[color=#BF0080]Czasem ciężko jest się pogodzić z własnym powołaniem. Sama miałam i mam z tym problem. Bóg odsuwał ode mnie kolejnych mężczyzn, dziś już nawet nie liczę na to, że kiedyś założę rodzinę. Faceci tak naprawdę nie są przygotowani do życia, najczęściej rozpieszczeni przez swoje mamusie chcą iść prostą drogą bez zakrętów. Nie chcę nikogo oceniać, jednak kiedy kolejny niby dojrzały mężczyzna ucieka na widok mojej niepełnosprawnej siostry zaczyna mnie to i dziwić i zastanawiać. Przecież on nie będzie żył z nią tylko ze mną. Wielu mężczyzn jak pisałam na czacie katolickim o tym stwierdzało, że przesadzam a na pytanie czy on by ze mną był odpowiadali: "wiesz... to ciężki temat" i więcej się nie odzywali. Jako małą dziewczynka bardzo chciałam mieć rodzeństwo i nie ważne było dla mnie czy siostra jest zdrowa czy chora kiedy już przyszła na świat. Ważne, że była. I tak sobie coraz częściej myślę, że chyba jestem powołana by się nią zająć. Ciężko mi się z tym pogodzić, bo nikt nie zasługuje na samotność a wcześniej czy później ona nastąpi, chyba że moja siostra zamierza przeżyć mnie. Raczej wątpię.[/color]

Facet byłby z Tobą, ale nie oszukujmy się, on też musiałby wziąć na siebie jakąś odpowiedzialność za Twoją siostrę, podjąć się opieki i zgodzić się na to, abyś nie mogła zawsze dać mu tyle czasu i masz. Uciekali na widok siostry, czy rozumiejąc, że to dla nich poważne poświęcenie?
Rozumiem Twój ból i oburzenie. Oczywiście na tyle na ile mogę zrozumieć taką sytuację. Rozumiem że to bolesne gdy kolejny facet odchodzi. Choć nie wiem czy jest tak jak napisałaś. Trzeba opinii wszystkich stron, aby oceniać, a to dopiero pozwala doradzać, czy nawet pocieszać. Nie mam pojęcia na czym polega i ile zajmuje czasu taka opieka. Czy jest to pomoc osobie na wózku, która sama jednak może wiele zrobić, czy może opieka całościowa. Nie zostawisz siostry, ale zarazem oczekujesz że każdy facet będzie gotów godzić się na takie ograniczenie i to do końca życia. To bolesne i przykre, ale może jednak za dużo oczekujesz? Nie wiem jacy są faceci, wszystkich nie znam. Ludzie są generalnie różni. Ci faceci tutaj niestety się nie wypowiedzą co myślą.

Podobnie jak Wist nie znam sprawy, ale myślę żebyś nie traciła wiary. Nie ma co szukać faceta na siłę. Jeśli Wolą Bożą będzie abyś miała męża to na pewno takiego znajdziesz który będzie Cię kochał na dobre i na złe i nic go nie zniechęci. Najważniejsze aby ufać Bogu i żyć Jego Wolą.

WIST ja nie wymagam by oni wraz ze mną podejmowali się opieki. Nigdy też o tym nie mówiłam. Jest osobą na wózku, która nic wokół siebie nie zrobi, ale ma też rodziców. Nie jest moją córką, jest siostrą. Kocham ją i chcę by była szczęśliwa, jednak wiem, że jak zabraknie mamy to i ona też szybko się zabierze. Pamiętam jak było kiedy oboje z tatą zabraliśmy ją ba turnus rehabilitacyjny. Dwa tygodnie nic nie jadła, dopiero jak na trzeci mama dojechała to zaczęła jeść i odzyskała humor. Dla niej mama jest najważniejsza. I ok. Ja bym tylko chciała normalnej rodziny, swojej, czy to tak wiele?

Widocznie zawsze trafiałaś na duże dzieci, ja osobiście nie znam takich ludzi którzy by uciekali od niepełnosprawnych osób.

Nie kieruj się żalem, bo nie zrozumiesz co do Ciebie napisałem. Ja w pełni rozumiem Twoje pragnienie i życzę Ci szczerze super faceta. Ale nie miej tylko żalu do nich, za to że może są maminsynkami, a może po prostu nie chcieli brać na siebie tej odpowiedzialności. Nie pisałaś o tym, ale przecież tego nie da się uniknąć. Zresztą dziwnym byłoby aby facet Twojego życia nie wspierał Cie w opiece nad siostrą. A różnie może być, dziś jeszcze rodzice są, ale jutro będą sami potrzebować opieki. Do tego siostra. Ja sobie nie wyobrażam aby Twój facet był gdzieś z boku, oraz że to do końca waszego życia nie będzie dla was jakimś wyrzeczeniem. Ale nie chce przez to powiedzieć, że wszystko gra, a faceci mają rację że uciekają. Ale na tym etapie mają do tego prawo i lepiej aby teraz odeszli. Ten który pierwszy będzie Cie wspierać, ten potencjalnie okarze się mężczyzną Twojego życia.

Zazwyczaj Akceptują moją siostrę tacy, do których mnie akurat w żaden sposób nie ciągnie, między innymi było już dwóch alkoholików. Zauważam również, że faceci w każdym wieku wolą problemy omijać niż je rozwiązywać. Znaleźć teraz dojrzałego i odpowiedzialnego mężczyznę do życia to trzeba gromnicy nie tylko świecy, niestety... Chłopcy w ciałach dorosłych mężczyzn mnie mało obchodzą a panowie mający ze sobą problemy niech najpierw je u siebie zauważą i zaczną siebie leczyć.

Możliwe że masz rację że wszyscy my dziś tacy jesteśmy. Możliwe też, że po prostu wielu takich jest, więc wydaje się że taki jest każdy. Możliwości jest wiele. Mnie natomiast ciekawi jak Ty chciałbyś abyście razem radzili sobie, z jakimś facetem, w tej sytuacji w jakiej jesteś. To co wymaga zastanowienia to jedno zdanie, o czym już pisałem: "Przecież on nie będzie żył z nią tylko ze mną.". Rzecz w tym że nie da się oddzielić Twojej sytuacji rodzinnej od związku.

A czemu tu się dziwić. W dzisiejszym świecie promuje się zupełnie inne wartości od tego co mówił Chrystus.
żeby było prosto, łatwo i bez problemów. Dlatego w TYM świecie ciężko znaleźć MĘŻA. Bo facecików znajdziesz wielu.
Wg mnie szukasz nie w tym "stawie" co trzeba . Aby złowić coś dobrego należy poszukać tam gdzie jest Bóg, wartości, wyzwania...
Polecam wspólnoty, grupy kościelne itp.
Gwarancji oczywiście nie ma
Pozdrawiam i powodzenia życzę!
piona

Sądzę że przyjdzie dla Ciebie czas zakochania. Musisz poczekać na swego wybranka nie rezygnuj. Przepraszam za taka prywatę ale nie sadzisz ze powinnaś rozejrzeć się z facetem Twojego życia w innym miejscu niż czat katolicki...

Dużo piszesz, czego oczekujesz i wymagasz od mężczyzn.
A co możesz dać od siebie?

Droga autorko tematu - to jest taka próba, bo Pan Bóg nie chce, żebyś trafiła na egoistę i maminsynka właśnie. Albo może masz takiego maminksynka nauczyć tolerancji. Życzę szczęścia, powodzenia, wytrwałości i nie poddawaj się!

Dziękuję wszystkim za dobre słowo.
"Przyjdzie taki czas, ze się zakochasz" - takich czasów już było trochę, a za każdym razem niewypał. Albo zajęty albo nie do życia

Gdyby mowa była tylko o poważnym związku, gdzie dziewczyna myśli o czyms trwałym to pełna racja. Ale tutaj mowa o dużej odpowiedzialności na całe życie branej nie tylko za dziewczynę/żonę ale za kogoś z kim one jest nierozerwalnie związana. I jescze raz powtórzę, to wcale nie jest tak że żeniąc się z autorką, kwestia jej siostry nie istnieje. W pewnym sensie kandydat na męże, żeniąc się z autorka, bierze na siebie te to brzemię opieki i troski do końca życia za jej stiotrę. I to brzemie zarówno psychiczne, fizyczne jak i finansowe. Dziś nieraz ludzie mają trudność radzenia sobie z własnym życiem, a co dopiero mówić o jeszcze dodatkowych odpowiedzialnościach. Więc nie nazywajmy niedojrzałością zachowań tych facetów, których postawiono w takiej sytuacji. Oni nie uciekli bo autorka chciała trwalego związku, chciała uprawiac seks po ślubie, chciała aby oni traktowali ją wyjątkowo. To są oznaki niedojrzałości, gdy facet w takich sytuacjach okazałby się nieodpowiedni. A tutaj jest dużo pretensji o sytuacje skrajną. I szczerze współczuję i tego stanu jaki przeżywa siostra i tego że tak trudno znaleźć w kimś oparcie, bo przecież o to chodzi.