwijac swojego charyzmatu by sluzyc potem w kosciele i wsrod ludzi bo mial depresje ?

a gdzie ja napisałam, że nie ma szans na zbawienie? Nie posądzaj mnie o to, bo nic takiego ode mnie nie wyszło, wręcz przeciwnie sama noszę w sobie chorobę- nie psychiczną, ale też jest krzyżem i widzę w tym możliwosć służenie Kościołowi. Obserwując rozwój Kościoła i Jego misję można zauważyć to jakie bogactwo w sobie kryje, znasz wspólnotę Arka? Czy nie robi wiele dobrego, a są tam ludzie często spychani na margines, ja nikogo nie spycham i nie odmawiam mu Zbawienia, wręcz przeciwnie.

Kogo Bóg miłuje, tego krzyżuje. Choroba może stać się szczególną sposobnością to tego, by dojrzeć w pełni jako chrześcijanin i rozkochać się w Bogu. Gdy Bóg powołuje kogoś do czegoś to daje mu również to, co jest potrzebne do wypełnienia powołania i m.in. zdrowie jest czymś takim. Jeśli ktoś ma problemy natury psychicznej to nie może wstąpić do zakonu.

no tak tylko nie wmawiajcie w takim razie,że ktoś kto się wyleczył z depresji czy innej choroby psychicznej: choroba to choroba można ją wyleczyć, nie może później iść do zakonu..

Julka, zrozum dokładnie to o czym piszemy... jeśli mowa o schizofrenii, nie uzywa się pojęcia "wyleczenie". Remisja polega na ustąpieniu choroby, ale nie jest to pozbycie się jej na zawsze. Często jest tak, że lekarstwa trezba przyjmować już do końca życia. W przypadku depresji też różnie bywa.
Oczywiście że choroby psychiczne się leczy, podobnie jak zaburzenia osobowości. Jedna, co podkreślam, nie jest to takie leczenie jak w przypadku chorób somatycznych.
Piszę to wszystko z doświadczeniem osoby u której ponad 10 lat temu zdiagnozowano ChAD.