per Magda.
grazie per avermi fatto avere la parte della Novena,però manca la preghiera finale,quella che conclude ogni ciclo di preghiere...e poi,se mi invierai anche l'altra parte....cn relativa preghiera finale..
grazie..

Enko, masz rację, ja miałam taki okres w życiu, gdy postrzegałam pustynię, na którą uważałam, że Bóg mnie dosłownie wypędził, jako jakąś karę i miałam do Niego żal... ale w końcu w tej ciszy zaczęłam słyszeć Jego głos i pustynia zakwitła

Wiesz, miałam kiedyś podobne spostrzeżenia, choć w odniesieniu do innego fragmentu Ewangelii, a konkretnie uzdrowienia paralityka nad sadzawką Betesda. Jezus pyta go: czy chcesz być zdrowy? Co za pytanie! No bo który chory człowiek nie pragnie być zdrowy? Przecież Bóg wszystko wie, jest Wszechwiedzący A jednak pyta, konfrontuje nas z własnymi pragnieniami. Czasami przecież wydaje nam się, że potrzeba nam tego, a potem odkrywamy, że jest jeszcze coś, tam w głębi, utajone...

Magdo, jestem za, ale tak jak napisałam, ja mogę we wrześniu, co do Mszy taki mi przyszedł pomysł, ale niech Grupa zdecyduje

asm, jeśli chcesz, mogę poprosić moją znajomą o dołączenie Ciebie/Was do modlitwy o łaskę rodzicielstwa podczas Mszy w jej parafii, gdzie raz w tygodniu o 7 rano (tylko nie pamiętam teraz dnia) jest tam Msza sprawowana w intencji bezdzietnych par, a kościół jest pod wezwaniem św. Dominika, który jest patronem starających się o potomstwo. U sióstr dominikanek można dostać (wysyłają też pocztą) pasek z modlitwą do św. Dominika i zostawić intencję, którą siostry stale omadlają. http://www.dominikanki.republika.pl/pas ... inika.html

My również będziemy o Was pamiętać w modlitwie - dla Boga nie ma przecież nic niemożliwego. «Ufaj, córko, Pan nieba obdarzy cię radością w miejsce twego smutku. Ufaj, córko!» - i znowu Księga Tobiasza

Asm, zmów nowennę pompejańską. Czytałam wiele świadectw gdzie nie możliwe stało się możliwe . W swoim czasie, ale stało się

Tojka,tak właśnie słyszałam że z powodu zdrowia. Nie raz był płacz łzy.Po prostu nie było łatwo.Ale w tak trudny momentach, wkraczał Jezus, podtrzymując mnie i prowadząc. Czy to podczas adoracji pismo święte, a nawet ludzi których stawiali na mojej drodze niczym drogowskazy. Na razie póki co stanęło na tym, że idę na rozmowę do sióstr.Miała być dzisiaj, ale no cóż..pogoda ;P. Przełożyłam na 28 sierpnia. Nie wiem co będzie dalej, jak się wszystko potoczy, czy w końcu zacumuje w moim kochanym karmelu, czy też wskazówka co dalej.To tylko wie Pan Jezus. Ale powiem Tobie, że mimo upadków płaczu i w ogóle.Mimo, ze ciągle mam podgórkę Jestem szczęśliwa, bo mam Jezusa w sercu. A mając Jego mam wszystko. I jak go tu nie kochać?.A ostatnio przemówił do mnie taki cytat głęboko w sercu
„ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało,

ani serce człowieka nie zdołało pojąć,

jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.”

Ale wiesz, jedno wiem Chce byś Świętą, dążyć do świętość i to już tu na ziemi. I nauczyłam się jednego w tym wszystkim, zawsze i wszędzie nie ważne w jakim miejscu tak gdzie pośle Duch Święty być świadkiem Jezusa, nawet w drobnych małych uczynkach takich jak uśmiech, kiedy ktoś jest smutny, wnosić radość tak gdzie jej nie ma.I to właśnie w pracy w której jestem.A na końcu drogi ciernistej zakwitnie róża

Ps. przepraszam że post pod postem, ale nie mogłam edytować poprzedniego.

Mi finansowo też łatwiej byłoby pozbierać się we wrześniu ale jestem za wsparciem bractwa a jeśli chodzi o mszę jestem jak najbardziej za. Ale myślę że decydujący głos będzie miał ksiądz

Juski, Lilka, Hopcia
Bóg zapłać za dobre słowo, za rady, na pewno skorzystam.
I oczywiście proszę o modlitwę.

Cieszę się, że gdzieś blisko czy daleko są ludzie, którzy się wspierają.
Wierzę, że nasza wspólna modlitwa zdziała cuda
Udanej niedzieli...

Pustynia- miejsce walki, pokus, ale i miejsce gdzie możemy spotkać Boga, w ciszy i samotności usłyszeć Jego głos. I jak mówisz Enko od nas zależy czy będziemy umieli tą szansę wykorzystać.Jezus wysyłał swoich uczniów osobno na miejsce pustynne aby odpoczęli nieco.Wysyła również nas,dziś może dalej z tym samym pytaniem które zadał matce synów Zebedeusza "czego pragniesz"? Czasem pragniemy tak wiele, nie wsłuchując się w dalsze słowa Pana, Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?. Czy jesteśmy gotowi aby każdego dnia brać swój krzyż i iść za Nim, często pod prąd otaczającego nas świata?

To taka mała refleksja która mnie jakoś dotknęła czytając Wasze wczorajsze wpisy.
Co do kolejnej zbiórki jestem "za", wrzesień może być. Co do zbierającego zapytajmy najpierw Patryka, dwa razy to robił i nie chciałbym wchodzić Mu w paradę jeśli nie będzie chciał mogę się tym zająć.

Szczęść Boże,
potwierdzam moją obecność na Forum. Pamiętam o modlitwie za Was- choć nie ukrywam, że jest mi ciężko się modlić. Od 10 lat nie byłem u spowiedzi, gdyż żyję w związku niesakramentalnym. Wesprzyjcie mnie modlitą, nie jest mi łatwo żyć ;(

Kolejna zbiórka super sprawa. Oczywiście mogę się tym zająć, tylko po ostatniej zastanawiam się czy ma to sens. Zgadnijcie ile osób przyłączyło się do ostatniej... 4 (!!!).

Łezka, wybacz osobiste pytanie, ale co stoi na przeszkodzie aby związek stał się sakramentalny?

Łezko będę pamiętała o Tobie w swojej modlitwie- to, że ja sama żyję w związku sakramentalnym, nie czyni mnie lepszą od Ciebie- widać miałam szczęście a przecież życie mogło potoczyć się zupełnie inaczej... To trudne żyć tyle lat bez sakramentu pojednania- współczuję. Życie ma tyle "przestrzeni" oprócz małżeńskiej, wychowywanie dzieci, relacje sąsiedzkie, relacje zawodowe- trudno się nie pogubić bez pomocy duchowej- może jakieś kierownictwo duchowe? Są duszpasterstwa dla związków niesakramentalnych albo mniej wymagające Dni skupienia dla związków niesakramentalnych (np.w Emaus w Koniakowie). Niezależnie jakie są przyczyny łapiąc się modlitwy łapiesz się "skrawka Jego płaszcza"

moje intencje na ten miesiąc:
-w intencji Arka- który założył tę grupę, o błogosławieństwo i potrzebne łaski dla Niego i całej rodziny
- o zdrowie duszy i ciała dla Marty
-o zdrowie dla Ewy
-o dar męstwa i mądrości dla mojego męża
-o łaskę wiary dla dzieci

to teraz wszyscy o wszystkim mają tu pisać a nie na " pogaduchach ?

za kilka dni pierwsza rocznica odejścia do Pana naszego przyjaciela Andrzeja Puszeczki .
http://de.swoopshare.com/file/3a4ca736e ... 1.jpg.html
Andrzeju ! wstawiaj się za nami u Najwyższego !

Tak Darku, pamiętamy- jakoś wyjątkowo w ostatnich dniach w pamięci "daje znać o sobie" Andrzej. Myślę, że wielu z nas ofiaruje za Niego Mszę św., no i codzienna pamięć w modlitwie...
Przed chwilą pomyślałam, że to jakieś znamienne- przewija się nam temat sakramentu pojednania, zaczęliście właśnie teraz dzielić tym- jaką trudnością jest jego brak. A ja w czwartek miałam dziwne zdarzenie albo "zderzenie " w kuchni, musiałam przerwać gotowanie obiadu żeby coś zapisać. Ja tylko usiadłam i zapisałam zdania które nagle na mnie "spadły" Byłam zaskoczona- bo żadna ze mnie poetka No, cóż widać jak Duch Święty zechce to i mgr inż. matka polka gotując obiad pisze wiersze )
Podzielę się z Wami bo to było właśnie o spowiedzi (co też mnie zadziwiło)
SPOTKANIE
Kiedy zakładasz na siebie stułę,
staję w Jego obecności.
Bierzesz w dłonie pas tkaniny, cały w fioletach...
Pochylasz głowę, wyciągasz ręce
by zarzucić sobie na ramiona
Jego krzyż...
Milkniesz
I wtedy nasze ludzkie postacie stają się Zasłoną
Przybytku
Za którą moja ogołocona dusza zostaje dotknięta przez Jego Miłość,
staje przed świętą duszą Jego
Dostrzegam ból, cierpienie, rozbawienie czasem
gdy pochylasz się nade mną i wskazujesz mi Mistrza...
…....
Kiedy zdejmujesz stułę w skupieniu
pochylasz głowę by ucałować
wstęgę tkaniny, całą w fioletach...
krzyż Jego.
A ja obejmując Jezusa nogi
Jeszcze nie wiem czy będę umiała się podnieść
Wycieram łzy z Jego stóp
Trwam w zachwycie...
w blasku łaski
Poranka Zmartwychwstania

No pięknie, w każdym razie, przyszła mi taka myśl, no bo ostatnio dotyczyła się dość burzliwa dyskusja na temat miłosierdzia. Gdzie potem, odpowiedział ks. Stanisław.Więc po prostu, kto będzie szukał miłosierdzia znajdzie je w konfesjonale, który jest jego zdrojem. To właśnie tam dokonuje się największy cud. Gdzie działa sam Jezus, w duszy wraz z Duchem Świętym, za ukrytym kapłanem. I że do końca żadnej ludzki umysł nie pojmie czym jest miłosierdzie, gdyż jest ono silniejsze od Grzechu i upadku.. A dusza na nowo w białą szatę odziana gotowa do wędrówki. Po prostu jak to Duch Święty ma swoje sposoby na odpowiedź . W ogóle przypomniała mi się piosenka z Lednicy.
To mówi Pan : Duch Święty wieje kędy chce i jak chce, zaufaj mu i pozwól się Porwać
Taka podczas prośby o Ducha Świętego.
A może to i również zaproszenie do częstej spowiedzi, która przemienia życie, a dusza jest obdarowana wieloma łaskami.P. To są takie moje spostrzeżenia.

Wiesz Hipciu to do tego stopnia nie moje słowa, że wieczorem przepisując wiersz z kartki pominęłam w pierwszym wersie słowa : "na siebie" - bo mnie-poetce wydawały się za mało odpowiednie??? I wyobraź sobie, przez cały dzień słowa te "upominały się" cały czas słyszałam w myślach że przecież tam było inaczej. Więc dziś dopisałam- jak było

Myślę że temat pojednania nie dotyczy tylko spowiedzi ale nas w szczególności. Słowa puszeczki które wkleił Dariusz, napisał tam m.in. " Teraz najważniejsze jest to żebyśmy się wspierali i modlili nawzajem i pomagali drugiemu człowiekowi na tyle na ile jest to możliwe". Patryk ostatnio napisał "przecież jesteśmy przyjaciółmi", tak jesteśmy ale chwilami o tym chyba zapominamy. Modlitwa, Msza za Andrzeja są jak najbardziej na miejscu, ale myślę że najlepsze co możemy uczynić, na czym Mu tak naprawdę zależało i czym radość Mu sprawimy to wypełnianie tych Jego słów które tu zacytowałem. Choć różnimy się w wielu sprawach, mamy różne doświadczenia życiowe, różne temperamenty to jedno co nas scala to wspólna modlitwa. Starajmy się na ile to możliwe stawać wspólnotą, jedną rodziną która jest silna przez wzajemną modlitwę i wsparcie.