Nie wiem kiedy sie to zaczelo moze od momentu gdy przestałam sie modlić? nastepnie z powodu pracy zdarzało mi sie nie pojsc w niedziele do kosciola potem gdy juz pracaa nie przeszkdzała to i tak nie szłam chyba z lenistwa lub innych ciekawszych zajec np spotkan ze znajomymi, do spowiedzi tez nie czuje potrzeby pojsc bo przeciez i tak bede robic to samo wiec po co. Gdzie rozpoczac odbudowywanie swojej wiary?

Popatrz na motto tego forum - w prawym górnym rogu.
Skoro pytasz:
"Gdzie rozpoczac odbudowywanie swojej wiary?" - tzn, że już zaczęłaś to czynić - zrobiłaś pierwszy krok do jej "odbudowania". Oddaj swoje życie Jezusowi, poproś o pomoc Ducha Św. - w szczerej, osobistej modlitwie. Sama piszesz, że stopniowe odchodzenie od życia w łasce spowodowane były twoimi "usprawiedliwieniami" - a to praca, a to spotkania, a to lenistwo. Postaraj się teraz uniknąć takich usprawiedliwień - nie odkładaj na później tego, co zaczęło w tobie kiełkować. Klęknij w ciszy swojego mieszkania gdzie nie będzie ci nikt przeszkadzał - i po prostu powiedz Bogu, że chcesz żyć tylko dla Niego. Zobaczysz, jaką ulgę to przyniesie.

Powinnaś wrócić do modlitwy. Spotkałem się z poglądem, że to właśnie modlitwa jest takim barometrem, którym można stwierdzić czy sprawy idą w dobrą stronę czy nie. Sama powiedziałaś, że "nie wiem kiedy się to zaczeło moze od momentu gdy przestałam sie modlić". Idź do spowiedzi i przyjmuj Komunię Św, bo Ona Cię umocni. Wtedy będziesz mieć więcej siły i motywacji, by nie upaść ponownie.

Ja mam to samo- tylko usiąść na krześle i płakać. Ale zaczynam ostro z modlitwą.

A jakieś spotkania wspolnotowe w Waszych parafiach?
Będąc i przebywajac wsrod ludzi gleboko wiwrzacych wiara zaczyna nas 'otaczać' z kazdej strony..wiem z wlasnego doświadczenia:)

Myślę, że intuicja dobrze Ci podpowiada - jest niemałe prawdopodobieństwo, że zaczęło się to od modlitwy (ewentualnie możliwe, że ona była tym barometrem, o którym pisze Ukasz). Warto powrócić do regularnej modlitwy rano i wieczorem, zastanowienia się nad różnymi formami modlitwy (jest ich mnóstwo!) i wspólnotą - od jednej z takich wspólnot zaczęła się moja przygoda z wiarą na serio, z bliskością Boga.

Pewnie każdy wie jak to jest z poddawaniem się lenistwu - najpierw raz się czegoś nie zrobi, później drugi, później już jest łatwiej nie robić, bo "przecież już raz opuściłem modlitwę i nic się nie stało". Jednak każde takie opuszczenie osłabia siłę do kolejnej modlitwy. Wróć do podstaw, do fundamentów - modlitwa (rozmowa z Bogiem), do coniedzielnej mszy św., życia sakramentami. Być może pomoże Ci w tym Przewodnik dla zniechęconych spowiedzią i Mszą Świętą dostępny online. Warto zgłębić się w sens modlitwy/mszy/spowiedzi, itd. żeby wierzyć coraz bardziej świadomie.

Trzymam kciuki - jak się postarasz, to na pewno się uda i Bóg też Ci w tym pomoże! Trzymam kciuki (i ręce złożone do modlitwy) za wszystkimi Wami, którzy macie takie problemy.