no właśnie dziś się dowiedziałeś że opływasz w dostatki! No to stawiasz gacjan kolejke wszystkim!
Cawilian nie przeginaj chłopie. To nie jest świadectwo co robisz, serio.
Ja mam dużo znajomych z Neo. I chyba podejście tam jest zróżnicowane. Większość tych rodzin które znam normalnie planuje ciąże zależnie od sytuacji i swojego rozeznania. I nie ma dziesięciorga dzieci. W DK tego tematu się specjalnie nie omawia. Zakłada się że to kwestia sumienia i wspólnej decyzji każdej pary.

Qrcze, a ja tego jakoś nie rozumiem. Nie uważacie Państwo, że coś tu się jakoś popierniczyło? Że za dużo w tym wszystkim obliczeń, rachunków a za mało serca?
Przecież jak się kocha kobietę i chce być z nią i ona chce być tym konkretnym mężczyzną i czuje się z nim bezpieczna to w naturalny sposób urodzi się też pragnienie urodzenia dziecka.
I nikt normalny nie będzie myślał czy powinien czy nie powinien go mieć bo uważa się za chrześcijanina!
Już sobie wyobrażam jak siadam z żoną do stołu i mówię:
"Wież żono, myślę że powinniśmy spełnić nasz małżeński obowiązek i spłodzić dziecko. Już to obliczyłem i wychodzi że teraz jest dobry moment bo spadły stopy kredytowe...."
Z drugiej strony jak ktoś zadaje takie pytanie na forum to albo jest trollem i liczy na taką właśnie dyskusję jak powyżej, albo ma jakiś rodzaj wątpliwości czy wyrzutów i szuka jakiś argumentów do oszukiwania siebie samego.
Ergo: czy odpowiedź na pytanie zadane na początku będzie "tak" albo "nie" to dla tego konkretnego małżeństwa nic to nie wnosi.

Tym się właśnie różni człowiek od innych zwierząt, że sprowadzając na świat dziecko kieruje (przynajmniej powinien) zdrowym rozsądkiem.

Tak, ale jest jeszcze takie cuuś ( trudne do zdefiniowania to fakt) co się nazywa: miłość.
No i o tym właśnie tu jest mowa. Reszta jest wg mnie bez sensu.

Różnie to bywa - znam małżeństwo z Neo, które pomimo, ze obydwoje pracowali nie zdecydowali się w Polsce na dziecko.
Wyjechali do Anglii, urządzili się finansowo i jest ich już stać na czwórkę dzieci.

Tak, wiele osób ma pragnienie spłodzenia dziecka właśnie z miłości, ale z drugiej strony boją się bo mają kłopoty finansowe, albo problemy zdrowotne czy jeszcze inne. To nie jest tak że jak jest pragnienie to tylko to się liczy. No i zdarzają sie też dzieci nieplanowane. Czasem mimo kłopotów rodzice sobie jakoś radzą mimo że nie planowali pociechy.

Podczas kolędy 2 lub 3 lata temu, rozmowa z księdzem zeszła na tematy wspólnot w Kościele. Ksiądz, który był zaangażowany w różne z nich (głównie Neo), pozytywnie wypowiadał się o Domowym Kościele, jedyne co "zarzucał", to małą otwartość na życie, że członkowie mogliby mieć więcej dzieci

mi się wydaje, że pragnienie posiadania dzieci nie jest skorelowane z miłością do żony. Żonę kocham dla jej samej, natomiast chęć posiadania potomstwa to raczej nasz instynkt jest. Dla wielu ludzi chęć posiadania dziecka jest silniejsza niż utworzenia szczęśliwego związku i to jest już jakaś patologia...
Od zwierząt odróżnia nas to, że
1) kochamy dzieci
2) wiążemy się monogamicznie z miłości, a nie z chęci posiadania potomstwa.
Właśnie podejście, że bez dzieci związek się będzie rozpadał jest sprowadzaniem człowieka do poziomu zwierzęcia, bo w związku między ludźmi chodzi o coś więcej, niż przekazywanie genów.
Nas, jako katolików, obowiązują zasady Kościoła, które zabraniają nam się sztucznie ubezpładniać i to jest zrozumiałe. Natomiast Pismo Św. i przepisy Kościoła mówią nam, że i bez dzieci (jeśli nie wynika to z celowego działania) jesteśmy zobligowani to rozwijania wzajemnej miłości itd.
Adopcja jest czymś szczytnym, ale nie adoptowanie dziecka nie jest żadną wątpliwą moralnie postawą. Tak samo zadecydowanie o tym, że po 1-szym, 2-gim, 3-cim, n-tym dziecku nie będzie się miało następnych (korzystając z NPR) nie jest również niczym wątpliwym moralnie.

Nie chodziło mi o spłodzenie dziecka z miłości do żony, ale ogólnie w sensie że chcemy żeby z naszej miłości powstał jeszcze ktos trzeci.To piękne że z miłości może powstać nowe życie.

@Inka:
Właśnie o to w tym wszystkim chodzi!