Napięcie jest skutkiem wyrzucenia działań człowieka poza celowość seksualności. Dopiero po dokonaniu takiego rozerwania, napięcie zaczyna samodzielną egzystencję jako problem. Współczesność skutecznie produkuje ten problem, bo usilnie i na masową skalę redukuje człowieka do popędów.

Interesującą kwestią jest stawianie chrześcijańskiej męskości pod znakiem zapytania, podczas krytykowania masturbacji. Co Twoim zdaniem jest synonimem chrześcijańskiej męskości? Propagowanie onanizmu?

Krytykowanie masturbacji nie jest tu zadna kwestia meskosci, lecz przypisywanie innym wlasnych chocholow.

Chrzescijanski facet nie powinien robic "d..y z gęby". To tyle. EOT.

Nie powinien i nie robi.
Krytykowanie bezwartościowych postaw jest w mojej opinii uzasadnione. Co według Ciebie powinien robić chrześcijański facet, wychwalać masturbację?

Moim zdaniem powinien z niej skorzystac w sytuacji duzego napiecia, w sposob naturalny, bez wciagania w to Boga, zanim "sperma uderzy mu na mozg" i spowoduje np. dewiacje seksualna, ktora trzeba pozniej leczyc u psychiatrow, czesto w izolacji od spoleczenstwa.

Nie musisz wychwalac naturalnych zjawisk. Wystarczy, ze nie bedziesz ich demonizowal.

O czym Ty mówisz? Osoba korzystająca z masturbacji ma być określana "chrześcijańską"?
Nie ma zasad chrześcijańskich, które dopuszczają masturbację, więc ewidentnie coś Ci się poprzestawiało w sferze pojęć, których używasz. Powinnaś zacząć od edukacji na poziomie elementarnym.

Bóg jest naturalny, nienaturalny jest stan, gdzie dla człowieka Boga nie ma.

Sperma nie uderza na mózg.

Więc to jest skutek odejścia od Boga. Tzn człowiek bez Boga nie widzi sensu swojej seksualności, zostaje jedynie popęd i wtedy jest problemem, którego blokowanie często ma negatywne skutki, czy dewiacje. Rozwiązaniem jest seksualność w kontekście odpowiedzialności, wtedy wszystko zostaje uporządkowane.

Nie widzę powodu aby to robić, bo naturalność jako taka nie podlega wartościowaniu. Np psia kupa leżąca na chodniku też jest naturalna, ale nie widzę powodu do jej wychwalania.

Nie robie tego. To Ty postaraj się nie ograniczać człowieka do popędów, bo taki model unimożliwi mu normalną egzystencję.

Są zasady Chrześcijańskie dopuszczające masturbację. Nie ma zasad Chrześcijańskich dopuszczających cudzołóstwo, gwałt, nierząd. Natemat masturbacji można dyskutować. Kościół Katolicki stoi na stanowisku: oanizm jest grzechem poza niektórymi przypadkami, ale jest mnóstwo Chrześcijan, którzy twoerdzą, że onanizm nie jest grzechem

Co do celowości instynktu i odruchu - ma cel. Bóg tak stworzył świat, że instynkt ma cel. Inaczej nie istniałby instynkt. Zazwyczaj zjawiska nie posiadające celu są eliminowane przez naturę.

Jeśli masz na myśli, że jakieś chrześcijańskie sekty dopuszczają masturbację, to równie dobrze możesz mieć pewność, że istnieje "chrześcijańskie" prawo dopuszczające każdy występek. Protestanci mają biskupkę aktywną lesbijkę i uważają się uczniów Chrystusa.

Wiem, dyskutujemy przecież.

To wątpliwa sztuka ogłosić się chrześcijaninem i samowolnie decydować o grzechu.

Stosujesz rozciąganie definicyjne, gdzie wszystko może mieć cel, ale po co ta zabawa? To zwykła erystyka.
Mówiliśmy o różnicowaniu świadomego działania człowieka w kontekście jego celu i instynkcie, który świadomego celu nie ma.

Nieświadomość nie wyklucza celu. Świadomość i nieświadomość nie ma wpływu na cel.

Niestety, albo na szczęście, Kościół Katolicki nie ma monopolu na prawdę o grzechu. Nie piszę o każdym występku, bo prawdy etyczne zawarte w dekalogu są ważne w każdej zdrowej Wspólnocie. Co do onanizmu można dyskutować i można uznawać go za zdrowy przejaw, o ile poda się dobre argumenty. O ile nie ma dobrych argumentów, które usprawiedliwiałyby gwałt, kradzież, cudzołóstwo i brak szacunku dla rodziców, to onanizm nie jest już rzeczą, do której wszyscy mogą mieć ten sam stosunek moralny.

Człowiek nieświadomy nie wie dokąd zmierza, bo brakuje mu świadomości. Czyli brak świadomości wyklucza celowość.

Żałosne. Widzę, że nie mogąc poradzić sobie z grzechem, podważasz źródło informacji o grzechu. To tak, jak nie mogąc poradzić sobie z chorobą, robi się z niej objaw zdrowia, co załatwia (pozornie) sprawę.

Zdrowy? Cóż to za kryterium?
I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie
Odcięta ręka nie jest przejawem zdrowia, a jednak ten brak zdrowia jest lepszy, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.

To że niektórzy mają do grzechu bezkrytyczny stosunek, nie oznacza, że grzech przestaje być grzechem.

Człowiek nieświadomy do czegoś zmierza. Kierowca, który traci panowanie nad samochodem, zmierza w kierunku dowolnym.

Żałosny jest Twój chwyt erystyczny - nie mam problemu z onanizmem, więc nie potrzebuję tego usprawiedliwiać.

Co do odcięcia ręki - cytat nieadekwatny. Dyskutujemy nad zasadnością tego, czy onanizm jest czymś grzesznym, czy nie. Jeśli ktoś nie jest uzależniony od onanizmu, ma się wykastrować, odciąć sobie rękę, czy leczyć się? Jeśli zaś ktoś nie jest uzależniony, to niech się nie onanizuje, ale niczego niech sobie nie odcina.

Nie podważam źróło informacji, tylko doszukuję się tych informacji i ich uzasadnienia. Nie poprzestaję na tym, że Kościółtak powiedział, ale dążę do zrozumienia tego. Żałosna jest naiwność, według któej ktoś się nie onanizuje tylko dlatego, że ktoś mu zabronił, ale nie rozumie tego, dlaczego jest to zabronione. Nawet dziecku tłumaczy się to, dlaczego ma się nie zbliżać do trasy szybkiego ruchu.

No i mój drogi Chwacie - nie uważam onanizmu za coś zdrowego, ale nie znajduję argumentów, które mówiłyby, że to coś niezdrowego. Stąd proszę o takie argumenty, bo dotąd, aż ich nie mam, to sam mogę się powstrzymać od onanizmu, ale nie mogę przekonywać innych do tego, żeby się powstrzymywali.

Jednak może stanowić "coś niezdrowego" - uzależnienie, które medycy nazywają onanizmem patologicznym.
http://www.poradnikzdrowie.pl/seks/prob ... 44386.html
Można się buntować p-ko określaniu grzechem różnych zachowań, ale dogłębne analizy, obserwacje wskazują, że zakazy te mają na celu ochronę zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka.

Alus - sierpień to miesiąc trzeźwości. Są coraz to nowe kampanie, które uświadamiają skutki picia alkoholu. Uzależnienie od alkoholu to coś strasznego, ale nie zakazuje się w ogóle picia alkoholu.

Na każdej paczce papierosów jest napis z informacjami o skutkach palenia, ale nie wycofuje się papierosów z użycia.

Nie zawsze onanizm prowadzi do uzależnienia, tak jak nie zawsze picie alkoholu prowadzi do alkoholizmu. Nie zawsze seks prowadzi do seksoholizmu, a zakupy do zakupoholizmu. Praca też nie zawsze prowadzi do pracoholizmu.

Podkreślam powagę uzależnienia od seksu i od onanizmu. To poważne i szalenie niebezpieczne. A z drugiej strony demonizowanie onanizmu może prowadzić do kompelsów. Prohibicja w Ameryce poskutkowała tym, że Amerykanie pili więcej. Ludzie robią często coś dlatego, że jest to zakazane i demonizowane. Tak samo w czasach wiktoriańskich pojawiało się więcej dewiacji seksualnych. Trzeba zachować złoty środek. To, że alkohol prowadzi do uzależnień, nie oznacza, że wcale nie należy pić. Świat nie jest zerojedynkowy. Nie zawsze trzeba wybierać: albo się nie onanizuję wcale, ale onanizuję się trzy razy dziennie.

Acha. Więc kierunek nieznany, dowolny i nieświadomy to cel. Czyli wszystko jest celem. Nie wiesz co robisz i masz cel.

Więc nie wyskakuj z głupimi hasłami, że Kościół katolicki nie ma monopolu na grzech.

Nie dyskutujemy nad grzesznością, bo to jest określone. Dyskutujemy nad uzasadnieniem, a w tym momencie cytat jest adekwatny.

To już było. Uzależnienie nie ma tu nic do rzeczy. Np dokonanie zabójstwa jest grzechem, mimo braku uzależnienia.

Może dla odmiany napisz coś, co ma sens?
Jeśli nie uważasz onanizmu za coś zdrowego, to wiesz z jakich powodów, prawda? To jak możesz nie znajdować argumentów na to? Bełkot.

Kłamstwo. Było ich wiele. Onanizm to egoizm, onanizm to wypaczenie seksualności i inne.
Trochę czasu minęło i zaczynasz nawijać od nowa, że argumentów nie było. To zwykły trolling.

Onanizm nie jest egoizmem, bo egoizm to troszczenie się o siebie kosztem innych ludzi, a tu nikt skrzywdzony nie jest, chyba że osoba która się onanizuje ma dojrzałego , chętnego do seksu partnera i przez to że się masturbuje nie troszczy się o jej potrzeby - w takim układzie jest to egoizm, gdy nie ma takiego partnera egoizmu w tym tyle samo co w zjedzeniu kanapki samemu gdy nie ma nikogo kto by chętnie zjadł ją z nami.

Onanizm według seksuologów nie jest wypaczeniem seksualności a zdrową i w pełni bezpieczną formą aktywności seksualnej ( chyba że przyjmie formę uzależnienia behawioralnego, ale takim uzależnieniem może stać się dosłownie każda czynność, więc nie jest to argument na niekorzyść), tak samo jak zachowania homoseksualne nie są już od dłuższego czasu uważane za chorobę, a to że kiedyś były uznano za pomyłkę wynikającą z niewiedzy.