ale czy tak wytrzymasz?

Helleno, czy Ty się wstydzisz swoich poglądów i swojej wiary?

teoretycznie nie, ale jednak mam obawy co do jego reakcji więc już sama nie wiem. Było pomiędzy nami już kilka rozmów na temat np. kościoła i broniłam swojego stanowiska a w tej kwesti no nie moge jakoś sie przełamać;/

Mam pomysł: jedźcie razem lub idźcie na pielgrzymkę, tam okazji do grzechu będzie mniej, a okazji do rozmowy osobistej więcej.

Helleno, napisz to. Napisz mu list.

niczego się nie bój. Jeżeli cię szczerze kocha to powinien cię wysłuchać i jakoś zrozumieć. Czy on cię kocha ze szczerego uczucia czy tylko dlatego, że widzi cię jako partnerkę do stosunku (czyli jak jakiś przedmiot)?

Mareta, jeśli on nie jest osobą wierzącą to myślisz, że się zgodzi pójść na pielgrzymkę? Hellena może zawsze coś takiego mu zaproponować, ale wątpię czy by się zgodził.

Zastanawiam się czy w daleszych etapach związku nasze 2 zupelnie rózne podejscia do wiary nie bea powodowały spięc i czy da sie to pogodzic. On jest wierzacy jednak nie na tyle by np w kazda niedziele byc na mszy, a ja z kolei nie wyobrazam sobie w niedziele czy tez swieto nie byc na mszy. Pielgrzymka raczej też nie wchodzi w gre bo on pracuje, a pyzatym on wie że ja byłam już kiedyś i nie skrytykował ale też i nie wyraził nigdy chęci pojscia na nia.

nie mam chłopaka obecnie, ale jeśli bym miała to nigdy nie wyraziłabym zgody na takie stosunki przed ślubem.

Teoretycznie nie, ale praktycznie jednak tak... Przede wszystkim powinnaś zacząć od tego, żeby sama siebie i swoje poglądy określić. I nie bać się potem o nich mówić otwarcie i uczciwie. Ktoś kto chce być blisko Ciebie (czy to chłopak, czy przyjaciel) powinien zaakceptować Cię taką, jaka jesteś. A Ty nie powinnaś go oszukiwać i udawać kogoś, kim nie jesteś.
Na omijaniu zasadniczych kwestii niczego nie zbudujecie. Zresztą to i tak wcześniej czy później stanie się powodem problemów. Bo albo on będzie miał dosyć czekania (i nie ma mu się co dziwić, skoro nie podziela Twojego światopoglądu), albo Ty zrobisz coś wbrew sobie pod jego naciskiem.
Jest problem z którym musisz się zmierzyć. No i już. Jeśli okaże się że jest to różnica nie do pogodzenia, to lepiej żeby wyszło to wcześniej niż później. Przynajmniej żadne z Was nie będzie mieć poczucia zmarnowanego czasu na związek z nieodpowiednim partnerem. I otworzy to możliwości do poznania tej odpowiedniej osoby.
A im bardziej będziesz unikała problemu, tym gorzej będziesz się z tym czuła. A problem nie zniknie. Narasta za to całkiem nowy - braku uczciwości

na jakie stosunki?

Ja jestem wielbicielem Śiwy, moja dziewczyna chrześcijanką. Już drugi rok jesteśmy za sobą, zero kłótni. Jak jest jakiś problem, to po prostu rozmawiamy i rozwiązujemy go.
Więc zamiast dumać co on pomyśli i na co się zgodzi a na co nie, po prostu rozmawiaj z nim.

my tez sie nie kłocimy

Ale boisz się mu powiedzieć swoje zdanie.

no boje być może gdyby on zapytał wprost to wtedy bym mu powiedziała a sama boje się rozpoczynać temat