tak jest ona dość zawzięta chociaż zdaży jej sie ustapić ale także ma wysokie mniemanie o sobie i jest bardzo wrażliwa na swoim punkcie

Zastanów się, czy warto być z kimś takim. Bo nie jest łatwo być z kimś, kto jest uparty i zawzięty (wiem z doświadczenia). Związek to nie tylko kompromisy, ale też czasami ustępowanie drugiej osobie dla dobra dwojga. Czy na pewno chcesz, żebyś to zawsze ty był stroną ustępującą?
Pomijam już fakt, że oburza się na Twoich rodziców. Ja to bym z teściami chciała żyć jak najlepiej ;P Poza tym - powinna docenić ich troskę o Wasz związek i jego czystość. Doprawdy trudno mi zrozumieć całą tę sytuację...

POWODZENIA!

a ja ją rozumiem:) dziewczyna była zapewne wychowywana w innych warunkach, to normalne że czuje bunt przed czymś niezrozumiałym. Inna sprawa, że kiepsko wygląda sposób jej buntu. To bardzo ciekawa próba dla was, tak to potraktuj. Jeśli się nie dogadacie teraz, to co dopiero przy naprawdę poważnych problemach życiowych których na pewno nie unikniesz, czy będąc z nią, czy kimkolwiek innym.

Pytanie jeszcze ile autor i jego dziewczyna mają lat.Jeśli ponad 20 to nie wiem czy rodzice powinni się tak wtrącać, jak będą mieszkać z rodzicami po ślubie to też nie będą mieli nic do gadania bo to ich dom?Zgodze się z ypsilon to może być głębszy problem, choć nie twierdze że dziewczyna postępuje w 100% słusznie, być może przesadza.

mamy sporo ponad 20 lat

To troszke się dziwię że aż tak się słuchasz rodziców, tzn nie zrozum mnie źle, chodzi mi o to że macie prawo mieć swoje zdanie, pewnie jak się mieszka pod jednym dachem to trudne, ja to dobrze rozumiem.Jednak w waszym wieku to moglibyście już być małżeństwem(mówię hipotetycznie).I też uważasz że gdybyście mieszkali z rodzicami to należy im się bezwzględne posłuszeństwo?Ja uważam że trzeba rodziców przyzwyczajać że nie jest się już dzieckiem bo inaczej można się stać kimś w stylu mamisynka.Mam nadzieje że cie nie uraziłam.

nie rozumeisz problemu to nie ma nic wspolnego z byciem maisynkiem

No ja tam do końca nie wiem, nie znam was, nie widziałam sytuacji.Ja tylko sugeruję że twoja dziewczyna może się bać zbytniej ingerencji rodziców w wasze życie.I może dlatego się tak wkurza.

nokia, a coś w tej sprawie ruszyło? ciągniemy wątek od pół roku, nie wierze że w tym tak po prostu tkwicie, bez porozumienia:>

"Drobna" różnica - po ślubie będą małżeństwem

Mareta i myślisz że wszystko się ładnie poprzestawia po ślubie?mało to jest rozbitych małżeństw przez wtrącających się rodziców?A co do spania w jednym pokoju przed ślubem...rozumiem że rodzice mogą się nie zgodzić na mieszkanie przed ślubem w ich domu(przez wzgląd na sumienie że to pozwalanie na grzech) ale nocowanie to troche co innego, jak się dzieci nie będą same pilnować to rodzice ich tez nie upilnują.Skoro autorowi nie pasuje zbyt częste spanie w jednym pokoju z dziewczyną to niech jej powie że JEMU to przeszkadza, a nie rodzicom.Co mają do ich czystości rodzice?Jakby chcieli to i tak by seks uprawiali.Chodzi o te żeby to były ICH decyzje a nie rodziców.

rodzice zezwalja na nocowanie i nic nie mowia, a dziewczyna mimio iz nadal uwaza ze rodizce sa zle do niej nastawieni to dobrze sie wobec nich odnosi, ale w zanym wypadku po slubie nie chce z nimi mieszkać

A ty jakie masz danie na ten temat? wybacz jeśli zbyt wścibskie pytanie.

ja bym wolał zostac przy rodzicach niz zostawiac ich samych, zwłaszcza ze oni tego nie chca ale moze dziewczyan ma racje ze beda sie we wszystko wtracac tak jak robia do tej pory i nie bedzie z nimi zycia

Nie mówię że wielopokoleniowe rodziny są złe, bo czasem ludziom się mieszka ok z rodzicami, to ma swoje plusy, jednak moim zdaniem pewne "wyfrunięcie z gniazda" jest potrzebne i dzieciom i rodzicom, dzieci się w końcu wychowuje dla świata a nie tylko dla siebie. Przykład: matka ma wychowywać syna dla innej kobiety i na odwrót, no chyba że dzieci wybiorą inne powołanie.