Można uciekać od rzeczywistości grajac w gry, można uciekać od rzeczywistości sącząc browary na kanapie. Nie można jedynie uciec od uciekania od rzeczywistości. Od zarania dziejów ludzie to robią poprzez sztukę, religię czy środki odurzające. Po prostu rzeczywistość to najstraszliwsza rzecz do zniesienia .

A tak poza tym to Wiedźmin rządzi!

Lekko nie jest ale właśnie dlatego zamiast uciekać,lepiej jest się z nią zmierzyć.Najlepiej sobie "zakpić "z przeciwności i podniesc poprzeczke jeszcze wyżej.
Po całym tygodniu pracy albo zakuwania ,zamiast sączyć browar,ustalić kurs Czerwone Wierchy,trepy na nogi i w droge

Czy jest ciężko czy lekko człowiek potrzebuje odskoczni od rzeczywistości. Dla własnego zdrowia psychicznego. Rzeczywistość niezależnie od tego jaka jest ma to do siebie, że po dłuższym czasie dawkowania jej non-stop staje się niestrawna. A wtedy rodzi się myśl, by uciec od niej choćby na kilka chwil, godzin, dni…

Popieram w całej rozciągłości.

Ale po Wierchach można browara w Kuźnicach strzelić?

Najlepsze są te ucieczki (czy może wycieczki) od rzeczywistości, które pozwalają na nią inaczej spojrzeć. Nie tak 'ale ta rzeczywistość jest nudna', ale np. tak: 'ale ta rzeczywistość jest różnorodna'

wszystko można choć ja akurat browara nie strzelam,bo wychodze z takiego założenia-właśnie dotleniłam swój mózg, nasyciłam oczy extra widokami, a po browarze ileś tam szarych komórek padnie, a na oczy spadnie lekka mgiełka ogłupienia
Co do 2ej części wypowiedzi Vroo-

Wracając do tematu Wiedźmina, którego uwielbiam;

Według mnie samo granie w tą gre grzechem nie jest. Trzeba jedynie grać z głową. Tj. nie siedzieć przy komputerze kilku godzin, absolutnie nie brać przykładu z postaci tam występujących (...a już na pewno nie Jaskra ), nie gapić się na scenki z poddtestem erotycznym, ani czystoerotyczne jak sroka w kość, tylko przyjąć to jak normalną animacje... Same gry nie są złe. Złe jest to, kiedy człowiek popełnia głupoty inspirując się grą, albo traci życie na bezmyślnym klikaniu.

Chciałbym jeszcze zapytać czy Wiedźmin 1, 2 albo 3 zawiera jakiś okultyzm czy inne rzeczy mogące sporo namieszać? Czy grając w rozsądnym czasie i nie biorąc przykładu z bohaterów gry nie mam grzechu?

Gry z serii Wiedźmin zawierają jakiś tam okultyzm ale nie powinien nikomu w niczym namieszać, bo to nic poważnego. Podobne do czytania legend albo mitologii greckiej.

Natomiast wzorowanie się na postaciach w takich grach nie jest samo w sobie złe - najważniejsza kwestia w tym, że to gracz podejmuje decyzje i może dokonywać lepszych lub gorszych wyborów. I faktycznie zachowania niemoralne uznawałbym za grzech ale sęk właśnie w tym, że można wybierać inne.

Przyczepiłbym się może do kontaktów damsko-męskich w pierwszej części, które są przedstawione w sposób bardzo płytki ale w kolejnych częściach autorzy znacząco się poprawili. Generalnie fabuła trzeciej części jest jedną z najbardziej dojrzałych w historii branży gier komputerowych.

Dziękuję. Chciałbym zapytać jeszcze o gry z serii The Elder Scrolls, zwłaszcza cześć piątą, czyli Skyrim. Czy ta gra zawiera jakieś praktyki czy symbole okultystyczne? Czy granie w nią to grzech?

To są światy fantasy, jak u Tolkiena. Nie ma tam żadnego satanizmu. I porno też nie ma.

A czy w Skyrimie są jakieś imiona diabła czy pentagramy, które podobno są w serii Gothic?

Ty reklamujesz coś, czy poważnie pytasz?

W takich grach twórcy kreują bardzo duże tereny i różne miejsca. Nikt ich nie poznaje w całości. Może po prostu przyjmij, że jeśli znajdziesz gdzieś głowę kozła leżącą w pentagramie, to wyjdź i skieruj się gdzie indziej.

A ja się zastanawiam czy zabijanie lub okradanie postaci w grze w grze jest grzechem? Niby to nie są prawdziwi ludzie ale przecież myślimy o grzechu gdy zabijamy lub kradniemy w grze. A sama myśl jest grzechem.

Sama nie jestem fanką gier, więc z wiedźmina widziałam jedynie urywki, kiedy zaglądałam rodzeństwu przez ramię. Powiem tak, jeśli zignorować płynące wartką rzeką wulgaryzmy to uważam, że gra jest genialna.
Autorzy zastawiają tam też kilka takich "pułapek", żeby utrzeć nosa niektórym graczom (scena trójkąta z geraltem i dwoma pięknymi czarodziejkami- moim zdaniem piękna scena x) kto oglądał ten wie o czym mówię)
sama w tym wieku czytałam serię i byłam zachwycona.
Chyba nie pomylę się za bardzo mówiąc, że ta gra (podobnie jak książki) jest dziś jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł polskich na świecie =)
noOne, jest wiele filmów i bajek, które mają naprawdę piękne przesłanie
sądzę, że nawet dorośli mogą znaleźć w nich coś dla siebie
żeby nie być gołosłowną... "strange magic"- animacja, którą oglądałam już z sześć razy i za każdym razem mnie zachwyca. Historia opowiadająca o pozorach, o rozczarowaniu, zranieniu, gdzie ból hartuje, a nie niszczy i o tym, że miłość możemy znaleźć w najmniej oczekiwanym miejscu. Polecam wersję z napisami, bo piosenki są cudowne (no i przede wszystkim wszyscy je znamy!) =)

Umarł stary, zapalony Quake'owiec. Idzie do nieba, a tam św. Piotr zatrzymuje go i mówi:
- Choć byłeś dobry przez całe życie, byłeś dobrym ojcem i mężem, to nie mogę cię wpuścić do nieba.
- A dlaczego?
- Bo kiedy zasiadałeś za kompem, stawałeś się bezlitosnym mordercą. Zabijałeś, paliłeś, burzyłeś co się dało.
- No to co mam zrobić?
- Niestety muszę wysłać cię do piekła, ale za to, że byłeś dobry, to spełnię twoje 3 życzenia, zanim tam pójdziesz.
Quake'owiec zgodził się. I wyraził dwa swoje życzenia:
1. God Mode.
2. Give All.
- A trzecie życzenie?
- Nie trzeba. Zrzucaj mnie na dół.

http://www.dowcipy.jeja.pl/nowe,26,komputerowe,2.html